< Oihaih Laa 3 >

1 Kai loe anih palungphuihaih quiboeng hoiah patang ka khang boeh.
Alef: Yo soy un hombre que ve aflicción en la vara de su enojo.
2 Anih mah khodai ai, khoving thungah ang hoih.
Alef: Me guió y me llevó en tinieblas, mas no en luz.
3 Anih mah ang thuitaek; athun qui vaihi hoi vaihi a ban hoiah ang thuitaek.
Alef: Ciertamente contra mí volvió y revolvió su mano todo el día.
4 Anih mah ka ngan hoi ahin ang hmawnsak; ka huhnawk doeh angkhaehsak.
Bet: Hizo envejecer mi carne y mi piel; quebrantó mis huesos.
5 Kai tuk hanah misatuh kaminawk to pakhueng moe, kakhaa hoi karai hmuen hoiah ang takui khoep.
Bet: Edificó contra mí, y me cercó de tósigo y de trabajo.
6 Canghnii ah kadueh kami baktiah, khoving thungah ang suek.
Bet: Me asentó en oscuridades, como los muertos para siempre.
7 Sipae hoi ang takui khoep pongah, ka loih thai ai; kazit sumqui hoiah ang pathlet.
Guímel: Me cercó de seto, y no saldré; agravó mis grillos.
8 Ka hangh moe, lawk ka thuih naah doeh, lawk ka thuihaih to ang pakaa pae ving.
Guímel: Aun cuando clamé y di voces, cerró mi oración.
9 Ka caehhaih loklam to thlung hoiah ang pakaa pae khoep moe, kang koih loklam to ang pazuisak.
Guímel: Cercó de seto mis caminos a piedra tajada, torció mis senderos.
10 Anih loe kai hanah, moi angang taqom baktih, amtueng ai ahmuen ah kaom kaipui baktiah oh.
Dálet: Oso que acecha fue para mí, como león en escondrijos.
11 Anih mah kai loklam amkhraengsak moe, ang taprawt pet pacoengah, kai hae amrosak.
Dálet: Torció mis caminos, y me despedazó; me tornó asolado.
12 Anih mah kalii anueng moe, kai to palaa kahhaih ahmuen ah ang suek.
Dálet: Su arco entesó, y me puso como blanco a la saeta.
13 Kalii tabu thung ih anih ih palaanawk mah ka kaeng ah cop.
He: Hizo entrar en mis riñones las saetas de su aljaba.
14 Kai loe kaimah ih kaminawk mah pahnui thuih han ih ni ka oh sut boeh; ni thokkruek laasak thuih hanah ka oh.
He: Fui escarnio a todo mi pueblo, canción de ellos todos los días.
15 Anih mah kakhaa tui hoiah ang bawh moe, kakhaa ahmuet hoiah ang paquisak.
He: Me llenó de amarguras, me embriagó de ajenjos.
16 Anih mah thlung hoiah ka ha angkhaehsak moe, maiphu hoiah ang phumh.
Vau: Me quebró los dientes con cascajo, me cubrió de ceniza.
17 Monghaih hoi kangthla ah ka hinghaih pakhra na suek ving boeh pongah, khosak hoihaih to ka pahnet boeh.
Vau: Y mi alma se alejó de la paz, me olvidé del bien.
18 To pongah Angraeng khae ih thacakhaih hoi oephaih to om ai boeh, tiah ka thuih.
Vau: Y dije: Pereció mi fortaleza, y mi esperanza del SEÑOR.
19 Patangkhanghaih hoi raihaih, kakhaa tui hoi kakhaa ahmuet doeh ka pahnet ai vop.
Zain: Acuérdate de mi aflicción y de mi lloro, del ajenjo y de la hiel.
20 To baktih hmuennawk to ka hinghaih pakhra mah panoek poe moe, ka thung ah angam sut boeh.
Zain: Lo tendrá aún en memoria mi alma, porque en mí está humillada.
21 Palung thungah ka poek poe pongah oephaih ka tawnh.
Zain: Esto reduciré a mi corazón, por tanto esperaré.
22 Angraeng amlunghaih loe boeng thai ai, anih mah palungnathaih tawn ai nahaeloe, aicae loe amro tih boeh.
Chet: Es por las misericordias del SEÑOR que no somos consumidos, porque nunca decayeron sus misericordias.
23 Akhawnbang kruek tahmenhaih kangtha a hnuk o; na oep thohhaih loe paroeai len.
Chet: Nuevas son cada mañana; grande es tu fe.
24 Angraeng loe kai ih taham ah oh, tiah ka hinghaih pakhra mah thuih pongah, anih to ka zing han.
Chet: Mi parte es el SEÑOR, dijo mi alma; por tanto a él esperaré.
25 Angraeng hoihhaih loe anih oephaih tawn kami, hinghaih pakhra hoi anih pakrong kaminawk khaeah oh.
Tet: Bueno es el SEÑOR a los que en él esperan, al alma que le buscare.
26 Kami loe Angraeng pahlonghaih to oep moe, zing han hoih.
Tet: Bueno es esperar callando en la salud del SEÑOR.
27 Kami loe thendoeng nathuem ah tok karai sak han hoih.
Tet: Bueno es al varón, si llevare el yugo desde su juventud.
28 Anih nuiah hmuen to amtik boeh pongah, angmabueng anghnut moe, anghngai duem han oh.
Yod: Se sentará solo, y callará, porque lo llevó sobre sí.
29 Oephaih om tih hmang tiah poek nahaeloe, a mikhmai to maiphu pongah akuep nasoe.
Yod: Pondrá su boca en el polvo, si por ventura habrá esperanza.
30 Anih tabaeng kami khaeah tangbaeng patueng pae nasoe loe, ahmin sethaih hoiah koi nasoe.
Yod: Dará la mejilla al que le hiriere; se llenará de afrenta.
31 Sithaw mah aicae dungzan khoek to vaa mak ai;
Cof: Porque el Señor no desechará para siempre;
32 anih mah palungsethaih phaksak, toe paroeai pop anih palungnathaih hoi amlunghaih to amtuengsak let tih.
Cof: Antes si afligiere, también se compadecerá según la multitud de sus misericordias.
33 Anih loe kaminawk nuiah palungsethaih hoi amtanghaih phaksak han koeh ai.
Cof: Porque no aflige ni acongoja de su corazón a los hijos de los hombres.
34 Long ah thongkrah kaminawk boih khok hoiah cawh moe,
Lámed: Para desmenuzar debajo de sus pies todos los encarcelados de la tierra,
35 sang koek Sithaw hmaa ah kami mah toenghaih baktiah hnuk han koi hmuen lak pae ving pacoengah,
Lámed: Para hacer apartar el derecho del hombre ante la presencia del Altísimo,
36 kami mah hnuk han koi hmuen sungsak ving hanah Angraeng mah koeh ai.
Lámed: Para trastornar al hombre en su causa, el Señor no lo sabe.
37 Angraeng lokpaekhaih om ai ah, mi mah maw a thuih ih lok baktiah angcoengsak thaih?
Mem: ¿Quién será aquel que diga, que vino algo que el Señor no mandó?
38 Sang koek Sithaw ih pakha thung hoiah na ai maw kahoih hoi kasae hmuen to angzo hmaek?
Mem: ¿De la boca del Altísimo no saldrá malo ni bueno?
39 Kami mah a zaehaih pongah danpaek naah, tipongah kahing kami loe laisaep khing loe?
Mem: ¿Por qué tiene dolor el hombre viviente, el hombre en su pecado?
40 To tiah oh pongah loe a caeh o haih loklam hae pakrong tanoek si loe, Angraeng khaeah amlaem o let si.
Nun: Escudriñemos nuestros caminos, y busquemos, y volvámonos al SEÑOR.
41 Vannawk ranui ah kaom Sithaw khaeah, ban a payangh o moe, lawk a thuih o naah, poekhaih palungthin doeh anih khaeah paek o si.
Nun: Levantemos nuestros corazones con las manos a Dios en los cielos.
42 Ka zae o moe, na lok kang aek o moeng boeh; kaicae zaehaih to nang tahmen ai vop.
Nun: Nosotros nos hemos rebelado, y fuimos desleales; por tanto tú no perdonaste.
43 Palung na phuihaih hoiah nang kraeng khoep moe, nang pacaekthlaek boeh; tahmenhaih tawn ai ah, nang hum boeh.
Sámec: Desplegaste la ira, y nos perseguiste; mataste, no perdonaste.
44 Lawk ka thuih o haih nang khaeah phak han ai ah, nangmah hoi nangmah tamai hoi nang yaw khoep boeh.
Sámec: Te cubriste de nube, para que no pasase la oración nuestra.
45 Kaminawk salakah anghnoeng baktih, panuet thok hmuen baktiah nang ohsak boeh.
Sámec: Raedura y abominación nos tornaste en medio de los pueblos.
46 Kaicae ih misa boih mah, pakha ang angh o thuih.
Pe: Todos nuestros enemigos abrieron sobre nosotros su boca.
47 Kaicae nui ah zithaih, amtimhaih, amrohaih hoi anghmat angtaahaih to phak boeh.
Pe: Temor y lazo fue para nosotros, asolamiento y quebrantamiento.
48 Kai kami ih canunawk amro o boeh pongah, ka mik hoiah vapui tui to long.
Pe: Ríos de aguas echan mis ojos, por el quebrantamiento de la hija de mi pueblo.
49 Ka mikkhraetui loe kang ai ah long tih, anghak mak ai,
Ayin Mis ojos destilan, y no cesan, porque no hay alivio,
50 Angraeng mah hnu ai karoek to van hoiah dan tathuk.
Ayin Hasta que el SEÑOR mire y vea desde los cielos.
51 Ka vangpui thung ih canunawk boih pongah, ka mik mah palung ang setsak.
Ayin Mis ojos contristaron mi alma, por todas las hijas de mi ciudad.
52 Takung om ai ah ka misanawk mah tavaa baktiah ang mee o.
Tsade: Mis enemigos me dieron caza como a ave, sin razón.
53 Tangqom thungah ka hinghaih ang boeng o sak moe, ka nuiah thlung ang vah o thuih.
Tsade: Ataron mi vida en mazmorra, pusieron piedra sobre mí.
54 Tui mah ka lu uem naah, ka duek boeh, tiah ka poek.
Tsade Aguas de avenida vinieron sobre mi cabeza; yo dije: muerto soy.
55 Aw Angraeng, tangqom thung hoiah na hmin to kang kawk.
Cof: Invoqué tu nombre, oh SEÑOR, desde la cárcel profunda.
56 Ka lok nang thaih pae; ka hamhaih hoi abomhaih kang hnik naah, na naa tamuep ving hmah.
Cof: Oíste mi voz; no escondas tu oído a mi clamor, para mi respiro.
57 Nang kang kawk naah, kai nang hnai thuih moe, zii hmah, tiah nang naa.
Cof: Te acercaste el día que te invoqué; dijiste: No temas.
58 Aw Angraeng, ka hing thai hanah tok na sak moe, ka hinghaih pakhra to nang pahlong boeh.
Resh: Abogaste, Señor, la causa de mi alma; redimiste mi vida.
59 Aw Angraeng, ka sakpazaehaih na hnuk boeh; toenghaih hoiah kai lok na caek ah.
Resh: Tú has visto, oh SEÑOR, mi sinrazón; pleitea mi causa.
60 Nihcae mah misa ah ang suekhaih hoi a poek o ih hmuen to na hnuk boih boeh.
Resh: Tú has visto toda su venganza; todos sus pensamientos contra mí.
61 Aw Angraeng, nihcae kasaethuihaih hoi poekhaihnawk to na thaih boeh.
Sin: Tú has oído la afrenta de ellos, oh SEÑOR, todas sus maquinaciones contra mí;
62 Athun qui kai patoem kaminawk hoi kai misa angthawk thuih kaminawk mah thuih ih lok to na thaih boeh.
Sin: Los dichos de los que se levantaron contra mí, y su designio contra mí todo el día.
63 Nihcae anghnuthaih hoi angthawkhaih to khenah; kai loe nihcae laasak thuih han ih ni ka oh sut boeh.
Sin: Su sentarse, y su levantarse mira; yo soy su canción.
64 Aw Angraeng, angmacae ban mah sak ih hmuen baktih toengah, nihcae khaeah pathok pae let ah.
Tau: Dales el pago, oh SEÑOR, según la obra de sus manos.
65 Nihcae han qahhaih palungthin to paek ah loe, nihcae to tangoeng thuih ah.
Tau: Dales ansia de corazón, tu maldición a ellos.
66 Palungphuihaih hoiah nihcae to pacaekthlaek hanah, maeto doeh anghmat ai ah Angraeng ih van tlim ah kaom hmuennawk to amrosak boih ah.
Tau: Persíguelos en tu furor, y quebrántalos de debajo de los cielos, oh SEÑOR.

< Oihaih Laa 3 >