Johan 20
1 Meri Magdalene loe, ni sarihto thung hmaloe koek ni, khawnthaw khoving ah taprong ah caeh, to naah kang khoe ving taprong kraenghaih thlung to a hnuk.
A pierwszego dnia po sabacie Maryja Magdalena przyszła rano do grobu, gdy jeszcze było ciemno, i ujrzała kamień odwalony od grobu.
2 To naah Simon Piter hoi Jesu mah palung ih, kalah a hnukbang khaeah cawnh moe, nihnik khaeah, Taprong thung hoiah Angraeng to lak o ving boeh, naa ah maw a suek o, tito ka panoek ai, tiah a naa.
I bieżała, a przyszła do Szymona Piotra i do onego drugiego ucznia, którego miłował Jezus, i rzekła im: Wzięli Pana z grobu, a nie wiemy, gdzie go położyli.
3 To pongah Piter hoi kalah a hnukbang kami hnik taprong ah caeh hoi.
Tedy wyszedł Piotr i on drugi uczeń, a szli do grobu.
4 Nihnik loe nawnto cawnh hoi: toe kalah a hnukbang maeto mah Piter to poengtaak ving moe, taprong ah phak hmaloe.
I bieżeli obaj społem; ale on drugi uczeń wyścignął Piotra i pierwej przyszedł do grobu.
5 Anih mah takhum tathuk moe, a thungah khet naah, kahni khue kaom to a hnuk; toe anih loe a thungah akun ai.
A nachyliwszy się, ujrzał leżące prześcieradła; wszakże tam nie wszedł.
6 To naah a cawnhtaak ih Simon Piter to phak, taprong thungah akun naah, kahni khue kaom,
Przyszedł też i Szymon Piotr, idąc za nim, i wszedł w grób, i ujrzał prześcieradła leżące,
7 a lu taengah suek ih pavawh loe kahni hoi nawnto om ai, angmah koehah ahmuen maeto ah nawnto amkhraep to a hnuk.
I chustkę, która była na głowie jego, nie z prześcieradłami położoną, ale z osobna na jednem miejscu zwiniętą.
8 Taprong ah pha hmaloe, kalah a hnukbang doeh a thungah akun toeng, anih mah hnuk naah, tanghaih to tawnh.
Potem wszedł i on drugi uczeń, który był pierwej przyszedł do grobu, i ujrzał, a uwierzył.
9 Anih loe duekhaih thung hoi angthawk let tih, tiah thuih ih Cabu lok to nihcae mah panoek o ai vop.
Albowiem jeszcze nie rozumieli Pisma, iż miał zmartwychwstać.
10 To pacoengah a hnukbang kami hnik loe angma hnik im ah caeh hoi let.
I odeszli zaś oni uczniowie do domu.
11 Toe Meri loe taprong taengah angdoet moe, qah: anih loe qah hoi takhum tathuk moe, taprong thungah khet,
Ale Maryja stała u grobu, na dworze płacząc; a gdy płakała, nachyliła się w grób.
12 to naah Jesu qok pasonghaih ahmuen ah, lu bangah maeto, akhok bangah maeto kanghnu, kanglung van kami hnik to a hnuk.
I ujrzała dwóch Aniołów w bieli siedzących, jednego u głowy, a drugiego u nóg, tam gdzie było położone ciało Jezusowe.
13 Nihnik mah anih khaeah, Nongpata tikhoe na qah loe? tiah a naa hoi. Anih mah nihnik khaeah, Ka Angraeng nihcae mah lak o ving boeh, anih loe naa ah maw a suek o, tito ka panoek ai, tiah a naa.
Którzy jej rzekli: Niewiasto! czemu płaczesz? Rzekła im: Iż wzięli Pana mego, a nie wiem, gdzie go położyli.
14 To tiah a thuih pacoengah, anih loe hnukbang ah anghae, to naah kangdoe Jesu to a hnuk, toe Jesu ni, tito anih mah panoek ai.
A to rzekłszy, obróciła się nazad i ujrzała Jezusa stojącego; lecz nie wiedziała, iż Jezus był.
15 Jesu mah anih khaeah, Nongpata, tikhoe na qah loe? Mi maw na pakrong? tiah a naa. To kami loe takha tawnkung mue, tiah a poek pongah, anih khaeah, Patukkung, anih ih qok na lak nahaeloe, anih to naa ah maw na suek na thui ah, ka caeh moe, anih to ka lak han, tiah a naa.
Rzekł jej Jezus: Niewiasto! czemu płaczesz? kogo szukasz? A ona mniemając, że był ogrodnik, rzekła mu: Panie! jeźliś go ty wziął, powiedz mi, gdzieś go położył, a ja go wezmę.
16 Jesu mah anih khaeah, Meri, tiah a naa. To naah Meri mah angqoi moe, Anih khaeah Rabboni! (thuih koehhaih loe Patukkung, tih haih ih ni) tiah a naa.
Rzekł jej Jezus: Maryjo! Która obróciwszy się, rzekła mu: Rabbuni! co się wykłada: Nauczycielu!
17 Jesu mah nongpata khaeah, Na sui hmah; Pa khaeah Ka caeh ai vop: toe kam nawkamyanawk khaeah caeh ah loe, nihcae khaeah, Kam Pa hoi nangcae ih Ampa; Ka Sithaw hoi nangcae ih Sithaw khaeah ka caeh han boeh, tiah a thuih, tiah thui paeh, tiah a naa.
Rzekł jej Jezus: Nie dotykaj się mnie, bom jeszcze nie wstąpił do Ojca mego; ale idź do braci moich, a powiedz im: Wstępuję do Ojca mego i Ojca waszego, i do Boga mego i Boga waszego.
18 To naah Meri Magdalene loe caeh moe, a hnukbang kaminawk khaeah, Angraeng to ka hnuk boeh, Anih mah ni hae hmuennawk hae ang thuih, tiah a naa.
Tedy przyszła Maryja Magdalena, oznajmując uczniom, że widziała Pana, a że jej to powiedział.
19 Ni sarihto thung ih ni hmaloe koek, to na ni duembang ah a hnukbang kaminawk amkhueng o, Judahnawk a zit o pongah thok to khah o, to naah Jesu angzoh moe, nihcae um ah angdoet pae, nihcae khaeah, Nangcae khaeah monghaih om nasoe, tiah a naa.
A gdy był wieczór dnia onego pierwszego po sabacie, a drzwi były zamknięte, gdzie byli uczniowie zgromadzeni dla bojaźni żydowskiej, przyszedł Jezus i stanął w pośrodku nich, i rzekł im: Pokój wam!
20 Anih mah to tiah thuih pacoengah, A ban hoi panak to nihcae khaeah patuek pae. Angraeng to a hnuk o naah, a hnukbang kaminawk poeknawm o.
A to rzekłszy pokazał im ręce i bok swój; a uradowali się uczniowie, ujrzawszy Pana.
21 Jesu mah nihcae khaeah, Nangcae khaeah monghaih om nasoe: Kam Pa mah ang patoeh baktih toengah, nangcae doeh kang patoeh, tiah a naa.
Rzekł im zasię Jezus: Pokój wam; jako mię posłał Ojciec, tak i ja was posyłam.
22 To tiah a thuih pacoengah, nihcae to anghah thuih moe, nihcae khaeah, Kacai Muithla talawk oh, tiah a naa.
A to rzekłszy tchnął na nie i rzekł im: Weźmijcie Ducha Świętego.
23 Minawk zaehaih na tahmen o nahaeloe, na zae o haih tahmen toeng tih, minawk zaehaih na tahmen o ai nahaeloe, na zaehaih doeh tahmen mak ai, tiah a naa.
Którymkolwiek grzechy odpuścicie, są im odpuszczone, a którymkolwiek zatrzymacie, są zatrzymane.
24 Toe kami hatlai hnetto thungah maeto (Didymu, tiah kawk ih) Thomas loe Jesu angzoh naah, nihcae hoi nawnto om ai.
A Tomasz, jeden ze dwunastu, którego zowią Dydymus, nie był z nimi, gdy był przyszedł Jezus.
25 To pongah kalah a hnukbang kaminawk mah anih khaeah, Kaicae loe Angraeng ka hnuk o boeh, tiah a thuih pae o. Toe anih mah nihcae khaeah, Ban ah sum hoi takhing ih ahmaa to ka hnuk moe, sum hoi takhing ih ahmaa to ka banpazung hoi roe sui pacoengah, anih ih panak to ban hoi ka tapawh ai ah loe, ka tang mak ai, tiah a naa.
I rzekli mu drudzy uczniowie: Widzieliśmy Pana. Ale im on rzekł: Jeźli nie ujrzę w ręku jego znaków gwoździ, a nie włożę palca mego w znaki gwoździ, a nie włożę ręki mojej w bok jego, nie uwierzę.
26 A hnukbang kaminawk loe ni tazetto pacoengah imthung ah amkhueng o let bae, to naah loe Thomas doeh nihcae khaeah oh boeh: thok khah o nathuem ah Jesu angzoh moe, nihcae um ah angdoet pae, Nangcae khaeah monghaih om nasoe, tiah a naa.
A po ośmiu dniach byli zasię uczniowie jego w domu, i Tomasz z nimi. I przyszedł Jezus, gdy były drzwi zamknięte, a stanął w pośrodku nich, i rzekł: Pokój wam!
27 To pacoengah Anih mah Thomas khaeah, Na banpazung to haeah payangh loe, ka bannawk hae khen ah; na ban to haeah payangh loe, ka panak hae tapawh ah: palunghaeng ai ah, tang ah, tiah a naa.
Potem rzekł Tomaszowi: Włóż sam palec twój, a oglądaj ręce moje i ściągnij rękę twoję, i włóż ją w bok mój, a nie bądź niewiernym, ale wiernym.
28 To naah Thomas mah anih khaeah, Ka Angraeng, Ka Sithaw, tiah a naa.
Tedy odpowiedział Tomasz i rzekł mu: Panie mój, i Boże mój!
29 Jesu mah anih khaeah, Thomas, na hnuk pongah ni, na tang: hnu ai ah tang kaminawk loe tahamhoih o, tiah a naa.
Rzekł mu Jezus: Żeś mię ujrzał, Tomaszu, uwierzyłeś; błogosławieni którzy nie widzieli, a uwierzyli.
30 Jesu mah hae Cabu thungah tarik ai ih, kalah paroeai angmathaih doeh a hnukbang kaminawk hmaa ah sak pae:
Wieleć i innych cudów uczynił Jezus przed oczyma uczniów swoich, które nie są napisane w tych księgach.
31 toe Jesu loe Kri, Sithaw Capa ni, tiah na tang o moe, anih ih ahmin tanghaih rang hoiah hinghaih na tawn o thai han ih ni, hae canawk hae tarik ah oh.
Ale te są napisane, abyście wy wierzyli, że Jezus jest Chrystus, Syn Boży, a żebyście wierząc żywot mieli w imieniu jego.
