< Johan 19 >

1 To naah Pilat mah Jesu to lak moe, a boh.
Då tok Pilatus og let deim hudfletta Jesus.
2 Misatuh kaminawk mah soekhring lumuek sak pae o moe, a lu ah angmuek o sak, nihcae mah kahni kamling to angkhuk o sak,
Og hermennerne fletta ein krans av klunger og sette på hovudet hans og kasta ei purpurkåpe um honom, og gjekk fram for honom og sagde:
3 Anih hanah, Judah Siangpahrang, tiah a naa o. Anih to tabaeng o.
«Heil, konge yver jødarne!» og slo til honom i andlitet.
4 Pilat loe Judahnawk khaeah caeh let moe, nihcae khaeah, Khenah, A nuiah zaehaih ka hnu ai, tiah na panoek o hanah, nangcae khaeah kang hoih, tiah a naa.
Pilatus gjekk ut att og sagde til deim: «Her kjem eg ut til dykk med honom, so de skal vita at eg ikkje finn nokor skuld hjå honom.»
5 Jesu loe soekhring lumuek to angmuek moe, kahni kamling angkhuk pacoengah, tasa bangah angzoh. Pilat mah nihcae khaeah, Kami hae khen oh! tiah a naa.
So kom Jesus ut med klungerkransen på og purpurkåpa, og Pilatus segjer til deim: «Sjå det menneskjet!»
6 Kalen koek qaima hoi toksah angraengnawk mah Anih to hnuk o naah, Anih to thinglam pongah takhing ah! Anih to thinglam pongah takhing ah! tiah hang o. Pilat mah nihcae khaeah, A nuiah zaehaih ka hnu ai pongah, Anih to nangmacae mah hoi oh loe, takhing oh, tiah a naa.
Med det same dei fekk sjå honom, øvsteprestarne og sveinarne deira, skreik dei: «Krossfest, krossfest!» Pilatus segjer til deim: «Tak de og krossfest honom! Eg finn ingi skuld hjå honom.»
7 To naah Judahnawk mah anih khaeah, Kaicae loe daan ka tawnh o, angmah hoi angmah Sithaw Capa ah angsak pongah, kaimacae ih daan baktih toengah Anih loe duek han oh, tiah pathim pae o.
Jødarne svara: «Me hev ei lov; etter den lyt han døy, for di han hev gjeve seg ut for Guds Son.»
8 Pilat mah to lok to thaih naah, a zit aep:
Då Pilatus høyrde det ordet, vart han endå ræddare;
9 lokcaekhaih imthung ah caeh let moe, Jesu khaeah, Naa hoiah maw nang zoh? tiah a naa. Toe Jesu mah lok pathim pae ai.
han gjekk inn att i borgi og spurde Jesus: «Kvar er du ifrå?» Men Jesus gav han ikkje noko svar.
10 Pilat mah anih khaeah, Lok nang pathim mak ai maw? Nang thinglam pong takhing thaih kami hoi loisak thaih kami ah ka oh, tito na panoek ai maw? tiah a naa.
Pilatus segjer til honom: «Svarar du meg ikkje? Veit du’kje at eg hev magt til å gjeva deg fri og hev magt til å krossfesta deg?»
11 Jesu mah, Ranui bang hoiah na paek ai nahaeloe, ka nuiah sakthaihaih tidoeh na tawn mak ai: to pongah nang khaeah Kai paek kami loe kalen kue zaehaih to tawnh, tiah a naa.
Jesus svara: «Du hadde ingi magt yver meg, var det’kje gjeve deg ovantil. Difor hev han større synd den som gav meg yver til deg.»
12 To naa hoi kamtong Pilat mah Anih loisak hanah loklam to pakrong: toe Judahnawk mah, Hae kami na loisak nahaeloe, nang loe Caesar ih ampui na ai boeh ni: mi kawbaktih doeh angmah hoi angmah siangpahrang ah angsah kami loe Caesar ih misa ni, tiah a naa o.
Frå den stundi vilde Pilatus gjerne gjeva honom fri. Men jødarne ropa: «Gjev du honom fri, er du ikkje ven med keisaren. Kvar den som gjer seg sjølv til konge, set seg upp imot keisaren.»
13 To lok to Pilat mah thaih naah, anih mah Jesu to tasa bangah hoih moe, thlung hoi sak ih lokcaekhaih tangkhang nuiah anghnut. To ahmuen loe Hebru lok ah Gabbatha, tiah thuih o.
Då Pilatus høyrde dei ordi, førde han Jesus ut og sette seg i domarsætet, på den staden dei kallar Tavletilet - på hebraisk heiter det Gabbata -.
14 To na ni loe misong loihhaih poih niah oh moe, atue tarukto oh duih boeh: Pilat mah Judahnawk khaeah, Nangmacae ih Siangpahrang hae khen oh! tiah a naa.
Det var då fyrebuingsdagen i påskehelgi, og var um lag den sette timen. So segjer han til jødarne: «Sjå her er kongen dykkar!»
15 Toe nihcae mah, Anih to hoi ving ah, anih to hoi ving ah, anih to thinglam pongah takhing ah, tiah hang o. Pilat mah nihcae khaeah, Nangcae ih Siangphrang hae thinglam pongah ka takhing han maw? tiah a naa. To naah kalen koek qaima mah, Caesar ai ah loe siangpahrang ka tawn o ai, tiah pathim pae.
Då ropa dei: «Burt, burt med honom! Krossfest han!» «Skal eg krossfesta kongen dykkar?» segjer Pilatus. «Me hev ingen konge utan keisaren, » svara øvsteprestarne.
16 To pacoengah Pilat mah Jesu to thinglam pong takhing hanah nihcae ban ah paek. Nihcae mah Jesu to lak o moe, a caeh o haih.
Då gav han Jesus yver til deim, so han skulde krossfestast.
17 Anih loe angmah ih thinglam to aput moe, luhuh (Hebru lok hoiah Golgotha, ) tiah thuih ih ahmuen ah caeh.
So tok dei Jesus med seg. Han bar sjølv krossen sin, og gjekk ut til Skallestaden dei kallar - på hebraisk kallast det Golgata -.
18 To ahmuen ah nihcae mah anih to thinglam pongah takhing o, banqoi bangah maeto bantang bangah maeto, kami hnetto anih hoi nawnto takhing o moe, Jesu loe a um ah takhing o.
Der feste dei honom til krossen, og saman med honom tvo andre, ein på kvar sida, og Jesus midt imillom.
19 Pilat mah, NAZARETH JESU, JUDAHNAWK IH SIANGPAHRANG, tiah angmathaih ca tarik pacoengah, thinglam pongah takhing.
Pilatus skreiv og ei innskrift og sette på krossen; ho lydde so: Jesus frå Nasaret, kongen yver jødarne.
20 Jesu thinglam nuiah takhinghaih ahmuen loe vangpui hoiah zoidaek: to ih ca loe Hebrew, Grik, Latin lok hoiah tarik pongah, paroeai Judah kaminawk mah kroek o.
Den innskrifti las då mange av jødarne; for staden der Jesus vart krossfest, var tett utmed byen, og det var skrive på hebraisk og latin og gresk.
21 Judahnawk ih kalen koek qaima mah Pailat khaeah, Judah Siangpahrang, tiah tarik hmah, hae kami mah, Kai loe Judah Siangpahrang ah ka oh, tiah thuih, tiah tarik hanah a thuih pae.
Då sagde øvsteprestarne åt jødarne til Pilatus: «Skriv ikkje: Kongen yver jødarne, men: Han sagde: «Eg er konge yver jødarne!»»
22 Pilat mah, Ka tarik pacoeng boeh loe, tarik pacoeng ah ni oh boeh, tiah a naa.
«Det eg hev skrive, hev eg skrive, » svara Pilatus.
23 Misatuh kaminawk mah, Jesu thinglam pong takhing o pacoengah, anih ih kahni to lak o moe, palito ah tapraek o, misatoep kaminawk mah maeto kangbae ah lak o boih; anih ih kahni doeh lak pae o: to kahni loe lu hoi khok khoek to kasawkah sak ih kahniah oh pongah, huihhaih ahmaa to om ai.
Då hermennerne hadde fest Jesus til krossen, tok dei klædi hans og skifte i fire luter, ein for kvar hermann. Kjolen tok dei og. Kjolen var usauma og heilvoven alt ovantil;
24 Nihcae mah, Kahni loe asik o hmah si, mi mah maw coe tih, tiah taham khethaih phoisa va o si, tiah maeto hoi maeto thuih o: nihcae mah kai ih kahni to amzet o moe, kang khuk ih kahni lak hanah taham khethaih phoisa to azuh o, tiah tarik ih Cabu akoep han ih ni, misatuh kaminawk mah to tiah sak o.
difor sagde dei seg imillom: «Lat oss ikkje riva honom sund, men draga strå um kven som skal hava honom!» Soleis skulde skrifti sannast: «Dei skifte klædi mine millom seg, og kasta lut um kjolen min.» So gjorde no hermennerne.
25 Jesu ih thinglam taengah, amno, amno ih amnawk, Kalopa ih zu Meri hoi Meri Magdalene cae to oh o.
Men innmed krossen åt Jesus stod mor hans og morsyster hans, Maria, kona hans Klopas, og Maria Magdalena.
26 Jesu mah toah kangdoe amno hoi anih mah palung ih a hnukbang kami to hnuk naah, amno khaeah, Nongpata, na capa hae khenah! tiah a naa.
Og då Jesus såg mor si, og såg at den læresveinen som han elska, stod der innmed, segjer han til mori: «Kvinna, der er son din!»
27 To pacoengah a hnukbang kami khaeah, Nam no hae khenah! tiah a naa. To nathuem hoi kamtong a hnukbang kami mah Jesu amno to angmah im ah caeh haih.
So segjer han til læresveinen: «Der er mor di!» Og frå den stundi tok læresveinen henne heim til seg.
28 To pacoengah loe Jesu mah Cabu lok akoep hanah, hmuen boih sak pacoeng boeh, tiah panoek naah, Tui kang haeh, tiah a thuih.
Då visste Jesus at no var alt fullført, so skrifti skulde sannast; so segjer han: «Eg er tyrst.»
29 To ahmuen ah misurtui kathaw laom maeto pongah pahung o: tui pazop thaih laprawn to misurtui kathaw thungah nup o, hyssop tadong ah takaek o moe, Anih ih pakha ah bah pae o.
Det stod eit kjer der som var fullt av vineddik; so fyllte dei ein svamp med den ediken, og sette honom på ein bergmynte-stylk og heldt honom upp til munnen hans.
30 Jesu mah misurtui kathaw to pataeng pacoengah, Pacoeng boeh, tiah thuih, to pacoengah luthuk moe, a hinghaih to qui apet.
Då Jesus hadde fenge ediken, sagde han: «Det er fullført!» og han bøygde hovudet og gav andi si yver til Gud.
31 To na ni loe amprikcaihaih niah oh, (Sabbath ni loe kasang niah oh), to pongah Sabbath niah thinglam pongah kami qok oh han om ai, Judahnawk loe nihcae ih khok to khaeh moe, a qok to lak hanah, Pilat khaeah caeh o moe, a hnik o.
Etter di det no var fyrebuingsdagen, og liki ikkje måtte verta hangande på krossen um kviledagen - for den kviledagen var storheilag - so bad jødarne Pilatus at beini måtte brjotast sund på deim, og at dei måtte takast ned.
32 Misatuh kaminawk angzoh o moe, anih hoi nawnto takhing ih hmaloe koek kami maeto ih khok to khaeh pae o pacoengah, kalah maeto ih khok doeh khaeh pae o.
Då kom hermennerne og braut sund beini, både på den fyrste og den andre som hadde vorte krossfeste i hop med honom.
33 Toe Jesu khae phak o naah, Anih loe duek boeh pongah, Anih ih khok loe khaek pae o ai.
Då dei kom til Jesus, og såg at han alt var slokna, braut dei ikkje hans bein sund;
34 Toe misatoep kami maeto mah tazae hoiah Anih ih panak to thunh, to naah athii hoi tui to tacawt.
men ein av hermennerne stakk honom i sida med eit spjot, og straks kom det ut blod og vatn.
35 To tiah kaom hmuen hnu kami mah hnukung ah ohhaih kawng to a thuih, anih mah thuih ih lok loe amsoem: na tang o thai hanah, anih mah thuih ih lok loe amsoem, tito anih mah panoek.
Dette vitnar ein som hev set det, og vitnemålet hans er sætande; han veit sjølv at han segjer sant, so de og må tru.
36 Anih ih ahuh maeto doeh angkhaek mak ai, tiah tarik ih Cabu lok akoep hanah, hae tiah hmuennawk to oh.
For dette hende av di Skrifti laut sannast: «Det skal’kje brjotast sund eit bein på honom.»
37 Kalah Cabu mah, A thunh o ih Anih to nihcae mah khen o tih, tiah thuih.
Og eit anna skriftord att lyder so: «Dei skal sjå burt på honom som dei hev gjenomstunge.»
38 To pacoengah Judahnawk zit pongah, tamquta hoi Jesu hnukbang kami, Arimathea avang ih Joseph mah, Pilat khaeah, Jesu ih qok lak hanah a hnik: Pilat mah lak han paek pongah, anih loe caeh moe, Jesu ih qok to lak.
Sidan kom Josef frå Arimatæa, som var ein av læresveinarne åt Jesus, men dulde for det, av di han var rædd jødarne; han bad Pilatus um han måtte få taka likamen åt Jesus, og Pilatus gav honom lov til det. So kom han og henta likamen hans.
39 Khoving ah Jesu khae kacaeh Nikodema doeh caeh toeng, anih mah myrrh hoi aloe kangbaeh boengloeng cumvaito kazit hmuihoih tui to sinh.
Nikodemus, han som fyrst var komen til honom um natti, kom og, og hadde med seg ei blanding av myrra og aloe, um lag hundrad pund.
40 Nihhnik mah Jesu ih qok to lak hoi moe, aphum hanah Judahnawk mah sakzong ih atawk baktih toengah, hmuihoih tui hoi nawnto kahni hoiah ayaw hoi.
So tok dei likamen åt Jesus og sveipte honom med lindar og lagde dei angande kryddorne imillom, soleis som jødarne hev for vis når dei bur ein til likferd.
41 Anih thinglam nuiah takhinghaih ahmuen ah takha maeto oh; to takha thungah loe, mi doeh aphum vai ai ih, taprong kangtha maeto oh.
På den staden han vart krossfest var det ein hage, og i hagen ei ny grav, som det endå aldri hadde vorte sett ned nokon i.
42 Judahnawk amprikcaihaih niah oh moe, taprong doeh anghnai daek pongah, nihcae mah to ahmuen ah Jesu to aphum o.
Der lagde dei då Jesus, av di det var fyrebuingsdagen åt jødarne, og gravi var nær innmed.

< Johan 19 >