Job 41
1 Leviathan to cakoih hoi na tathok thai tih maw? To tih ai boeh loe anih ih palai to qui hoiah na pathlet pae thai tih maw?
Czy lewiatana wyciągniesz wędką? Czy za jego język [wyciągniesz go] sznurem opuszczonym?
2 A hnah to na daw pae moe, anih ih akam huh to cakoih hoiah na taqawt pae thai tih maw?
Czy przewleczesz hak przez jego nozdrza? Czy kolcem przebijesz mu szczęki?
3 Anih mah tahmenhaih na hni ueloe, nang khaeah lok kanaem to thui tih maw?
Czy będzie cię błagać? Czy będzie z tobą rozmawiał łagodnie?
4 Anih loe hing thung na tamna ah oh hanah, nang khaeah lokmaihaih sah tih maw?
Czy zawrze z tobą przymierze? Czy przyjmiesz go za sługę na zawsze?
5 Anih to tavaa hoi amhai baktiah nam hai haih han maw? To tih ai boeh loe nangmah ih nongpatanawk hanah anih to qui hoiah na pathlet pae han maw?
Czy będziesz z nim igrał jak z ptaszkiem? Czy uwiążesz go dla swoich córek?
6 Nam puinawk mah anih han buhraenghaih sah pae tih maw? Anih to hmuen zaw kaminawk khaeah athum o sak tih maw?
Czy [twoi] towarzysze wyprawią sobie z niego ucztę? Czy podzielą go między siebie kupcy?
7 Sum kamsum hoiah anih ih ahin to na thunh thai tih maw? To tih ai boeh loe a lu to tanga thunhaih tayae hoiah na thunh thai tih maw?
Czy poprzebijasz jego skórę grotami albo jego głowę harpunami?
8 Anih nuiah ban to mah koeng ah, anih tuk hanah poek hmah.
Połóż tylko rękę na niego i wspomnij o walce, więcej tego nie zrobisz.
9 Khenah, anih pazawk han poekhaih loe azom pui ni; anih hnu kami loe amthaek bup mak ai maw?
Oto nadzieja pojmania go jest złudna. Czy na sam jego widok nie zostanie człowiek powalony?
10 Anih to mi mah doeh pahrue thai mak ai; to tiah om nahaeloe mi maw ka hmaa ah angdoe thai tih?
Nikt nie odważy się go obudzić. Kto zdoła więc stanąć przede mną?
11 Ka sak pathok let hanah mi mah maw na pakaa thai tih? Van tlim ih hmuennawk boih loe kai ih ni.
Kto mi coś dał, abym mu odpłacił? [Cokolwiek znajduje się] pod całym niebem należy do mnie.
12 Leviathan ih khokbannawk, a thacakhaih hoi kahoih takpumnawk thui ai ah ka om thai mak ai.
Nie będę milczał o jego członkach ani o jego potędze, ani o jego wspaniałej budowie.
13 Mi mah maw anih ih ahin to khok pae thai tih? Mi mah maw anih ih akam huh to cakoih hoi tathok hanah a taengah caeh thai tih?
Kto odkryje wierzch jego szaty? Kto przystąpi [do niego] z podwójnym wędzidłem?
14 Mi mah maw anih ih mikhmai thok to paong pae thai tih? Anih ih haanawk loe zit thoh.
Kto otworzy wrota jego paszczy? Groza roztacza się wokół jego zębów.
15 Kacak ah catui daeng baktih toengah, kangbok a nui ih ahin loe anih amoekhaih ah oh.
[Jego] łuski to jego pycha, ściśle spięte razem [jakby] pieczęcią.
16 Takhi akun thaih han ai ah, ahin maeto hoi maeto angbet.
Jedna do drugiej tak przylega, że powietrze nie wejdzie między nie.
17 Ahin maeto hoi maeto angbet moe, kacakah angbet caeng pongah khram thai ai.
Jedna z drugą jest spojona, są tak złączone, że nie można ich rozdzielić.
18 Anih pasih naah hmai ampha, a mik loe akhawn bangah pakhrip ih mik baktiah oh.
Przez jego kichanie błyszczy światło, a jego oczy [są] jak powieki zorzy.
19 Anih ih pakha thung hoiah hmai aengh hoi hmai kangqong to tacawt.
Z jego paszczy wychodzą pochodnie, tryskają iskry ognia.
20 Tui tangdawh thlukbuk laom thung hoi tacawt hmaikhue baktih toengah, a hnakhaw thung hoiah hmaikhue to tacawt.
Z jego nozdrzy wychodzi dym jak z wrzącego garnca lub kotła.
21 Anih anghahhaih takhi mah hmaisaae to amngaehsak moe, anih ih pakha thung hoiah kangqong hmai to tacawt.
Jego oddech rozpala węgle, z jego paszczy wychodzi płomień.
22 Anih ih tahnong ah thacakhaih to oh, anih hmaa ah loe palungsethaih to anghoehaih ah oh.
W jego szyi spoczywa moc i przed nim ucieka smutek.
23 Anih ih ngan thaquinawk loe nawnto amraep o, angthui thai ai, cakrap.
Warstwy jego ciała są spojone, tak twarde, że się nie poruszają.
24 Anih ih palung loe thlung baktiah amtak; ue, cang kaehhaih thlung baktiah amtak.
Jego serce jest twarde jak kamień, tak twarde jak część dolnego kamienia młyńskiego.
25 Anih angthawk tahang naah, thacak kaminawk loe zithaih hoiah oh o; anih tamai boh naah om o thai ai.
Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.
26 Anih loe sumsen mah caa ai; tayae, palaa hoi ahnuk ahma kamsum tayae mah doeh caa ai.
Miecz, który go dosięga, nie ostaje się, podobnie drzewce, strzała i pancerz.
27 Anih loe sum to caphaeh baktiah poek moe, sumkamling doeh kahmawn thing baktiah a poek.
Żelazo uważa za słomę, a miedź za zbutwiałe drewno.
28 Palaa mah anih to cawnsak thai mak ai; lawkthluem doeh tavai baktiah ni a poek.
Strzała nie spłoszy go, a kamienie z procy są dla niego jak źdźbło.
29 Anih han loe thingboeng doeh cangkung baktiah ni oh; tayae hoi takhawh han pahuem naah anih mah pahnuithuih.
Oszczep uważa za słomę, a drwi sobie z szarpania włócznią.
30 Anih ih zok loe kanoe laom koi baktiah oh; tangnong nui ih sum kanoe haa caehhaih ahmuen baktiah oh.
Pod nim [są] ostre skorupy; w błocie ścieli [sobie wszelkimi] ostrymi rzeczami.
31 Anih mah kathuk tuipui to laom thung ih tangdawh tui baktiah haeh moe, tuipui to laom nokhaih moithawk baktiah a sak.
Sprawia, że głębiny wrą jak kocioł, a morze mąci jak w moździerzu.
32 A caeh taak ih loklam loe ampha pongah, tuipui loe sam kanglung baktiah oh.
Zostawia za sobą błyszczącą ścieżkę, tak że się wydaje, że głębiny mają siwiznę.
33 Anih baktiah zithaih tawn ai ah sak ih hmuen maeto doeh long nuiah om ai.
Nie ma na ziemi jemu podobnego, który został tak stworzony, że niczego się nie boi.
34 Anih loe kasang hmuennawk to khet; anih loe amoekhaih hmuennawk boih ih siangpahrang ah oh, tiah a naa.
Lekceważy wszelką wysoką rzecz. On jest królem nad wszystkimi synami pychy.
