Job 33

1 Toe Job, ka lok hae tahngai ah; ka thuih ih loknawk boih hae tahngai ah.

A przetoż, Ijobie! słuchaj proszę mów moich, a wszystkie słowa moje przyjmij w uszy.

2 Khenah, vaihi pakha ka angh moe, ka palai mah lokthuih.

Oto teraz otworzę usta moje, a język mój będzie mówił w podniebieniu mojem.

3 Ka loknawk loe ka poek toenghaih hoiah ni angzoh; ka palai mah kahoih palunghahaih lok to thuih.

Szczerością serca mego będą słowa moje, a czyste zdania wargi moje mówić będą.

4 Sithaw ih Muithla mah ni kai hae sak moe, Thacak Angraeng ih takhi mah hinghaih ang paek.

Duch Boży uczynił mię, a tchnienie Wszechmocnego ożywiło mię.

5 Na pathim thaih nahaeloe na patim ah, amsakcoek ah loe ka hmaa ah angdoe ah.

Możeszli, odpowiedz mi; sporządź się, a stań przeciwko mnie.

6 Khenah, Sithaw hmaa ah kai doeh nang baktiah ni ka oh, kai doeh long hoiah ni sak toeng.

Oto ja według słów twoich odpowiem ci za Boga, chociażem ja też z błota utworzony.

7 Khenah, na zit han koi kai khaeah tidoeh om ai; na nuiah kazit ban to ka koeng mak ai.

Oto strach mój nie zatrwoży cię, a ręka moja nie obciąży cię.

8 Na thuih ih lok to ka thaih, na thuih ih loknawk to ka thaih boeh,

A wszakżeś rzekł w uszy moje, i słyszałem głos słów moich.

9 kai loe ka ciim, zae sakhaih ka tawn ai; sakpazaehaih doeh ka tawn ai.

Czystym ja bez przestępstwa; niewinnym ja, i nie masz we mnie nieprawości.

10 Khenah, Sithaw mah ka zaehaih pakrong; kai hae a misa ah ang suek,

Oto znajduje Bóg przyczyny przeciwko mnie, a poczytuje mię za nieprzyjaciela swego.

11 ka khok hae thlong ang thuk pae moe, ka caehhaih loklamnawk boih ang pakaa, tiah na thuih.

Podaje w okowy nogi moje, a podstrzega wszystkich ścieżek moich.

12 Khenah, na thuih pazae boeh; lok kang pathim han vop, Sithaw loe kami pongah len kue.

Otości na to tak odpowiadam: W tem nie jesteś sprawiedliwy; bo większy jest Bóg, niż człowiek.

13 Anih mah ka sak ih hmuen kawng pongah lok pathim ai, tiah na thuih moe, Sithaw to na laisaep thuih loe?

Przeczże się z nim spierasz, żeć wszystkich spraw swoich nie objawia?

14 Sithaw mah lok vaito thuih pacoengah, kalah loklam bang hoiah lok a thuih pae let, toe kami mah panoek pae thai ai.

Wszak Bóg mówi i raz i drugi, a człowiek tego nie uważa.

15 Kami loe iih angam moe, iihhaih ahmuen ah a iih, qum amang ah hnuksakhaih mah,

We śnie w widzeniu nocnem, gdy twardy sen przypada na ludzie gdy śpią na łożu:

16 a naa thungah lok to thuih pae moe, thuitaekhaih lok to paek,

Tedy otwiera ucho ludzkie, a to, czem ich ćwiczy, pieczętuje,

17 kami mah sak atimhaih to pahnawt moe, amoekhaih tawn han ai ah a sak.

Aby człowieka odwiódł od złej sprawy jego, i pychę od męża aby odjął;

18 Anih hinghaih to tangqom thung hoiah Sithaw mah pahlong moe, sumsen hoi duek han ai ah pakaa pae.

Aby zahamował duszę jego od dołu, a żywot jego aby na miecz nie trafił.

19 Anih loe iihhaih ahmuen ah angsong hanah nathaih hoiah kami to thuitaek moe, ahuhnawk boih to natsak;

Każe go też boleścią na łożu jego, a we wszystkich kościach jego ciężką niemocą.

20 To naah a hinghaih mah buh to panuet moe, palung mah buhcaak angnaa pae ai.

Tak, że sobie żywot jego chleb obrzydzi, a dusza jego pokarm wdzięczny.

21 Anih loe zaek kaeng boeh moe, kamtueng vai ai ahuhnawk doeh, amtueng boih.

Zniszczeje znacznie ciało jego, i wysadzą się kości jego, których nie widać było;

22 Ue, a hinghaih mah taprong to pangh tathuk, a hinghaih amrosakkungnawk khaeah phak tom boeh.

I przybliża się do grobu dusza jego a żywot jego do rzeczy śmierć przynoszących.

23 Toe kaminawk khaeah toenghaih loklam to patuek hanah, van kami sangto thungah, maeto mah Sithaw hoi kami salakah laicaeh ah om nahaeloe,

Jeźli będzie u niego jaki Anioł wymowny, jeden z tysiąca, aby opowiedział człowiekowi powinność jego:

24 Sithaw mah anih to tahmen ah loe, Tangqom thung caeh han ai ah anih to pahlong ah; anih akranghaih to ka hnuk boeh, tiah thui tih.

Tedy się nad nim Bóg zmiłuje, a rzecze: Wybaw go, aby nie zstępował do grobu, bom znalazł ubłaganie.

25 To naah anih ih ngan loe nawkta ngan baktiah angcoeng let ueloe, thendoeng nathuem ih baktih toengah om let tih.

I odmłodnieje ciało jego jako dziecięce, a nawróci się do dni młodości swojej.

26 Anih mah Sithaw khaeah lawkthui ueloe, mikhmai hoihaih to hnu tih; anghoehaih hoi Sithaw ih mikhmai to hnu tih; Sithaw mah a toenghaih to kami hanah paek.

Będzie się modlił Bogu, i przyjmie go łaskawie, i ogląda z weselem oblicze jego, i przywróci człowiekowi sprawiedliwość jego;

27 Anih mah kaminawk hmaa ah, Mi kawbaktih mah doeh ka zae moeng boeh, toenghaih to toeng ai ah ka sak moeng boeh, to hmuen mah kai han avanghaih tidoeh na paek ai, tiah thui nahaeloe,

Który poglądając na ludzi, rzecze: Zgrzeszyłem był, i co było prawego, podwróciłem; ale mi to nie było pożyteczno.

28 Anih mah tangqom thung hoiah a hinghaih to akrang ueloe, a hinghaih mah aanghaih to hnu tih.

Lecz Bóg wybawił duszę moję, aby nie zstąpiła do dołu, a żywot mój aby oglądał światłość.

29 Khenah, Sithaw mah hae hmuennawk hae kami khaeah sak toepsoep;

Oto wszystko to czyni Bóg po dwakroć i po trzykroć z człowiekiem,

30 anih hinghaih to tangqom thung hoiah amlaemsak let moe, hinghaih paek aanghaih thungah a caeh haih.

Aby odwrócił duszę jego od dołu, a żeby oświecon był światłością żyjących.

31 Aw Job, naa to patuengah loe, ka lok hae acoehaih hoiah tahngai ah; anghngai duem ah; lok kang thuih han vop.

Uważaj to, Ijobie, słuchaj mię; milcz, a ja będę mówił.

32 Lokthuih na koeh nahaeloe, na pathim ah; toenghaih hnuksak han ka koeh pongah, lok na thui ah.

Wszakże maszli co mówić, a odpowiedzże mi; mów, bobym cię rad usprawiedliwił.

33 Toe lokthuih han na tawn ai nahaeloe, ka lok hae tahngai ah; anghngai duem ah, palunghahaih kang patuk han, tiah a naa.

A jeźli niemasz, słuchajże mię, a nauczę cię mądrości.