Jakob 2
1 Nawkamyanawk, lensawk Angraeng, aicae ih Angraeng Jesu Kri tanghaih kacak na tawnh o pongah, kami mikhmai khethaih tawn o hmah.
Bracia moi! nie miejcie z brakowaniem osób wiary Pana naszego Jezusa Chrystusa, który chwalebny jest.
2 Kami maeto loe sui bantuek hoiah amthoep het moe, bokhaih imthung ah angzoh, to naah kakhoem khukbuen angkhuk kamtang kami maeto doeh bokhaih imthung ah angzoh toeng;
Albowiem gdyby wszedł do zgromadzenia waszego mąż, mając pierścień złoty w szacie świetnej, a wszedłby też i ubogi w podłym odzieniu:
3 to naah nangcae mah kahoih khukbuen angkhuk kami to khingyahaih na paek o moe, anih khaeah, Nang loe hae ih ahmuen kahoih ah anghnu ah, tiah na naa o; toe mithoe khaeah loe, Nang loe hoah angdoe ah, to tih ai boeh loe kaicae khok tlim ah anghnu ah, tiah na naa o nahaeloe,
I wejrzelibyście na tego, co ma świetną szatę, a rzeklibyście mu: Ty! siądź sam poczciwie! a ubogiemu byście rzekli: Ty! tam stój, albo siądź tu pod podnóżkiem moim!
4 nangmacae hoi nangmacae salakah mikhmai khethaih tawn kami, kasae poekhaih hoiah lokcaek kami ah na om o mak ai maw?
Azażeście już nie uczynili różności między sobą i nie staliście się sędziami myśli złych?
5 Tahngai oh, ka palung ih nawkamyanawk, Anih palung kaminawk khaeah anih mah lokkamhaih sak baktih toengah, hae long nuiah kamtang kaminawk to Sithaw mah tanghaih bangah angraengsak moe, siangpahrang mah uk ih prae qawktoep kami ah qoih boeh na ai maw?
Słuchajcie, bracia moi mili! azaż Bóg nie obrał ubogich na tym świecie, aby byli bogatymi w wierze i dziedzicami królestwa, które obiecał tym, którzy go miłują?
6 Toe nangcae mah loe kamtangnawk to na patoek o. Nangcae pacaekthlaek moe, lokcaekhaih im ah caeh haih kami loe, long angraengnawk hae na ai maw?
Aleście wy znieważyli ubogiego. Azaż bogacze gwałtem was nie uciskają i do sądów was nie pociągają?
7 Nihcae mah na ai maw nangcae kawkkung, kahoih ih ahmin to kasae thuih o?
Azaż oni nie bluźnią onego zacnego imienia, które jest wzywane nad wami?
8 Nangmah hoi nangmah amlung baktih toengah na imtaeng kaminawk to palung ah, tiah Cabu thungah kaom Angraeng ih kaalok baktih toengah na pazui o nahaeloe, kahoih hmuen sah kami ah na oh o.
A jeźliże pełnicie zakon królewski według Pisma: Będziesz miłował bliźniego twego jako samego siebie, dobrze czynicie.
9 Toe kami mikhmai khethaih na tawnh o nahaeloe, zaehaih sah kami ah na oh o, kaalok mah nang loe kami zae ni, tiah amtuengsak tih.
Lecz jeźli osobami brakujecie, grzech popełniacie i bywacie przekonani od zakonu jako przestępcy.
10 Mi kawbaktih mah doeh kaalok to pazui king, toe maeto pazui ai ah om nahaeloe, kaalok boih pazui thai ai kami zae ah ni oh boeh.
Albowiem ktobykolwiek zachował wszystek zakon, a w jednym by upadł, stał się winien wszystkich przykazań.
11 Zu sava laep ah nongpa nongpata zaehaih sah hmah, tiah thui kami loe, Kami hum hmah, tiah doeh thuih bae vop. Nang loe vaihi zu sava laep ah nongpa nongpata zaehaih na sah ai, toe kami na hum nahaeloe, kaalok aek kami ah ni na oh.
Bo który rzekł: Nie będziesz cudzołożył, ten też rzekł: Nie będziesz zabijał, a jeźlibyś nie cudzołożył, ale byś zabił, stałeś się przestępcą zakonu.
12 To pongah loihhaih kaalok mah lokcaek han kaom kami baktiah, lok to thui oh loe, thuih ih baktih toengah sah oh.
Tak mówcie i tak czyńcie jako ci, którzy według zakonu wolności macie być sądzeni.
13 Tahmenhaih tawn ai kami loe, tahmenhaih tawn ai ah lokcaekhaih om tih; tahmenhaih mah lokcaekhaih to pazawk.
Albowiem sąd bez miłosierdzia będzie temu, co nie czynił miłosierdzia; ale miłosierdzie chlubi się przeciwko sądowi.
14 Nawkamyanawk, kami maeto mah tanghaih ka tawnh, tiah thuih, toe toksakhaih amtueng ai nahaeloe tih atho maw om tih? Tanghaih mah anih to pahlong thai tih maw?
Cóż pomoże, bracia moi! jeźliby kto rzekł, iż ma wiarę, a uczynków by nie miał? izali go ona wiara może zbawić?
15 Nawkamya nongpa maw, nongpata maw loe bangkrai ah oh sut, ni thokkruek caaknaek tawn ai ah oh,
A gdyby brat albo siostra byli nieodziani i schodziłoby im na powszedniej żywności,
16 to naah nangcae thung ih kami maeto mah nihcae khaeah, Kamongah caeh oh, mawnhaih tawn ai ah khosah oh, zok amhah oh, tiah na naa o moe, nihcae takpum angaihaih hmuennawk na paek o ai nahaeloe, timaw avanghaih om tih?
I rzekłby im kto z was: Idźcie w pokoju, ugrzejcie się i najedzcie się, a nie dalibyście im potrzeb ciału należących, cóż to pomoże?
17 To pongah toksakhaih kaom ai, tanghaih khue loe duek.
Także i wiara, nie mali uczynków, martwa jest sama w sobie.
18 Ue, kami maeto mah, Nang loe tanghaih na tawnh, Kai loe toksakhaih ka tawnh: na toksakhaih kaom ai na tanghaih to na patuek ah, kai mah doeh ka toksakhaih hoiah ka tanghaih to kang patuek toeng han, tiah thuih thaih koiah oh.
Ale rzecze kto: Ty masz wiarę, a ja mam uczynki; ukaż mi wiarę twoję bez uczynków twoich, a ja tobie ukażę wiarę moję z uczynków moich.
19 Nang mah Sithaw loe maeto ni, tiah na tang; na tanghaih loe hoih: taqawknawk mah mataeng doeh to tiah tang o moe, tasoeh o toeng bae.
Ty wierzysz, iż jeden jest Bóg, dobrze czynisz; i dyjabli temu wierzą, wszakże drżą,
20 Tidoeh avang ai kami, Toksakhaih om ai tanghaih loe duek, tito na panoek ai maw?
Ale chceszli wiedzieć, o człowiecze marny! iż wiara bez uczynków martwa jest?
21 Aicae ampa Abraham mah a capa Isak hmaicam nuiah angbawnhaih sak naah, anih mah toksakhaih rang hoiah na ai maw toenghaih to hnuk?
Abraham, ojciec nasz, izali nie z uczynków usprawiedliwiony jest, gdy ofiarował Izaaka, syna swego, na ołtarzu?
22 Tanghaih loe a toksakhaih hoiah nawnto amraep, toksakhaih rang hoiah ni a tanghaih to akoep, tiah a hnuk o.
Widzisz, iż wiara spólnie robiła z uczynkami jego, a z uczynków wiara doskonała się stała.
23 Abraham mah Sithaw tang pongah, a tanghaih to toenghaih ah tapom pae, tiah thuih ih Cabu lok loe akoep boeh: to naah Abraham to Sithaw ih Ampui, tiah kawk.
A tak wypełniło się Pismo, które mówi: I uwierzył Abraham Bogu, i przyczytano mu to ku sprawiedliwości, i przyjacielem Bożym nazwany jest.
24 Tanghaih khue hoiah na ai, toksakhaih rang hoiah ni kami mah toenghaih to hnuk, tiah vaihi na panoek o boeh.
A widzicież, iż z uczynków usprawiedliwiony bywa człowiek, a nie z wiary tylko.
25 To baktih toengah, tangzat zaw Rahab mah doeh tamthang sin kaminawk to talawk moe, loklam kalah bang hoiah patoeh ving, to tiah toksakhaih rang hoiah na ai maw anih mah toenghaih to hnuk?
Także też i Rachab, wszetecznica, izali nie z uczynków jest usprawiedliwiona, gdy przyjęła onych posłów i inszą drogą wypuściła?
26 Muithla tawn ai taksa loe duek, to baktih toengah toksakhaih kaom ai tanghaih doeh duek.
Albowiem jako ciało bez duszy jest martwe, tak i wiara bez uczynków martwa jest.
