< Isaiah 47 >

1 Aw Babylon canu tangla kacuem, caeh tathuk ah loe, maiphu thungah anghnu ah; Aw Khaldian canu, angraeng tangkhang pong na ai long ah anghnu ah; nangcae loe na pan daek moe, na nawk tuep, tiah mi mah doeh na naa mak ai boeh.
Zstąp i usiądź w prochu, dziewico, córko Babilonu! Siądź na ziemi, a nie na tronie, córko chaldejska, gdyż już cię nie będą nazywać delikatną i rozkoszną.
2 Cang kaehhaih thlung to lah loe, cang to kae ah; na mikhmai padaphaih to takhoe ah loe, na canghnak to angkhring ah, na phaih khoek to thlaek ah loe, vapuinawk to angkat ah.
Weź żarna i miel mąkę, odkryj swoje warkocze, obnaż nogi, odkryj uda, brnij przez rzeki.
3 Bangkrai ah na om tih, azathaih to na padap thai mak ai; mi doeh pathlung ai ah, lu kang lak han.
Twoja nagość będzie odkryta i twoja hańba będzie widoczna. Dokonam pomsty, żaden człowiek mnie nie powstrzyma.
4 Kaicae pahlongkung loe, misatuh kaminawk ih Angraeng, Ciimcai Israel Sithaw, tiah ahmin oh.
[Tak mówi] nasz Odkupiciel, jego imię [to] PAN zastępów, Święty Izraela.
5 Aw Khaldian kaminawk ih canu, lok apae ai ah anghnu duem ah, vinghaih thungah caeh ah; nang loe praenawk ih angraeng zu, tiah mi mah doeh kawk o mak ai boeh.
Usiądź w milczeniu i wejdź w ciemności, córko chaldejska, bo już nie będą cię nazywali panią królestw.
6 Kaimah ih kaminawk nuiah palung ka phui, ka toep ih qawknawk doeh kam hnongsak boeh pongah, to hmuennawk to nangcae ban ah ka paek boeh; nihcae nuiah tahmenhaih roe na tawn ai; mitongnawk nuiah doeh kazit parai hmuen to na koeng pae boeh.
Rozgniewałem się na mój lud, splugawiłem moje dziedzictwo i oddałem je w twoje ręce, ale ty nie okazałaś im miłosierdzia i starców niezmiernie obciążyłaś swoim jarzmem.
7 angraeng zu ah ka oh poe han, tiah na poek pongah, hae hmuennawk hae na poek ai; nangmah khae kapha han koi hnukkhuem koekah kaom boenghaih doeh na poek ai.
I powiedziałaś: Będę panią na wieki. I nie wzięłaś sobie tego do serca ani nie pamiętałaś o tym, jakie będzie tego zakończenie.
8 To pongah nongpa nongpata zae sakhaih bangah ka nawm acaeng moe, mawnhaih tawn ai ah khosah kami, kai ai ah loe kalah mi doeh om ai; kai loe lamhmai baktiah om sut mak ai, caanawk duekhaih doeh ka tongh mak ai, tiah poek kami nang, vaihi tahngai ah;
Dlatego słuchaj teraz, rozkosznico, która mieszkasz bezpiecznie i mówisz w swoim sercu: Ja jestem i nie ma oprócz mnie żadnej innej, nie będę wdową ani nie zaznam bezdzietności!
9 nang loe miklet kop kami, taqawk thacakhaih hoiah tahmaa thaih kaminawk mah na bomh o khing cadoeh, caanawk duekhaih hoi lamhmai ah angcoenghaih hmuen hnetto mah akra ai ah nito thungah na pha thui tih.
Lecz obie te rzeczy spadną na ciebie nagle, w jednym dniu: bezdzietność i wdowieństwo. W pełni spadną na ciebie z powodu mnóstwa twoich guseł i z powodu twoich licznych czarów.
10 Na sethaih to nang oep haih moe, Mi mah doeh hnu ai, tiah na thuih. Na palung thung hoi kai ai ah loe kalah mi doeh om ai, tiah na thuih moe, na panoekhaih hoi palung na hahaih mah na caehhaih loklam to anghmangsak boeh.
Zaufałaś bowiem swojej niegodziwości i mówiłaś: Nikt mnie nie widzi. Twoja mądrość i twoja wiedza uczyniły cię przewrotną i mówiłaś w swoim sercu: Ja jestem i nie ma oprócz mnie żadnej innej.
11 Raihaih na nuiah pha tih, naa bang hoiah maw angzoh, tiah na panoek mak ai; kawbangah doeh pathlaeng thai ai, raihaih mah na pha thui tih; na panoek ai ih amrohaih to na nuiah krah tih.
Dlatego przyjdzie na ciebie zło, ale nie poznasz, skąd pochodzi, spadnie na ciebie nieszczęście, którego nie będziesz mogła się pozbyć, i przyjdzie na ciebie nagle spustoszenie, którego nie spostrzeżesz.
12 Na nawkta nathuem hoiah na patoh ih miklet hoi angzo han koi hmuen tahmaahaihnawk to mah, kacakah angdoe haih ah; atho na hnu khoe doeh om tih, na pazawk thai khoe doeh om tih.
Pozostań przy swoich czarach i mnóstwie swych guseł, którymi się trudziłaś od młodości; może zdołasz sobie pomóc, może się umocnisz.
13 Nang loe kating ai pop lokthuihaih mah angphosak boeh. Van ah kaom hmuennawk khet kop kaminawk, cakaeh khet kop kaminawk, khrah khethaih hoi hmabang na tongh han koi hmuen thui thaih kaminawk to vaihi angthawk o nasoe loe, na nuiah angzo han koi amrohaih thung hoiah na pahlong o nasoe.
Jesteś zmęczona mnóstwem swoich rad. Niech teraz staną astrolodzy, ci, którzy przypatrują się gwiazdom, ci, którzy przepowiadają co miesiąc, co ma się wydarzyć, i niech cię wybawią z tego, co ma przyjść na ciebie.
14 Khenah, nihcae loe caphaeh baktiah ni oh o tangtang; nihcae loe hmai mah kang tih; angmacae hoi angmacae doeh thacak hmaipalai thung hoiah pahlong o thai ai; kami ngan betsak hanah hmaisaae to om mak ai, hmai angawt hanah doeh om mak ai.
Oto są oni jak ściernisko, ogień ich spali i nie wybawią swojej duszy z mocy płomienia. Nie zostanie węgla do ogrzania się ani ognia, aby przy nim posiedzieć.
15 Nang hoi nawnto toksah kami, na nawkta nathuem hoiah nang hoi nawnto hmuen zawhhaih sah kaminawk loe nang hanah to tiah sah o ueloe, maeto hoi maeto angmacae sakpazaehaih loklam ah caeh o tih, mi mah doeh nang to pahlong thai mak ai.
Tacy będą dla ciebie handlarze, z którymi się zadawałaś od młodości: każdy z nich uda się w swoją stronę, nie będzie nikogo, kto by cię ocalił.

< Isaiah 47 >