Isaiah 4

1 To na niah loe nongpata sarihto mah nongpa maeto naeh angbomh o ueloe, nihcae mah, Kaicae loe kaimacae ih buh ka caak o moe, kaimacae ih khukbuen ni kang khuk o han, kaicae ahminsethaih to takhoe ving hanah, na hmin to mah kaicae hanah na phawsak doek ah, tiah naa o tih.

W tym dniu siedem kobiet uchwyci się jednego mężczyzny, mówiąc: Będziemy jadły swój chleb i ubierały się we własne ubranie, tylko niech zwiemy się twoim imieniem, odejmij od nas hańbę.

2 To na niah Angraeng ih tanghang loe, kranghoihaih, lensawkhaih hoiah om tih, long ih thingthai qumponawk loe kaloih Israel kaminawk hanah, koeh koi kaom, kahoih parai thingthai ah om tih.

W ten dzień latorośl PANA będzie piękna i chwalebna, a owoc ziemi wyborny i wspaniały dla ocalałych spośród Izraela.

3 Zion ah caehtaak ih kaminawk, Jerusalem ah kanghmat kaminawk, Jerusalem ah kahing kami cazin thungah tarik ih kaminawk boih loe ciimcai, tiah kawk o tih boeh;

I stanie się tak, że ten, kto zostanie na Syjonie, i ten, kto pozostanie w Jerozolimie, będą nazwani świętymi – każdy, kto jest zapisany wśród żywych w Jerozolimie;

4 Angraeng mah Zion canunawk amhnonghaih to pasae pae boih ueloe, lokcaekhaih muithla hoi hmaiqoenghaih muithla mah Jerusalem ih athii to pasae pae tih.

Gdy PAN obmyje brud córek Syjonu i oczyści duchem sądu i duchem wypalenia krew Jerozolimy z jej wnętrza.

5 Angraeng mah a ohhaih ahmuen Zion mae hoiah to ah amkhueng kaminawk boih nuiah, khodai ah tamai hoi hmaikhue, khoving ah kangqong hmai hoiah toeh tih; nihcae boih a lensawkhaih hoiah ven khoep tih.

I PAN stworzy nad każdym miejscem zamieszkania góry Syjon i nad każdym jej zgromadzeniem obłok i dym za dnia, a blask płonącego ognia w nocy. Nad całą chwałą bowiem będzie osłona.

6 Kahni im loe athun ni bet naah tahlip ah om ueloe, kho angzoh moe, takhi pui song naah, abuephaih ahmuen ah om tih.

I będzie namiot, by za dnia [dawać] cień w upale; na schronienie i ukrycie przed burzą i deszczem.