Hebru 8

1 Ka thuih o ih lok loe hae ni: aicae loe van ih Lensawk angraeng tangkhang bantang bangah kanghnu, Kalen koek Qaima maeto a tawnh o;

A [oto] podsumowanie tego, co mówimy: mamy takiego najwyższego kapłana, który zasiadł po prawicy tronu Majestatu w niebiosach.

2 Anih loe kami mah sak ih na ai ah, Angraeng mah sak ih kahni im tangtang, kaciim ahmuen thungah toksahkung ah oh.

Jest on sługą świątyni i prawdziwego przybytku zbudowanego przez Pana, a nie człowieka.

3 Qaimanawk boih loe tangqumnawk paek moe, angbawnhaih sak pae hanah tokpaek ih kami ah oh o: to pongah Anih mah doeh hmuen paekhaih maeto sak toeng han angaih.

Każdy bowiem najwyższy kapłan jest ustanawiany do składania darów i ofiar. Dlatego było konieczne, żeby i ten miał co ofiarować.

4 Kaalok mah thuih ih baktih toengah, tangqum kapaek qaimanawk oh o mangh pongah, Anih loe long ah om nahaeloe, qaima tok to sah mak ai:

Gdyby zaś był na ziemi, nie byłby kapłanem, gdyż są tu inni kapłani, którzy ofiarują dary zgodnie z prawem.

5 Mosi mah kahni im sak han amsak naah, mae nuiah kang patuek ih krang baktih toengah, hmuennawk boih to sah ah, tiah Sithaw mah thuih ih lok to oh: kahni im loe van ah kaom tangtang hmuen ih tahlip, krang hoi kanghmong ah ni a sak o.

Służą oni obrazowi i cieniowi tego, co niebiańskie, jak Bóg powiedział Mojżeszowi, gdy miał zbudować przybytek: Uważaj – powiedział – abyś uczynił wszystko według wzoru, który ci został ukazany na górze.

6 Toe Anih loe vaihi kahoih kue lokkamhaih to hnuk, Anih loe kahoih kue lokmaihaih caksak Laicaeh ah doeh oh baktih toengah, nihcae pong kalen kue toksakhaih to a hnuk.

Teraz zaś [nasz kapłan] o tyle znakomitszą otrzymał służbę, o ile jest pośrednikiem lepszego przymierza, które zostało oparte na lepszych obietnicach.

7 Sak hmaloe ih lokmaihaih to akoep boeh nahaeloe, vai hnetto haih lokmaihaih to pakrong han angaih mak ai boeh.

Gdyby bowiem to pierwsze było nienaganne, to nie szukano by miejsca na drugie.

8 Toe Sithaw mah angmah ih kaminawk nuiah zaehaih hnuk pongah, Israel imthung, Judah imthung hoiah kangtha lokmaihaih ka sak han, Khenah, atue pha tih boeh, tiah Angraeng mah thuih.

Tymczasem, ganiąc ich, mówi: Oto nadchodzą dni, mówi Pan, gdy zawrę z domem Izraela i z domem Judy nowe przymierze.

9 Nihcae ampanawk to banah ka patawnh moe, Izip prae thung hoiah ka zaeh naah, nihcae mah ampanawk hoi ka sak ih lokmaihhaih baktiah khosah o ai, to pongah nihcae to kang qoi taak ving, tiah Angraeng mah thuih.

Nie takie przymierze, jakie zawarłem z ich ojcami w dniu, gdy ująłem ich za rękę, aby ich wyprowadzić z ziemi Egiptu. Ponieważ oni nie wytrwali w moim przymierzu, ja też przestałem o nich dbać, mówi Pan.

10 To pacoengah Israel imthung takoh hoiah ka sak han ih lokkmaihaih loe, Ka patuk ih lok to nihcae poekhaih thungah ka suek moe, nihcae palung thungah ka tarik pae han: Kai loe nihcae ih Sithaw ah ka oh han, nihcae doeh Kai ih kami ah om o tih:

Takie zaś jest przymierze, które zawrę z domem Izraela po tych dniach, mówi Pan: Dam moje prawa w ich umysły i wypiszę je na ich sercach. I będę im Bogiem, a oni będą mi ludem.

11 nihcae mah mi kawbaktih imtaeng kami khaeah maw, angmacae nawkamya khaeah maw, Angraeng to panoek o khae, tiah patuk o mak ai boeh: kathoeng koek hoi kalen koek khoek to kami boih mah Kai to panoek o tih boeh.

I nikt nie będzie uczył swego bliźniego ani nikt swego brata, mówiąc: Poznaj Pana, bo wszyscy będą mnie znali, od najmniejszego aż do największego z nich.

12 Katoeng ai a sak o ih hmuennawk nuiah palungnathaih ka tawnh, nihcae zaehaih hoi sakpazaehaihnawk to ka panoek pae mak ai boeh, tiah Angraeng mah thuih.

Będę bowiem łaskawy dla ich występków, a ich grzechów i nieprawości więcej nie wspomnę.

13 Kangtha lokmaihaih, tiah Anih mah thuih naah, hmaloe lokmaihhaih to Anih mah angquemsak boeh. Kahmawn moe, kangquem hmuen loe vaihi anghmat tom boeh.

A gdy mówi „nowe”, uznaje pierwsze za przedawnione; a to, co się przedawnia i starzeje, bliskie jest zaniku.