< Hebru 8 >

1 Ka thuih o ih lok loe hae ni: aicae loe van ih Lensawk angraeng tangkhang bantang bangah kanghnu, Kalen koek Qaima maeto a tawnh o;
پس مقصود عمده از این کلام این است که برای ما چنین رئیس کهنه‌ای هست که درآسمانها به‌دست راست تخت کبریا نشسته است،۱
2 Anih loe kami mah sak ih na ai ah, Angraeng mah sak ih kahni im tangtang, kaciim ahmuen thungah toksahkung ah oh.
که خادم مکان اقدس و آن خیمه حقیقی است که خداوند آن را برپا نمود نه انسان.۲
3 Qaimanawk boih loe tangqumnawk paek moe, angbawnhaih sak pae hanah tokpaek ih kami ah oh o: to pongah Anih mah doeh hmuen paekhaih maeto sak toeng han angaih.
زیرا که هررئیس کهنه مقرر می‌شود تا هدایا و قربانی هابگذراند؛ و از این جهت واجب است که او را نیزچیزی باشد که بگذراند.۳
4 Kaalok mah thuih ih baktih toengah, tangqum kapaek qaimanawk oh o mangh pongah, Anih loe long ah om nahaeloe, qaima tok to sah mak ai:
پس اگر بر زمین می بود، کاهن نمی بود چون کسانی هستند که به قانون شریعت هدایا را می‌گذرانند.۴
5 Mosi mah kahni im sak han amsak naah, mae nuiah kang patuek ih krang baktih toengah, hmuennawk boih to sah ah, tiah Sithaw mah thuih ih lok to oh: kahni im loe van ah kaom tangtang hmuen ih tahlip, krang hoi kanghmong ah ni a sak o.
و ایشان شبیه و سایه چیزهای آسمانی را خدمت می‌کنند، چنانکه موسی ملهم شد هنگامی که عازم بود که خیمه را بسازد، زیرا بدو می‌گوید: «آگاه باش که همه‌چیز را به آن نمونه‌ای که در کوه به تو نشان داده شد بسازی.»۵
6 Toe Anih loe vaihi kahoih kue lokkamhaih to hnuk, Anih loe kahoih kue lokmaihaih caksak Laicaeh ah doeh oh baktih toengah, nihcae pong kalen kue toksakhaih to a hnuk.
لکن الان او خدمت نیکوتر یافته است، به مقداری که متوسط عهدنیکوتر نیز هست که بر وعده های نیکوتر مرتب است.۶
7 Sak hmaloe ih lokmaihaih to akoep boeh nahaeloe, vai hnetto haih lokmaihaih to pakrong han angaih mak ai boeh.
زیرا اگر آن اول بی‌عیب می‌بود، جایی برای دیگری طلب نمی شد.۷
8 Toe Sithaw mah angmah ih kaminawk nuiah zaehaih hnuk pongah, Israel imthung, Judah imthung hoiah kangtha lokmaihaih ka sak han, Khenah, atue pha tih boeh, tiah Angraeng mah thuih.
چنانکه ایشان را ملامت کرده، می‌گوید: «خداوند می‌گوید اینک ایامی می‌آید که با خاندان اسرائیل و خاندان یهوداعهدی تازه استوار خواهم نمود.۸
9 Nihcae ampanawk to banah ka patawnh moe, Izip prae thung hoiah ka zaeh naah, nihcae mah ampanawk hoi ka sak ih lokmaihhaih baktiah khosah o ai, to pongah nihcae to kang qoi taak ving, tiah Angraeng mah thuih.
نه مثل آن عهدی که با پدران ایشان بستم، در روزی که من ایشان را دستگیری نمودم تا از زمین مصربرآوردم، زیرا که ایشان در عهد من ثابت نماندند. پس خداوند می‌گوید من ایشان را واگذاردم.۹
10 To pacoengah Israel imthung takoh hoiah ka sak han ih lokkmaihaih loe, Ka patuk ih lok to nihcae poekhaih thungah ka suek moe, nihcae palung thungah ka tarik pae han: Kai loe nihcae ih Sithaw ah ka oh han, nihcae doeh Kai ih kami ah om o tih:
وخداوند می‌گوید این است آن عهدی که بعد از آن ایام با خاندان اسرائیل استوار خواهم داشت که احکام خود را در خاطر ایشان خواهم نهاد و بردل ایشان مرقوم خواهم داشت و ایشان را خداخواهم بود و ایشان مرا قوم خواهند بود.۱۰
11 nihcae mah mi kawbaktih imtaeng kami khaeah maw, angmacae nawkamya khaeah maw, Angraeng to panoek o khae, tiah patuk o mak ai boeh: kathoeng koek hoi kalen koek khoek to kami boih mah Kai to panoek o tih boeh.
ودیگر کسی همسایه و برادر خود را تعلیم نخواهدداد و نخواهد گفت خداوند را بشناس زیرا که همه از خرد و بزرگ مرا خواهند شناخت.۱۱
12 Katoeng ai a sak o ih hmuennawk nuiah palungnathaih ka tawnh, nihcae zaehaih hoi sakpazaehaihnawk to ka panoek pae mak ai boeh, tiah Angraeng mah thuih.
زیرابر تقصیرهای ایشان ترحم خواهم فرمود وگناهانشان را دیگر به یاد نخواهم آورد.»۱۲
13 Kangtha lokmaihaih, tiah Anih mah thuih naah, hmaloe lokmaihhaih to Anih mah angquemsak boeh. Kahmawn moe, kangquem hmuen loe vaihi anghmat tom boeh.
پس چون «تازه» گفت، اول را کهنه ساخت؛ و آنچه کهنه و پیر شده است، مشرف بر زوال است.۱۳

< Hebru 8 >