Hebru 4

1 To pongah Anih anghakhaih thungah akun han lokkamhaih oh to mah, aicae loe akun ai ah om moeng tih, tiah mawn han oh.

Bójmyż się tedy, aby snać zaniedbawszy obietnicy o wejściu do odpocznienia jego, nie zdał się kto z was być upośledzony.

2 Nihcae khaeah thuih ih lok baktih toengah, aicae khaeah doeh kahoih tamthanglok to thuih boeh: toe lok thaih kaminawk ih palung thungah tanghaih om ai pongah, nihcae han atho om ai.

Albowiem i nam zwiastowana jest Ewangielija jako i onym; ale im nie pomogło słowo, które słyszeli, przeto iż nie było złączone z wiarą tych, którzy słyszeli.

3 Long sak amtong tangsuek nathuem hoiah boeh ni tok loe sak pacoeng boeh, toe Anih mah, Nihcae loe kang hakhaih thungah akun o thai mak ai, tiah palungphuihaih hoiah kasae lokkamhaih to ka sak boeh: tanghaih katawn aicae khue ni anghakhaihthungah a kun o tih, tiah thuih.

Albowiem wnijdziemy do odpocznienia, którzyśmy uwierzyli, jako powiedział: Przetożem przysiągł w gniewie moim, że nie wnijdą do odpocznienia mojego; choć dokonane są dzieła Boże od założenia świata.

4 Cabu thung ih ahmuen maeto pongah loe ni sarihto kawng to hae tiah thuih, Sithaw loe toksak boih pacoeng ni sarihto naah anghak.

Albowiem tak powiedział na jednem miejscu o siódmym dniu: I odpoczął Bóg dnia siódmego od wszystkich spraw swoich.

5 To pacoengah, Nihcae loe kang hakhaih thungah akun o mak ai, tiah a thuih let bae.

A tu zasię: Że nie wnijdą do odpocznienia mego.

6 To pongah thoemto kaminawk loe akun o tih, toe kahoih tamthanglok taphong hmaloe ih kaminawk loe tang o ai pongah, akun o thai mak ai.

Ponieważ tedy to zostaje, że niektórzy wchodzą do niego, a ci, którym pierwej zwiastowano, nie weszli dla niedowiarstwa,

7 Saning akra parai pacoengah Sithaw mah David khaeah, Vaihni, tiah thuih ih lok baktih toengah, Vaihniah a lok na thaih o nahaeloe, na palungthin to amtak o sak hmah, tiah thuih pae let.

Zasię naznacza dzień niektóry: Dziś, mówiąc przez Dawida po tak długim czasie (jako powiedziano): Dziś, jeźlibyście głos jego usłyszeli, nie zatwardzajcież serc waszych.

8 Jesu mah nihcae han anghakhaih paek boeh nahaeloe, Sithaw mah kalah anghakhaih ni to thuih let han angai mak ai boeh.

Albowiem jeźliby im Jozue odpocznienie sprawił, nie mówiłby był potem o inszym dniu.

9 Toe Sithaw kaminawk hanah loe anghakhaih to oh vop.

A tak zostaje jeszcze odpocznienie ludowi Bożemu.

10 Sithaw mah a toksakhaih hoiah anghak baktih toengah, Sithaw anghakhaih thungah akun kami doeh a toksakhaih boih thung hoiah anghak toeng.

Albowiem ktobykolwiek wszedł do odpocznienia jego i on także odpoczął od spraw swoich, jako i Bóg od swoich.

11 To pongah mi kawbaktih doeh tang ai kaminawk baktiah amtim o han ai ah, to anghakhaih thungah akun han tha pathok o si.

Starajmyż się tedy, abyśmy weszli do onego odpocznienia, żeby kto nie wpadł w tenże przykład niedowiarstwa.

12 Sithaw lok loe hing moe, thacak, aha hnetto kaom sumsen pongah doeh noet kue, hinghaih hoi muithla, ahuh hoi tangkhring doeh pakhoih thaih, poekhaih hoi palung thungah atimhaihnawk doeh panoek thaih.

Boć żywe jest słowo Boże i skuteczne, i przeraźliwsze nad wszelki miecz po obu stronach ostry, i przenikające aż do rozdzielenia i duszy, i ducha, i stawów, i szpików, i rozeznawające myśli i zdania serdeczne.

13 Sak ih hmuen Anih hmaa ah amtueng ai tidoeh om ai: aicae lokcaek han kaom anih hmaa ah loe hmuennawk boih kamong tangcae bangkrai ah ni oh.

A nie masz żadnego stworzenia, które by nie było jawne przed obliczem jego; owszem wszystkie rzeczy obnażone są i odkryte oczom tego, o którym mówimy.

14 Van ah kacaeh, kalen koek qaima, Sithaw Capa Jesu to a tawnh o pongah, a tawnh o ih tanghaih hae kacakah patawn o si.

Przetoż mając najwyższego kapłana wielkiego, który przeniknął niebiosa, Jezusa, Syna Bożego, trzymajmyż się tego wyznania.

15 Aicae ih qaima loe aicae thazokhaihnawk to panoek thai boih; Anih loe aicae mah tong ih baktih toengah pacuekhaih congca to tong toeng, toe zaehaih tawn ai.

Albowiem nie mamy najwyższego kapłana, który by nie mógł z nami cierpieć krewkości naszych, lecz skuszonego we wszystkiem na podobieństwo nas, oprócz grzechu.

16 To pongah aicae loe angaih naah palungnathaih hoi tahmenhaih a hnuk o thai hanah, tahmenhaih angraeng tangkhang bangah misahoihaih hoiah anghnai o si.

Przystąpmyż tedy z ufnością do tronu łaski, abyśmy dostąpili miłosierdzia i łaskę znaleźli ku pomocy czasu przygodnego.