Hebru 3

1 To pongah, van hoi kawkhaih thungah kathum, kaciim nawkamyanawk, Patoeh ih kami hoi a taphong o ih kalen koek qaima, Kri Jesu to poek oh;

Difor, heilage brør, som er luthavande i eit himmelsk kall! sjå på den apostel og øvsteprest som me kjennest ved, Jesus,

2 Mosi loe Sithaw imthung boih ah oepthok kami ah oh, to baktih toengah Anih doeh angmah han tok Paekkung khaeah oepthok ah oh.

han som var tru mot den som gjorde honom dertil, liksom og Moses var i heile hans hus!

3 Im pongah loe im sah kami to pakoeh han oh kue baktih toengah, Mosi pongah loe Jesu to pakoeh kue han krak.

For denne er halden so mykje større æra verd enn Moses, som den som hev bygt huset, hev større æra enn huset sjølv.

4 Kami maeto mah im to sak; toe Sithaw loe hmuennawk boih sahkung ah oh.

Kvart hus er det einkvan som byggjer, men den som hev bygt alt, det er Gud.

5 Mosi loe Anih ih imthung ah oep kathok tamna ah oh moe, hmabang ah taphong han koi loknawk to Sithaw kaminawk khaeah a thuih pae.

Og Moses var vel tru i heile hans hus som ein tenar til å vitna um det som skulde verta tala,

6 Toe Kri loe angmah ih imthung ah capa ah oh; aicae doeh zithaih tawn ai ah boeng khoek to oephaih to anghoehaih hoiah kacakah a patawnh o poe nahaeloe, to imthung ih kami ah a om o tih.

men Kristus stend som son yver huset hans; og hans hus er me, so framt me held vårt frimod og den voni me rosar oss av, fast alt til enden.

7 To pongah (Kacai Muithla mah thuih ih lok baktih toengah, Vaihniah a lok na thaih o nahaeloe,

Difor, som den Heilage Ande segjer: «I dag, um de høyrer hans røyst,

8 praezaek ah kaom tanoekhaih niah, lokaek kaminawk baktiah, nangcae mah palung thah o sak hmah;

so forherd ikkje dykkar hjarto som på argingsstaden på freistingsdagen i øydemarki,

9 toah nangcae ampanawk mah kai ang tanoek o moe, saning quipalito thung ka toksakhaih to hnuk o boeh.

der federne dykkar freista meg; dei prøvde meg, endå dei såg mine gjerningar i fyrti år.

10 To pongah to kaminawk nuiah palung ka phui, Nihcae loe kasae hmuen ni a poek o tuektuek, nihcae loe kai ih loklam to panoek o ai.

Difor harmast eg på denne ætti og sagde: «Dei fer alltid vilt i hjarta; » men dei kjende ikkje mine vegar,

11 To pongah nihcae loe kang hakhaih thungah akun o thai mak ai, tiah palungphuihaih hoiah kasae lokkamhaih to ka sak, tiah thuih.)

so eg svor i min vreide: «Sanneleg, dei skal ikkje koma inn til mi kvila!»»

12 Nawkamyanawk, nangcae thung ih mi kawbaktih mah doeh kahing Sithaw to caehtaak moe, tang han koeh ai ih kasae palungthin na tawnh o han ai ah, acoe oh.

Sjå til, brør, at det ikkje i nokon av dykk skal vera eit vondt, vantruande hjarta, so han fell frå den livande Gud!

13 Vaihni, tiah kawk ih atue ah, maeto hoi maeto ni thokkruek tha angpaek oh; to tih ai nahaeloe zae sak han alinghaih mah nangcae ih palungthin amtaaksak moeng tih.

Men påminn kvarandre kvar dag, so lenge som det heiter: «i dag», so ikkje nokon av dykk skal verta forherd ved dåring av syndi!

14 Tangsuek ih tanghaih to boeng khoek to oephaih hoiah kacakah a patawnh o nahaeloe, Kri tawn kami ah a om o tih;

For me hev fenge lut med Kristus, so framt me held vår fyrste fulle vissa fast til enden.

15 cabu mah, Vaihniah a lok na thaih o nahaeloe, lokaekhaih dung ih baktiah, na palungthin amtaak o sak hmah, tiah thuih.

Når det vert sagt: «I dag, um de høyrer hans røyst, so forherd ikkje dykkar hjarto som på argingsstaden, »

16 Lok thaih pacoengah aek kaminawk loe mi aa? Nihcae loe Izip prae thung hoi angzo Mosi mah hoih ih kaminawk na ai maw?

kven var då dei som høyrde og arga honom? Var det ikkje alle dei som gjekk ut or Egyptarland ved Moses?

17 Mi mah maw saning quipalito thung Sithaw palungphui sak? Zaehaih sak pongah praezaek ah kadueh kaminawk mah na ai maw palung phuisak?

Men kven var det han harmast på i fyrti år? var det ikkje på deim som hadde synda, so deira kroppar fall i øydemarki?

18 Nihcae loe Anih anghakhaih thungah akun o thai mak ai, tiah mi khaeah maw Sithaw mah kasae lokkamhaih to sak, katang ai kaminawk khaeah na ai maw a sak?

Og kven var det han svor um, at dei ikkje skulde koma inn til hans kvila, utan um deim som var vantruande?

19 Tang o ai pongah nihcae loe a thungah akun o thai mak ai, tito a panoek o.

So ser me då at dei ikkje kunde koma inn for vantru skuld.