Genesis 45
1 Joseph loe a taengah kangdoe kaminawk hmaa ah angsum thai ai boeh pongah, Kai khae hoi kalah bang caeh o boih ah, tiah a hang; to naah Joseph mah amyanawk khaeah angmah hoi angmah to taphong, to naah a taengah mi doeh om ai.
Wtedy Józef nie mógł się dalej powstrzymać przed wszystkimi, którzy stali przed nim, i zawołał: Wyprowadźcie wszystkich ode mnie. I nikt przy nim nie został, gdy Józef dał się poznać swoim braciom.
2 Tha hoi a qah pongah, Izip kaminawk hoi Faro imthung takohnawk mah doeh thaih o.
I wybuchnął tak głośnym płaczem, że słyszeli to Egipcjanie, słyszał też dom faraona.
3 Joseph mah amyanawk khaeah, Kai loe Joseph ni! Pa to hing vop maw? tiah a naa. Toe amyanawk loe, Anih hmaa ah poek anghmang o sut pongah, lok pathim pae o ai.
I Józef powiedział do swoich braci: Ja [jestem] Józef. Czy mój ojciec jeszcze żyje? A [jego] bracia nie mogli mu odpowiedzieć, bo zatrwożyli się wobec niego.
4 To naah Joseph mah amyanawk khaeah, Ka taengah angzo oh, tiah a naa. Nihcae loe caeh o. Anih mah, Kai loe Izip prae ah nang zawh o ih, nangcae ih amnawk Joseph ni!
Wtedy Józef powiedział do swoich braci: Zbliżcie się, proszę, do mnie. A gdy zbliżyli się, powiedział: Ja [jestem] Józef, wasz brat, którego sprzedaliście do Egiptu.
5 To pongah kai nang zawh o pongah vaihi palungsae o sak hmah loe, palung doeh phui o hmah; hinghaih pahlong han ih ni hae ahmuen ah Sithaw mah kai ang patoeh hmaloe.
Jednak teraz nie smućcie się ani się nie bójcie, że sprzedaliście mnie tutaj. Bóg bowiem posłał mnie przed wami dla zachowania waszego życia.
6 Vaihi prae thungah khokhahaih saning hnetto oh boeh, hmabang saning pangato thung mi mah doeh lawk sah mak ai ueloe, cang doeh aat o mak ai.
Bo już dwa lata [trwa] głód na ziemi, a jeszcze pięć lat [zostaje], w których nie będzie ani orki, ani żniwa.
7 Toe long ah kanghmat nangcae to hingsak moe, kalen parai pahlonghaih hoiah nangcae to loisak hanah, Sithaw mah hae ahmuen ah kai hae ang patoeh boeh.
Bóg posłał mnie więc przed wami, aby zachować wam potomność na ziemi i żeby ocalić wam życie dzięki wielkiemu wybawieniu.
8 To pongah kai haeah patoehkung loe nangcae na ai, Sithaw ni; anih mah Faro to ampa ah ang sak pae, a imthung takoh boih ih angraeng ah ang suek moe, Izip prae boih ukkung ah ang sak.
Tak więc nie wy mnie tu posłaliście, ale Bóg, który mnie ustanowił ojcem dla faraona i panem całego jego domu oraz władcą nad całą ziemią Egiptu.
9 Kam pa khaeah karangah caeh oh loe, anih khaeah, Na capa Joseph mah, Kai loe Sithaw mah Izip prae thung boih ukkung angraeng ah ang sak boeh; akra ai ah, kai khaeah angzo tathuk ah, tiah a thuih;
Idźcie więc szybko do mego ojca i powiedzcie do niego: Tak mówi twój syn Józef: Bóg uczynił mnie panem całego Egiptu, przyjedź do mnie, nie zwlekaj.
10 kaimah hoi kazoi ahmuen, Goshen prae ah khosah oh, nangmah hoi na caanawk, na caanawk patoeng, maitawnawk, tuunawk hoi na tawnh ih hmuennawk to sin o boih ah;
Będziesz mieszkał w ziemi Goszen i będziesz blisko mnie, ty, twoi synowie i synowie twoich synów, twoje owce i woły, i wszystko, co masz.
11 kai mah kang pacah o han hmang, saning pangato thung khokha vop tih; to tih ai nahaeloe nangmah hoi na imthung takoh boih, na tawnh ih hmuennawk boih anghmaa tih, tiah thui pae oh.
Będę cię tam żywił, bo [będzie] jeszcze pięć lat głodu, byś nie zginął z niedostatku ty, twój dom i wszystko, co masz.
12 Khenah, nangcae hoi kam nawk Benjamin mikhnuk ah, ka pakha hoiah kang thuih o ih lok to na thaih o boeh.
A oto wasze oczy i oczy mego brata Beniamina widzą, że moje usta do was mówią.
13 Izip prae ah ka lensawkhaih hoi na hnuk o ih hmuennawk boih, kam pa khaeah thui pae oh; karangah caeh oh loe, kam pa to haeah angzo o haih ah, tiah a naa.
Opowiedzcie też memu ojcu o całej mojej chwale w Egipcie i o wszystkim, co widzieliście; spieszcie się więc i przyprowadźcie tu mego ojca.
14 To pacoengah amnawk Benjamin to takop moe, a qah; Benjamin mah doeh anih to takop moe, qah;
Potem rzucił się na szyję swemu bratu Beniaminowi i zapłakał. Beniamin też płakał na jego szyi.
15 to pacoengah amyanawk boih to a mok moe, a qah; to pacoengah amyanawk hoiah lok apaeh o.
I pocałował wszystkich swoich braci, i płakał nad nimi. Potem jego bracia rozmawiali z nim.
16 Joseph ih amyanawk angzoh o ti, tiah Faro imthung takoh mah thaih naah, Faro hoi a tamnanawk boih poeknawm o.
I rozgłoszono tę wieść w domu faraona: Przyjechali bracia Józefa. I podobało się to faraonowi i jego sługom.
17 Faro mah Joseph khaeah, Nam yannawk khaeah, hae tiah thui paeh loe, hae tiah sahsak ah; laa hrang hoiah hmuennawk to phaw o sak ah loe, Kanaan prae ah amlaemsak ah;
Wtedy faraon powiedział do Józefa: Powiedz swoim braciom: Zróbcie tak: Załadujcie swoje zwierzęta i idźcie, wróćcie do ziemi Kanaan.
18 nam pa hoi imthung takoh kaminawk to kai khaeah angzosak ah; Izip prae thungah kahoih koek prae to kang paek han, prae kathawk to na caa o tih, tiah thui paeh, tiah a naa.
Zabierzcie waszego ojca i waszych domowników i przyjedźcie do mnie. A dam wam dobre miejsce w ziemi Egiptu i będziecie się żywić tym, co najlepsze z tej ziemi.
19 Nangmah doeh nihcae khaeah hae tiah sak hanah thui paeh, a caanawk hoi a zunawk to lak hanah Izip prae thung ih hrang leeng to la nasoe loe, nam pa to angzo o haih nasoe.
I rozkaż im: Tak zróbcie: Weźcie sobie z ziemi Egiptu wozy dla waszych dzieci i dla waszych żon, weźcie też waszego ojca i przyjedźcie tutaj.
20 Hmuennawk to paawt o hmah, Izip prae thung boih ih kahoih koek hmuen loe nihcae hanah om tih, tiah a naa.
Nie żałujcie waszych sprzętów, gdyż dobro całej ziemi Egiptu będzie wasze.
21 To pongah Israel caanawk mah to tiah a sak o; Faro mah thuih ih lok baktih toengah, Joseph mah hrang leengnawk to a paek, to pacoengah loklam ah caak han ih hmuen doeh a paek.
Tak zrobili więc synowie Izraela. Józef dał im wozy zgodnie z rozkazem faraona, dał im też żywności na drogę.
22 Nihcae boih han khukbuen kangtha to a paek, toe Benjamin loe phoisa cumvai thumto hoi khukbuen zung pangato a paek.
Dał każdemu z nich szaty na zmianę, a Beniaminowi dał trzysta srebrników i pięć szat na zmianę.
23 Ampa hanah Izip prae thung ih kahoih koek hmuennawk to laa hrang hato pongah a phawsak, laa hrang amno hato pongah cang hoi takaw to phawsak pacoengah, ampa mah loklam ah caak han ih hmuennawk to a pat pae.
Posłał też swemu ojcu takie rzeczy: dziesięć osłów niosących najlepsze płody Egiptu i dziesięć oślic niosących zboże, chleb i żywność na drogę dla jego ojca.
24 To pacoengah amyanawk to patoeh, nihcae doeh amsak o; loklam ah maeto hoi maeto angzoeh o hmah, tiah a naa.
Wyprawił więc swoich braci i gdy odjeżdżali, powiedział do nich: Nie kłóćcie się po drodze.
25 Nihcae loe Izip prae thung hoiah angthawk o tahang moe, ampa Jakob ohhaih Kanaan prae ah caeh o.
Wyjechali z Egiptu i przyjechali do ziemi Kanaan, do swego ojca Jakuba.
26 Anih khaeah, Joseph loe hing vop! Izip prae ukkung ah oh, tiah a naa o. To naah Jakob loe palungboeng sut; nihcae to tang ai.
I oznajmili mu: Józef jeszcze żyje i jest władcą nad całą ziemią Egiptu. I zasłabło jego serce, bo im nie wierzył.
27 Toe Joseph mah thuih ih loknawk boih a thuih pae o moe, anih phawh hanah Joseph mah pat pae ih hrang leeng to a hnuk naah ni, ampa Jakob loe poekhaih tha oh let vop.
Lecz [oni] powtórzyli mu wszystkie słowa Józefa, które im powiedział. A kiedy zobaczył wozy, które Józef posłał, aby go [na nich] przywieziono, ożył duch ich ojca Jakuba.
28 To naah Israel mah, Khawt boeh! Ka capa Joseph loe hing vop, ka caeh moe, ka dueh ai naah anih to ka hnuk han vop, tiah thuih.
I Izrael powiedział: To mi wystarczy. Mój syn Józef jeszcze żyje. Pójdę i zobaczę go, zanim umrę.
