2 Siangpahrang 1
1 Ahab duek pacoengah, Moab mah Israel to tuk.
Etter Ahab var dåen, reiv Moab seg laus frå Israel.
2 Ahaziah loe Samaria vangpui ah ranuih ih thokbuem hoiah krak moe, ngannat pongah, Hae nathaih hoi ngantui let tih maw tiah dueng hanah, Ekron vangpui ih sithaw Baal-Zebub khaeah laicaeh patoeh.
Ahazja låg sjuk, av di han hadde dotte ned millom handridet på loftstova si i Samaria. Han gjorde då av stad ei sendeferd og baud deim fara av og spyrja Ekronguden Ba’al-Zebub um han skulde koma seg av denne sjukdomen.
3 Toe Angraeng ih van kami mah Tishbeh acaeng Elijah khaeah, Angthawk loe, Samaria siangpahrang ih laicaehnawk to tongh hanah caeh tahang ah; nihcae khaeah, Israel prae ah Sithaw om ai pongah maw, Ekron sithaw Baal-Zebub khaeah lokdueng hanah na caeh?
Herrens engel sagde då til Elia frå Tisbe: «Gakk til møtes med sendeferdi frå Samaria og seg med deim: «Finst det ingen Gud i Israel, sidan de fer av og fretter Ekronguden Ba’al-Zebub?
4 To pongah vaihi Angraeng mah, Nang songhaih ihkhun nui hoiah nang hum mak ai; na dueh tangtang tih boeh, tiah thuih, tiah a naa. To pongah Elijah loe caeh moe, anih mah thuih ih baktih toengah a thuih pae.
Difor, so segjer Herren: «Or sengi du er lagt i, skal du ikkje koma upp att; du skal døy.»»» Og Elia gjekk.
5 Laicaehnawk siangpahrang khaeah amlaem o let naah, siangpahrang mah nihcae khaeah, Tipongah nam laem o let loe? tiah a naa.
Sendeferdi snudde dermed heim att til kongen. Han spurde: «Kvifor kjem de att?»
6 Nihcae mah siangpahrang khaeah, Kaicae tongh hanah kami maeto angzoh, anih mah kaicae khaeah, Nangcae patoehkung siangpahrang khaeah amlaem o let ah loe, Angraeng mah, Israel prae ah Sithaw om ai pongah maw Ekron sithaw, Baal-Zebub khaeah lokdueng hanah kami na patoeh? To pongah nang loe angsonghaih ihkhun nui hoiah nang hum mak ai, na dueh tangtang tih boeh, tiah thuih, tiah thui pae oh, tiah ang naa, tiah a thuih pae o.
Dei svara: «Det kom ein mann til møtes med oss. «Snu heim att til kongen som sende dykk, » sagde han, «og meld honom at so segjer Herren: «Finst det ingen Gud i Israel, sidan du sender bod og fretter Ekronguden Ba’al-Zebub? Difor, or sengi du er lagd i, skal du ikkje koma upp att; du skal døy.»»»
7 Siangpahrang mah nihcae khaeah, Hae loknawk thuih hanah nangcae tongh kami loe kawbaktih kami maw? tiah a naa.
Kongen spurde: «Korleis såg han ut, den mannen som møtte dykk og tale soleis med dykk?»
8 Nihcae mah siangpahrang khaeah, Anih loe nganmui pop kami, kaeng ah moihin qui angzaeng kami ah oh, tiah a naa o. To naah siangpahrang mah, Anih loe Tishbeh acaeng Elijah bae to, tiah a naa.
«Han gjekk med hårkyrtel, » svara dei, «og hadde lerbelte kring livet.» «Det var Elia frå Tisbe, » sagde han.
9 To naah siangpahrang mah misatuh angraeng maeto hoiah anih ih kami quipangatonawk to Elijah khaeah patoeh. Khenah, misatuh angraeng loe mae nuiah kanghnu, Elijah khaeah caeh tahang moe, anih khaeah, Sithaw kami, siangpahrang mah, Angzo tathuk nasoe, tiah a thuih, tiah a naa.
So sende han ein femtimanns-førar med sine femti mann til honom. Han kom upp til honom der han sat øvst på fjellet, og ropa til honom: «Du gudsmann, kongen byd deg koma ned!»
10 Elijah mah misatuh angraeng khaeah, Sithaw kami ah ka oh nahaeloe, van hoi hmai krah tathuk nasoe loe, nangmah hoi nang mah ih kami quipangatonawk to kangh nasoe, tiah a naa. Van hoiah hmai to krak tathuk moe, misatuh angraeng hoiah anih ih kami quipangatonawk to kangh.
Elia svara femtimanns-føraren: «So sant eg er ein gudsmann, so fare eld ned frå himmelen og øyde deg og dine femti mann!» Og det for ned eld frå himmelen og øydde både honom og dei femti han førde.
11 To pacoengah siangpahrang mah misatuh angraeng maeto hoi anih ih kami quipangatonawk to patoeh let. Misatuh angraeng mah anih khaeah, Sithaw kami, siangpahrang mah, Karangah angzoh tathuk nasoe, tiah a thuih, tiah a naa.
So sende han til honom ein annan femtimanns-førar med sine femti mann. Han tok til ords og sagde til honom: «Du gudsmann, so segjer kongen: «Kom ned snøggast du kann!»»
12 Elijah mah nihcae khaeah, Sithaw kami ah ka oh nahaeloe, van hoiah hmai krah tathuk nasoe loe, nangmah hoi na taengah kaom kami quipangatonawk to kangh nasoe, tiah a naa. To naah van hoiah Sithaw ih hmai to krak tathuk moe, anih hoi anih ih kami quipangatonawk to kangh.
Elia svara: «So sant som eg er ein gudsmann, so fare eld ned frå himmelen og øyde deg og dine femti mann!» Det for då ned eld frå himmelen og øydde både honom og dei femti mann han førde.
13 Anih mah thumto haih misatuh angraeng maeto hoi kami qui pangaonawk to patoeh let. Thumto haih misatuh angraeng loe caeh tahang moe, Elijah hmaa ah khokkhu cangkrawn hoi akuep moe, anih khaeah, Sithaw kami, ka hinghaih hoi na tamna quipangatonawk ih hinghaih to na pathlung pae hanah tahmenhaih kang hnik.
Då sende han ein tridje femtimanns-førar med femti mann til. Denne tridje femtimanns-føraren drog upp og fall på kne for Elia og naudbad honom: «Du gudsmann! lat mitt liv og livet åt desse femti tenarane dine vera dyrt i dine augo!
14 Khenah, van hoiah hmai krak tathuk moe, hmaloe ih misatuh kaminawk hoi hnetto haih misatuh angraeng loe hmai mah kangh boih boeh, toe vaihi ka hinghaih na pathlung raeh, tiah a naa.
Du veit at eld for ned frå himmelen og øydde båe dei fyrre førarane og deira femtimanns-tropp. Haldt no mitt liv dyrt!»
15 Angraeng ih van kami mah Elijah khaeah, Anih hoi nawnto caeh tathuk ah; anih to zii hmah, tiah a naa. Elijah loe angthawk moe, siangpahrang khaeah anih hoi nawnto caeh tathuk.
Då sagde Herrens engel til Elia: «Gakk med honom! Ver ikkje rædd for honom!» So stod han upp og gjekk med honom til kongen.
16 Anih mah siangpahrang khaeah, Angraeng mah, Israel prae ah lokdueng hanah Sithaw om ai pongah maw, Ekron sithaw Baal-Zebub khaeah lokdueng hanah kami na patoeh? To pongah nang songhaih ihkhun nui hoiah natuek naah doeh nang hum tathuk mak ai, na dueh tangtang tih boeh, tiah a naa.
Og sagde til honom: «So segjer Herren: «Av di du gjorde av stad ei sendeferd til å fretta Ekronguden Ba’al-Zebub - nett som det ingen Gud vore i Israel til å spyrja um det - difor skal du ikkje koma upp or sengi du er lagd i; du skal døy!»»
17 To pongah Angraeng mah Elijah khaeah thuih pae ih lok baktih toengah, anih loe duek. Ahaziah loe capa tawn ai pongah, Judah siangpahrang Jehosaphat capa Jehoram siangpahrang ah ohhaih saning hnetto naah, amnawk Jehoram mah siangpahrang tok to sak.
Og han døydde so som Herren tala ved Elia. Og Joram vart konge etter honom; for han hadde ingen son. Dette hende i andre styringsåret åt Juda-kongen Joram Josafatsson.
18 Ahaziah siangpahrang ah oh nathung, a sak ih kalah hmuennawk boih loe Israel siangpahrangnawk ahmin pakuemhaih cabu thungah tarik o na ai maw?
Det som elles er å fortelja um Ahazja, det han gjorde, det er uppskrive i krønikeboki åt Israels-kongarne.
