1 Piter 2

1 Tahmenhaih hoiah kakoi Sithaw to na pataengh o boeh pongah, sethaihnawk, alinghaihnawk, angsakcophaih,

Przetoż złożywszy wszelką złość i wszelką zdradę, i obłudę, i zazdrość, i wszelakie obmowiska,

2 uthaih hoi loksae apaehhaihnawk to takhoe o boih ah loe, tapen kangtha nawkta baktih toengah,

Jako dopiero narodzone niemowlątka, szczerego mleka słowa Bożego pożądajcie, abyście przez nie urośli,

3 kaciim tahnutui Sithaw lok to koeh oh, to tiah ni na qoeng o thai tih.

Jeźliście tylko skosztowali, że dobrotliwy jest Pan.

4 Kaminawk mah pahnawt o sut, toe Sithaw mah qoih ih atho kaom, kahing thlung khaeah nang zoh o pongah,

Do którego przystępując, do kamienia żywego, acz od ludzi odrzuconego, ale od Boga wybranego i kosztownego,

5 nangcae doeh Muithla qoeng hanah im sakhaih kahing thlung baktih, ciimcai qaima baktiah na oh o boeh moe, Jesu Kri rang hoiah Sithaw mah talawk ih muithla angbawnhaih hmuen tathlang kami ah na oh o toeng boeh.

I wy jako żywe kamienie budujcie się w dom duchowny, w kapłaństwo święte, ku ofiarowaniu duchowych ofiar, przyjemnych Bogu przez Jezusa Chrystusa.

6 To pongah Cabu thungah doeh, Khenah, atho kaom qoih ih im takii ih thlung to Zion mae nuiah ka suek: anih tang kami loe azathaih tong mak ai, tiah oh.

A przetoż mówi Pismo: Oto kładę na Syonie kamień narożny węgielny, wybrany, kosztowny; a kto w niego uwierzy, nie będzie zawstydzony.

7 To pongah tanghaih tawn nangcae hanah, anih loe kating ai atho oh: toe tang ai kaminawk hanah loe atho om ai, Im sah kaminawk mah pahnawt o sut ih thlung loe, kalen koek im takii ih thlung ah oh boeh,

Wam tedy wierzącym jest uczciwością, ale nieposłusznym, kamień, który odrzucili budujący, ten się stał głową węgielną,

8 lok tahngai ai kaminawk hanah loe amthaekhaih thlung hoi amtimhaih lungsong ah oh.

I kamieniem obrażenia, i opoką zgorszenia tym, którzy się obrażają o słowo, nie wierząc, na co też wystawieni są.

9 Toe vinghaih thung hoi aanghaih thungah kakawk, Anih to na pakoeh o thai hanah, nangcae loe qoih ih kami, siangpahrang ih qaima toksah kami, kaciim acaeng, pahoe ih kami ah na oh o:

Ale wy jesteście rodzajem wybranym, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem nabytym, abyście opowiadali cnoty tego, który was powołał z ciemności ku dziwnej swojej światłości.

10 canghniah loe anih ih kami ah na om o ai, toe vaihi loe Sithaw kami ah na oh o boeh: canghniah loe anih palungnathaih to na hnu o ai, toe vaihi loe a palungnathaih to na hnuk o boeh.

Którzyście niekiedy byli nie ludem, aleście teraz ludem Bożym; którzyście niekiedy nie dostąpili byli miłosierdzia, aleście teraz miłosierdzia dostąpili.

11 Palung ih kaminawk, Angvin hoi kholong caeh kami baktiah na oh o pongah, hinghaih pakhra misa ah kaom taksa koehhaih hmuennawk to ayae hanah kang pacae o;

Najmilsi! proszę was, abyście się jako przychodniowie i goście wstrzymywali od cielesnych pożądliwości, które walczą przeciwko duszy,

12 nihcae mah nangcae to kahoih ai hmuen sah kami ah poek o cadoeh, aicae khae Sithaw angzoh na niah, nihcae mah na sak o ih kahoih hmuen to hnuk o thai hanah, Gentelnawk salakah kahoih tuinuen hoiah khosah oh.

Obcowanie wasze mając poczciwe między poganami, aby zamiast tego, w czem was pomawiają jako złoczyńców, dobrym się uczynkom waszym przypatrując, chwalili Boga w dzień nawiedzenia.

13 Angraeng koehhaih baktiah, ukkungnawk tlim ah khosah oh; kasang koek siangpahrang maw,

Bądźcież tedy poddani wszelkiemu ludzkiemu urzędowi dla Pana, bądź królowi, jako najwyższemu,

14 to tih ai boeh loe kasae hmuen sah kaminawk to danpaek moe, kahoih hmuen sah kaminawk pakoeh hanah, kaminawk uk hanah Anih mah patoeh ih, ukkungnawk tlim ah khosah oh.

Bądź przełożonym, jako od niego posłanym ku pomście źle czyniących, a ku chwale dobrze czyniących.

15 Tidoeh panoek ai kamthunawk to na ngam o sak duem hanah, hmuen kahoih sak hanah Sithaw mah koeh haih.

Albowiem taka jest wola Boża, abyście dobrze czyniąc, usta zatkali nieumiejętności głupich ludzi.

16 Na loih o boeh, toe to loihhaih to zae sak aephaih bangah patoh ai ah, Sithaw ih tamna ah om oh.

(Bądźcież) jako wolni, a nie jako ci, którzy wolność zasłoną złości mają, ale jako słudzy Boży.

17 Kami boih khingya oh. Nawkamyanawk to palung oh. Siangpahrang to khingya oh.

Wszystkich czcijcie, braterstwo miłujcie, Boga się bójcie, króla w uczciwości miejcie.

18 Tamnanawk, zithaih hoiah nangmacae ukkungnawk khaeah angpaek oh; kahoih moe, poeknaem ukkungnawk khae khue ah na ai, poek kaham ukkungnawk khaeah doeh angpaek oh.

Słudzy! bądźcie poddani panom we wszelakiej bojaźni, nie tylko dobrym i bacznym, ale i dziwnym.

19 Sithaw poekhaih tawnh pongah, sakpazaehaih om ai ah pacaekthlaekhaih hoi patangkhanghaih tongh kami loe pakoeh han krak.

Boć to jest łaska, jeźli kto dla sumienia Bożego ponosi frasunki, cierpiąc bezwinnie.

20 Hmuen na sakpazae o pongah ang boh o naah, palung na sawk o nahaeloe, pakoehhaih timaw na hnu o tih? Toe kahoih hmuen na sak o naah raihaih na tong o nahaeloe, palungsawkhaih hoiah pauep oh, Sithaw hmaa ah talawk thaikoi hmuen ah ni oh.

Bo cóż jest za chwała, jeźlibyście grzesząc, cierpliwie znosili, by was i pięściami bito? Ale jeźli dobrze czyniąc i cierpiąc znosicie, to jest łaska u Boga.

21 Hae tiah oh han ih ni ang kawk o: Kri doeh aicae hanah patangkhang toeng, anih ih khok tangkanh na pazui o hanah, aicae khet koi kaom ah a sak boeh:

Albowiem na to też powołani jesteście, ponieważ i Chrystus cierpiał za was, zostawiwszy wam przykład, abyście naśladowali stóp jego.

22 Anih loe zaehaih sah ai, Anih pakhaa ah amsawnlok thuihaih om ai:

Który grzechu nie uczynił, ani znaleziona jest zdrada w ustach jego.

23 minawk mah anih kasae thuih o naah, anih mah kasaethuihaih hoiah pathok let ai; anih patangkhang naah, minawk to pazih ai; toe katoengah lokcaekkung khaeah angmah hoi angmah to angpaek:

Któremu gdy złorzeczono, nie odzłorzeczył; gdy cierpiał, nie groził, ale poruczył krzywdę temu, który sprawiedliwie sądzi.

24 zae pongah duek han kaom kaminawk toenghaih hoiah hing o thai hanah, aicae zaehaih to a tak pum hoiah phawh moe, thinglam nuiah angbangh: anih ih kana ahmaa rang hoiah nangcae ngan na tui o.

Który grzechy nasze na ciele swoim zaniósł na drzewo, abyśmy obumarłszy grzechom sprawiedliwości żyli, którego sinością uzdrowieni jesteście.

25 Nangcae loe lam kamkhraeng tuu baktiah na oh o; toe vaihi loe nangcae ih pakhra khenzawnkung hoi tuutoepkung khaeah nam laem o let boeh.

Albowiemeście byli jako owce błądzące; ale teraz jesteście nawróceni do pasterza i biskupa dusz waszych.