1 Korin 7
1 Vaihi loe caa nang tarik o ih baktih toengah kang thuih o han: nongpa mah nongpata sui ai nahaeloe hoih.
Lecz o tem, coście mi pisali: Dobrzećby człowiekowi, nie tykać się niewiasty;
2 Toe nongpa pongpata zaehaih ayae thai hanah, nongpa boih mah zu tawn nasoe loe, nongpata boih mah sava tawn nasoe.
Ale dla uwarowania się wszeteczeństwa niech każdy ma swoję własną żonę, a każda niech ma swego własnego męża.
3 Nongpa mah a zu han paek koi hmuen to kakoep ah paek nasoe: to baktih toengah nongpata mah doeh sava han paek toeng nasoe.
Mąż niech żonie powinną chęć oddaje, także też i żona mężowi.
4 Nongpata loe angmah ih takpum nuiah akaa tawn ai, a sava mah ni tawnh: to baktih toengah sava mah doeh a takpum nuiah akaa tawn ai, a zu mah ni tawnh.
Żona własnego ciała swego w mocy nie ma, ale mąż; także też i mąż własnego ciała swego w mocy nie ma, ale żona.
5 Buhzah hoi lawkthuihaih atue patoh thai hanah, atue setta thung nongpa nongpata angkomhaih ayae rae si, tiah palungduehaih om ai ah loe, nongpa nongpata angkomhaih to ayae o hmah: nang sum o thai ai pongah, Setan mah pacuek thai han ai ah, nongpa nongpata angkomhaih to sah o let ah.
Nie oszukiwajcie jeden drugiego; chybaby z spólnego zezwolenia do czasu, abyście się uwolnili do postu i do modlitwy; a zasię wespół się schodźcie, aby was szatan nie kusił dla waszej niepowściągliwości.
6 Toe hae loe kaalok na ai ni, to tiah sak han oh, tiah sak thaihaih ni ka thuih.
Ale to mówię jako pozwalając, a nie jako rozkazując.
7 Kami boih kaimah baktih toengah ohsak han ka koeh. Toe kami boih mah Sithaw khae hoi hnuk ih tangqum to tawnh o, maeto mah tawnh ih hmuen to lah moe, kalah maeto mah tawnh ih hmuen doeh lah.
Albowiem chciałbym, aby wszyscy ludzie tak byli jako i ja; aleć każdy ma swój własny dar od Boga, jeden tak a drugi owak.
8 To pongah imthong krah ai kami hoi lamhmainawk khaeah loe hae tiah ka thuih, kai baktiah om o nahaeloe nihcae han hoi tih.
A mówię nieżonatym i wdowom: Dobrze im jest, jeźliby tak zostali, jako i ja.
9 Toe angsum o thai ai nahaeloe, imthong krah o nasoe: taksa koehhaih hmai baktiah bet pongah loe imthong krak to hoih kue.
Ale jeźli się wstrzymać nie mogą, niechże w stan małżeński wstąpią; boć lepiej w stan małżeński wstąpić, niż upalenie cierpieć.
10 Imthong krah tangcae kaminawk khaeah lok ka paek, Ka paek ih lok na ai, Angraeng mah paek ih lok ni; zu mah sava to caehtaak hmah nasoe:
Tym zasię, którzy są w stanie małżeńskim, rozkazuję nie ja, ale Pan, mówiąc: Żeby się żona od męża nie odłączała.
11 toe caehtaak nahaeloe, sava sah ai ah om nasoe, to tih ai boeh loe sava hoi araemhaih sah let nasoe: sava mah doeh a zu to pakhrah hmah nasoe.
Ale jeźliby się też odłączyła, niechajże zostaje bez męża, albo niech się z mężem pojedna, a mąż żony niechaj nie opuszcza.
12 Kalah kaminawk khaeah loe Angraeng mah thui ai, kai mah hae tiah ka thuih: mi kawbaktih nawkamya mah doeh Sithaw tang ai kami to zu ah lak naah, nongpata mah anih hoi nawnto oh han koeh nahaeloe, nongpata to pakhrah hmah nasoe.
A inszym zasię ja mówię, a nie Pan: Jeźli który brat ma żonę niewierną, a ta z nim przyzwala mieszkać, niechże jej nie opuszcza.
13 To baktih toengah nongpata mah doeh Sithaw tang ai kami khaeah sava sak naah, sava mah anih hoi nawnto oh han koeh nahaeloe, sava to pakhrah hmah nasoe.
A jeźli która żona męża niewiernego ma, a on przyzwala z nią mieszkać, niechże go nie opuszcza.
14 Sithaw tang ai sava loe a zu rang hoiah ciim boeh, katang ai a zu doeh sava rang hoiah ciim boeh: to tiah na om o ai nahaeloe, na caanawk loe ciim o mak ai; toe nihcae loe vaihi ciimcai o boeh.
Albowiem poświęcony jest mąż niewierny przez żonę i żona niewierna poświęcona jest przez męża; bo inaczej dziatki wasze byłyby nieczystemi, lecz teraz świętemi są.
15 Toe Sithaw tang ai kami mah caehtaak han koeh nahaeloe, anih mah caehtaak nasoe. To tiah hmuen to om nahaeloe nawkamya nongpa maw, nongpata maw loe misong thungah om ai boeh: toe kamongah khosak han ih ni Sithaw mah aicae hae kawk.
A jeźli ten, co jest niewierny, chce się odłączyć, niechże się odłączy; albowiem nie jest niewolnikiem brat albo siostra w takowych rzeczach; aleć ku pokojowi nas Bóg powołał.
16 Aw zu nang, na sava to na pahlong thai tih maw, pahlong thai mak ai? To tih ai boeh loe Aw sava nang, na zu to na pahlong thai tih maw, pahlong thai mak ai, tito kawbangmaw na panoek?
Albowiem co ty wiesz, żono! jeźli pozyskasz męża? Albo co ty wiesz, mężu! pozyskaszli żonę?
17 Sithaw mah kami boih han paek moe, Angraeng mah kami boih kawk baktih toengah anih mah khosak han oh. Kricaabunawk boih mah to tiah khosak hanah ka thuih.
Jednak jako każdemu udzielił Bóg, jako każdego powołał Pan, tak niech postępuje; a takci we wszystkich zborach stanowię.
18 Tangzat hin aat kami ah anih to kawk maw? To tiah anih to kawk nahaeloe tangzat hin aat ai ah om hmah nasoe. Tangzat hin aat ai kami ah anih to kawk maw? To tiah kawk nahaeloe tangzat hin aat hmah nasoe.
Obrzezanym kto powołany jest, niechaj nie wprowadza na się nieobrzezki; a w nieobrzezce kto jest powołany, niech się nie obrzezuje.
19 Tangzat hin aah doeh atho om ai, tangzat hin aat ai doeh atho om ai, toe Sithaw ih kaalok pazuihaih to ni lokpui ah oh.
Obrzezka nic nie jest, także nieobrzezka nic nie jest; ale zachowywanie przykazań Bożych.
20 Kami boih Sithaw mah kawk nathuem ih baktih toengah khosah han oh.
Każdy w tem powołaniu, w którem powołany jest, niech zostaje.
21 Misong ah na oh naah maw ang kawk? Mawn khing hmah: toe na loih thaihaih atue om nahaeloe, loih thaihaih atue to patoh ah.
Jesteś powołany niewolnikiem, nie dbajże na to; ale jeźli też możesz być wolny, raczej wolności używaj.
22 Misong ah oh naah Angraeng mah kawk ih kami loe, kaloih Angraeng ih kami ah ni oh: to baktih toengah kaloih kami ah oh natheum ah kawk ih kami doeh Kri ih tamna ah ni oh.
Albowiem kto w Panu powołany jest niewolnikiem, wolny jest w Panu; także też, kto jest powołany wolnym, niewolnikiem jest Chrystusowym.
23 Nangcae loe atho hoi qan ih kami ah ni na oh o boeh; to pongah kaminawk ih misong ah om o hma lai ah.
Drogoście kupieni; nie bądźcie niewolnikami ludzkimi,
24 Nawkamyanawk, ang kawk o nathuem ih baktih toengah, Sithaw hoi nawnto om o poe ah.
Każdy tedy, jakim jest powołany bracia! takim niechaj zostaje przed Bogiem.
25 Tangla cuemnawk hanah Angraeng khae hoi lokpaekhaih ka hnu ai: toe oep kaom ah oh hanah Angraeng khae hoi tahmenhaih hnu kami maeto ah ka oh baktih toengah, ka lok khaehhaih to ni ka thuih.
A o pannach rozkazania Pańskiego nie mam; wszakże radę daję, jako ten, któremu Pan z miłosierdzia swego dał, aby był wiernym.
26 Vaihi thuem ih atue karai hae poek naah, nongpa loe a oh ih baktih toengah oh poe han hoih, tiah ka poek.
Mniemam tedy, że to jest rzecz dobra dla następującej potrzeby, że jest rzecz dobra człowiekowi tak być.
27 Zu tawn kami ah maw na oh? Ampraek han poek hmah. Zu tawn ai kami ah maw na oh? Zu lak han pakrong hmah.
Przywiązałeś się do żony, nie szukajże rozwiązania; rozwiązanyś od żony, nie szukajże żony.
28 Toe zu na lak cadoeh, zaehaih na tawn ai; tangla cuem mah sava sah cadoeh, anih loe zaehaih tawn ai. Toe to tiah om kaminawk loe taksa ah raihaih tong o tih: toe kai mah loe to baktih raihaih thung hoi loisak hanah kang koeh haih.
A jeźlibyś się ożenił, nie zgrzeszyłeś; jeźliby też panna szła za mąż, nie zgrzeszyła; wszakże utrapienie w ciele takowi mieć będą; lecz ja was szanuję.
29 Toe nawkamyanawk, hae tiah ka thuih: atue duemtet pongah, vaihi hoi kamtong zu tawn kaminawk loe zu tawn ai kami baktiah ni om o tih;
A toć mówię, bracia! ponieważ czas potomny ukrócony jest, aby i ci, którzy żony mają, byli, jakoby ich nie mieli;
30 qah kaminawk loe qah ai baktih, anghoe kaminawk loe anghoe ai baktih, kaqan kaminawk loe katawn ai kami baktiah om o tih;
A którzy płaczą, jakoby nie płakali; a którzy się radują, jakoby się nie radowali; a którzy kupują, jakoby nie trzymali;
31 hae long nuiah kamtueng hmuennawk hae anghmat boih tom boeh pongah, hae long patoh kaminawk loe patoh ai baktiah om o tih:
A którzy używają tego świata, jakoby źle nie używali; bo przemija kształt tego świata.
32 toe mawnhaih na tawnh o han ai ah kang koeh o haih. Zu tawn ai kami loe Angraeng ih palung tong hanah, Angraeng ih toknawk to panki hoiah sak.
A chcę, abyście wy byli bez kłopotu, bo kto nie ma żony, stara się o rzeczy Pańskie, jakoby się podobał Panu;
33 Toe zu tawn kami loe a zu koehhaih sak hanah, long nui ih hmuennawk to a poek.
Ale kto się ożenił, stara się o rzeczy tego świata, jakoby się podobał żonie.
34 Sava tawn nongpata hoi tangla cuem loe anghmong ai. Sava tawn ai nongpata loe taksa hoi pakhra ciimcai hmaek thai hanah, Angraeng ih toknawk to panki hoiah sak: toe sava tawn nongpata loe, a sava koehhaih sak pae thai hanah, long nui ih hmuennawk nuiah a poekhaih palungthin to suek.
Jest różność między mężatką i panną; która nie szła za mąż, stara się o rzeczy Pańskie, aby była święta i ciałem i duchem; ale która szła za mąż, stara się o rzeczy tego świata, jakoby się podobała mężowi.
35 Nangcae raihaih paek han ih na ai ah, nangcae atho oh thai han ih ni hae lok hae ka thuih; khet kamcuk ah kho na sak o moe, poek amkhraeng ai ah Angraeng ih tok na sak o thai han ih ni kang thuih o.
A toć mówię ku dobru waszemu; nie abym sidło na was wrzucił, ale abyście słusznie i przystojnie stali przy Panu bez rozerwania.
36 Toe mi kawbaktih doeh sava sak han saning kakoep, kacuem ah kaom tangla to koeh moe, a nuiah khet kamcuk ai ah ka oh moeng boeh pongah, anih to zu ah ka lak han boeh, tiah poek nahaeloe, a koeh baktiah sah nasoe, zaehaih om ai: imthong krah hoi nasoe.
A jeźli kto mniema, że nieprzystojnie sobie poczyna z panną swoją, gdyby z lat swoich wyszła, i do tego by jej przyszło, co chce, niechaj czyni, nie grzeszy; niechże idzie za mąż.
37 Toe poekhaih kacak, poek angsum thaih, zu lak han angaih ai, zu la ai ah kacuem ah ka oh han, tiah poekhaih tawn kami loe kahoih hmuen ni a sak.
Ale kto statecznie postanowił w sercu swem, potrzeby tego nie mając, lecz ma w mocy własną swoję wolę i to usądził w sercu swem, aby zachował pannę swoję, dobrze czyni.
38 To pongah zu la kami loe kahoih hmuen ni a sak; toe zu la ai kami mah kahoih kue hmuen to sak.
A tak ten, kto daje za mąż, dobrze czyni; ale który nie daje za mąż, lepiej czyni.
39 Zu loe sava hing nathung loihhaih om ai; toe sava duek pacoengah loe, a koeh ih kami khaeah sava a sak thaih, anih loe sava khae hoi loih boeh; toe Angraeng ah kahing kami khae khue ah sava sak han oh.
Żona związana jest zakonem, póki żyje mąż jej; a jeźliby umarł mąż jej, wolna jest, aby szła, za kogo chce, tylko w Panu.
40 Toe nongpata loe a oh baktih toengah om poe nahaeloe, hoih kue tih, tiah poekhaih ka tawnh: kai doeh Sithaw ih Muithla ka tawnh toeng, tiah ka poek.
Ale szczęśliwszą jest, jeźliby tak została według rady mojej; a mniemam, że i ja mam Ducha Bożego.
