1 Korin 15
1 Nawkamyanawk, kahoih tamthanglok to nangcae khaeah ka taphong, ka thuih ih kahoih tamthanglok to na talawk o moe, nang doet o haih boeh;
Przyjaciele, chciałbym wam teraz przypomnieć dobrą nowinę, którą przekazałem wam, którą przyjęliście, której jesteście wierni,
2 kang thuih o ih kahoih to tamthanglok to kacakah na tapom o nahaeloe, to kahoih tamthanglok hoiah ni pahlong ah na oh o, to tih ai nahaeloe na tang o haih to azom pui ah ni om tih.
i która daje wam zbawienie—o ile trzymacie się tego, co wam głosiłem. Chyba że uwierzyliście na próżno…
3 Ka talawk ih kahoih tamthanglok to kang thuih o hmaloe; Cabunawk mah thuih ih baktih toengah, Kri loe aicae zaehaih pongah duek;
Na samym początku przekazałem wam to, co sam przyjąłem, mianowicie że Chrystus umarł za nasze grzechy—zgodnie z zapowiedziami Pisma,
4 Anih loe aphum ah oh moe, Cabunawk mah thuih ih baktih toengah Anih loe ni thumto naah angthawk let:
że został pogrzebany, że trzeciego dnia zmartwychwstał—również zgodnie z Pismem,
5 Anih to Kipha mah hnuk, to pacoengah kami hatlai hnetto mah doeh hnuk o:
i że ukazał się Piotrowi, a następnie pozostałym Dwunastu.
6 to pacoengah anih to cumvai pangato pong kapop nawkamyanawk mah nawnto hnuk o; nihcae thung ih thoemto kaminawk loe vaihi khoek to hing o vop, toe thoemto kaminawk loe duek o boeh.
Później widziało Go równocześnie pięciuset wierzących, z których większość jeszcze żyje—niektórzy jednak już zmarli.
7 To pacoengah Jakob mah Anih to hnuk, to pacoengah patoeh ih kaminawk boih mah hnuk o.
Potem Jezus ukazał się Jakubowi i wszystkim innym apostołom.
8 Hnukkhuem koekah loe atue pha ai naah tapen baktiah kaom, kai mah doeh Anih to ka hnuk.
Na samym końcu, jakby najmniej godnemu, ukazał się także mnie.
9 Kai loe patoeh ih kaminawk thungah kathoeng koekah ka oh, Sithaw kricaabu ka pacaekthlaek pongah, kai loe patoeh ih kami, tiah kawk han doeh kam cuk ai.
Jestem bowiem najmniejszym z apostołów i nie powinienem nawet używać tego tytułu, gdyż prześladowałem kościół Boga.
10 Toe Sithaw tahmenhaih rang hoiah vaihi ka oh baktih toengah ka oh thaih: ka nuiah ang paek ih tahmenhaih loe azom pui ai; toe kai loe nihcae boih pongah tok ka sak pop kue: to tiah om cadoeh kai mah ka sah ai, kai hoi nawnto kaom Sithaw tahmenhaih mah ni sak.
Tylko dzięki Jego łasce jestem więc tym, kim jestem—a łaska ta przyniosła owoce. Trudziłem się o wiele bardziej niż inni—oczywiście nie ja sam, zawsze bowiem Bóg wspierał mnie swoją łaską.
11 To pongah kai mah doeh, to tih ai boeh loe nihcae mah doeh lok to kang taphong o baktiah, nangcae mah doeh na tang o boeh.
Zresztą czy ja, czy inni, i tak głosimy tę samą dobrą nowinę, w którą wy uwierzyliście.
12 Kri loe duekhaih thung hoi vaihi angthawk boeh, tiah kang thuih o boeh, toe kawbangmaw nangcae thung ih thoemto kaminawk mah loe kadueh kami angthawk lethaih om ai, tiah thuih o?
Skoro więc głosimy zmartwychwstanie Chrystusa, to dlaczego niektórzy z was twierdzą, że coś takiego jak zmartwychwstanie w ogóle nie istnieje?
13 Kadueh kami angthawk lethaih om ai nahaeloe, Kri loe angthawk let ai, tih haih ih ni.
Jeśli nie istnieje, to i Chrystus nie zmartwychwstał.
14 Duekhaih thung hoi Kri angthawk let ai nahaeloe, aicae mah taphong ih lok loe azom pui ah om ueloe, nangcae tanghaih doeh azom pui ah ni om tih.
A jeśli On nie zmartwychwstał, to głoszenie dobrej nowiny nie ma sensu—i również wasza wiara jest pozbawiona podstaw.
15 Ue, kadueh kami angthawk let ai nahaeloe, anih loe duekhaih thung hoi angthawk let ai to mah, Sithaw mah Kri to duekhaih thung hoi pathawk let boeh, tiah kang thuih o pongah, kaicae loe Sithaw hnukung amsawn ah ni ka om o tih.
W takiej sytuacji okazujemy się fałszywymi świadkami, bo twierdzimy, że Bóg ożywił z martwych Chrystusa. A nie mógł tego zrobić, skoro umarli nie zmartwychwstają.
16 Kadueh kami angthawk let ai nahaeloe, Kri doeh angthawk let ai, tih haih ih ni.
Jeśli umarli nie mogą powstać z martwych, Chrystus też nie zmartwychwstał.
17 Kri angthawk let ai nahaeloe, nangcae tanghaih loe azom pui ah ni oh; nangcae loe nangmacae zaehaih thungah ni na oh o vop.
A jeśli On nie ożył, niepotrzebnie Mu uwierzyliście i, co za tym idzie, nadal jesteście obciążeni waszymi grzechami.
18 To pacoengah Kri ah iip kaminawk doeh anghmaa angtaa o boeh.
Ci zaś wierzący, którzy już zmarli, poszli na potępienie.
19 A tawnh o ih Kri oephaih loe hae long nuiah hing nathung han khue ah om nahaeloe, aicae loe kaminawk boih pongah kamtang koekah ni a oh o.
Jeżeli nasza nadzieja w Chrystusie dotyczy tylko tego ziemskiego życia, to jesteśmy najbardziej godni pożałowania ze wszystkich ludzi.
20 Toe Kri loe vaihi duekhaih hoi angthawk let boeh pongah, anih loe iip kaminawk ih thingthai tangsuek ah oh.
Lecz Chrystus naprawdę zmartwychwstał—jako pierwszy z umarłych!
21 Kami rang hoiah duekhaih angzoh baktih toengah, kadueh angthawk lethaih doeh kami rang hoiah ni angzoh.
Skoro śmierć przyszła na świat z powodu człowieka—Adama, to również zmartwychwstanie przyjdzie przez Człowieka—Chrystusa.
22 Adam ah kami boih duek baktih toengah, Kri ah kami boih hing o toeng tih.
Z powodu Adama wszyscy umierają, ale dzięki Chrystusowi wszyscy zmartwychwstaną.
23 Toe Kri loe kathai tangsuek thingthai ah oh; Anih angzoh naah Kri ah kaom kaminawk loe, angmacae ih atue phak naah angthawk o let tih.
Każdy we właściwym czasie: najpierw powstał z martwych Chrystus, w czasie Jego powrotu ożyją natomiast ci, którzy do Niego należą.
24 Anih mah ukhaih, sakthaihaih hoi thacakhaihnawk pazawk boih pacoengah, long boenghaih to om tih, to naah ukhaih prae to Ampa, Sithaw khaeah paek tih.
Potem nastąpi koniec i Chrystus przekaże królestwo Bogu Ojcu, a wszelkie władze i potęgi przestaną istnieć.
25 A misanawk a khok tlim ah suem boih ai karoek to Anih mah uk tih.
Chrystus ma bowiem panować do czasu, aż wszyscy Jego przeciwnicy padną u Jego stóp.
26 Hnukkhuem koekah pazawk han ih misa loe duekhaih to ni.
Ostatnim pokonanym wrogiem będzie śmierć.
27 Anih mah hmuennawk to a khok tlim ah suek boih boeh. Toe hmuennawk boih Anih tlim ah suek boeh, tiah Anih mah thuih naah, hmuennawk boih Anih khok tlim ah Suemkung, Anih thuih koehhaih ih na ai ni, tito amtueng.
Bóg poddał bowiem wszystko władzy Chrystusa—oczywiście wszystko oprócz siebie samego, bo to On jest Tym, który poddał wszystko Chrystusowi.
28 Hmuennawk boih Anih tlim ah suek pacoengah, Sithaw loe tih boih boih ih Sithaw ah oh thai hanah, Capa loe hmuennawk boih Anih tlim ah Suemkung khaeah, angmah hoi angmah to ang paek tih.
Gdy więc już wszystko zostanie poddane Synowi Bożemu, wtedy także On przekaże władzę Ojcu, który dał Mu wszystko we władanie. Odtąd Bóg będzie obecny we wszystkich i będzie panował nad wszystkim.
29 Kadueh kami angthawk ai nahaeloe, kadueh kaminawk han tuinuem kaminawk loe kawbangmaw om o tih? Tipongah kadueh kaminawk hanah tui a nuem pae o loe?
Co robią ci, którzy przyjmują chrzest za zmarłych? Jeśli umarli w ogóle nie powstaną do życia, to jaki jest sens tego, co robią?
30 Tipongah aicae loe ni thokkruek zithaih hoiah kho a sak o loe?
A my? Po co ciągle narażamy się na niebezpieczeństwa?
31 Kai loe ni thokkruek ka duek, aicae Angraeng Kri Jesu ah ka tawnh ih nangcae anghoehaih rang hoiah, ka thui thaih.
Przyjaciele—moja dumo w Chrystusie Jezusie, naszym Panu!—wiecie przecież, że codziennie ryzykuję życie.
32 Kadueh kami angthawkhaih om ai nahaeloe, kaminawk ih khosakhaih baktiah, Efisa vangpui ah kasan moinawk hoi kang panhaih to tih atho maw om tih? Aicae loe khawnbangah a duek o han boeh pongah, Caak moe naek hanah ni a oh o boeh.
Po co, jak niewolnik na arenie, walczyłem z dzikimi bestiami w Efezie? Jeśli umarli nie zmartwychwstają, to: „Jedzmy i pijmy, bo jutro czeka nas śmierć!”
33 Minawk mah aling thaih koi kami ah om o hmah: kahoih ai kami hoi angkomhaih mah kahoih tuinuen to amrosak.
Nie dajcie się oszukać! „Złe towarzystwo prowadzi do rozwiązłości”.
34 Toenghaih bangah poek cai oh, zaehaih sah o hmah; thoemto kaminawk loe Sithaw panoekhaih tawn o ai: na zat o han ih ni hae lok hae kang thuih o.
Opamiętajcie się i przestańcie grzeszyć! Niektórzy z was w ogóle nie znają Boga! Mówię to, aby was zawstydzić.
35 Toe kadueh kami loe kawbangmaw angthawk let tih? Kawbaktih taksa hoiah maw angthawk tih? tiah thoemto kaminawk mah dueng o tih.
Ktoś może zapytać: „Jak umarli zmartwychwstaną? W jakich ciałach?”.
36 Kamthu nang, Na patit ih aanmu loe qong ai ah amprawk thai ai:
Niemądry człowieku! Żeby jakaś roślina wyrosła, najpierw musi zginąć ziarno, które zostało rzucone w ziemię.
37 aanmu na patit naah, akung to na patii ai, cangti doeh, kalah aanmu doeh, amuu to ni na patit:
Nie siejesz przecież tego, co ma wyrosnąć, ale rzucasz w ziemię ziarno tej rośliny, na przykład pszenicy lub czegoś innego.
38 Sithaw mah ni a koeh baktiah akung ah angcoengsak, amu boih angmacae ih amuu baktih toengah akung ah angcoengsak.
A Bóg, zgodnie ze swoją wolą, daje mu nową postać—każdemu rodzajowi ziarna inną.
39 Taksa loe anghmong o boih ai: kami taksa, moi taksa, tanga taksa, tavaa taksa, tiah oh o.
Dotyczy to nie tylko roślin. Inne ciała mają ludzie, inne zwierzęta, inne ptaki, a jeszcze inne ryby.
40 Van taksa oh baktih toengah, long taksa doeh oh: toe van taksa lensawkhaih to lah moe, long taksa lensawkhaih doeh lah.
Są ciała niebieskie i ciała ziemskie—każde z nich ma inne piękno.
41 Ni lensawkhaih, khrah lensawkhaih hoi cakaehnawk lensawkhaih to anghmong ai: cakaeh maeto hoi maeto lensawkhaih doeh lah boih.
Słońce ma swój blask, inne światło daje jednak księżyc, a jeszcze inne gwiazdy. A nawet one różnią się między sobą.
42 Kadueh kami angthawk lethaih doeh to tiah ni oh. Qong hanah patit ih oh baktih toengah, qong ai ah angthawkhaih doeh oh:
Podobnie jest ze zmartwychwstaniem. Posiane jest ciało śmiertelne, a zmartwychwstanie ciało nieśmiertelne.
43 patit naah pakoeh han om ai; angthawk naah loe lensawkhaih hoiah akoep: patit naah thazok; angthawk naah loe thacakhaih hoiah akoep:
Posiane jest ciało materialne—słabe i sprawiające wiele kłopotów,
44 patit naah long taksa ah oh; angthawk naah loe Muithla taksa ah oh. Long taksa oh baktih toengah, Muithla taksa doeh oh.
a zmartwychwstanie ciało duchowe—pełne mocy i wspaniałe! Istnieją bowiem ciała materialne i ciała duchowe.
45 Hmaloe koek kami Adam loe hinghaih tawn kami ah oh, tiah tarik ih oh; hnukkhuem koek Adam loe hinghaih paekkung Muithla ah oh.
Pismo mówi: „Adam, pierwszy człowiek, stał się istotą mającą życie”. Ale ostatni „Adam”—czyli Jezus—stał się duchem dającym życie!
46 Toe Muithla taksa to om hmaloe ai, long taksa ni oh hmaloe, to pacoengah ni Muithla taksa to oh vop.
Najpierw przyszedł ten, który miał ciało ziemskie. Potem dopiero przyszedł Ten, który ma ciało duchowe.
47 Hmaloe koek kami loe long hoiah ni sak, to pongah long kami ah oh: hnetto haih kami loe van bang ih Angraeng ah oh.
Adam, pierwszy człowiek, przyszedł z ziemi. Jezus, drugi Człowiek, przyszedł z nieba.
48 Long kaminawk loe, long kami baktiah oh o: van kaminawk loe, van kami baktiah oh o.
Ci, którzy żyją na ziemi, mają ciało podobne do Adama, człowieka z ziemi. Ci jednak, którzy należą do nieba, otrzymają ciała podobne do Jezusa, Człowieka z nieba.
49 Aicae loe long hoi kaom krang kanghmong ah tapen baktih toengah, van hoi kaom krang hoiah doeh anghmong toeng tih.
Teraz jesteśmy podobni do ziemskiego Adama, ale będziemy podobni do niebiańskiego Chrystusa.
50 Nawkamyanawk, taksa hoi athii mah Sithaw prae toep o thai mak ai; kaqong thaih mah kaqong thai ai to toep thai mak ai, tiah ka thuih.
Zapewniam was, przyjaciele, że nikt nie wejdzie do królestwa Bożego w ludzkim, śmiertelnym ciele—to, co jest doczesne, nie może bowiem stać się częścią tego, co jest wieczne.
51 Tahngai oh, loktamqu kang thuih o han; aicae loe a iip o boih mak ai, aicae loe,
Pragnę wam jednak zdradzić wspaniałą tajemnicę: Nie wszyscy umrzemy, ale wszyscy otrzymamy nowe ciała.
52 hnukkhuem koek mongkah to uengh naah, akra ai ah, mik pakhrip nathung amkhraih o boih tih: mongkah uengh naah kadueh kaminawk loe kaqong thai ai ah angthawk o tih, aicae loe amkhraih tih boeh.
Stanie się to w jednej chwili, w mgnieniu oka, przy dźwięku ostatniej trąby. Gdy ona zabrzmi, zmarli powstaną do życia w nieśmiertelnych ciałach, a my, żywi, również otrzymamy nowe ciała.
53 Hae kaqong thaih hmuen hae, kaqong thai ai hmuen mah khuk ueloe, hae kadueh thaih hmuen hae, kadueh thai ai hmuen mah khuk tih.
Bo to, co jest doczesne i śmiertelne, musi zostać zastąpione tym, co wieczne i nieśmiertelne.
54 Hae kaqong thaih hmuen hae, kaqong thai ai hmuen mah khuk moe, hae kadueh thaih hmuen hae, kadueh thai ai hmuen mah khuk naah loe, Pazawkhaih mah duekhaih to paaeh ving boeh, tiah tarik ih lok to akoep tih boeh.
Gdy więc nasze doczesne i śmiertelne ciała przemienią się w ciała wieczne i nieśmiertelne, wypełnią się słowa Pisma: „Zwycięstwo pochłonęło śmierć.
55 Aw duekhaih, nang ih kasoe loe naah maw oh? Aw taprong na pazawkhaih loe naah maw oh? (Hadēs g86)
Gdzie jest triumf śmierci? Gdzie jest jej żądło?”. (Hadēs g86)
56 Zae loe duekhaih kasoe ah oh moe, kaalok loe zae thacakhaih ah oh.
Żądłem, którym śmierć zaatakowała ludzi, jest grzech, a Prawo ujawniło siłę grzechu.
57 Toe aicae Angraeng Jesu Kri rang hoiah pazawkhaih paekung, Sithaw khaeah pakoehaih om nasoe.
Dziękujmy jednak Bogu za to, że posłał Jezusa Chrystusa, naszego Pana, i pozwolił nam odnieść zwycięstwo!
58 To pongah, palung ih nawkamyanawk, poek amkhrai o hmah, kacakah angdoe oh. Angraeng ih tok to sah o poe ah, Angraeng toksak loe azom pui ai ni, tito panoek oh.
Moi kochani przyjaciele, bądźcie wytrwali i nieugięci, nieustannie oddani pracy dla Pana. I pamiętajcie, że wasz wysiłek jest cenny w Jego oczach i nie pójdzie na marne.
