< Pagbangotan 3 >

1 Ako mao ang tawo nga nakakita sa kasakitan pinaagi sa barahan sa iyang kapungot.
Alef: Yo soy un hombre que ve aflicción en la vara de su enojo.
2 Iyang gitultolan ako ug gipalakat ako sa kangitngitan, ug wala sa kahayag.
Alef: Me guió y me llevó en tinieblas, mas no en luz.
3 Sa pagkatinuod batok kanako iyang gipaatubang ang iyang kamot sa nakadaghan sa tibook nga adlaw.
Alef: Ciertamente contra mí volvió y revolvió su mano todo el día.
4 Ang akong unod ug ang akong panit yang gihimo nga tigulang; iyang gidugmok ang akong mga bukog.
Bet: Hizo envejecer mi carne y mi piel; quebrantó mis huesos.
5 Siya nagtukod batok kanako, ug gilibutan ako sa kapaitan ug kasakitan.
Bet: Edificó contra mí, y me cercó de tósigo y de trabajo.
6 Gipapuyo niya ako sa mangiub nga mga dapit, sama niadtong dugay na nga nangamatay.
Bet: Me asentó en oscuridades, como los muertos para siempre.
7 Ako gialad niya, aron dili ako makagula; iyang gipabug-at ang akong talikala.
Guímel: Me cercó de seto, y no saldré; agravó mis grillos.
8 Oo, sa pagtiyabaw nako, ug sa pagtawag sa panabang, iyang gipugngan ang akong pag-ampo.
Guímel: Aun cuando clamé y di voces, cerró mi oración.
9 Gialad niya sa mga bato nga sinapsapan ang akong mga alagianan; iyang gibaliko ang akong mga dalan.
Guímel: Cercó de seto mis caminos a piedra tajada, torció mis senderos.
10 Alang kanako siya sama sa usa ka oso nga nagabanhig, ingon sa usa ka leon sa tago nga mga dapit.
Dálet: Oso que acecha fue para mí, como león en escondrijos.
11 Iyang gipatipas ang akong mga alagianan, ug gikuniskunis niya ako; iyang gibuhat ako nga biniyaan.
Dálet: Torció mis caminos, y me despedazó; me tornó asolado.
12 Iyang gibusog ang iyang pana, ug iyang gipahaluna ako ingon sa usa ka ilig-onon alang sa pana.
Dálet: Su arco entesó, y me puso como blanco a la saeta.
13 Ang mga udyong sa iyang baslayan gipalagbas sa akong mga amimislon.
He: Hizo entrar en mis riñones las saetas de su aljaba.
14 Ako nahimong kataw-anan sa tibook ko nga katawohan, ug ilang alawiton sa tibook nga adlaw.
He: Fui escarnio a todo mi pueblo, canción de ellos todos los días.
15 Gitugob niya ako sa kapaitan, gihubog niya ako sa panyawan.
He: Me llenó de amarguras, me embriagó de ajenjos.
16 Gidugmok usab niya ang akong mga ngipon sa mga magagmayng bato; gitabonan niya ako sa mga abo.
Vau: Me quebró los dientes con cascajo, me cubrió de ceniza.
17 Ug imong gihinginlan ang akong kalag ngadto sa halayo gikan sa kalinaw; ako nalimot na sa kauswagan.
Vau: Y mi alma se alejó de la paz, me olvidé del bien.
18 Ug ako miingon: Ang akong kusog nawagtang na, ug ang akong paglaum nahanaw gikan kang Jehova.
Vau: Y dije: Pereció mi fortaleza, y mi esperanza del SEÑOR.
19 Hinumduman mo ang akong kasakitan ug ang akong pagkaalaut, ang panyawan ug ang apdo.
Zain: Acuérdate de mi aflicción y de mi lloro, del ajenjo y de la hiel.
20 Ang akong kalag nagahandum gihapon kanila, ug gipaubos sa sulod nako.
Zain: Lo tendrá aún en memoria mi alma, porque en mí está humillada.
21 Nahinumdum ako niini sa akong panumduman; busa ako may paglaum.
Zain: Esto reduciré a mi corazón, por tanto esperaré.
22 Tungod sa mga mahigugmaongkalolot ni Jehova kita wala mangalaglag, kay ang iyang mga kalooy walay paghubas.
Chet: Es por las misericordias del SEÑOR que no somos consumidos, porque nunca decayeron sus misericordias.
23 Sila ginabag-o sa matag-buntag; daku ang imong pagkamatinumanon.
Chet: Nuevas son cada mañana; grande es tu fe.
24 Si Jehova mao ang akong panulondon, nagaingon ang akong kalag; busa anaa kaniya ang akong paglaum.
Chet: Mi parte es el SEÑOR, dijo mi alma; por tanto a él esperaré.
25 Si Jehova maayo alang kanila nga nagapaabut kaniya, alang sa kalag nga nagapangita kaniya.
Tet: Bueno es el SEÑOR a los que en él esperan, al alma que le buscare.
26 Maayo nga ang tawo magalaum ug magapaabut sa kahilum sa kaluwasan ni Jehova.
Tet: Bueno es esperar callando en la salud del SEÑOR.
27 Maayo alang sa tawo nga pas-anon niya ang yugo sa iyang pagkabatan-on.
Tet: Bueno es al varón, si llevare el yugo desde su juventud.
28 Palingkora siya nga mag-inusara ug pahiluma, tungod kay kini iyang gipapas-an kaniya.
Yod: Se sentará solo, y callará, porque lo llevó sobre sí.
29 Ipabutang ang iyang baba sa abug, kong sa ingon niana aduna pay mapaabut.
Yod: Pondrá su boca en el polvo, si por ventura habrá esperanza.
30 Ipataon niya ang iyang aping kaniya nga nagasagpa; aron siya mapuno gayud sa pagsudya.
Yod: Dará la mejilla al que le hiriere; se llenará de afrenta.
31 Kay ang Ginoo dili mosalikway sa walay katapusan.
Cof: Porque el Señor no desechará para siempre;
32 Kay bisan siya nagpaguol, apan siya malooy sumala sa gidaghanon sa iyang mga mahigugmaong-kalolot.
Cof: Antes si afligiere, también se compadecerá según la multitud de sus misericordias.
33 Kay siya dili magasakit nga sa kinabubut-on, ni magapasubo sa mga anak sa tawo.
Cof: Porque no aflige ni acongoja de su corazón a los hijos de los hombres.
34 Ang pagdugmok sa ilalum sa iyang mga tiil sa tanan nga mga binilanggo sa yuta,
Lámed: Para desmenuzar debajo de sus pies todos los encarcelados de la tierra,
35 Ang pagtungina sa katungod sa usa ka tawo sa atubangan sa nawong sa Labing Hataas,
Lámed: Para hacer apartar el derecho del hombre ante la presencia del Altísimo,
36 Ang pagbalit-ad sa usa ka tawo sa iyang katungod, dili uyonan ni Jehova.
Lámed: Para trastornar al hombre en su causa, el Señor no lo sabe.
37 Kinsa kadtong nagaingon, ug nahanabo man, sa diha nga wala magsugo ang Ginoo?
Mem: ¿Quién será aquel que diga, que vino algo que el Señor no mandó?
38 Gikan sa baba sa Labing Hataas dili ba mogula ang dautan ug maayo?
Mem: ¿De la boca del Altísimo no saldrá malo ni bueno?
39 Ngano man nga nagamahay ang usa ka buhi nga tawo, ang usa ka tawo tungod sa silot sa iyang mga sala?
Mem: ¿Por qué tiene dolor el hombre viviente, el hombre en su pecado?
40 Susihon ta ug sulayan ta ang atong mga dalan, ug mamalik kita ngadto kang Jehova.
Nun: Escudriñemos nuestros caminos, y busquemos, y volvámonos al SEÑOR.
41 Bayawon ta ang atong kasingkasing uban ang atong mga kamot ngadto sa Dios sa kalangitan.
Nun: Levantemos nuestros corazones con las manos a Dios en los cielos.
42 Kita nakalapas ug nakasukol: wala ka magpasaylo.
Nun: Nosotros nos hemos rebelado, y fuimos desleales; por tanto tú no perdonaste.
43 Nagatabon ka uban sa kasuko, ug nagalutos kanamo: nagapamatay ka, wala ka malooy.
Sámec: Desplegaste la ira, y nos perseguiste; mataste, no perdonaste.
44 Nagatabon ka sa imong kaugalingon sa usa ka panganod, aron walay pag-ampo nga makalahos kanimo.
Sámec: Te cubriste de nube, para que no pasase la oración nuestra.
45 Gihimo mo kami nga sama sa nalug ug sagbut sa taliwala sa mga katawohan.
Sámec: Raedura y abominación nos tornaste en medio de los pueblos.
46 Ang tanan namong mga kaaway nagpabuka pagdaku sa ilang mga baba batok kanamo.
Pe: Todos nuestros enemigos abrieron sobre nosotros su boca.
47 Ang kahadlok ug ang gahong mingdangat kanamo, ang kalumpagan ug ang pagkalaglag.
Pe: Temor y lazo fue para nosotros, asolamiento y quebrantamiento.
48 Ang akong mata nagapadaligdig ug mga sapa sa tubig, tungod sa pagkalaglag sa anak nga babaye sa akong katawohan.
Pe: Ríos de aguas echan mis ojos, por el quebrantamiento de la hija de mi pueblo.
49 Nagapaagay sa luha ang akong mata, ug walay paghunong, walay pagpahulay,
Ayin Mis ojos destilan, y no cesan, porque no hay alivio,
50 Hangtud si Jehova motan-aw ug mosud-ong gikan sa langit.
Ayin Hasta que el SEÑOR mire y vea desde los cielos.
51 Ang akong mata nakapasubo sa akong kalag, tungod sa tanang mga anak nga babaye sa akong ciudad.
Ayin Mis ojos contristaron mi alma, por todas las hijas de mi ciudad.
52 Gigukod ako nila sa hilabihan ingon sa usa ka langgam, sila nga mga kaaway ko sa walay hinungdan.
Tsade: Mis enemigos me dieron caza como a ave, sin razón.
53 Gibugto nila ang akong kinabuhi sulod sa bilanggoan, ug gisalibay ako ug bato.
Tsade: Ataron mi vida en mazmorra, pusieron piedra sobre mí.
54 Ang mga tubig mibanlas ibabaw sa akong ulo; unya miingon ako: Namatay na ako.
Tsade Aguas de avenida vinieron sobre mi cabeza; yo dije: muerto soy.
55 Ako nagsangpit sa imong ngalan, Oh Jehova, gikan sa kinahiladman nga bilanggoan.
Cof: Invoqué tu nombre, oh SEÑOR, desde la cárcel profunda.
56 Gipatalinghugan mo ang akong tingog: ayaw pagtagoa ang imong igdulungog sa akong pagpangginhawa, sa akong pagtu-aw.
Cof: Oíste mi voz; no escondas tu oído a mi clamor, para mi respiro.
57 Ikaw nagapaduol kanako sa adlaw nga ako nagsangpit kanimo; ikaw nag-ingon: Ayaw kahadlok.
Cof: Te acercaste el día que te invoqué; dijiste: No temas.
58 Oh Ginoo, naglaban ka sa mga katungod sa akong kalag; gitubos mo ang akong kinabuhi.
Resh: Abogaste, Señor, la causa de mi alma; redimiste mi vida.
59 Oh Jehova, nakakita ka sa akong sayup; hukman mo ang akong katungod.
Resh: Tú has visto, oh SEÑOR, mi sinrazón; pleitea mi causa.
60 Nakita mo ang tanan nilang mga pagpanimalus ug ang tanan nilang mga lalang batok kanako.
Resh: Tú has visto toda su venganza; todos sus pensamientos contra mí.
61 Nadungog mo ang ilang pagsudya, Oh Jehova, ug ang tana nilang mga lalang batok kanako,
Sin: Tú has oído la afrenta de ellos, oh SEÑOR, todas sus maquinaciones contra mí;
62 Ang mga ngabil niadtong mingtindog batok kanako, ug ang ilang lalang batok kanako sa tibook nga adlaw.
Sin: Los dichos de los que se levantaron contra mí, y su designio contra mí todo el día.
63 Sud-onga ang ilang paglingkod, ug ang ilang pagtindog; ako mao ang ilang alawiton.
Sin: Su sentarse, y su levantarse mira; yo soy su canción.
64 Magahatag ka kanila ug usa ka balus, Oh Jehova, sumala sa buhat sa ilang mga kamot.
Tau: Dales el pago, oh SEÑOR, según la obra de sus manos.
65 Magahatag ka kanila ug katig-a sa kasingkasing, ang imong tunglo kanila.
Tau: Dales ansia de corazón, tu maldición a ellos.
66 Magalutos ka kanila sa kasuko, ug laglagon mo sila gikan sa ubos sa mga langit ni Jehova.
Tau: Persíguelos en tu furor, y quebrántalos de debajo de los cielos, oh SEÑOR.

< Pagbangotan 3 >