Jeremias 34

1 Ang pulong nga midangat kang Jeremias gikan kang Jehova sa diha nga nakig-away si Nabucodonosor, nga hari sa Babilonia ug ang tanan niyang mga sundalo, ug ang tanang mga gingharian sa yuta nga iyang gimandoan, ug ang tanang mga katawohan batok sa Jerusalem, ug batok sa tanang mga ciudad niini, nga nagaingon:

King Nebuchadnezzar of Babylon came with the armies of all the kingdoms that he ruled, and they fought against Jerusalem and the other towns [in Judah]. At that time, Yahweh gave me this message:

2 Mao kini ang giingon ni Jehova, ang Dios sa Israel: Lakaw, ug pakigsulti kang Sedechias, nga hari sa Juda, ug suginli siya: Mao kini ang giingon ni Jehova: Ania karon, ihatag ko kining ciudara ngadto sa kamot sa hari sa Babilonia, ug iyang sunogon kini sa kalayo:

“Go to Zedekiah the King of Judah, and say to him, ‘This is what Yahweh, the God whom we Israelis [worship], says: “I am about to enable the army of the King of Babylon to capture this city, and they will burn it down.

3 Ug dili ka makagawas gikan sa iyang mga kamot, hinonoa hidakpan ka sa walay duhaduha, ug itugyan ngadto sa iyang kamot; ug ang imong mga mata makasud-ong sa mga mata sa hari sa Babilonia, ug siya makigsulti kanimo sa binabaay, ug moadto ka sa Babilonia.

You will not escape from them; they will capture you and take you to the king of Babylon. And [then] they will take you to Babylon.”’

4 Apan pamati sa pulong ni Jehova: Oh Sedechias, hari sa Juda: Mao kini ang giingon ni Jehova mahitungod kanimo: Dili ka mamatay pinaagi sa espada;

But King Zedekiah, listen to this that Yahweh has promised: ‘You will not be killed in a battle [MTY];

5 Mamatay ka sa kalinaw; ug maingon sa mga pagsunog nila sa imong mga amahan, ang sa kanhing mga hari nga nanghiuna kanimo, sa ingon niana sila managsunog alang kanimo; ug sila managbakho tungod kanimo, nga magaingon: Ah Ginoo! kay ako nakabungat sa pulong, nagaingon si Jehova.

you will die peacefully. [When you die], people will burn incense to honor/remember you just as they did for your ancestors who were kings before you became king. They will mourn for you, crying, “We are very sad that our king is dead!” I, Yahweh, promise that will happen.’”

6 Unya si Jeremias ang manalagna, namulong niining tanan nga mga pulong kang Sedechias, nga hari sa Juda didto sa Jerusalem,

[So] I took that message to King Zedekiah.

7 Sa diha nga ang mga sundalo sa hari sa Babilonia nakig-away batok sa Jerusalem, ug batok sa tanang mga ciudad sa Juda nga nanghibilin, batok sa Lachis, ug batok sa Azeca: kay kining mga ciudara sa mga ciudad sa Juda mao lamang ang nanghibilin sa mga ciudad nga kinutaan.

At that time the army of Babylonia had surrounded Jerusalem and Lachish and Azekah. Those [three] cities were the only cities in Judah that had high walls around them that still had not been captured.

8 Ang pulong nga midangat kang Jeremias gikan kang Jehova, sa human ang hari nga si Sedechias magbuhat ug usa ka tugon uban sa tibook katawohan nga didto sa Jerusalem, sa pagmantala sa kagawasan ngadto kanila;

King Zedekiah had decreed that the people must free their slaves.

9 Nga hatagan ug kagawasan sa tagsatagsa ka tawo ang iyang sulogoon nga lalake, ug sa tagsatagsa ka tawo ang iyang suloggon babaye, nga usa ka Hebrehanon nga lalake kun usa ka Hebreohanon nga babaye; aron walay mgaulipon kanila, ang pag-ulipon sa usa ka Judio nga iyang igsoon.

[He decreed that] the people must free their Hebrew slaves, [both the] men slaves and the women [slaves]. No one would be allowed to force a fellow Jew to [continue to] be his slave.

10 Ug ang tanang mga principe ug ang tibook katawohan mingtuman, sila nga ming-uyon sa maong tugon, nga hatagan ug kagawasan sa tagsatagsa ang iyang sulogoon nga lalake ug ang iyang sulogoon nga babaye, aron wala nay magaulipon kanila pag-usab; unya sila mingsugot, ug gipagawas sila:

The officials and the rest of the people had obeyed [what the king decreed],

11 Apan sa ulahi niana nausab ang ilang hunahuna, ug ang mga sulogoong lalake ug mga sulogoong babaye nga ilang gibuhian, gipabalik nila, ug ilang gihimong ulipon ingon nga mga sulogoon nga lalake ug mga sulogoon nga babaye.

but later they changed their minds. They forced the men and women whom they had freed to become their slaves again.

12 Busa ang pulong ni Jehova midangat kang Jeremias gikan kang Jehova, nga nagaingon:

[So] Yahweh gave me this message [to tell to them]:

13 Mao kini ang giingon ni Jehova, ang Dios sa Israel: Ako nagbuhat ug usa ka tugon uban sa inyong mga amahan sa adlaw sa pagdala ko kanila gikan sa yuta sa Egipto, gikan sa balay sa pagkaulipon, nga nagaingon:

“I, Yahweh, the God whom you Israelis [say you belong to], (made an agreement with/gave this command to) your ancestors [long ago], when I rescued them from being slaves in Egypt.

14 Sa tapus sa pito ka tuig buhian ninyo sa tagsatagsa ka tawo ang iyang igsoon nga usa ka Hebreohanon, nga gibaligya kanimo, ug nga nakaalagad kanimo sa unom ka tuig, buhian mo siya nga gawas gikan kanimo; apan ang inyong mga amahan wala magpatalinghug kanako, ni magpakiling sa ilang mga igdulungog.

I told them that they must free all their Hebrew slaves after the slaves had worked for them for six years. But your ancestors did not pay any attention to what I said.

15 Ug karon nangabalhin na kamo, ug nanagbuhat niadtong matarung sa akong mga mata, sa pagmantala sa kagawasan ang tagsatagsa ka tawo nagamantala sa iyang isigkatawo; ug nagbuhat kamo ug tugon sa akong atubangan sulod sa balay nga ginatawag sa akong ngalan:

Recently, you obeyed my command and stopped doing what was wrong and did what was right. You made a solemn agreement at my temple [that you would free your slaves], and [then] you freed them.

16 Apan kamo mingsimang ug nanagpasipala sa akong ngalan, ug ang tagsatagasa ka tawo nagpabalik sa iyang sulogoong lalake, ug ang tagsatagsa ka tawo nagpabalik sa iyang sulogoong babaye nga inyong gibuhian sa ilang kaugalingong kabubut-on; ug inyong giulipon sila aron nga alang kaninyo mahimong mga sulogoon nga lalake ug mga sulogoon nga babaye.

But now you have disregarded what you solemnly promised, and you have shown contempt for what I [MTY] said by taking back the women and men whom you had freed and said they could live wherever they wanted to. [Now] you have forced them to be your slaves again.

17 Busa mao kini ang giingon ni Jehova: Wala kamo magpatalinghug kanako, sa pagmantala sa kagawasan, ang tagsatagsa sa iyang igsoon, ug ang tagsatagsa sa iyang isigkatawo: ania karon, ako nagamantala ug usa ka kagawasan alang kaninyo, nagaingon si Jehova, kagawasan gikan sa espada, sa kamatay, ug sa gutom; ug ipatugpotugpo ko kamo sa tanang mga gingharian sa yuta.

Therefore, this is what [I], Yahweh, say: ‘Because you have not obeyed me by freeing your fellow Israelis, I will free you to [be destroyed by] the swords [of your enemies] and by famines and diseases. All the nations of the earth will be horrified because of [what happens to] you.

18 Ug hatagan ko ang mga tawo nga nakalapas sa akong tugon, nga wala makatuman sa mga pulong sa tugon nga ilang gibuhat sa akong atubangan, sa pagpikas nila sa nating vaca ug gipaagi sila sa taliwala sa mga bahin niini;

Because you have disregarded what I said in my agreement with you, I will do to you just like you did to the calves that you cut in half to show that you would surely do what you solemnly promised that you would do. I will [enable your enemies to] cut you into pieces, you officials of Judah and you officials of Jerusalem, and you officials in the palace, and you priests and all you common people. I will do that because you have disregarded what you solemnly promised [about freeing your slaves].

19 Ang mga principe sa Juda, ug ang mga principe sa Jerusalem, ang mga eunuco, ug ang mga sacerdote, ug ang tibook katawohan sa yuta nga ming-agi sa taliwala sa mga bahin sa nating vaca;

20 Ihatag ko sila bisan pa ngadto sa kamot sa ilang mga kaaway, ug ngadto sa kamot nila nga nagapangita sa ilang kinabuhi; ug ang ilang mga minatay mangahimong kalan-on sa mga langgam sa kalangitan, ug sa mga mananap sa yuta.

I will enable your enemies to capture you, and they will kill you. And your bodies will be food for vultures and wild animals.

21 Ug si Sedechias, nga hari sa Juda ug ang iyang mga principe ihatag ko ngadto sa kamot sa ilang mga kaaway, ug ngadto sa kamot niadtong nanagpangita sa ilang kinabuhi, ug ngadto sa kamot sa kasundalohan sa hari sa Babilonia, nga namahawa gikan kaninyo.

I will enable the army of the king of Babylon to capture King Zedekiah and his officials. Although the king of Babylon and his army have left Jerusalem [for a short time],

22 Ania karon, ako magasugo, nagaingon si Jehova, ug pabalikon ko sila niining ciudara; ug sila makig-away batok niini, ug makakuha niini, ug magasunog niini sa kalayo: ug ang mga ciudad sa Juda himoon ko nga biniyaan, nga walay mausa ka pumoluyo.

I will summon them back again. [This time], they will fight against this city and capture it and burn it down. I will make [sure] that all the towns in Judah are destroyed, [with the result that] no one will live there [any more].’”