Awit sa mga Awit 2
1 Usa lamang ako ka bulak sa hawanan, ingon nga usa ka lirio sa walog. Nagsulti ang lalaki kaniya.
I am the rose of the fielde, and the lilie of the valleys.
2 Ingon nga lirio taliwala sa mga tunok, ikaw usab akong hinigugma, taliwala sa mga anak nga babaye sa akong kanasudnon. Nagsulti ang babaye sa iyang kaugalingon.
Like a lilie amog the thornes, so is my loue among the daughters.
3 Ingon nga kahoy nga apricot nga anaa sa taliwala sa mga kakahoyan sa kalasangan, mao usab akong hinigugma nga anaa taliwala sa mga batan-ong lalaki. Naglingkod ako ubos sa iyang landong uban sa dakong kalipay, ug ang iyang bunga matam-is sa akong panlasa.
Like the apple tree among the trees of the forest, so is my welbeloued among the sonnes of men: vnder his shadow had I delite, and sate downe: and his fruite was sweete vnto my mouth.
4 Gidala niya ako sa balay nga kombirahanan, ug ang iyang bandila ibabaw kanako mao ang gugma. Ang babaye nagsulti sa iyang hinigugma.
Hee brought mee into the wine cellar, and loue was his banner ouer me.
5 Buhia ako uban sa mga keyk nga may pasas ug atimana ako uban sa mga apricot, kay huyang ako sa gugma. Ang babaye nagsulti sa iyang kaugalingon.
Stay me with flagons, and comfort me with apples: for I am sicke of loue.
6 Ang iyang kamot nga wala anaa sa akong ulo, ug ang iyang tuong kamot nagagakos kanako. Ang babaye nagsulti sa ubang babaye.
His left hande is vnder mine head, and his right hand doeth imbrace me.
7 Buot ko nga magsaad kamo, mga anak nga babaye sa Jerusalem, pinaagi sa mga lagsaw nga laki ug mga lagsaw nga baye nga anaa sa kaumahan, dili ninyo samokon ang among paghinigugmaay hangtod nga mahuman kini. Nagsulti ang babaye sa iyang kaugalingon.
I charge you, O daughters of Ierusalem, by the roes and by the hindes of the fielde, that ye stirre not vp, nor waken my loue, vntill she please.
8 Adunay tingog sa akong hinigugma! O, ania miabot siya, milukso sa mga kabukiran, naglukso-lukso sa mga kabungtoran.
It is the voyce of my welbeloued: beholde, hee commeth leaping by the mountaines, and skipping by the hilles.
9 Ang akong hinigugma sama sa laki nga lagsaw o nating usa; tan-awa, nagtindog siya luyo sa among paril, mitan-aw pinaagi sa bintana, milili pinaagi sa latis.
My welbeloued is like a roe, or a yong hart: loe, he standeth behinde our wall, looking forth of the windowes, shewing him selfe through the grates.
10 Nagsulti ang akong hinigugma kanako ug miingon, “Tindog, akong hinigugma; ang matahom, uban kanako.
My welbeloued spake and said vnto me, Arise, my loue, my faire one, and come thy way.
11 Tan-awa, milabay na ang tingtugnaw; wala nay ulan ug natapos na.
For beholde, winter is past: the raine is changed, and is gone away.
12 Mitungha ang mga bulak sa kayutaan; ang panahon alang sa pagpamutol ug panag-awit sa mga langgam miabot, ug ang tingog sa mga salampati nadungog sa among kayutaan.
The flowers appeare in the earth: the time of the singing of birdes is come, and the voyce of the turtle is heard in our land.
13 Ang igera nga kahoy nagapahinog sa iyang lunhaw nga mga higos, ug ang kaparasan nagpamulak; nagahatag sila sa ilang kahumot. Tindog, akong hinigugma, ang akong maanyag, ug umari ka.
The figtree hath brought foorth her yong figges: and the vines with their small grapes haue cast a sauour: arise my loue, my faire one, and come away.
14 Akong salampati, nga anaa sa bangag sa bato, sa tagong mga bangag sa kabukiran sa mahait nga kabatoan, patan-awa ako sa imong panagway. Padungga ako sa imong tingog, kay nindot ang imong tingog, ug ang imong panagway matahom.” Ang babaye nagsulti sa iyang kaugalingon.
My doue, that art in the holes of ye rocke, in the secret places of the staires, shewe mee thy sight, let mee heare thy voyce: for thy voyce is sweete, and thy sight comely.
15 Dakpa ang mga milo alang kanamo, ang gagmay nga mga milo nga nagdaot sa kaparasan, kay ang among kaparasan namulak na.
Take vs the foxes, the little foxes, which destroy the vines: for our vines haue small grapes.
16 Ako ang akong hinigugma, ug kaniya ako; nagpasibsib siya taliwala sa mga lirio uban ang kalipay. Ang babaye nagsulti sa iyang hinigugma.
My welbeloued is mine, and I am his: hee feedeth among the lilies,
17 Pahawa na, akong hinigugma, sa dili pa moaguros ang mabugnaw nga hangin sa kaadlawon ug ang mga landong mahanaw. Lakaw na; pagpakasama sa usa ka lagsaw o nating lagsaw nga anaa sa kabatoan sa mga kabukiran.
Vntil the day breake, and the shadowes flee away: returne, my welbeloued, and be like a roe, or a yong hart vpon the mountaines of Bether.
