Mga Salmo 95
1 O dali kamo, manag-awit kita ngadto kang Yahweh; manag-awit kita nga malipayon ngadto sa bato sa atong kaluwasan.
Come! Let us ring out our joy to the Lord, let us merrily shout to our rock of salvation.
2 Mosulod kita sa iyang presensya inubanan sa pagpasalamat; manag-awit kita kaniya ug mga salmo nga pagdayeg.
Before his face let us come with thanks, with songs of praise let us shout to him.
3 Kay bantogan nga Dios si Yahweh ug bantogan nga Hari nga labaw sa tanang dios.
For the Lord is a great God, king above all gods.
4 Anaa sa iyang mga kamot ang kinahiladman sa kalibotan; ang kahabogon sa kabukiran iyaha.
In his hand are the depths of the earth, the heights of the mountains are his.
5 Iyaha ang dagat, kay siya ang nagbuhat niini, ug ang iyang mga kamot maoy naghulma sa mala nga yuta.
The sea is his, for he made it: the dry land was formed by his hands.
6 O dali kamo, magsimba kita ug magyukbo; mangluhod kita atubangan ni Yahweh nga atong magbubuhat:
Come! Let us worship and bow on our knees to the Lord our creator.
7 Kay siya ang atong Dios, ug kita ang katawhan sa iyang sibsibanan ug ang karnero sa iyang kamot. O karong adlawa—nga madungog ninyo ang iyang tingog!
For he is our God; and we are the people he tends, the sheep in his care. If only you would heed his voice today:
8 “Ayaw pagahia ang inyong kasingkasing, sama didto sa Meriba, o sama niadtong adlaw sa Massa didto sa kamingawan,
“Do not harden your hearts as at Meribah, or at Massah, that day in the desert,
9 diin gitintal ug gisulayan ako sa inyong mga katigulangan, bisan ug nakita na nila ang akong mga buhat.
when your ancestors tempted and tried me, though they had seen my deeds.
10 Sulod sa 40 ka katuigan nasuko ako niana nga kaliwatan ug miingon, 'Mao kini ang katawhan kansang mga kasingkasing nahisalaag; wala nila nasayran ang akong pamaagi.'
“For forty years I was filled with loathing for that generation, so I said: ‘A people with wandering hearts are they, and ignorant of my ways.’
11 Busa sa akong kasuko nanumpa ako nga dili gayod (sila) makasulod sa akong pahulayanang dapit.”
So I solemnly swore to them in my anger, that never would they enter my place of rest.”
