Mga Salmo 74

1 Usa ka maskil ni Asaf. O Dios, nganong gisalikway mo kami sa kahangtoran? Ngano nga ang imong kasuko misunog batok sa karnero diha sa imong sibsibanan?

A maskil of Asaph. Why, O God, have you spurned us forever? Why smokes your wrath against the sheep of your pasture?

2 Hinumdomi ang imong katawhan, nga imong gipalit niadtong karaang kapanahonan, ang banay nga imong gitubos nga mahimo nga imong kaugalingong panulundon, ug ang Bukid sa Zion, diin ikaw mipuyo.

Remember the community you purchased of old to become by redemption the tribe of your heritage, Zion, the mountain you made your home.

3 Ngari tan-awa ang hingpit nga pagkagun-ob, ang tanang kadaot nga gibuhat sa mga kaaway sa balaang dapit.

Rouse yourself, visit its ruins complete. In the temple the foe has made havoc of all things.

4 Ang imong mga kaaway nagngulob taliwala sa imong piniling dapit; gipahimutang nila ang ilang mga bandira.

Like lions your enemies roared through your house, replacing our symbols by signs of their own,

5 Nanigbas (sila) gamit ang mga hatsa sama diha sa baga nga kalasangan.

hacking, like woodsmen who lift axes on thickets of trees,

6 Gidugmok nila ug gipangguba ang tanang kinulitan; giguba nila kini pinaagi sa mga hatsa ug mga maso.

smashing with hatchets and hammers all of its carved work together.

7 Gisunog nila ang imong puluy-anan; gipanamastamasan nila ang imong pinuy-anan; gipukan kini ngadto sa yuta.

They have set your temple on fire, to the very ground they have outraged the place where lives your name.

8 Miingon (sila) sa ilang mga kasingkasing, “Laglagon nato silang tanan.” Gisunog nila ang tanan nimong tigomanan sa yuta.

They have said in their heart, “Let us utterly crush them.” They have burned all the houses of God in the land.

9 Wala na kitay makita nga mga timaan, wala nay mga propeta, ug walay usa kanato ang nasayod kung hangtod kanus-a kini molungtad.

No symbol of ours do we see any more: no prophet is there any more, none is with us who knows how long.

10 Hangtod kanus-a, O Ginoo, nga magtamay ang kaaway kanimo? Ang kaaway magpasipala ba sa imong ngalan sa kahangtoran?

How long, O God, is the foe to insult? Shall the enemy spurn your name forever?

11 Nganong imo mang gipugngan ang imong kamot, ang imong tuong kamot? Ipagawas ang imong tuong kamot sa imong bisti ug laglaga (sila)

Why, O Lord, do you hold back your hand, why keep your right hand in the folds of your robe?

12 Bisan pa niini ang Dios maoy akong hari gikan pa sa karaang kapanahonan, nga nagadala sa kaluwasan sa kalibotan.

Yet God is our king from the ancient days, in the midst of the earth working deeds of salvation.

13 Gibahin mo ang dagat pinaagi sa imong kusog; gidugmok mo ang mga ulo sa makalilisang nga mga mananap diha sa katubigan.

It was you who did cleave the sea by your might, and shatter the heads of the ocean monsters.

14 Gidugmok mo ang mga ulo sa Leviatan; gipakaon mo siya sa mga nagpuyo sa kamingawan.

It was you who did crush many-headed Leviathan, and give him as food to the beasts of the wilderness.

15 Giablihan mo ang mga tuboran ug kasapaan; gipahubas mo ang mga kasubaan.

It was you who did cleave the fountains and torrents; it was you who did dry the perennial streams.

16 Imo ang adlaw, ug ang kagabhion imo man usab; gipahimutang mo ang adlaw ug bulan sa ilang dapit.

Yours is the day; yours, too, is the night, it was you who did establish the sun and the star.

17 Gipahimutang mo ang tanang utlanan sa kalibotan; ug ikaw ang naghimo sa ting-init ug sa tingtugnaw.

It was you who did fix all the borders of earth: summer and winter it’s you who have made them.

18 Hinumdomi kung giunsa sa kaaway paglabay ug mga pagtamay kanimo, O Yahweh, ug ang pagpasipala sa mga buangbuang nga mga tawo sa imong ngalan.

Yet, for all this, the foe has insulted you, Lord, and a nation of fools has reviled your name.

19 Ayaw itugyan ang kinabuhi sa imong salampati ngadto sa ihalas nga mananap. Ayaw kalimti hangtod sa kahangtoran ang kinabuhi sa dinaugdaog nimong katawhan.

Do not give your dove to the beasts, do not forget your afflicted forever.

20 Hinumdomi ang imong kasabotan, kay ang mangitngit nga mga rehiyon sa yuta napuno sa mga dapit sa kabangis.

Look to the sleek ones – how full they are: the dark places of earth are the dwellings of violence.

21 Ayaw itugot nga ang dinaugdaog mahibalik uban sa kaulaw; itugot nga ang kabos ug ang dinaugdaog modayeg sa imong ngalan.

O let not the downtrodden turn back ashamed: let the poor and the needy sing praise to your name.

22 Bangon, O Dios; panalipdi ang imong kadungganan; hinumdomi kung giunsa ka pagtamay sa mga buangbuang sa tibuok adlaw.

Arise, God, and defend your cause: remember how fools all the day insult you.

23 Ayaw kalimti ang tingog sa imong mga kaaway o ang kabanha niadtong padayon nga nagsupak kanimo.

Do not forget the uproar of your enemies, the din of your foes that ascends evermore.