Mga Salmo 147
1 Dayega si Yahweh, kay maayo nga mag-awit sa mga pagdayeg sa atong Dios, maayo kini, ug angay ang pagdayeg.
Praise ye Jah! For [it is] good to praise our God, For pleasant — comely [is] praise.
2 Gitukod pag-usab ni Yahweh ang Jerusalem, gitigom niya ang mga nagkatibulaag nga katawhan sa Israel.
Building Jerusalem [is] Jehovah, The driven away of Israel He gathereth.
3 Giayo niya ang nasakitan nga kasingkasing ug gibugkosan ang ilang mga samad.
Who is giving healing to the broken of heart, And is binding up their griefs.
4 Naihap niya ang mga bituon, ginganlan niya kining tanan.
Appointing the number of the stars, To all them He giveth names.
5 Bantogan ang atong Ginoo ug hilabihan kagamhanan, ang iyang panabot dili masukod.
Great [is] our Lord, and abundant in power, Of His understanding there is no narration.
6 Gipataas ni Yahweh ang mga dinaogdaog, ug gipalukapa niya ang mga daotan ngadto sa yuta.
Jehovah is causing the meek to stand, Making low the wicked unto the earth.
7 Awiti si Yahweh uban ang pagpasalamat, awiti ug mga pagdayeg ang atong Dios dinuyogan sa alpa.
Answer ye to Jehovah with thanksgiving, Sing ye to our God with a harp.
8 Gitabonan niya ang kalangitan sa mga panganod ug giandam ang ulan alang sa kalibotan, aron motubo ang sagbot sa kabukiran.
Who is covering the heavens with clouds, Who is preparing for the earth rain, Who is causing grass to spring up [on] mountains,
9 Gihatagan niya ug mga pagkaon ang mga mananap ug ang mga pisu sa uwak sa dihang (sila) mopiyak.
Giving to the beast its food, To the young of the ravens that call.
10 Wala siya makakaplag ug kalipay diha sa kusog sa kabayo, wala siya mahimuot sa kusgan nga mga paa sa tawo.
Not in the might of the horse doth He delight, Not in the legs of a man is He pleased.
11 Mahimuot lamang si Yahweh niadtong magpasidungog kaniya, nga naglaom sa iyang matinud-anon nga kasabotan.
Jehovah is pleased with those fearing Him, With those waiting for His kindness.
12 Dayega si Yahweh, Jerusalem, dayega ang imong Dios, Zion.
Glorify, O Jerusalem, Jehovah, Praise thy God, O Zion.
13 Kay gipalig-on niya ang mga babag sa imong mga ganghaan, gipanalanginan niya ang imong mga anak taliwala kanimo.
For He did strengthen the bars of thy gates, He hath blessed thy sons in thy midst.
14 Magdala siya ug kauswagan sulod sa imong mga utlanan, tagbawon ka niya sa labing maayo nga trigo.
Who is making thy border peace, [With] the fat of wheat He satisfieth Thee.
15 Gipadala niya ang iyang kasugoan ngadto sa kalibotan, ang iyang sugo moabot dayon.
Who is sending forth His saying [on] earth, Very speedily doth His word run.
16 Gihimo niya ang niyebe sama sa balahibo sa karnero, gikatag niya ang gagmay nga ice sama sa abo.
Who is giving snow like wool, Hoar-frost as ashes He scattereth.
17 Nagpaulan siya ug ice sama sa dinugmok nga tinapay, kinsa man ang makaagwanta sa kabugnaw nga iyang gipadala?
Casting forth His ice like morsels, Before His cold who doth stand?
18 Gipadala niya ang iyang sugo ug nangalanay kini, gipahuros niya ang hangin ug gipadagayday ang tubig.
He sendeth forth His word and melteth them, He causeth His wind to blow — the waters flow.
19 Gimantala niya ang iyang pulong ngadto kang Jacob, ang iyang kabalaoran ug ang iyang matarong nga kasugoan sa Israel.
Declaring His words to Jacob, His statutes and His judgments to Israel.
20 Wala niya kini buhata sa uban nga nasod, ug mahitungod sa iyang kasugoan, wala (sila) masayod niini. Dayega si Yahweh.
He hath not done so to any nation, As to judgments, they have not known them. Praise ye Jah!
