< Mga Salmo 122 >

1 Nalipay ako pag-ayo sa dihang miingon (sila) kanako, “Mangadto kita sa balay ni Yahweh.”
Kanto de suprenirado. De David. Mi ekĝojis, kiam oni diris al mi: Ni iru en la domon de la Eternulo.
2 Jerusalem, ang among mga tiil nagtindog diha sa imong mga ganghaan!
Niaj piedoj staris en viaj pordegoj, Ho Jerusalem,
3 Jerusalem, ang usa ka siyudad nga maayong pagkatukod!
Vi Jerusalem, konstruita kiel urbo, En kiu ĉio kuniĝis.
4 Motungas ang kabanayan didto sa Jerusalem—ang kabanayan ni Yahweh—ingon nga pagpamatuod alang sa Israel, aron makapasalamat sa ngalan ni Yahweh.
Tien supreniris la triboj, la triboj de la Eternulo, Laŭ la moro de Izrael, Por glori la nomon de la Eternulo.
5 Atua didto nahimutang ang mga trono sa paghukom, ang trono sa balay ni David.
Ĉar tie staris tronoj de juĝo, Tronoj de la domo de David.
6 Pag-ampo alang sa kalinaw sa Jerusalem! “Hinaot nga kadtong nahigugma kanimo adunay kalinaw.
Deziru pacon al Jerusalem; Bonan staton havu viaj amantoj.
7 Hinaot nga adunay kalinaw diha sa mga paril nga maoy nagpanalipod kanimo, ug hinaot nga aduna silay kalinaw diha sa imong mga kota.”
Paco estu inter viaj muroj, Bonstato en viaj palacoj.
8 Alang sa kaayohan sa akong mga kaigsoonan ug sa akong mga higala ako moingon, “Hinaot nga adunay kalinaw diha kanimo.”
Pro miaj fratoj kaj amikoj mi do diru: Paco estu al vi.
9 Alang sa kaayohan sa balay ni Yahweh nga atong Dios, mangita ako ug kaayohan alang kanimo.
Pro la domo de la Eternulo, nia Dio, Mi deziras al vi bonon.

< Mga Salmo 122 >