< Mga Salmo 114 >

1 Sa dihang mibiya ang Israel sa Ehipto, ang balay ni Jacob gikan niadtong langyaw nga katawhan,
Quando Israele uscì dall’Egitto, e la casa di Giacobbe di fra un popolo dal linguaggio strano,
2 nahimo niyang balaang dapit ang Juda, ang Israel iyang gingharian.
Giuda divenne il santuario dell’Eterno; Israele, suo dominio.
3 Ang dagat nakakita ug mikalagiw; mitalikod ang Jordan.
Il mare lo vide e fuggì, il Giordano tornò addietro.
4 Ang kabukiran milukso sama sa mga laking karnero, ang kabungtoran milukso sama sa nating karnero.
I monti saltarono come montoni, i colli come agnelli.
5 Dagat, nganong mikalagiw ka man? Jordan, nganong mitalikod ka man?
Che avevi, o mare, che fuggisti? E tu, Giordano, che tornasti addietro?
6 Kabukiran, nganong milukso man kamo sama sa laking mga karnero? Kamong gagmay nga mga bungtod, nganong milukso man kamo sama sa mga nating karnero?
E voi, monti, che saltaste come montoni, e voi, colli, come agnelli?
7 Pangurog, kalibotan, sa atubangan sa Ginoo, sa presensya sa Dios ni Jacob.
Trema, o terra, alla presenza del Signore, alla presenza dell’Iddio di Giacobbe,
8 Gihimo niyang linaw ang dakong bato, ang gahi nga bato ngadto sa tuboran sa tubig.
che mutò la roccia in istagno, il macigno in sorgente d’acqua.

< Mga Salmo 114 >