Miquias 7

1 Alaot ako! Kay nahisama ako sa dihang nahuman na ang ting-ani sa ting-init, ug bisan usab ang paghagdaw sa nahibilin nga mga ubas sa kaparasan: Wala nay pungpong sa bunga nga makaplagan, walay bag-ong hinog nga igera nga akong nakuha.

‌ʻOiau ʻeku mamahi! He ʻoku ou hangē kuo ʻosi ʻae tānaki ʻoe ngaahi fua ʻoe faʻahitaʻu mafana, hangē ko e toenga kālepi ʻoe toʻukai: ʻoku ʻikai ha fuhinga kālepi ke kai: naʻe holi hoku loto ki he ʻuluaki toʻukai.

2 Nangahanaw na ang matinud-anon nga mga tawo sa yuta, wala nay matarong nga tawo sa tibuok katawhan. Namakak silang tanan sa paghulat aron sa pag-ula sa dugo; dakpon sa matag usa ang iyang kaugalingong igsoon nga lalaki gamit ang pukot.

Kuo ʻauha ʻae kau māʻoniʻoni mei māmani: pea ʻoku ʻikai ha kau angatonu ʻi he kakai: ʻoku nau toitoi kotoa pē ki he toto; ʻoku nau taki taha tuli ʻa hono tokoua mo e kupenga.

3 Hanas ang ilang mga kamot sa pagbuhat ug daotan: ang magmamando mangayo ug salapi, ang maghuhukom andam nga modawat ug suhol, ug ang gamhanan nga tawo nagsulti sa uban kung unsa ang buot niyang angkonon. Busa nagkahiusa sila sa paglaraw.

Koeʻuhi ke nau fai fakamātoato ʻi he kovi ʻaki ʻae ongo nima ʻosi pe, ʻoku ʻeke ʻe he houʻeiki, pea ʻeke mo e fakamaau ki he meʻa foaki; pea mo e tangata māʻolunga ʻoku ne fakahā hono loto kovi pea pehē, ʻoku nau ʻufiʻufi ia.

4 Ang labing maayo kanila sama sa mga sampinit, ang labing matarong kanila daotan pa sa kural nga tunokon. Mao kini ang adlaw nga gisulti sa inyong magbalantay, ang adlaw sa inyong silot. Karon mao kini ang panahon sa ilang kalibog.

Ko e lelei lahi ʻiate kinautolu ʻoku hangē ko e ʻakau talatala pe: ko ia ʻoku fungani angatonu ʻoku māsila ʻi he ʻa talatala: ʻoku hoko mai ʻae ʻaho ʻo ho kau leʻo, pea mo ho ʻaʻahi; ko eni ʻe hoko ʻenau puputuʻu.

5 Ayaw pagsalig sa bisan kinsa nga silingan, ayaw pagsalig sa bisan kinsa nga higala. Pagmatngon kung unsa ang inyong isulti bisan paman sa babaye nga nag-unlan sa inyong mga bukton.

‌ʻOua naʻa mou falala ki he kaumeʻa, ʻoua naʻa mou falala ki ha takimuʻa: leʻohi ʻae matapā ʻo ho ngutu, meiate ia ʻoku faʻaki ki ho fatafata.

6 Kay dili magatahod ang anak nga lalaki sa iyang amahan, ang anak nga babaye mosukol batok sa iyang inahan, ug ang umagad nga babaye makigbatok sa iyang ugangan nga babaye. Ang mga kaaway sa tawo mao ang mga tawo nga anaa sa iyang kagaulingong panimalay.

He ʻoku fakaongokoviʻi ʻe he foha ʻa ʻene tamai; ʻoku tuʻu hake ʻae taʻahine ki heʻene faʻē, ʻae taʻahine ʻi he fono, ki heʻene faʻē ʻi he fono; ko e ngaahi fili ʻoe tangata, ʻae kau tangata ʻi hono fale.

7 Apan alang kanako, magatan-aw ako ngadto kang Yahweh. Magahulat ako sa Dios alang sa akong kaluwasan; makadungog ang akong Dios kanako.

Ko ia te u hanga kia Sihova; te u tatali ki he ʻOtua ʻo ʻeku fakamoʻui; ʻe fanongo mai kiate au ʻa hoku ʻOtua.

8 Ayaw paglipay batok kanako, akong kaaway. Human ako mapukan, mobangon ako. Sa dihang molingkod ako diha sa kangitngit, si Yahweh mao ang akong kahayag.

‌ʻOua naʻa ke viki kiate au, ʻe hoku fili: ʻo kau ka hinga te u toetuʻu hake: ʻo kau ka nofo ʻi he poʻuli, ʻe hoko ʻa Sihova ko e maama kiate au.

9 Tungod kay nakasala ako batok kang Yahweh, antoson ko ang iyang kasuko hangtod nga labanan niya ako, ug magpakanaog ug paghukom alang kanako. Dad-on niya ako ngadto sa kahayag, ug makita ko siya nga magluwas kanako diha sa iyang pagkamatarong.

Te u kātaki ʻae houhau ʻo Sihova, he kuo u fai angahala kiate ia, ke ʻoua ke ne fakamatala maʻaku, mo fai ʻae fakamaau koeʻuhi ko au; te ne ʻomi au ki he maama, pea te u mamata ki heʻene māʻoniʻoni.

10 Unya makita kini sa akong mga kaaway, ug mokuyanap ang kaulaw sa tawo nga nagsulti kanako, “Asa man si Yahweh nga imong Dios?” Motan-aw ako kaniya; pagatamakan siya sama sa lapok nga anaa sa kadalanan.

Pea ʻe toki mamata ai ʻa hoku fili, pea ʻe ʻufiʻufi ʻi he mā ʻaia naʻe pehē mai kiate au, ‘Komaʻā Sihova ko ho ʻOtua?’ ʻE sio ʻa hoku mata kiate ia: ko eni, ʻe malaki hifo ia ʻo hangē ko e pelepela ʻi he ngaahi hala.

11 Moabot ang adlaw nga tukoron ang inyong mga kuta; nianang adlawa palaparon pa pag-ayo ang mga utlanan.

‌ʻI he ʻaho ko ia ʻe langa ho ngaahi ʻā, ʻi he ʻaho ko ia ʻe hiki ke mamaʻo ʻae fono.

12 Nianang adlawa moanha kaninyo ang inyong mga katawhan, gikan sa Asiria ug sa mga siyudad sa Ehipto, gikan sa Ehipto ngadto sa dakong suba, ang Eufrates, gikan sa dagat ngadto sa dagat, ug gikan sa bukid ngadto sa bukid.

‌ʻI he ʻaho ko ia ʻe haʻu ia, ʻio, kiate koe mei ʻAsilia, pea mei he ngaahi kolo kuo teu, pea mei he potu mālohi ʻo aʻu ki he vaitafe, pea mei he tahi ki he tahi, pea mei he moʻunga ki he moʻunga.

13 Mahimong biniyaan kadtong mga yutaa tungod sa katawhan nga namuyo karon didto, tungod sa bunga sa ilang mga binuhatan.

Ka neongo ia ʻe lala ʻae fonua koeʻuhi ko kinautolu ʻoku nofo ai, ko e fua ʻo ʻenau faianga.

14 Bantayi ang imong katawhan gamit ang imong sungkod, ang panon sa imong panulondon. Nagpuyo sila nga nag-inusara diha sa kasagbotan, taliwala sa kalasangan. Pasibsiba sila diha sa Basan ug sa Gilead sama sa nanglabay nga mga adlaw.

Fafangaʻi ʻa hoʻo kakai ʻaki ʻae meʻa tā, ʻae kakai ʻo ho tofiʻa, ʻaia ʻoku nofo ngaongao ʻi he vao ʻakau ʻi he lotolotonga ʻo Kameli: tuku ke nau kai ʻi Pesani mo Kiliati, ʻo hangē ko e ngaahi ʻaho ʻi muʻa.

15 Sama sa mga adlaw sa dihang migawas kamo sa yuta sa Ehipto, ipakita ko kanila ang mga kahibulongan.

“ʻO fakatatau mo e ngaahi ʻaho ʻo hoʻo haʻu mei he fonua ko ʻIsipite, te u fakahā kiate ia, ʻae ngaahi meʻa fakaofo.”

16 Makita sa kanasoran ug maulaw sa tanan nilang gahom. Sampongan nila ang ilang mga baba sa ilang mga kamot; dili na makadungog ang ilang mga dalunggan.

‌ʻE mamata ʻe he ngaahi puleʻanga, pea te nau ofo ʻi heʻenau mālohi kotoa pē: te nau ʻai honau nima ki honau ngutu; ʻe tuli ʻa honau telinga.

17 Motilap sila ug abog sama sa bitin, sama sa mga binuhat nga nagakamang sa yuta. Manggula sila sa ilang gitagoan uban ang kahadlok; magaduol sila nga mahadlok kanimo, Yahweh nga among Dios, ug mangahadlok sila tungod kanimo.

Te nau ʻemo ʻae efu, hangē ha ngata, te nau ngaolo mei honau ngaahi luo hangē ko e kelemutu ʻoe fonua: te nau manavahē kia Sihova ko hotau ʻOtua, pea te nau ilifia koeʻuhi ko koe.

18 Kinsa ba ang Dios nga sama kanimo, nga magawagtang sa sala, ikaw nga nagpasaylo sa kalapasan sa nahibilin sa imong panulondon? Dili molungtad ang imong kasuko, tungod kay mahigugmaon ka nga nagpakita kanamo sa imong matinud-anon nga kasabotan.

Ko hai ha ʻOtua ʻoku hangē ko koe, ke fakamolemole ʻae hia, pea ke laka atu ʻi he angahala ʻi he toenga ʻo hono tofiʻa? ʻOku ʻikai te ne maʻu ʻa hono houhau ʻo taʻengata, he ʻoku ne fiefia ʻi he ʻaloʻofa.

19 Magmaluluy-on ka kanamo pag-usab; tunobtunoban mo ang among mga kasaypanan. Itambog mo ang among mga sala ngadto sa kinahiladman sa dagat.

‌ʻE toe foki mai ia, te ne manavaʻofa kiate kitautolu; te ne ikuʻi ʻetau ngaahi hia; pea te ke lī ʻenau ngaahi angahala kotoa pē, ki he loloto ʻoe tahi.

20 Ihatag mo ang kamatuoran ngadto kang Jacob ug ang matinud-anon nga kasabotan ngadto kang Abraham, ingon nga nanumpa ka ngadto sa among katigulangan sa nanglabay nga mga adlaw.

Te ke fakapapau ʻae moʻoni kia Sēkope, pea mo e ʻaloʻofa kia ʻEpalahame, ʻaia naʻa ke fuakava ki heʻemau ngaahi tamai talu mei he ngaahi ʻaho ʻi muʻa.