Miquias 4
1 Apan sa kataposang mga adlaw mahitabo gayod nga ang bukid nga nahimutangan sa balay ni Yahweh tukoron labaw sa ubang mga bukid. Bayawon kini labaw pa sa kabungtoran, ug magbaha ang katawhan padulong niini.
And it hath come to pass, In the latter end of the days, The mount of the house of Jehovah Is established above the top of the mounts, And it hath been lifted up above the hills, And flowed unto it have peoples.
2 Daghang kanasoran ang mangadto ug moingon, “Dali, manungas kita ngadto sa bukid ni Yahweh, ngadto sa balay sa Dios ni Jacob. Tudloan kita niya sa iyang mga pamaagi, ug molakaw kita sa iyang mga agianan.” Kay mogula gikan sa Zion ang balaod, ug gikan sa Jerusalem ang pulong ni Yahweh.
And gone have many nations and said, Come and we go up to the mount of Jehovah, And unto the house of the God of Jacob, And He doth teach us of His ways, And we do walk in His paths, For from Zion doth go forth a law, And a word of Jehovah from Jerusalem.
3 Hukman niya ang daghang katawhan ug mohukom kalabot sa daghang kanasoran sa halayo. Himoon nila ang ilang mga espada nga mga lipya sa daro ug himoong mga garab ang ilang mga bangkaw. Dili mohulbot ug espada ang usa ka nasod batok sa laing nasod, ni magbansay pa sila alang sa gubat.
And He hath judged between many peoples, And given a decision to mighty nations afar off, They have beaten their swords to ploughshares, And their spears to pruning-hooks, Nation lifteth not up sword unto nation, Nor do they learn war any more.
4 Hinuon, maglingkod ang matag tawo ilalom sa iyang parasan ug ilalom sa iyang kahoy'ng igera. Walay bisan usa nga makapahadlok kanila, tungod kay namulong na ang baba ni Yahweh nga labawng makakagahom.
And they have sat each under his vine, And under his fig-tree, And there is none troubling, For the mouth of Jehovah of Hosts hath spoken.
5 Kay maglakaw ang tanang katawhan diha sa ngalan sa ilang tagsatagsa ka dios. Apan maglakaw kita diha sa ngalan ni Yahweh nga atong Dios hangtod sa kahangtoran.
For all the peoples do walk, Each in the name of its god — and we, We do walk in the name of Jehovah our God, To the age and for ever.
6 “Nianang adlawa,” miingon si Yahweh, “Tapokon ko ang piang ug tigomon ko ang sinalikway, kadtong akong gisakit.
In that day — an affirmation of Jehovah, I do gather the halting one, And the driven away one I bring together, And she whom I have afflicted.
7 Himoon ko nga magpabilin ang piang, ug ang mga sinalikway ngadto sa lig-on nga nasod, ug ako, si Yahweh, maghari kanila sa Bukid sa Zion, karon ug hangtod sa kahangtoran.
And I have set the halting for a remnant, And the far-off for a mighty nation, And reigned hath Jehovah over them in mount Zion, From henceforth, and unto the age.
8 Alang kaninyo, nga nagbantay sa mga panon sa karnero gikan sa tore, ang bungtod sa anak nga babaye sa Zion—moabot kini kaninyo, mahibalik ang inyong gidumalahan kaniadto, ang gingharian nga nahisakop sa anak nga babaye sa Jerusalem.
And thou, O tower of Eder, Fort of the daughter of Zion, unto thee it cometh, Yea, come in hath the former rule, The kingdom to the daughter of Jerusalem.
9 Karon, nganong misingggit man kamo sa makusog? Wala bay hari taliwala kaninyo? Nangamatay na ba ang inyong magtatambag? Mao ba kini ang hinungdan sa inyong pagping-it sa kasakit sama sa babaye nga nagbati?
Now, why dost thou shout aloud? A king — is there none in thee? Hath thy counsellor perished, That taken hold of thee hath pain as a travailing woman?
10 Pabilin sa kasakit ug pagbati aron sa pagpanganak, anak nga babaye sa Zion, sama sa babaye nga nagbati. Kay karon pagawason na kamo sa siyudad, papuy-on sa uma, ug paadtoon sa Babilonia. Luwason kamo didto. Luwason kamo ni Yahweh gikan sa kamot sa inyong mga kaaway.
Be pained, and bring forth, O daughter of Zion, As a travailing woman, For now, thou goest forth from the city, And thou hast dwelt in the field, And thou hast gone unto Babylon, There thou art delivered, There redeem thee doth Jehovah from the hand of thine enemies.
11 Karon daghang kanasoran ang nagkatigom aron makigbatok kaninyo; nag-ingon sila, 'Pasagdi siya nga mahugawan; pasagdi nga ang atong mga mata makakita sa Zion.”'
And now, gathered against thee have been many nations, who are saying: 'Let her be defiled, and our eyes look on Zion.'
12 Miingon ang propeta, “Wala sila masayod sa gihunahuna ni Yahweh, ni makasabot sa iyang mga laraw, kay gitigom niya sila sama sa mga uhay nga giokonon.
They have not known the thoughts of Jehovah, Nor have they understood His counsel, For He hath gathered them as a sheaf [into] a threshing-floor.
13 Nag-ingon si Yahweh, “Barog ug paggiok, anak nga babaye sa Zion, kay himoon kong puthaw ang imong sungay, ug himoon kong bronse ang imong mga kuko. Laglagon ninyo ang daghang katawhan. Ako si Yahweh, maako ang ilang mga inilog nga bahandi, ang ilang mga gipanag-iyahan alang kanako, ang Ginoo sa tibuok kalibotan.
Arise, and thresh, O daughter of Zion, For thy horn I make iron, And thy hoofs I make brass, And thou hast beaten small many peoples, And I have devoted to Jehovah their gain, And their wealth to the Lord of the whole earth!
