< Mateo 14 >

1 Nianang tungora, si Herodes nga usa ka pangulo sa distrito nakadungog sa mga balita mahitungod kang Jesus.
At that time Prince Herod heard of the fame of Jesus,
2 Miingon siya sa iyang mga sulugoon, “Mao kini si Juan nga Tigbawtismo; nabanhaw siya gikan sa mga patay. Busa kini nga mga gahom mao ang namuhat kaniya.”
and said to his attendants, ‘This must be John the Baptist; he must be risen from the dead, and that is why these miraculous powers are active in him.’
3 Kay si Herodes nagdakop kang Juan, gigapos niya, ug gibutang siya sa bilanggoan tungod ni Herodias, nga asawa sa iyang igsoong lalaki nga si Filipe.
For Herod had arrested John, put him in chains, and shut him up in prison, to please Herodias, the wife of Herod’s brother Philip.
4 Kay si Juan miingon kaniya. “Dili kini makataronganon alang kanimo nga maangkon siya ingon nga imong asawa.”
For John had said to him “You have no right to be living with her.”
5 Mahimo ni Herodes nga mahiagoman niya ang kamatayon, apan nahadlok siya sa mga tawo, tungod kay giila nila siya nga usa ka propeta.
Yet, though Herod wanted to put him to death, he was afraid of the people, because they looked on John as a prophet.
6 Apan sa dihang ang takna sa adlaw nga natawhan ni Herodes niabot, ang anak nga babaye ni Herodias nagsayawsayaw taliwala kanila ug nakapahimuot kang Herodes.
But, when Herod’s birthday came, the daughter of Herodias danced before his guests, and so pleased Herod,
7 Ingon nga balos, nagsaad siya kaniya nga ihatag kaniya kung unsa ang iyang pangayoon.
that he promised with an oath to give her whatever she asked.
8 Human siya gitambagan sa iyang inahan, miingon siya, “Ihatag kanako dinhi, sa usa ka bandihado, ang ulo ni Juan nga Tigbawtismo.”
Prompted by her mother, the girl said “Give me here, on a dish, the head of John the Baptist.”
9 Ang hari naguol pag-ayo sa paagi sa iyang pagpangayo, apan tungod kay nakapanumpa man siya, ug tungod niadtong tanan nga nagkaon kauban niya, nagsugo siya nga kinahanglan nga buhaton kini.
The king was distressed at this; yet, because of his oath and of the guests at his table, he ordered it to be given her.
10 Nagpadala siya ug giputlan ug ulo si Juan didto sa bilanggoan.
He had John beheaded in the prison
11 Unya ang iyang ulo gibutang sa usa ka bandihado ug gihatag sa dalaga ug gidala kini niya ngadto sa iyang inahan.
and his head was brought on a dish and given to the girl, and she took it to her mother.
12 Unya ang iyang mga disipulo nangabot, gikuha ang patay nga lawas, ug gilubong kini. Human niini, miadto sila ug gisultihan si Jesus.
Then John’s disciples came, and took the body away, and buried it; and went and told Jesus.
13 Karon sa dihang nadungog kini ni Jesus, mibiya siya gikan didto pinaagi sa usa ka sakayan ngadto sa mamingaw nga dapit. Sa dihang ang pundok sa katawhan nakadungog niini, namaktas nga misunod sila kaniya gikan sa mga siyudad.
When Jesus heard of it, he left privately in a boat to a lonely spot. The people, however, heard of his going, and followed him in crowds from the towns on foot.
14 Unya si Jesus miduol kanila ug nakita ang dakong pundok sa katawhan. Mibati siya ug kaluoy ngadto kanila ug gi-ayo ang ilang balatian.
On getting out of the boat, Jesus saw a great crowd, and his heart was moved at the sight of them; and he cured all the sick among them.
15 Sa dihang ang kagabhion miabot na, ang mga disipulo miduol kaniya ug miingon. “Usa kini ka mamingaw nga dapit, ug hapit na mosalop ang adlaw. Ipapauli na ang pundok sa katawhan, aron makaadto sila didto sa mga baryo ug makapalit ug pagkaon alang sa ilang mga kaugalingon.”
In the evening the disciples came up to him, and said, ‘This is a lonely spot, and the day is now far advanced; send the crowds away so that they can go to the villages, and buy themselves food.’
16 Apan si Jesus miingon kanila. “Dili na kinahanglan nga ipalakaw sila. Hatagi sila ug bisan unsa nga pagkaon.”
But Jesus said, ‘They need not go away, it is for you to give them something to eat.’
17 Sila miingon kaniya, “Aduna lamang kami lima ka tinapay ug duha ka isda.”
‘We have nothing here,’ they said, ‘except five loaves and two fish.’
18 Si Jesus miingon, “Dad-a sila kanako.”
‘Bring them here to me,’ was his reply.
19 Unya si Jesus nagmando sa pundok sa katawhan nga manglingkod sa kasagbotan. Gikuha niya ang lima ka tinapay ug duha ka isda. Mihangad siya sa langit, gipasalamatan niya ug gipikaspikas ang tinapay ug iyang gihatag ngadto sa mga tinun-an. Gihatag kini sa mga dicipulo ngadto sa pundok sa katawhan. Nangaon silang tanan ug nangabusog.
Jesus ordered the people to take their seats on the grass; and, taking the five loaves and the two fish, he looked up to heaven, and said the blessing, and, after he had broken the loaves, gave them to his disciples; and they gave them to the crowds.
20 Unya gipanguha nila ang salin sa gipikaspikas nga pagkaon - napulo ug usa ka mga basket ang napuno.
Everyone had sufficient to eat, and they picked up enough of the broken pieces that were left to fill twelve baskets.
21 Kadtong nangaon mga 5, 000 ka mga lalaki, walay labot ang mga babaye ug mga bata.
The men who ate were about five thousand in number, without counting women and children.
22 Dihadiha dayon gisugo niya ang iyang mga disipulo nga mosakay didto sa sakayan ug mag-una kaniya didto sa tabok, samtang siya sa iyang kaugalingon magsugo sa pundok sa katawhan nga mamauli.
Immediately afterwards Jesus made the disciples get into a boat and cross over in advance of him, while he dismissed the crowds.
23 Sa nahuman na niya papaulia ang pundok sa katawhan, mitungas siya sa bukid aron sa pag-ampo. Sa dihang miabot na ang kagabhion, siya nag-inusara didto.
After dismissing the crowds, he went up the hill by himself to pray; and, when evening fell, he was there alone.
24 Apan ang sakayan anaa na karon sa tungatunga sa dagat, halos dili na mapugngan tungod sa mga balod, kay ang hangin nakigtagbo man.
The boat was by this time some miles from shore, labouring in the waves, for the wind was against her.
25 Sa ikaupat nga takna sa kagabhion si Jesus miadto kanila, nga naglakaw ibabaw sa dagat.
Three hours after midnight, however, Jesus came towards the disciples, walking on the water.
26 Sa dihang ang mga disipulo nakakita kaniya nga naglakaw ibabaw sa dagat, nangahadlok sila ug miingon, “Usa kini ka kalag,” ug sila naninggit sa tumang kahadlok.
But, when they saw him walking on the water, they were terrified. ‘It is a ghost,’ they exclaimed, and cried out in fear.
27 Apan si Jesus nakigsulti kanila nianang tungora ug miingon, “Pagmaisogon! Ako kini! Ayaw kahadlok.”
But Jesus at once spoke to them. ‘Courage!’ he said, ‘It is I; do not be afraid!’
28 Si Pedro mitubag kaniya ug miingon, “Ginoo, kung ikaw kana, mandoi ako nga moanha kanimo ibabaw sa tubig.”
‘Master,’ Peter exclaimed, ‘if it is you, tell me to come to you on the water.’
29 Si Jesus miingon, “Umari ka.” Busa si Pedro migawas gikan sa sakayan ug naglakaw sa tubig aron sa pag-adto kang Jesus.
Jesus said, ‘Come.’ So Peter got down from the boat, and walked on the water, and went towards Jesus;
30 Apan sa dihang nakita ni Pedro ang hangin, nahadlok siya pag-ayo. Ug nagsugod na siya sa pagka-unlod, misinggit siya ug miingon, “Ginoo, luwasa ako!”
but, when he felt the wind, he was frightened, and, beginning to sink, cried out, ‘Master! Save me!’
31 Dihadiha dayon gitunol ni Jesus ang iyang kamot, gigunitan si Pedro, ug miingon kaniya, “Ikaw nga gamay ug pagtuo, nganong nagduhaduha ka man?”
Instantly Jesus stretched out his hand, and caught hold of him. ‘You of little faith!’ he said, ‘Why did you falter?’
32 Unya sa dihang si Jesus ug si Pedro nakasakay na sa sakayan, ang hangin miundang na sa paghuros.
When they had got into the boat, the wind dropped.
33 Unya ang mga disipulo nga anaa sa sakayan nagsimba kang Jesus ug miingon, “Tinuod gayod nga ikaw ang Anak sa Dios.”
But the men in the boat threw themselves on their faces before him, and said, ‘You are indeed God’s Son.’
34 Sa dihang sila nakatabok na, nakaabot na sila sa yuta nga Geneseret.
When they had crossed over, they landed at Gennesaret.
35 Sa dihang ang mga tawo nianang dapita nakaila kang Jesus, nagpadala sila ug mensahe bisan diin didto sa kasikbit nga dapit, ug gidala nila ngadto kaniya ang tanan nga adunay balatian.
But the people of that place, recognising Jesus, sent out to the whole country round, and brought to him all who were ill,
36 Nagpakiluoy sila kaniya nga makahikap unta sa sidsid sa iyang bisti, ug ang kadaghanan nga nakagunit niini nangaayo.
begging him merely to let them touch the tassel of his cloak; and all who touched were made perfectly well.

< Mateo 14 >