< Pagbangotan 3 >

1 Ako ang tawo nga nakakita sa kaalaotan sa bunal sa kapungot ni Yahweh.
Я той муж, який бачив біду́ від жезла́ Його гніву, —
2 Gipahilayo niya ako ug gipalakaw sa kangitngit kay sa kahayag.
Він прова́див мене й допрова́див до те́мряви, а не до світла.
3 Sigurado gayod nga gihimo niya ako nga kaaway; gidagmalan niya ako sa iyang kamot sa tibuok adlaw.
Лиш на мене все зно́ву обе́ртає руку Свою́ цілий день.
4 Gikuniskunis niya ang akong kaunoran ug akong panit; gidugmok niya ang akong mga bukog.
Він ви́снажив тіло моє й мою шкіру, мої кості сторо́щив,
5 Nagtukod siya ug mga babag alang kanako, ug gipaalirongan ako sa kapaitan ug kalisdanan.
обгородив Він мене, і мене оточи́в гіркото́ю та му́кою,
6 Gipapuyo niya ako sa mangitngit nga mga dapit, sama niadtong dugay na nga nangamatay.
у темно́ті мене посадив, мов померлих давно́.
7 Nagtukod siya ug pader libot kanako, ug dili ako makaikyas. Gipabug-atan niya ang akong mga gapos.
Обгороди́в Він мене — і не ви́йду, тяжки́ми вчинив Він кайда́ни мої.
8 Bisan tuod nagtawag ug nagsinggit ako alang sa pakitabang, wala niya tagda ang akong mga pag-ampo.
І коли я кричу́ й голошу́, затикає Він вуха Свої на молитву мою,
9 Gibabagan niya ang akong agianan sa mga pader sa mga bato nga sinapsapan; baliko ang matag dalan nga akong agian.
Камінням обте́саним обгородив Він доро́ги мої, повикри́влював стежки́ мої.
10 Sama siya sa usa ka oso nga naghulat sa paghasmag kanako, usa ka liyon nga nagtago.
Він для мене ведме́дем чату́ючим став, немов лев той у схо́вищі!
11 Gipatipas niya ang akong mga agianan. Gikuniskunis niya ako ug gibiyaan.
Поплутав доро́ги мої та розша́рпав мене́, учинив Він мене опусто́шеним!
12 Gibinat niya ang iyang pana ug gitumong niya ako nga ig-onon alang sa udyong.
Натягнув Свого лука й поставив мене, наче ціль для стріли́, —
13 Gipana niya ang mga udyong sa iyang baslayan aron mosulod sa akong mga kidni.
пустив стрі́ли до ни́рок моїх з Свого сагайдака́
14 Nahimo akong kataw-anan sa tanan nakong katawhan, ang ulohan sa ilang biaybiay nga alawiton adlaw-adlaw.
Для всього наро́ду свого я став посміхо́виськом, глумли́вою піснею їхньою цілий день.
15 Gipuno niya ako sa kapait ug gipugos ako pag-inom sa panyawan.
Наси́тив мене гіркото́ю, мене напоїв полино́м.
16 Gigupok niya ang akong mga ngipon sa graba, ug gimu-mo niya ako ngadto sa abog.
І стер мені зу́би жорство́ю, до по́пелу кинув мене,
17 Gikuhaan mo ako ug kalinaw sa akong kinabuhi; dili na ako makahinumdom sa bisan unsa nga kalipay.
і душа моя спо́кій згубила, забув я добро́.
18 Busa miingon ako, “Ang akong paglahutay nahanaw na, ug ang akong paglaom diha kang Yahweh nawala na.”
І сказав я: Загублена сила моя, та моє сподіва́ння на Господа.
19 Nahunahunaan ko ang akong kasakitan ug akong pagkahisalaag sa panyawan ug sa kapaitan.
Згадай про біду́ мою й му́ку мою, про поли́н та отру́ту, —
20 Nahunahunaan ko gayod kini, ug moyukbo ako nga wala nay paglaom.
душа моя згадує безпереста́нку про це, і гнеться в мені.
21 Apan nahunahunaan ko kini, ug mao kini ang hinungdan nga ako aduna pay paglaom:
Оце я нага́дую серцеві своєму, тому то я маю надію:
22 Pinaagi kini sa matinud-anon nga kasabotan ni Yahweh mao nga wala kita gilaglag, kay ang maluloy-on niya nga mga buhat dili matapos.
Це милість Господня, що ми не поги́нули, бо не нокінчи́лось Його милосердя, —
23 Ang iyang maluloy-on nga mga buhat nganhi kanato bag-o matag buntag. Ang imong pagkamatinud-anon hilabihan!
нове́ воно кожного ра́нку, велика бо вірність Твоя!
24 “Si Yahweh mao ang akong panulondon,” miingon ako sa akong kaugalingon, busa molaom ako kaniya.
Господь — це мій у́діл, — говорить душа моя, — тому́ я надію на Нього склада́ю!
25 Maayo si Yahweh sa magahulat kaniya, sa kinabuhi nga nangita kaniya.
Господь добрий для тих, хто наді́ю на Нього кладе́, для душі, що шукає Його́!
26 Maayo gayod nga maghulat nga hilom sa kaluwasan ni Yahweh.
Добре, коли люди́на в мовча́нні надію кладе́ на спасі́ння Господнє.
27 Maayo kini alang sa usa ka tawo nga magpas-an ug yugo sa iyang pagkabatan-on.
Добре для мужа, як носить ярмо́ в своїй мо́лодості, —
28 Palingkora siya nga mag-inusara ug maghilom, tungod kay gibutang kini ni Yahweh nganha kaniya.
нехай він самі́тно сидить і мовчить, як поклав Він на нього його́;
29 Tugoti nga ibutang niya ang iyang baba sa abog, ug tingali mahimong adunay paglaom.
хай закриє він по́рохом у́ста свої, може є ще надія;
30 Tugoti nga ihatag niya ang iyang aping sa tawo nga nagsagpa kaniya. Tugoti nga mapuno siya sa kaulawan,
хай що́ку тому підставля́є, хто його б'є, своєю ганьбою наси́чується.
31 kay ang Ginoo dili mosalikway kaniya hangtod sa kahangtoran!
Бо Господь не наві́ки ж покине!
32 Kay bisan tuod nagdala siya ug kagul-anan, mopakita usab siya ug kaluoy nga naggikan sa pagkamaayo sa matinud-anon niyang kasabotan.
Бо хоч Він і засму́тить кого, проте зми́лується за Своєю великою ми́лістю, —
33 Kay dili siya magdaogdaog gikan sa iyang kasingkasing, o pasakitan ang mga anak sa mga tawo.
бо не мучить Він з серця Свого́, і не засмучує лю́дських синів.
34 Ang pagdugmok sa tanan nga binihag sa kalibotan ilalom sa iyang tiil,
Щоб топта́ти під своїми ногами всіх в'я́знів землі,
35 ang dili pagtagad sa hustisya sa mga tawo atubangan sa Labing Taas,
щоб перед обличчям Всевишнього право люди́ни зігнути,
36 ang pagbaliwala sa usa ka tawo sa iyang katungod—wala ba nakakita ang Ginoo?
щоб гноби́ти люди́ну у справі судо́вій його́, — оцьо́го не має на оці Госпо́дь!
37 Kinsa man ang nagasulti ug unya kini mahitabo sa dihang ang Ginoo wala nagmando niini?
Хто то скаже — і станеться це, як Господь того не наказав?
38 Dili ba ang katalagman ug kalamposan mogawas man sa baba sa Labing Taas?
Хіба не виходить усе з уст Всевишнього, — зле та добре?
39 Nganong magmulo man ang bisan kinsa nga tawo nga buhi? Nganong magmulo man ang bisan kinsa nga tawo mahitungod sa pagsilot alang sa iyang mga sala?
Чого ж нарікає люди́на жива? Нехай ска́ржиться кожен на гріх свій.
40 Sulayan ug susihon nato ang atong mga pamaagi, ug mobalik pag-usab kang Yahweh.
Пошукаймо доріг своїх та досліді́мо, і верні́мось до Господа!
41 Ipataas nato ang atong mga kasingkasing ug atong mga kamot ngadto sa Dios sa kalangitan ug mag-ampo:
підіймі́мо своє серце та руки до Бога на небі!
42 “Nakalapas kami ug misukol batok kanimo, busa wala mo kami pasayloa.
Спроневі́рились ми й неслухня́ними стали, тому́ не пробачив Ти нам,
43 Gitabonan nimo ang imong kaugalingon uban sa kasuko ug nagalutos kanamo. Gipatay mo kami, ug wala mo kami gikaluy-an.
закрився Ти гнівом і гнав нас, убивав, не помилував,
44 Gitabonan nimo ang imong kaugalingon sa panganod, aron nga walay pag-ampo nga makalahos.
закрив Себе хмарою, щоб до Тебе молитва моя не дійшла.
45 Gisalikway mo kami ug gidumilian sa katawhan.
Сміття́м та оги́дою нас Ти вчинив між наро́дами,
46 Ang tanan namong kaaway nagbuka sa ilang mga baba aron sa pagbiay-biay batok kanamo.
наші всі вороги́ пороззявля́ли на нас свого рота,
47 Ang kahadlok sa bung-aw miabot kanamo, ang pagkabiniyaan ug pagkadugmok.”
страх та яма на нас поприхо́дили, руїна й погибіль.
48 Ang akong mata mihilak sama sa tubig sa suba tungod sa pagkadugmok sa anak nga babaye sa akong katawhan.
Моє око сплива́є пото́ками во́дними через нещастя дочки́ мого люду.
49 Ang akong mga mata wala naghunong sa pagdagayday, kay wala nay kahumanan niini
Виливається око моє безупи́нно, нема бо пере́рви,
50 hangtod nga si Yahweh modungaw ug makakita gikan sa langit.
аж поки не згля́неться та не побачить Госпо́дь із небе́с, —
51 Ang akong mata nagdala ug hilabihan nga kasakit sa akong kinabuhi tungod sa tanang anak nga babaye sa akong siyudad.
моє око вчиняє журбу́ для моєї душі через до́чок усіх мого міста.
52 Walay hunong ako nga gipangita sa akong mga kaaway sama sa usa ka langgam nga walay kapasikaran.
Ло́влячи, ло́влять мене, немов птаха, мої вороги безпричи́нно,
53 Gilaglag nila ang akong kinabuhi sa atabay ug gibutangan ug bato ang akong ulo.
життя моє в яму замкну́ли вони, і камі́ннями кинули в мене.
54 Milapaw ang mga tubig ibabaw sa akong ulo; Miingon ako, “Mamatay na ako!”
Пливуть мені во́ди на го́лову, я говорю́: „ Вже погу́блений я!“
55 Gitawag nako ang imong ngalan, Yahweh, gikan sa kinahiladman sa bung-aw.
Кликав я, Господи, Йме́ння Твоє́ із найглибшої ями,
56 Nadungog nimo ang akong tingog sa dihang miingon ako, “Ayaw tagoi ang imong igdulongog gikan sa akong tawag sa pagpahupay, gikan sa akong hilak sa pagpakitabang.”
Ти чуєш мій голос, — не захо́вуй же ву́ха Свого від зо́йку мого́, від блага́ння мого!
57 Giduol mo ako sa adlaw nga mitawag ako kanimo; gisultihan mo ako, “Ayaw kahadlok!”
Ти близьки́й того дня, коли кличу Тебе, Ти говориш: „Не бійся!“
58 Ginoo, gipanalipdan mo ako sa dihang nahukman ang akong kinabuhi; giluwas mo ang akong kinabuhi!
За душу мою Ти змагався, о Господи, життя моє викупив Ти.
59 Yahweh, nakita mo ang ilang pagdaogdaog kanako. Hukmi ang akong kahimtang nga makataronganon.
Ти бачиш, о Господи, кривду мою, — розсуди ж Ти мій суд!
60 Nakita mo ang tanan nilang mga buhat sa pagpanimalos, ang tanan nilang mga laraw batok kanako.
Усю їхню по́мсту ти бачиш, всі за́думи їхні на мене,
61 Nadungog mo ang ilang pagpanghimaraot, Yahweh, ug ang tanan nilang mga laraw mahitungod kanako.
Ти чуєш, о Господи, їхні нару́ги, всі за́думи їхні на ме́не,
62 Nadungog nimo ang mga ngabil niadtong nakigbatok kanako; nadungog mo ang halalom nilang mga panghunahuna batok kanako sa tibuok adlaw.
мову повста́нців на мене та їхнє буркоті́ння на мене ввесь день.
63 Sa paglingkod man nila o sa ilang pagtindog, tan-awa, Yahweh! Ako mao ang ilang gibiaybiay sa ilang alawiton.
Побач їхнє сиді́ння та їхнє встава́ння, — як за́вжди глумли́ва їхня пісня!
64 Balosi sila Yahweh, sama sa kalisod sumala sa nahimo sa ilang mga kamot.
Заплати їм, о Господи, згідно з чином їхніх рук!
65 Ihatag ang pagkamahinadlokon sa ilang mga kasingkasing; ihatag ang tunglo kanila.
Подай їм темно́ту на серце, прокля́ття Твоє нехай буде на них!
66 Gukda sila sa imong kasuko ug laglaga sila bisan asa ilalom sa kalangitan, Yahweh!
Своїм гнівом жени їх, і ви́губи їх з-під Господніх небе́с!

< Pagbangotan 3 >