< Jonas 4 >

1 Apan kini daw sayop kaayo alang kang Jonas, ug nasuko siya pag-ayo.
Mais cela déplut extrêmement à Jonas, et il en fut irrité.
2 Busa nag-ampo si Jonas kang Yahweh ug miingon, “Ah, Yahweh, dili ba mao man kini ang akong gisulti sa dihang atua pa ako sa akong kaugalingong nasod? Mao nga ang una kong gihimo misulay ako pag-ikyas padulong sa Tarsis— tungod kay nasayod ako nga ikaw ang Dios nga maluluy-on, adunay kahangawa, dugay masuko, madagayaon sa pagkamatinud-anon, ug dili ka dali nga mopadala ug katalagman.
Et il fit sa requête à l'Éternel, et dit: Ah! Éternel, n'est-ce pas là ce que je disais quand j'étais encore dans mon pays? C'est pourquoi je voulais prévenir cela en m'enfuyant à Tarsis. Car je savais que tu es un Dieu miséricordieux, compatissant, lent à la colère et abondant en grâce, et qui te repens du mal.
3 Busa karon, Yahweh, nagahangyo ako kanimo, kuhaa ang akong kinabuhi gikan kanako, kay mas maayo pa alang kanako ang mamatay kaysa ang mabuhi.”
Maintenant, Éternel, prends donc ma vie; car mieux me vaut la mort que la vie!
4 Miingon si Yahweh, “Maayo ba nga masuko ka pag-ayo?”
Et l'Éternel lui dit: Fais-tu bien de t'irriter?
5 Unya si Jonas migawas sa siyudad ug milingkod sa sidlakang bahin sa siyudad. Didto nagbuhat siya ug kapasilungan ug milingkod sa ilalom niini nga landong aron makita niya kung unsa ang dangatan sa siyudad.
Alors Jonas sortit de la ville, et s'assit à l'orient de la ville; il s'y fit une cabane et s'y tint à l'ombre, jusqu'à ce qu'il vit ce qui arriverait à la ville.
6 Nag-andam ang Dios nga si Yahweh ug usa ka tanom ug gipatubo kini alang kang Jonas aron malandongan ang iyang ulo ug mahupay ang iyang kasuko. Nalipay pag-ayo si Jonas tungod sa tanom.
Et l'Éternel fit croître un ricin, qui s'éleva au-dessus de Jonas, pour donner de l'ombre sur sa tête et le délivrer de son chagrin. Et Jonas éprouva une grande joie à cause de ce ricin.
7 Apan nag-andam ang Dios ug ulod sa pagsubang sa adlaw pagkasunod buntag. Giatake niini ang tanom ug nalawos ang tanom.
Mais Dieu fit venir le lendemain, au lever de l'aurore, un ver qui attaqua le ricin, en sorte qu'il sécha.
8 Nahitabo kini sa dihang taas na ang adlaw sa sunod nga kabuntagon, nag-andam ang Dios ug init nga hangin gikan sa sidlakan. Usab, ang adlaw miinit pag-ayo sa ulo ni Jonas ug naluya siya. Unya nangandoy si Jonas nga mamatay nalang siya. Miingon siya sa iyang kaugalingon, “Mas maayo pa alang kanako nga mamatay na lang kaysa mabuhi.”
Puis il arriva qu'au lever du soleil Dieu fit venir un vent chaud d'orient, et le soleil frappa sur la tête de Jonas, en sorte qu'il tomba en défaillance. Et il demanda la mort, et dit: Mieux me vaut la mort que la vie!
9 Unya ang Dios miingon kang Jonas, “Maayo ba nga masuko ka pag-ayo mahitungod sa tanom?” Ug miingon si Jonas, “Mas maayo nga masuko ko, bisan pa ug mamatay.”
Mais Dieu dit à Jonas: Fais-tu bien de t'irriter à cause de ce ricin? Et il répondit: J'ai raison de m'irriter jusqu'à la mort.
10 Si Yahweh miingon kang Jonas, “Aduna kay kahangawa alang sa tanom, nga dili ikaw ang naghago, ni imong gipaturok. Niturok kini sa gabii ug namatay sa pagkagabii.
Alors l'Éternel dit: Tu as pitié d'un ricin, pour lequel tu n'as pris aucune peine, et que tu n'as point fait croître, qui est né dans une nuit, et dans une nuit a péri;
11 Busa alang kanako, kinahanglan ba nga dili ako mahangawa sa Nineve, kadtong bantogang siyudad, nga adunay daghan pa kaysa 120, 000 ka mga tawo nga wala masayod sa kalahian tali sa ilang tuong kamot ug sa ilang walang kamot, ug ang daghang mga mananap usab?”
Et moi je n'aurais pas pitié de Ninive, la grande ville, dans laquelle il y a plus de cent vingt mille créatures humaines qui ne savent pas distinguer leur droite de leur gauche, et du bétail en grand nombre!

< Jonas 4 >