< Jonas 1 >

1 Karon ang pulong ni Yahweh gipadayag kang Jonas nga anak ni Amitai, nga nagaingon,
Or la parole de l'Eternel fut [adressée] à Jonas fils d'Amittaï, en disant:
2 “Tindog ug adto sa Ninebe, kadtong bantogan nga siyudad, ug pagpamulong batok niini, tungod kay ang ilang pagkadaotan midangat na kanako.”
Lève-toi, et t'en va à Ninive, la grande ville, et tonne contre elle; car leur malice est montée jusqu'à moi.
3 Apan si Jonas mitindog aron moikyas gikan sa presensya ni Yahweh ug moadto sa Tarsis. Milugsong siya sa Joppa ug nakakaplag ug barko paingon sa Tarsis. Busa nagbayad siya sa pamasahe ug misakay sa barko aron mouban kanila paingon sa Tarsis, palayo sa presensya ni Yahweh.
Mais Jonas se leva pour s'enfuir en Tarsis, de devant la face de l'Eternel, et descendit à Japho, où il trouva un navire qui allait en Tarsis; et ayant payé le port, il y entra, pour aller avec eux en Tarsis, de devant la face de l'Eternel.
4 Apan nagpadala si Yahweh ug kusog nga hangin ngadto sa dagat ug nahimo kining gamhanan nga bagyo sa dagat. Sa wala madugay ang barko daw hapit na maguba.
Mais l'Eternel éleva un grand vent sur la mer, et il y eut une grande tourmente en la mer, de sorte que le navire se pensa rompre.
5 Unya ang mga manlalayag nangahadlok pag-ayo ug ang matag tawo misinggit ngadto sa iyang kaugalingon nga dios. Ilang gilabay ngadto sa dagat ang mga karga sa barko aron mogaan kini. Apan si Jonas mikanaog ngadto sa pinakasuok nga bahin sa barko, ug didto siya naghigda ug nahinanok sa pagkatulog.
Et les mariniers eurent peur, et ils crièrent chacun à son Dieu, et jetèrent dans la mer la charge du navire pour l'en décharger; mais Jonas était descendu au fond du navire, et y était couché, et il dormait profondément.
6 Mao nga ang kapitan miduol ngadto kaniya ug miingon kaniya, “Nganong natulog ka man? Bangon! Tawag sa imong dios! Basin makamatngon pa ang imong dios kanato ug dili kita malaglag.”
Alors le maître pilote s'approcha de lui, et lui dit: Qu'as-tu, dormeur? Lève-toi, crie à ton Dieu; il pensera, peut-être, à nous, et nous ne périrons point.
7 Nag-ingnanay sila sa usag-usa, “Dali, magripa kita, aron masayran nato kung kinsa ang hinungdan niining daotan nga nagakahitabo kanato.” Busa nagripa sila, ug ang ripa natunong kang Jonas.
Puis ils se dirent l'un à l'autre: Venez, et jetons le sort afin que nous sachions à cause de qui ce mal nous est arrivé. Ils jetèrent donc le sort, et le sort tomba sur Jonas.
8 Unya miingon sila kang Jonas, “Palihog sultihi kami kung kinsa ang hinungdan niining kadaot nga nagakahitabo kanato.” Unsa man ang imong trabaho, ug asa ka man gikan? Unsa ang imong nasod ug kang kinsa kang katawhan nahisakop?”
Alors ils lui dirent: Déclare-nous maintenant, pourquoi ce mal-ici nous est arrivé, quel est ton métier, et d'où tu viens; quel est ton pays, et de quel peuple tu es.
9 Si Jonas miingon kanila, “Usa ako ka-Hebreohanon; ug adunay akoy kahadlok kang Yahweh, ang Dios sa langit, nga nagbuhat sa dagat ug sa uga nga yuta.”
Et il leur dit: Je suis Hébreu, et je crains l'Eternel, le Dieu des cieux, qui a fait la mer et le sec.
10 Unya misamot pa gayod sa kahadlok ang mga tawo ug miingon kang Jonas, “Unsa man kining imong nabuhat?” Tungod nasayod man ang mga tawo nga mipalayo siya sa presensya ni Yahweh, tungod mitug-an man siya kanila.
Alors ces hommes furent saisis d'une grande crainte, et lui dirent: Pourquoi as-tu fait cela? Car ces hommes avaient entendu qu'il s'enfuyait de devant la face de l'Eternel, parce qu'il le leur avait déclaré.
11 Unya miingon sila kang Jonas, “Unsa man ang angay namong buhaton kanimo aron ang dagat molurang alang kanamo?” Tungod ang dagat nag-anam pa gayod ug kakusog.
Et ils lui dirent: Que te ferons-nous afin que la mer se calme, nous laissant en paix? Car la mer se tourmentait de plus en plus.
12 Si Jonas mitubag kanila, “Dayongi ako ninyo ug ilabay ako ngadto sa dagat. Unya ang dagat molurang alang kaninyo, tungod nasayod ako nga ako ang hinungdan nganong nagakahitabo kining kusog nga bagyo kaninyo.”
Et il leur répondit: Prenez-moi, et me jetez dans la mer, et la mer s'apaisera, vous laissant en paix; car je connais que cette grande tourmente est venue sur vous à cause de moi.
13 Apan ang mga tawo mibugsay pa gayod aron mobalik ang barko sa baybay, apan dili nila kini mahimo tungod misamot pa gayod ang dagat ug kakusog batok kanila.
Et ces hommes voguaient pour relâcher à terre, mais ils ne pouvaient, parce que la mer s'agitait de plus en plus.
14 Busa misinggit sila kang Yahweh ug miingon, “Nagpakiluoy kami kanimo, Yahweh, nagpakiluoy kami, ayaw kami paantosa tungod sa kinabuhi aning tawhana, ug ayaw kami himoang sad-an sa iyang kamatayon, tungod ikaw, Yahweh, nagbuhat kung unsa ang makapahimuot kanimo.”
Ils crièrent donc à l'Eternel, et dirent: Eternel, nous te prions que nous ne périssions point maintenant à cause de l'âme de cet homme-ci, et ne mets point sur nous le sang innocent; car tu es l'Eternel, tu en as fait comme il t'a plu.
15 Busa ilang gialsa si Jonas ug gitambog sa dagat ug ang dagat miundang sa kabangis. Unya nahadlok pag-ayo ang mga tawo kang Yahweh.
Alors ils prirent Jonas, et le jetèrent dans la mer, et la tourmente de la mer s'arrêta.
16 Naghatag sila ug mga halad kang Yahweh ug naghimo ug mga pagpakigsaad.
Et ces gens-là craignirent l'Eternel d'une grande crainte, et ils offrirent des sacrifices à l'Eternel, et vouèrent des vœux.
17 Karon si Yahweh nag-andam ug dako kaayo nga isda aron lamyon si Jonas, ug si Jonas anaa sa tiyan sa isda sulod sa tulo ka adlaw ug tulo ka gabii.
Or l'Eternel avait préparé un grand poisson pour engloutir Jonas; et Jonas demeura dans le ventre du poisson trois jours et trois nuits.

< Jonas 1 >