Job 6
1 Unya mitubag si Job ug miingon,
And Job made answer and said,
2 “Kung matimbang pa lamang unta ang akong pag-agulo; kung ang tanan kong kagul-anan mapahimutang pa sa timbangan!
If only my passion might be measured, and put into the scales against my trouble!
3 Kay karon mas bug-at pa kini kay sa balas sa kadagatan. Mao kana ang hinungdan nga sakit ang akong mga pulong.
For then its weight would be more than the sand of the seas: because of this my words have been uncontrolled.
4 Kay ang pana sa Makagagahom mitaop man kanako, miinom sa hilo ang akong espiritu; ang kalisang sa Dios naglaray sa pagpakigbatok kanako.
For the arrows of the Ruler of all are present with me, and their poison goes deep into my spirit: his army of fears is put in order against me.
5 Magabahihi ba sa kaguol ang ihalas nga asno kung siya aduna pay sagbot? O magaunga ba ang baka kung siya may kumpay?
Does the ass of the fields give out his voice when he has grass? or does the ox make sounds over his food?
6 Makaon ba ang walay lami nga pagkaon kung walay asin? O aduna bay lami ang puti sa itlog?
Will a man take food which has no taste without salt? or is there any taste in the soft substance of purslain?
7 Nagdumili ako sa paghikap niini; sama sila sa kalan-on nga luod alang kanako.
My soul has no desire for such things, they are as disease in my food.
8 O, maangkon ko unta ang akong gipangayo; O, nga tumanon unta sa Dios ang butang nga akong gipangandoy:
If only I might have an answer to my prayer, and God would give me my desire!
9 nga makapahimuot unta kini sa Dios ang pagdugmok kanako, nga buhian unta niya ang iyang kamot ug putlon ako niining kinabuhia!
If only he would be pleased to put an end to me; and would let loose his hand, so that I might be cut off!
10 Nga mao na unta kini ang akong ganti—bisan paman kung maglipay ako sa kasakit nga dili mawala: nga wala ko ilimod ang mga pulong sa Balaang Pinili.
So I would still have comfort, and I would have joy in the pains of death, for I have not been false to the words of the Holy One.
11 Unsa ba ang akong kusog, nga ako magapaabot man? Unsa ba ang akong kataposan, nga ako magpakabuhi pa man?
Have I strength to go on waiting, or have I any end to be looking forward to?
12 Ang kusog ba sa mga bato ang akong kusog? O binuhat ba sa tumbaga ang akong unod?
Is my strength the strength of stones, or is my flesh brass?
13 Dili ba tinuod man kini nga wala akoy ikatabang sa akong kaugalingon, ug ang kaalam gipapahawa na kanako?
I have no help in myself, and wisdom is completely gone from me.
14 Ngadto sa tawo nga hapit nang maluya, ang pagkamatinud-anon kinahanglan ipakita sa iyang higala; bisan paman kaniya nga mibiya sa kahadlok sa Makagagahom.
He whose heart is shut against his friend has given up the fear of the Ruler of all.
15 Apan ang akong kaigsoonan nagluib kanako ingon nga ugang sapa, sama sa tubig sa kasapaan nga molabay lamang kadali,
My friends have been false like a stream, like streams in the valleys which come to an end:
16 nga miitom tungod sa yelo nga mitabon kanila, ug tungod sa niyebe nga nagtago niini.
Which are dark because of the ice, and the snow falling into them;
17 Sa pagkatunaw niini, mangawala sila; sa dihang ting-init, mangatunaw sila sa ilang dapit.
Under the burning sun they are cut off, and come to nothing because of the heat.
18 Ang mga magbabaklay nga nanglakaw sa ilang dalan misimang alang sa tubig; nangasaag sila didto sa mamingaw nga yuta ug unya nangalaglag.
The camel-trains go out of their way; they go up into the waste and come to destruction.
19 Ang mga magbabaklay nga gikan sa Tema mingtan-aw didto, samtang ang kapundokan sa Seba naglaom kanila.
The camel-trains of Tema were searching with care, the bands of Sheba were waiting for them:
20 Nasubo sila tungod kay naglaom sila nga makakita ug tubig. Miadto sila didto, apan nalimbongan sila.
They were put to shame because of their hope; they came and their hope was gone.
21 Kay karon kamong mga higala wala nay pulos alang kanako; nakakita kamo sa akong makalilisang nga kahimtang ug nangahadlok.
So have you now become to me; you see my sad condition and are in fear.
22 Nag-ingon ba ako kaninyo, 'Hatagi ako ug usa ka butang?' O, 'Hatagi ako ug gasa gikan sa inyong bahandi?'
Did I say, Give me something? or, Make a payment for me out of your wealth?
23 O, 'Luwasa ako gikan sa kamot sa akong mga kaaway?' O, 'Bawia ako gikan sa kamot sa mga nagdaogdaog kanako?'
Or, Get me out of the power of my hater? or, Give money so that I may be free from the power of the cruel ones?
24 Tudloi ako, ug pagagunitan ko ang akong kalinaw; pasabta ako kung asa ako nasayop.
Give me teaching and I will be quiet; and make me see my error.
25 Pagkasakit gayod sa matuod nga mga pulong! Apan ang inyong pagbadlong, unsay gibadlong niana kanako?
How pleasing are upright words! but what force is there in your arguments?
26 Naglaraw ba kamo nga dili tagdon ang akong mga pulong, ang pagtagad sama sa hangin sa mga pulong sa tawong nawad-an ug paglaom?
My words may seem wrong to you, but the words of him who has no hope are for the wind.
27 Tinuod, giripahan ninyo ang mga batang ilo, ug mibaligya sa inyong mga higala sama sa nagpatigayon.
Truly, you are such as would give up the child of a dead man to his creditors, and would make a profit out of your friend.
28 Busa karon, tan-awa intawon ako, kay sigurado gayod nga dili ako mamakak diha sa inyong atubangan.
Now then, let your eyes be turned to me, for truly I will not say what is false to your face.
29 Hunong na, nagpakiluoy ako kaninyo; wad-a ang inyong pagkadili-makatarunganon; Sa pagkatinuod, hunonga na, kay ang akong tinguha matarong.
Let your minds be changed, and do not have an evil opinion of me; yes, be changed, for my righteousness is still in me.
30 Aduna bay daotan sa akong dila? Dili ba ang akong baba makaila man sa malaw-ay nga mga butang?
Is there evil in my tongue? is not the cause of my trouble clear to me?
