Job 5
1 Pagtawag karon; aduna bay motubag kanimo? Kinsa man sa mga balaan ang imong kaadtoan?
Call now; is there any that will answer thee? And to which of the holy ones wilt thou turn?
2 Kay ang kasuko mopatay sa tawong buangbuang; ang kasina molaglag sa tawong pahong.
For anger killeth the foolish man, and envy slayeth the silly one.
3 Nakita ko ang tawong buangbuang nga nakagamot na, apan gitunglo ko dayon ang iyang puluy-anan.
I have seen the foolish taking root; but suddenly I beheld his habitation cursed.
4 Layo sa kaluwasan ang iyang kaanakan; nangadugmok sila diha sa ganghaan sa siyudad. Walay bisan usa ang magaluwas kanila—
His children are far from safety, and are crushed in the gate, with none to deliver them.
5 kadtong alanihon gipangaon sa uban nga gipanggutom, bisan sa katunokan pagakuhaon kini sa katawhan; kadtong katigayonan gihurot sa katawhan nga giuhaw niini.
Whose harvest the hungry eateth up, and taketh it even out of the thorns, and the snare gapeth for their substance.
6 Kay ang kalisdanan dili motubo gikan sa yuta; ni ang kasamok moturok sa yuta;
For affliction cometh not forth from the dust, neither doth trouble spring out of the ground;
7 Apan ang tawo mao ang naghimo sa iyang kaugalingong kalisdanan, sama sa agipo nga milupad paitaas.
But man is born unto trouble, as the sparks fly upward.
8 Apan alang kanako, mobalik ako sa Dios; didto kaniya itugyan ko ang akong mga tuyo—
But as for me, I would seek unto God, and unto God would I commit my cause;
9 kaniya nga nagbuhat sa dagko ug dili matukib nga mga butang, kahibulongang mga butang nga dili maihap.
Who doeth great things and unsearchable, marvellous things without number;
10 Naghatag siya ug ulan sa yuta, ug nagpadalag tubig sa kaumahan.
Who giveth rain upon the earth, and sendeth waters upon the fields;
11 Gibuhat niya kini aron ipahimutang sa hataas kadtong anaa sa ubos; aron igabayaw sa kaluwasan kadtong nagbangotan sa abo.
So that He setteth up on high those that are low, and those that mourn are exalted to safety.
12 Gisumpo niya ang mga laraw sa malimbongong mga tawo, aron nga ang ilang mga kamot dili makahimo sa ilang bulohaton.
He frustrateth the devices of the crafty, so that their hands can perform nothing substantial.
13 Gilit-ag niya ang malimbongong mga tawo sa ilang kaugalingong pagkamalimbongon; ang mga laraw sa mga tawong hanas mapakyas sa dili madugay.
He taketh the wise in their own craftiness; and the counsel of the wily is carried headlong.
14 Masagubang nila ang kangitngit panahon sa adlaw, ug masukarap sa kaudtohon ingon nga kini gabii.
They meet with darkness in the day-time, and grope at noonday as in the night.
15 Apan iyang giluwas ang kabos nga tawo gikan sa espada sa ilang mga baba ug ang nanginahanglan nga mga tawo gikan sa kamot sa gamhanang mga tawo.
But He saveth from the sword of their mouth, even the needy from the hand of the mighty.
16 Busa may paglaom ang kabos nga tawo, ug ang dili makataronganon magatak-om sa iyang baba.
So the poor hath hope, and iniquity stoppeth her mouth.
17 Tan-awa, pagkamalipayon sa tawo nga pagabadlongon sa Dios; busa, ayaw pagbiaybiay sa mga kastigo sa Makagagahom.
Behold, happy is the man whom God correcteth; therefore despise not thou the chastening of the Almighty.
18 Kay siya ang magasamad ug unya pagabugkosan; siya magasakit ug unya ang iyang mga kamot magaayo.
For He maketh sore, and bindeth up; He woundeth, and His hands make whole.
19 Siya ang magaluwas kanimo sa unom ka kasamok; bisan paman, sa pito ka kasamok, ang daotan dili makadapat kanimo.
He will deliver thee in six troubles; yea, in seven there shall no evil touch thee.
20 Sa tinggutom magaluwas siya kanimo gikan sa kamatayon; ug sa gubat gikan sa mga kamot niadtong migamit sa espada.
In famine He will redeem thee from death; and in war from the power of the sword.
21 Pagatagoan ka gikan sa hampak sa dila; ug dili ka mahadlok sa kalaglagan nga modangat.
Thou shalt be hid from the scourge of the tongue; neither shalt thou be afraid of destruction when it cometh.
22 Pagakataw-an mo ang paglaglag ug tinggutom, ug dili ka mahadlok sa mga ihalas nga mga mananap.
At destruction and famine thou shalt laugh; neither shalt thou be afraid of the beasts of the earth.
23 Kay aduna kay kasabotan uban sa mga bato sa imong kapatagan; aduna kay kalinaw kauban ang ihalas nga mga mananap.
For thou shalt be in league with the stones of the field; and the beasts of the field shall be at peace with thee.
24 Masayod ka nga ang imong tolda anaa sa luwas; moduaw ka sa imong kahayopan ug walay nawala niini.
And thou shalt know that thy tent is in peace; and thou shalt visit thy habitation, and shalt miss nothing.
25 Masayod ka usab nga ang imong kaliwat modaghan, nga ang imong mga kaliwatan mahisama sa sagbot sa yuta.
Thou shalt know also that thy seed shall be great, and thine offspring as the grass of the earth.
26 Moadto ka sa imong lubnganan sa hingkod nga panuigon, sama sa usa ka tapok sa mga binugkosang trigo nga gidala didto sa giokanan.
Thou shalt come to thy grave in a ripe age, like as a shock of corn cometh in in its season.
27 Tan-awa, gisusi ta kining butanga; sama kini niini; patalinghugi kini, ug sayri alang sa imong kaugalingon.”
Lo this, we have searched it, so it is; hear it, and know thou it for thy good.
