Job 26

1 Unya mitubag si Job ug miingon,

Allora Giobbe rispose e disse:

2 “Giunsa nimo pagtabang kadtong tawo nga walay gahom! Giunsa nimo pagluwas ang bukton nga walay kusog!

“Come hai bene aiutato il debole! Come hai sorretto il braccio senza forza!

3 Giunsa man nimo pagtambag kadtong walay kaalam ug pagpahibalo kaniya sa maayong kahibalo!

Come hai ben consigliato chi è privo di sapienza! E che abbondanza di sapere tu gli hai comunicato!

4 Kang kinsa man nga panabang ang mga pulong nga imong gipanulti? Kang kinsa man nga espiritu ang migawas gikan kanimo?

Ma a chi ti credi di aver parlato? E di chi è lo spirito che parla per mezzo tuo?

5 Nagkurog ang patay ilawom sa katubigan, ug kadtong nagpuyo uban kanila.

Dinanzi a Dio tremano le ombre disotto alle acque ed ai loro abitanti.

6 Ang Sheol hubo atubangan sa Dios; bisan pa ang pagkaguba walay tabon batok kaniya. (Sheol h7585)

Dinanzi a lui il soggiorno dei morti è nudo, l’abisso è senza velo. (Sheol h7585)

7 Giinat niya ang amihan ibabaw sa kawanangan ug gisab-it ang kalibotan sa wala.

Egli distende il settentrione sul vuoto, sospende la terra sul nulla.

8 Gibugkos niya ang katubigan sa iyang baga nga mga panganod, apan ang mga panganod wala magisi diha kanila.

Rinchiude le acque nelle sue nubi, e le nubi non scoppiano per il peso.

9 Gitabonan niya ang panagway sa bulan ug gipakatag ang iyang mga panganod niini.

Nasconde l’aspetto del suo trono, vi distende sopra le sue nuvole.

10 Gikulit niya ang lingin nga utlanan ibabaw sa katubigan sama sa linya taliwala sa kahayag ug kangitngit.

Ha tracciato un cerchio sulla faccia dell’acque, là dove la luce confina colle tenebre.

11 Ang mga haligi sa langit magkurog ug nahibulong sa iyang pagbadlong.

Le colonne del cielo sono scosse, e tremano alla sua minaccia.

12 Gipahunong niya ang dagat sa iyang gahom; pinaagi sa iyang panabot gigupok niya si Rahab.

Con la sua forza egli solleva il mare, con la sua intelligenza ne abbatte l’orgoglio.

13 Pinaagi sa iyang gininhawa, gihawanan niya ang kalangitan sa bagyo; ang kalangitan nahawanan sa bagyo; nitusok ang iyang kamot sa mikagiw nga bitin.

Al suo soffio il cielo torna sereno, la sua mano trafigge il drago fuggente.

14 Tan-awa, kini tipik lamang sa iyang mga pamaagi; unsa kagamay sa hunghong nga madungog nato kaniya! Kinsa man ang makasabot sa dalugdog sa iyang gahom?”

Ecco, questi non son che gli estremi lembi dell’azione sua. Non ce ne giunge all’orecchio che un breve sussurro; Ma il tuono delle sue potenti opere chi lo può intendere?”