Job 18
1 Unya si Bildad nga taga-Shua mitubag ug miingon,
And Bildad the Shuhite answereth and saith: —
2 “Kanus-a ka ba moundang sa imong pagsulti? Pagpakabana, ug pagkahuman mosulti kami.
When do ye set an end to words? Consider ye, and afterwards do we speak.
3 Nganong giisip man kami ingon nga mga mananap; nganong nahimo na man kaming mga hungog sa imong panan-aw?
Wherefore have we been reckoned as cattle? We have been defiled in your eyes!
4 Ikaw nga misakit sa imong kaugalingon diha sa imong kasuko, kinahanglan ba nga isalikway ang kalibotan alang kanimo o angay bang balhinon ang mga bato gikan sa ilang mga nahimutangan?
(He is tearing himself in his anger.) For thy sake is earth forsaken? And removed is a rock from its place?
5 Tinuod gayod, mapalong ang suga sa tawong daotan; ang agipo sa iyang kalayo dili na modan-ag.
Also, the light of the wicked is extinguished. And there doth not shine a spark of his fire.
6 Mongitngit ang suga sa iyang tolda; mapalong ang lampara sa iyang ibabaw.
The light hath been dark in his tent, And his lamp over him is extinguished.
7 Ang mga lakang sa iyang pagkamakusganon mamahimong hamubo; ang iyang kaugalingong laraw mopatumba kaniya.
Straitened are the steps of his strength, And cast him down doth his own counsel.
8 Kay malit-ag ang iyang mga tiil ngadto sa usa ka pukot; magalakaw siya padulong sa bung-aw.
For he is sent into a net by his own feet, And on a snare he doth walk habitually.
9 Ang lit-ag mokupot kaniya sa tikod; ang bitik mogapos kaniya.
Seize on the heel doth a gin, Prevail over him do the designing.
10 Anaay higot nga giandam sa yuta alang kaniya; ug alang kaniya ang lit-ag sa dalan.
Hidden in the earth is his cord, And his trap on the path.
11 Ang kalisang magpahadlok kaniya sa bisan asang bahin; dakpon nila siya diha sa iyang mga tikod.
Round about terrified him have terrors, And they have scattered him — at his feet.
12 Ang iyang kadato mamahimong kagutom, ug ang katalagman giandam na sa iyang kilid.
Hungry is his sorrow, And calamity is ready at his side.
13 Ang mga bahin sa iyang lawas pagalamyon; tinuod gayod, ang kamagulangan sa kamatayon magalamoy sa iyang mga bahin.
It consumeth the parts of his skin, Consume his parts doth death's first-born.
14 Langkaton siya gikan sa luwas niyang tolda ug gipalakaw paingon sa hari sa mga kalisang.
Drawn from his tent is his confidence, And it causeth him to step to the king of terrors.
15 Ang ubang mga tawo magpuyo na sa iyang tolda human nila masabwagi ug asupre sa iyang pinuy-anan.
It dwelleth in his tent — out of his provender, Scattered over his habitation is sulphur.
16 Mangauga ang iyang mga ugat sa ilalom; pagaputlon ang iyang sanga sa ibabaw.
From beneath his roots are dried up, And from above cut off is his crop.
17 Ang iyang handumanan mangahanaw ibabaw sa kalibotan; mangapapas na ang iyang ngalan sa mga kadalanan.
His memorial hath perished from the land, And he hath no name on the street.
18 Papahawaon siya gikan sa kahayag ngadto sa kangitngit ug abugon niining kalibotana.
They thrust him from light unto darkness, And from the habitable earth cast him out.
19 Dili siya makabaton ug anak nga lalaki o mga apo nga lalaki taliwala sa iyang katawhan, ni adunay mahibiling banay sa iyang gipuy-an.
He hath no continuator, Nor successor among his people, And none is remaining in his dwellings.
20 Kadtong nagpuyo sa kasadpan mangahadlok sa mahitabo kaniya sa umaabot nga adlaw; kadtong nagpuyo sa sidlakan mangalisang pinaagi niini.
At this day westerns have been astonished And easterns have taken fright.
21 Tinuod gayod nga mao kana ang pinuy-anan sa mga tawong dili matarong, ang mga dapit niadtong wala masayod sa Dios.
Only these [are] tabernacles of the perverse, And this the place God hath not known.
