Ester 8

1 Niadtong adlawa gihatag ni Haring Ahasuerus kang Rayna Ester ang kabtangan ni Haman, ang kaaway sa mga Judio, ug nagsugod sa pag-alagad si Mordecai atubangan sa hari, kay gisultihan man ni Ester ang hari nga paryenti sila ni Mordecai.

That same day King Xerxes awarded Queen Esther the estate of Haman, the enemy of the Jews. And Mordecai entered the king’s presence because Esther had revealed his relation to her.

2 Gihubo sa hari ang iyang pangselyo nga singsing, nga iyang gikuha pagbalik gikan kang Haman, ug gihatag kini kang Mordecai. Gitagana ni Ester si Mordecai aron mahimong tigdumala sa mga kabtangan ni Haman.

The king removed the signet ring he had recovered from Haman and presented it to Mordecai. And Esther appointed Mordecai over the estate of Haman.

3 Unya nakigsulti pag-usab si Ester sa Hari. Mihapa siya sa yuta ug mihilak samtang nagpakitabang kaniya nga tapuson na ang daotang laraw ni Haman nga Agagnon, kadtong mga laraw nga iyang gihimo batok sa mga Judio.

And once again, Esther addressed the king. She fell at his feet weeping and begged him to revoke the evil scheme of Haman the Agagite, which he had devised against the Jews.

4 Unya gitunol sa hari ngadto kang Ester ang bulawan nga setro, mibangon ug mitindog siya atubangan sa hari.

The king extended the gold scepter toward Esther, and she arose and stood before the king.

5 Miingon siya, “Kung makapahimuot kini sa hari, ug kung nakakaplag ako ug pabor sa imong panan-aw, kung kining butanga daw matarong atubangan sa hari, ug kung nakapahimuot ako sa imong mga mata, tugoti nga mahisulat ang usa ka sugo sa pagbakwi sa mga sulat nga gisulat ni Haman nga anak nga lalaki ni Hamedata nga Agagnon, ang mga sulat nga iyang gisulat aron sa paglaglag sa mga Judio nga anaa sa tanang mga probinsya sa hari.

“If it pleases the king,” she said, “and if I have found favor in his sight, and the matter seems proper to the king, and I am pleasing in his sight, may an order be written to revoke the letters that the scheming Haman son of Hammedatha, the Agagite, wrote to destroy the Jews in all the king’s provinces.

6 Kay unsaon ko man pagsugakod sa paglantaw sa katalagman nga modangat sa akong katawhan? Unsaon ko man paglahutay nga maglantaw sa kalaglagan sa akong kaparyentihan?”

For how could I bear to see the disaster that would befall my people? How could I bear to see the destruction of my kindred?”

7 Miingon si Haring Ahasuerus kang Rayna Ester ug kang Mordecai nga Judio, “Tan-awa, gihatag ko na kang Ester ang balay ni Haman, ug gibitay nila siya sa bitayanan, tungod kay iyang sulongon ang mga Judio.

So King Xerxes said to Esther the Queen and Mordecai the Jew, “Behold, I have given Haman’s estate to Esther, and he was hanged on the gallows because he attacked the Jews.

8 Pagsulat ug laing kasugoan alang sa mga Judio pinaagi sa ngalan sa hari ug selyohi kini pinaagi sa singsing sa hari. Kay ang kasugoan nga nahisulat na sa ngalan sa hari ug naselyohan na sa singsing sa hari dili na mahimong bawion pa.”

Now you may write in the king’s name as you please regarding the Jews, and seal it with the royal signet ring. For a decree that is written in the name of the king and sealed with the royal signet ring cannot be revoked.”

9 Unya niadtong higayona gipatawag ang mga escriba sa hari, sa ikatulong bulan, nga mao ang bulan sa Sivan, sa ika-23 nga adlaw sa bulan. Gisulat ang kasugoan nga naglangkob sa tanan nga gimando ni Mordecai mahitungod sa mga Judio. Gisulat kini ngadto sa mga gobernador sa probinsya, mga gobernador ug mga opisyal sa mga probinsya nga nahimutang gikan sa India paingon sa Etiopia, 127 ka mga probinsya, ngadto sa matag probinsya nga gisulat sa ilang kaugalingong sinulatan, ug ngadto sa matag katawhan sa ilang pinulongan, ug ngadto sa mga Judio sa ilang sinulatan ug pinulongan.

At once the royal scribes were summoned, and on the twenty-third day of the third month (the month of Sivan ), they recorded all of Mordecai’s orders to the Jews and to the satraps, governors, and princes of the 127 provinces from India to Cush —writing to each province in its own script, to every people in their own language, and to the Jews in their own script and language.

10 Nagsulat si Mordecai pinaagi sa ngalan ni Haring Ahasuerus ug giselyohan kini sa singsing nga pangselyo sa hari. Gipadala niya ang mga kasulatan pinaagi sa mga tigdala ug mensahe nga nagsakay sa paspas kaayo nga mga kabayo nga ginagamit sa pag-alagad sa hari, kaliwat gikan sa harianong kabayo.

Mordecai wrote in the name of King Xerxes and sealed it with the royal signet ring. He sent the documents by mounted couriers riding on swift horses bred from the royal mares.

11 Tugotan sa hari ang mga Judio nga anaa sa matag siyudad nga magtigom ug mobarog aron sa pagpanalipod sa ilang mga kinabuhi: sa pagpuo, sa pagpatay, ug sa paglaglag ni bisan kinsa gikan sa bisan unsang katawhan o probinsya nga mosulong kanila, lakip ang mga bata ug kababayen-an, o sa pag-ilog sa ilang mga kabtangan.

By these letters the king permitted the Jews in each and every city the right to assemble and defend themselves, to destroy, kill, and annihilate all the forces of any people or province hostile to them, including women and children, and to plunder their possessions.

12 Ipatuman kini sa tanang mga probinsya ni Haring Ahasuerus, sa ikanapulog tulo ka adlaw sa ikanapulog duha nga bulan, nga mao ang bulan sa Adar.

The single day appointed throughout all the provinces of King Xerxes was the thirteenth day of the twelfth month, the month of Adar.

13 Gihatag ang kopya sa kasugoan ingon nga usa ka balaod ug gipakita sa tanang katawhan. Nag-andam na ang mga Judio nianang adlawa aron sa pagpanimalos sa ilang mga kaaway.

A copy of the text of the edict was to be issued in every province and published to all the people, so that the Jews would be ready on that day to avenge themselves on their enemies.

14 Busa nagsakay ang mga tigdala sa mensahe sa harianong mga kabayo nga gigamit sa pag-alagad sa hari. Milakaw sila sa walay paglangan. Gimantala usab ang kasugoan sa hari gikan sa palasyo sa Susa.

The couriers rode out in haste on their royal horses, pressed on by the command of the king. And the edict was also issued in the citadel of Susa.

15 Unya mibiya si Mordecai sa presensya sa hari nga nagsul-ob sa asul ug puti nga harianong mga bisti, uban sa dakong korona nga bulawan ug tapul nga kupo sa pinong lino, ug naninggit ug nagmaya ang siyudad sa Susa.

Mordecai went out from the presence of the king in royal garments of blue and white, with a large gold crown and a purple robe of fine linen. And the city of Susa shouted and rejoiced.

16 Adunay kahayag ug kalipay, ug kasadya ug kadungganan ang mga Judio.

For the Jews it was a time of light and gladness, of joy and honor.

17 Sa matag probinsya ug sa matag siyudad, sa bisan asa nga naabot ang kasugoan sa hari, adunay kalipay ug kasadya sa mga Judio, usa ka kombira ug kasaulogan. Daghan ang nahimong Judio gikan sa nagkalain-laing katawhan sa yuta, tungod kay miabot kanila ang pagkahadlok ngadto sa mga Judio.

In every province and every city, wherever the king’s edict and decree reached, there was joy and gladness among the Jews, with feasting and celebrating. And many of the people of the land themselves became Jews, because the fear of the Jews had fallen upon them.