Ester 5

1 Human sa tulo ka adlaw, nagsuot si Ester sa iyang harianon nga bisti ug miadto aron sa pagtindog sa sulod nga hawanan sa palasyo sa hari, nga anaa sa atubangan sa balay sa hari. Naglingkod ang hari sa iyang harianon nga trono diha sa harianon nga balay, nga nag-atubang sa agianan sa balay.

On the third day, Esther put on her regalia and stood in the inner court of the royal palace opposite the king’s house. The king was sitting on his throne in the palace, opposite the entrance.

2 Sa dihang nakita sa hari si Ester ang rayna nga nagtindog sa hawanan, nakadawat siya ug pagtugot sa iyang mga mata. Gitunol niya ang iyang bulawan nga setro ngadto sa kamot ni Ester. Busa mipaduol si Ester ug mihikap sa tumoy sa setro.

When he saw Esther the queen standing in the court, she won his favor, and he held out to her the golden sceptre that was in his hand. So Esther approached and touched the top of the sceptre.

3 Unya miingon ang hari ngadto kaniya, “Unsa man ang imong gusto, Rayna Ester? Unsa man ang imong hangyo? Bisan ang katunga sa akong gingharian, igahatag kini nganha kanimo.”

Then the king said to her, “What is it, Queen Esther? Whatever your request is, it will be granted, even if it is the half of the kingdom.”

4 Miingon si Ester, “Kung makapahimuot kini sa hari, itugot nga ang hari ug si Haman moadto karon sa kombira nga akong giandam alang kaniya.”

“If it seems best to the king,” Esther said, “let the king and Haman come today to the banquet that I have prepared for him.”

5 Unya miingon ang hari, “Pagdali dad-a si Haman, aron buhaton kung unsa ang gisulti ni Ester.” Busa miadto sa kombira ang hari ug si Haman nga giandam ni Ester.

Then the king ordered, “Bring Haman quickly, so that Esther’s wish may be gratified.” So the king and Haman went to the banquet that Esther had prepared.

6 Sa dihang nadalit na ang bino sa kombira, miingon ang hari ngadto kang Ester, “Unsa man ang imong gusto? Igahatag kini kanimo. Unsa man ang imong hangyo? Ang katunga sa akong gingharian, igahatag kini nganha kanimo.”

While they were drinking wine, the king said to Esther, “Whatever your petition is, it will be granted. Your request, it will be done – even if it takes half of my kingdom.”

7 Mitubag si Ester, “Ang akong gusto ug ang akong hangyo mao kini,

Esther answered,

8 kung makakaplag ako ug pabor sa panan-aw sa hari ug kung makapahimuot kini sa hari aron sa paghatag sa akong gusto ug sa pagtahod sa akong hangyo, tugoti ang hari ug si Haman nga moadto sa kombira nga akong andamon alang kanimo pagkaugma ug akong tubagon ang pangutana sa hari.”

“If I have won the king’s favor and if it seems best to the king to grant my petition and to accede to my request, my petition and my request are that the king and Haman come to the banquet which I will prepare for them. Tomorrow I will answer the king’s question as he wishes.”

9 Niadto si Haman nianang adlawa nga malipayon ug nasadya ang iyang kasingkasing. Apan sa dihang nakita ni Haman si Mordecai nga anaa sa ganghaan sa hari, nga wala nagtindog ni nagpangurog si Mordecai sa iyang atubangan inubanan sa kahadlok, napuno siya sa kalagot batok kang Mordecai.

Haman went out that day joyful and elated, but when he saw Mordecai in the king’s gate and noticed that he neither stood up nor moved for him, he was furiously angry with Mordecai.

10 Bisan pa niana, nagpugong si Haman sa iyang kaugalingon ug miuli sa iyang balay. Gipatawag niya ang iyang mga higala ug gitigom sila, uban sa iyang asawa nga si Zeres.

Nevertheless Haman restrained himself and went home. He called together his friends and Zeresh his wife

11 Gipasigarbo ni Haman kanila ang kadagaya sa iyang bahandi, ang gidaghanon sa iyang mga anak nga lalaki, ang tanang pagtuboy nga gipasidungog kaniya sa hari, ug giunsa siya sa pagpauswag labaw sa tanan nga mga opisyal ug sa mga sulugoon sa hari.

and recounted to them the greatness of his wealth, how many children he had, and all the ways in which the king had honored him, and how he had promoted him above the officials and the royal courtiers.

12 Miingon si Haman, “Walay laing gidapit ni Rayna Ester gawas lamang kanako nga mouban sa hari aron moadto sa kombira nga iyang giandam. Bisan ugma gidapit ako niya pag-usab uban sa hari.

“What is more,” Haman said, “Queen Esther brought no one in with the king to the banquet which she had prepared except me, and tomorrow also I am invited by her along with the king.

13 Apan kining tanan walay bili alang kanako kung makita ko gihapon si Mordecai ang Judio nga nagalingkod sa ganghaan sa hari.”

Yet all this does not satisfy me as long as I see Mordecai the Jew sitting at the king’s gate.”

14 Unya miingon ang iyang asawa nga si Zeres ngadto kang Haman ug sa tanan niyang mga higala, “Tugoti sila nga maghimo ug bitayanan nga 50 ka cubit ang gitas-on. Sa pagkabuntag pagpakigsulti sa hari alang kanila aron ibitay si Mordecai niini. Unya pag-uban nga malipayon sa hari ngadto sa kombira.” Nakapahimuot kini kang Haman ug gipabuhat niya ang bitayanan.

Then Zeresh his wife and all his friends said to him, “Let a gallows seventy-five feet high be erected, and in the morning speak to the king and let Mordecai be hanged on it. Then go merrily with the king to the banquet.” The advice pleased Haman, and so he had the gallows erected.