2 Corinto 7

1 Mga hinigugma, sanglit nakabaton na kita niini nga mga saad hinloan nato ang atong mga kaugalingon sa tanan nga nakahimo kanato nga hugaw diha sa atong lawas ug espiritu. Ipadayon nato ang pagkabalaan diha sa kahadlok sa Dios.

Having therefore these promises, dearly beloved, let us cleanse ourselves from all filthiness of the flesh and spirit, perfecting holiness in the fear of God.

2 Paghimog lawak alang kanamo! Wala kami nakasala ni bisan kinsa. Wala kami nagpasakit ni bisan kinsa o nagpahimulos ni bisan kinsa.

Receive us; we have wronged no man, we have corrupted no man, we have defrauded no man.

3 Dili kini paghukom kaninyo nga nag-ingon ako niini. Kay sa gikaingon ko na nga kamo anaa na sa among mga kasingkasing, kay alang kanamo magkauban kitang mamatay ug mabuhi nga magkauban.

I speak not this to condemn you: for I have said before, that ye are in our hearts to die and live with you.

4 Aduna akoy dakong pagsalig kaninyo, ug magarbuhon ako alang kaninyo. Napuno ako sa paghupay. Nag-awas na ang akong kalipay bisan sa tanan namong mga pag-antos.

Great is my boldness of speech toward you, great is my glorying of you: I am filled with comfort, I am exceeding joyful in all our tribulation.

5 Sa dihang miabot kami sa Macedonia, ang among lawas wala gayoy pahulay. Hinuon, nasamok kami sa matag paagi pinaagi sa mga panagbingkil sa gawas ug kahadlok ngadto sa sulod.

For, when we were come into Macedonia, our flesh had no rest, but we were troubled on every side; without were fightings, within were fears.

6 Apan ang Dios, nga naghupay sa kaluya, naghupay kanamo pinaagi sa pag-abot ni Tito.

Nevertheless God, that comforteth those that are cast down, comforted us by the coming of Titus;

7 Dili lamang kini sa iyang pag-abot nga ang Dios naghupay kanamo. Mao usab kini ang kahupayan nga nadawat ni Tito gikan kaninyo. Misulti siya kanamo sa inyong dakong pag-antos, ang inyong kasub-anan, ug ang inyong halawom nga kabalaka kanako. Busa hilabihan pa ang akong pagmaya.

And not by his coming only, but by the consolation wherewith he was comforted in you, when he told us your earnest desire, your mourning, your fervent mind toward me; so that I rejoiced the more.

8 Bisan tuod ang akong sulat nakahimo kaninyo nga magul-anon, wala ako nagbasol niini. Apan nagbasol ako niini sa dihang nakita ko nga ang akong sulat nakapaguol kaninyo. Apan kamo naguol sa makadiyot lamang nga panahon.

For though I made you sorry with a letter, I do not repent, though I did repent: for I perceive that the same epistle hath made you sorry, though it were but for a season.

9 Karon nalipay ako, dili tungod kay kamo naguol, apan tungod kay ang inyong kagul-anan nagdala kaninyo sa paghinulsol. Inyong nasinatian ang diosnon nga kasubo, busa ang inyong pag-antos dili mawala tungod kanamo.

Now I rejoice, not that ye were made sorry, but that ye sorrowed to repentance: for ye were made sorry after a godly manner, that ye might receive damage by us in nothing.

10 Kay ang diosnon nga kasub-anan modala kini sa paghinulsol nga mosangpot sa kaluwasan nga walay pagbasol. Apan ang kalibotanong kabalaka, magdalag kamatayon.

For godly sorrow worketh repentance to salvation not to be repented of: but the sorrow of the world worketh death.

11 Tan-awa unsa ang nahimo niining dako nga kalig-onan sa diosnon nga kasub-anan diha kaninyo. Unsa kadako ang kalig-onan diha kaninyo nga nagpamatuod nga kamo walay sala. Unsa kadako ang inyong kayugot, ang inyong kahadlok, ang inyong tinguha, ang inyong kasibot, ug ang inyong pangandoy sa pagtan-aw nga ang hustisya mahitabo na gayod! Sa kinatibuk-an kamo nagpamatuod sa inyong kaugalingon nga mahimong walay sala niini nga butang.

For behold this selfsame thing, that ye sorrowed after a godly sort, what carefulness it wrought in you, yea, what clearing of yourselves, yea, what indignation, yea, what fear, yea, what vehement desire, yea, what zeal, yea, what revenge! In all things ye have approved yourselves to be clear in this matter.

12 Bisan paman nagsulat ako kaninyo, wala ako magsulat tungod ug alang sa nagabuhat sa sayop, ni ngadto sa usa nga nag-antos sa sayop. Nagsulat ako aron ang inyong pagkamainiton kanamo mahibaloan gayod ninyo diha sa panan-aw sa Dios.

Wherefore, though I wrote unto you, I did it not for his cause that had done the wrong, nor for his cause that suffered wrong, but that our care for you in the sight of God might appear unto you.

13 Pinaagi kini niini nga nadasig kami. Dugang pa sa among kaugalingong paghupay, labaw pa ang among pagmaya tungod sa kalipay ni Tito, tungod kay ang iyang espirtu nabag-o tungod kaninyong tanan.

Therefore we were comforted in your comfort: yea, and exceedingly the more joyed we for the joy of Titus, because his spirit was refreshed by you all.

14 Kay kung nagpasigarbo ako ngadto kaniya mahitungod kaninyo, wala ako maulaw. Sa laing bahin, sama sa tanan nga gisulti namo diha kaninyo mao ang tinuod, ang among pagpasigarbo mahitungod kaninyo ngadto kang Tito napamatud-an nga tinuod.

For if I have boasted any thing to him of you, I am not ashamed; but as we spake all things to you in truth, even so our boasting, which I made before Titus, is found a truth.

15 Ang iyang pagbati alang kaninyo nagmadagayaon pa, sa dihang iyang mahinumdoman ang pagkamatinumanon ninyong tanan, kung giunsa ninyo siya pagdawat uban ang kahadlok ug pagpangurog.

And his inward affection is more abundant toward you, whilst he remembereth the obedience of you all, how with fear and trembling ye received him.

16 Nagmaya ako tungod kay aduna akoy hingpit nga pagsalig kaninyo.

I rejoice therefore that I have confidence in you in all things.