2 Cronicas 14
1 Mipahulay si Abija uban sa iyang mga katigulangan, ug gilubong nila siya sa siyudad ni David. Si Asa, ang iyang anak nga lalaki, ang nahimong hari puli kaniya. Nagmalinawon ang yuta sa iyang mga adlaw sulod sa napulo ka tuig.
When Abijah died, he was buried in [the part of Jerusalem called] ‘The City of David’. His son Asa became the king. While Asa was ruling, there was peace in Judah for ten years.
2 Gibuhat ni Asa kung unsa ang maayo ug matarong sa mga mata ni Yahweh nga iyang Dios,
Asa did things that Yahweh his God considers to be right and good.
3 kay gipangkuha niya ang langyaw nga mga halaran ug ang anaa sa hataas nga mga dapit. Giguba niya ang mga haliging bato ug gipangputol ang mga poste ni Ashera.
His workers got rid of the altars to worship foreign gods that were on the high hills. They smashed the sacred stone pillars and cut down the poles for worshiping [the goddess] Asherah.
4 Gimandoan niya ang Juda sa pagpangita kang Yahweh, ang Dios sa ilang mga katigulangan, ug sa pagtuman sa balaod ug sa mga kasugoan.
Asa commanded the people of Judah to worship [only] Yahweh, the God whom their ancestors worshiped, and to obey his laws and commands.
5 Gipangkuha usab niya ang anaa sa hataas nga mga dapit ug ang mga halaran sa insenso gikan sa tanang siyudad sa Juda. Nakapahulay ang gingharian ilalom sa iyang pagdumala.
His workers destroyed all the shrines on the hilltops and the altars for burning incense [to idols] in every town in Judah. As a result, there was peace while Asa ruled the kingdom [of Judah].
6 Nagtukod siya ug lig-on nga mga siyudad sa Juda, kay mingaw ang yuta, ug wala siyay gubat niadtong mga tuiga, tungod kay gihatagan siya ni Yahweh ug kalinaw.
His workers built cities and constructed walls around them. No army attacked Judah during that time, because Yahweh enabled them to have peace.
7 Kay miingon si Asa sa Juda, “Tukoran nato kining mga siyudara ug maghimo ug mga paril palibot niini, ug mga tore, mga ganghaan, ug mga rehas; atoa gihapon ang yuta tungod kay nangita kita kang Yahweh nga atong Dios. Nangita kita kaniya, ug gihatagan kita ug kalinaw sa matag bahin.” Busa nagtukod sila ug nagmalampuson.
Asa said to the people of Judah, “We should protect these towns by building walls around them, with watchtowers and gates that have bars. This country still belongs to us because we have requested Yahweh our God to help us. We requested him for his help, and he has given us peace in our entire country.” So they built buildings and prospered.
8 Adunay kasundalohan si Asa nga nagdala ug mga taming ug mga bangkaw; aduna siyay 300, 000 nga kalalakin-an nga gikan sa Juda, ug sa Benjamin, 280, 000 ka mga kalalakin-an nga nagdala ug mga taming ug tigpana. Kining tanan mga kusgan, ug maisogon nga kalalakin-an.
Asa had an army of 300,000 men from Judah. They all carried large shields and spears. He also had 280,000 men from the tribe of Benjamin [in his army]. They carried [smaller] shields, and bows [and arrows]. They were all brave soldiers.
9 Miabot si Zera nga taga-Etiopia batok kanila uban sa iyang 1, 000, 000 ka mga sundalo ug 300 ka mga karwahe; miabot siya sa Maresha.
Zerah, a man from Ethiopia/Sudan, marched with a huge army and 300 chariots to attack [the army of Judah and Benjamin]. They went as far as [the town of] Mareshah [about 25 miles/southwest of Jerusalem].
10 Unya migawas si Asa aron pagsugat kaniya, ug gipahimutang nila ang gubat diha sa Walog sa Zefata sa Maresha.
Asa went [with his army] to fight against them, and both armies took their positions in the Zephathah Valley.
11 Nangamuyo si Asa ngadto kang Yahweh, ang iyang Dios, ug miingon, “Yahweh, walay lain gawas kanimo ang makatabang sa tawo nga walay kusog sa dihang moatubang siya sa kadaghanan. Tabangi kami, Yahweh nga among Dios, kay nagsalig kami kanimo, ug sa imong ngalan mianhi kami batok niining daghan kaayo nga kasundalohan. Yahweh, ikaw ang among Dios; ayaw tugoti nga adunay tawo nga mobuntog kanimo.”
Then Asa cried out to Yahweh his God, saying, “Yahweh, there is no one like you who can help those who have very little power to resist a mighty army. Yahweh our God, help us, because we are relying on you; and trusting in you we have come [to fight] against this huge army. Yahweh, you are our God; do not allow anyone to defeat you.”
12 Busa gilaglag ni Yahweh ang mga taga-Etiopia sa atubangan ni Asa ug sa Juda, ug mikalagiw ang mga taga-Etiopia.
Then Yahweh enabled Asa and the army of Judah to defeat the army from Ethiopia. They fled,
13 Gigukod sila ni Asa uban sa iyang mga sundalo hangtod sa Gerar. Busa daghan kaayo ang nangapukan nga mga taga-Etiopia hinungdan nga wala na sila maulii, kay nalaglag sila sa hingpit sa atubangan ni Yahweh ug sa iyang kasundalohan. Nagdala ang kasundalohan ug daghan kaayo nga mga inilog.
and Asa and his army pursued them [to the southwest] as far as Gerar. A huge number of the soldiers from Ethiopia were killed, with the result that those [who were not killed] were unable to fight any more. They were greatly defeated by Yahweh and his army, and the men of Judah carried away a great amount of their possessions.
14 Gilaglag sa kasundalohan ang tanang baryo palibot sa Gerar, kay ang kahadlok kang Yahweh miabot sa mga lumolupyo. Gipang-ilog sa kasundalohan ang mga kabtangan sa tanang baryo, ug adunay daghang bahandi niini.
The men of Judah were able to destroy the people in villages near Gerar because Yahweh had caused the people there to become terrified [and unable to fight]. The army of Judah took away all the valuable things from those villages.
15 Gipangguba usab sa kasundalohan ang mga tolda sa mga magbalantay ug karnero; gipanguha nila ang hilabihan kadaghan nga mga karnero, ingon usab ang mga kamelyo, ug unya namalik sila sa Jerusalem.
They also attacked the places where the local people who took care of domestic animals had set up their tents, and they took away big herds of sheep and goats and camels. Then they returned to Jerusalem.
