< Lucas 2 >

1 André ocolas chibeses anacó, que chaló abrí yeque edicto de Cæsar Augusto, somia que sari a sueti sinara jinada.
Lao esa, lele' Kirenius dad'i malangga mana parenda sia Siria, ma mane monae', naran Agustus, fee parenda' nae, “Basa atahori mana sia manaparenda Roma koasan musi bali' kambon fo tungga sensus!” Naa fefeun fo manaparenda Roma reken rauinggu nara.
2 Ocola brotoboro jinamiento sinaba querdi por Cyrino, Chino-baro de Syria.
3 Y chalaban os sares á libanarse os naos cata yeque á desquero foros.
Dad'i basa atahori bali' kambon fo tungga sensus.
4 Y ardiñó tambien Joseph del foros de Nazareth, á Judea, al foros de David, sos se heta Bethlehém: presas sinaba del quer y de la rati de David,
Lele' naa, Yusuf leo sia kambo Nazaret sia propinsi Galilea. Ana nae la'e ana feto' sa, naran Maria, de mana henggene basa' ena. Maria ia, mairu' ena. Yusuf naa, mane Daud tititi-nonosin, de musi bali' risi' Betlehem kota Daud sia propinsi Yudea fo tungga sensus. Naa de ru'a se lao kota Betlehem reu.
5 Somia libanarse o nao sat desqueri romi Maria, sos sinaba cambri.
6 Y sinando oté, anacó, que se pereláron os chibeses andré que terelaba de chindar.
Lele' ara losa naa ena, Maria fula-fai bob'onggin nae losa boe.
7 Y minchabó a desquero Chaboro broto-chindado, y lo chibó andré diclés, y lo chitó andré yeque olibar: presas na sinaba lugar por junos andré a mesuna.
Te sia naa, ara nda hambu kama sia ume seseba' sa. De ara risi' lalaet bib'i rala. Boe ma ana b'onggi Ana ulun, tou'. Boe ma ara ralusa E rendi' teme', ma rasusunggu sia ha'o rala.
8 Y sinaba yeques durotunes andré ocola comarca, sos sinaban velando, y nacando as ocanas e rachí opré desquerias brajias.
Tetemba' naa, hambu manatad'a hira be'e ranea bib'i lombo nara sia lenu' sia kota a dea'.
9 Y he acoi se childó sunparal á junos yeque Manfariel e Erañoró, y a dut de Debél os cercó de yacque, y tereláron baro dal.
Aiboi' ma, ara rita Lamatualain aten mia sorga. Boe ma Lamatua' manggarelon naronda rereo' se, de ramatau rae mate.
10 Y les penó o Manfariel: nacangueleis: presas he acoi anuncio á sangue gosuncho baro, sos sinará á sari a sueti.
Ma ate naa nafad'e nae, “Ama afi' mimitau dei! Rena malolole, e! Huu Au uma ufad'e hara-lii malole' sa neu nggi. Basa mana rena hara-lii' ia, ramaho'o.
11 Que sejonia sinela chindado a sangue o Salvador, sos sinela o Christo Erañó, andré o foros de David.
Hara-lii malole' ia liin ta'o ia: Fai' ia ina' sa b'onggi Kristus, sia Betlehem, mane Daud kotan. Kristus naa, Atahori fo Lamatualain helu-fuli eni' a ma'ahulun. Lamatua' haitua E nema fo soi-tefa atahori sala-kilu nara! Eni ia, dei fo atahori ro'e rae, ‘Lamatua'’, huu Eni mana parenda basa' e!
12 Y ocona sinará á sangue o simache: Alachareis o Chaboro chibado andré dicles; y chitado andré yeque olibar.
Dei fo hei mihine E ta'o ia: hei mindaa Anadiki' sa neneb'onggi feu' mana nelusa' no teme'. Ana sunggu' sia ha'o rala.”
13 Y yescotria se mecó dicar sat o Manfariel butrés manuces es jundunares e Tarpe, sos majarificaban a Debél, y penaban:
Ana ola' basa ma, aiboi' te, Lamatualain aten hetar mia sorga rema ra'ab'ue ro E. Boe ma ara koa-kio Lamatualain ma sod'a rae,
14 Chimusolano á Debél andré o Tárpe, y andré a phu paz á os sares de lachi suncái.
“Hai so'u minanaru Lamatualain naran! Eni mana endo' parenda sia lalai narun manaseli' a. Lamatualain nae fee d'ame neu atahori sia raefafo', naa tao ralan namaho'o!’.
15 Y anacó, que yescotria que os Manfarieles chaláron de junos al Tarpe, os durotunés penaban os yeques a os averes: Chalemos disde Bethlehém, y diquelemos ma ha anacado, ma o Erañó, ha diado á amangue.
Basa de, Lamatua' ate nara bali' sorga reu. Boe ma manatad'a naa ra ola-ola' rae, “We! Ata Betlehem teu se'u tita Ana' naa dei! Huu Lamatua' fee hara' neu nggita ena.”
16 Y chaláron singó, y alacháron á Maria, y á Joseph, y al chaboro chitado andré o olibar.
Boe ma ara lao lai-lai Betlehem reu. De ara randaa ro Maria no Yusuf. Ara o rita Anadiki mana b'onggi feu' a mana sunggu' sia ha'o rala.
17 Y pur ocono dicáron, jabilláron ma se les habia penado acerca de ocola Chaboró.
Lele' ara rita Ana' a, ma ara dui rae, “Fa'ra Lamatualain ate nara mia sorga rafad'e hai so'al Ana' ia ena!” Boe ma ara du'i lutu'-lelo' losa basa.
18 Y os sares sos lo juneláron, se zibáron: y tambien de ma os durotunés les habian penado.
Basa atahori mana rena manatad'a ra dud'ui nara, mbomboo' a.
19 Tami Maria aracateaba sarias ocolas buchias, estongerandolas andré desquero carló.
Te Maria mbed'a' basa mana dad'i' naa sia ralan. Ma ana d'u'a-d'u'a sangga nahine dala' naa sosoan.
20 Y se limbidiáron os durotunés chimusolanificando y majarificando á Debél por sarias as buchias, ma habian junelado y dicado, andiar sasta les habia sinado penado.
Basa de, manatad'a ra bali' risi' bib'i lombo nara. Ma ara so'u rananaru Lamatualain naran. Ro'e makasi neu E, huu saa fo ara rena ma rita' naa, teb'e ona saa fo Lamatua' aten nafad'e' a.
21 Y despues que sináron nacados os otor chibeses somia chinar o postin e quilen al Chaboro, araqueráron desquero nao Jesus, sasta le habia araquerado o Manfariel, gres que sinaba concebido andré o trupo.
Fai falu, ma ara sunat anadiki' a, tungga ba'i Musa hohoro-lalanen. De ina-ama nara bab'ae naran ‘Yesus’. Nara' naa, ate mana mia sorga nafad'e neu se ena, lele' inan nda fe'e nairu E sa.
22 Y pur sináron nacados os chibeses e purificacion de Maria, segun la eschastra de Moyses, lo lligueráron á Jerusalém somia presentarlo al Erañoró,
Hambu hohoro-lalane' sa mia ba'i Musa nae, ina mana b'onggi basa fai haa nulu musi neu tao tungga ad'at nameu-ao' sia Ume Hule-o'e Huu' a. Naa fo ara bisa maso' ume hule-o'e' a rala reu ona' biasa. Naa de, Yusuf no Maria Yerusalem reu, fo tao tungga ad'at naa. Ma ara rendi sira Ana mana b'onggi feun nisi' Ume Hule-o'e Huu' a, fo fee ne dad'i Lamatua' enan.
23 Sasta sinela randado andré la Eschastra e Erañoró: que o saro manu sos despandase beo, sinará majarificado al Erañó.
Ara tungga Lamatua' hohoro-lalanen mana nae, “Sud'i' a ina' se b'onggi ana ulun, mete ma tou', na, musi fee ana' naa dad'i Lamatua' enan.”
24 Y somia diñar a ofrenda sasta sinela penado andré a Eschastra e Erañoró, yeque par de gobareyes, o dui custañias.
Tungga Lamatua' hohoro-lalanen, mete ma fee ana' naa neu Lamatua', ama-ina nara musi fee tutunu-hohotu' mbui teu pasan esa, do mbui lunda manda' rua. Naa de Yusuf no Maria o tao tungga hohoro-lalane' naa.
25 Y sinaba al chiros andré Jerusalém gachó sos se hetó Simeón, y ocola manu lacho y daraño de Debél, ujarando a consolacion de Israel, y o Peniche sinaba andré ó.
Lele' naa, hambu tou lasi' sa, naran Simeon, leo sia kota Yerusalem. Eni, Atahori rala ndoos ma ralan hii Lamatua'. Lamatua' Dula-dale Meumaren nafad'e neu e nae, hela ana nita Kristus, dei fo ana fe'e maten. Kristus naa, mana fee masod'a' neu atahori Isra'el ra.
26 Y chanelaba del Peniche, que ó na dicaria meripen, bi dicar grés al Christo e Erañoró.
27 Y abilló por ochi á la cangri, y lanelando os batuces al Chaboro Jesus, somia querelar segun la beda e Eschastra sat ó:
Lele' naa, Lamatua' Dula-dalen nendi Simeon nisi' Ume Hule-o'e Huu' a. Naa nandaa no Yesus ama-ina nara ro E nisi' naa, fo fee ne dad'i Lamatua' enan.
28 Entonces lo ustiló andré sus murcias, y majarificó á Debél, y penó:
Nita Ana' a ma, tou lasi' Simeon o'o nala E, ma so'u koa-kio' neu Lamatualain nae,
29 Acana, Erañó, mequeles á tun lacró chalar en paz, segun tiri varda:
“Koa-kio Lamatua'! Lamatua' tao tungga hehelu-fufulin neu au ena. Dad'i ia naa, Lamatua' bisa mbo'i au ena, naa fo au mate no malole',
30 Presas han dicado minrias aquias tun golipen,
Huu au ita Atahori fo Lamatua' haitua' a ena, fo fee ambon neu hai sala-kilu mara!
31 Sos has aparejado antela chiché de sari la sueti;
Lamatua' nae pake Ana' ia fo fee masod'a' neu basa nusa' ra.
32 Dut somia sinar revelada á os Busnés, y somia chimusolano de Israel tiri sueti.
Dei fo Ana ona' ronda' fo mana nendi had'a-hormat neu Lamatua' atahori Isra'el nara. Ana o ona' manggarelo' a, fo mana matud'u Lamatua' d'alan. fee basa nusa fea' ra.”
33 Y desquero batu y dai sinaban maravillados de ocolas buchías que se penelaban de ó.
Rena ta'o naa, ma Yusuf no Maria heran bali-bali' neu saa fo tou lasi' a ola' so'al sira Anan.
34 Y os majarificó Simeón, y penó á Maria desqueri dai: He acoi que ocona Chaboro sinela sinchitó somia querelar perar, y somia ardiñar á baribustres andré Israel; y somia simáche á os sares sos contrapenarán:
Basa de, Simeon ola' papala-bab'anggi' fee se. Boe ma ana nafad'e Maria nae, “Yesus maman e! Dei fo atahori hetar sia Isra'el nda simbo mama Anan ia sa. Te tatao-nono'i nara mbali E, dei fo ratuda' bali' se. Mama Anan ia, o tao fee atahori hetar rala nara ramaho'o.
35 Y un estuche velará tiro bucos de tun mateja, somia que sinelen chanelados os pensamientos de sares carlochines
No ta'o naa, dei fo Lamatua' soi natud'u atahori ra rala-d'ud'u'a nara. Te ho, Maria, dei fo hambu doid'oso' naen seli, ona' fela tafa' nenembau' nisi' tenda boam rala.”
36 Y sinaba yeque chuan jañí, araquerada Ana, dugida de Phanuel, e tribu de Aser: ocona ya terelaba butrés chibeses, y habia socabado eñia berjis sat desquero rom desde su pachi.
Sia Ume Hule-o'e Huu' a o hambu bei' sa, naran Hana. Ana too falu nulu haa ena. Aman, naran Fanuel, mia leo Aser. Ana sao too hitu, boe ma saon mate hela e. Bei Hana Ia, Lamatualain mana ola-olan. Ue-tataon, naeni hule-o'e ma puasa sia Ume Hule-o'e Huu' a, fo be'utee neu Lamatualain hatu'-rerelon.
37 Y siró sinaba piulí, sasta de otorenta y star berjis; y na chalaba abrí de la cangri, sirviendo chibes y rachí andré ayunos y ocanagimias.
38 Y sasta siró bigorease andré a mateja ocana, majarificaba al Eraño: y penaba de ó á os sares sos ujaraban la mestepé de Israel.
Lele' Simeon ola' no Yusuf ma Maria, Hana o neu deka-deka boe. De ana rena se, ma ana so'u kokoa-kikio' neu Lamatualain. Basa ma ana ola' so'al Yesus neu basa atahori mana rahani Mane' fo Lamatua' helu nae haitua nema fo mbo'i atahori Isra'el ra.
39 Y pur tereláron querdi o saro, conforme a lá Eschastra e Erañoró, se limbidiáron a Galiléa á desquero foros de Nazareth.
Lele' Yusuf no Maria tao tungga ba'i Musa hohoro-lalane nara sia kota Yerusalem ena, boe ma ara bali' risi' sira kambon Nasaret sia propinsi Galilea.
40 Y o chaboro se queró baro y silno, sinando perelalo de chanelería, y a gracia de Debél sinaba andré ó.
Boe ma Yesus boe na'amoko. Ana boe ma'adere', boe nahine, ma nahine dala' nae' sosoa-ndandaa nara. Lamatualain o natud'u rala malolen neu E.
41 Y desqueres batuces chaláron sarias as berjis á Jerusalém andré o chibes de la Ciria.
Tungga too, Yusuf no Maria reu raa fefeta Paska sia Kota Yerusalem.
42 Y pur tereló duideque berjis, ardiñaron á Jerusalém, segun a beda e chibes baro.
Lele' Yesus too sanahulu rua, ara reu risi' Yerusalem fo tungga fefetas ona biasa na.
43 Y acabados os chibeses, pur se limbidiaban, se quedisaró o chaboro Jesus andré Jerusalém, bi que desqueres batuces lo chanelasen.
Lele' fai-fai Paska basa ena, boe ma Yusuf no Maria lao bali' Nasaret reu ramalolo' ro atahori hetar mana rae bali' Galilea reu. Te nda bub'ulu' rae, Yesus fe'e sia Yerusalem sa. Ara rae ne'o Ana lao namalolo' no nonoo nara. Te, losa bob'o' ena, nda rita E sa. Boe ma ara sangga E reu-rema sia bob'onggi nara ma nonoo nara.
44 Y penchabando que sinaba sat os averes de la plastañí, chaláron drun de yeque chibes, y le orotáron enré os parientes, y os monres.
45 Y pur na le rachelasen, se limbidiáron á Jerusalém, orotándole.
Huu nda hambu randa ro E sa, de ara lao bali' Yerusalem reu, fo sangga E sia naa.
46 Y anacó que trin chibeses despues le alacháron andré á cangrí, bestelando en medio es Chandés, junandolos, y puchabandolos.
Losa naa, ara sangga E losa fai telu, dei de hambu E mia Ume Hule-o'e Huu' a rala. Ana endo' naselu-bale no meser agama Yahudi ra.
47 Y os sares sos le junelaban, se pasmaban, de desqueri chaneleria y de las respuestas de ó.
Basa atahori mana rena se mbombo' a, huu Ana nahine teb'e-teb'e' Lamatualain Hara-liin sosoa-ndandan, ma Ana nataa netane nara no malole'.
48 Y pur le dicáron, se zibáron, y le penó desqueri dai: chaboro presas has querdi andiar sat amangue? dicá sasta tun batu y menda emposunó te orotabamos,
Rita ta'o naa ma, ina-ama nara titindindi' a. Boe ma inan nae, “Yesus! Ta'o bee de tao hai susa ona' ia? Au o ama ma susa-susa sangga rereo' Nggo.
49 Y les rudeló: ¿Para qué orotabais mangue? ¿Na chanelabais, que me jomte sinar andré as buchias que sinelan de minrio Dadá?
Te Yesus nataa nae, “Ta'o bee de papa no mama susa-susa sangga Au? B'ub'ulu' ena, to? Au hambu ue-taos sia Ama Ngga Umen.”
50 Tami junos na jabilláron a varda, que les penó.
Te ara nda rahine Yesus o'olan no matetu' sa.
51 Y se guilló ostely sat junos, y abilló á Nasareth: y sinaba sugeto á junos. Y sun dai aracateaba sarias ocolas buchias andré su carló.
Boe ma basa se bali' Nasaret reu. Yesus tungga ina-aman parenda nara. Ma inan mbeda' basa dala' naa ra sia ralan.
52 Y Jesus se queró baro andré chaneleria, y andré berjis, y andré furuné anglal de Debél y es manuces.
Ma Yesus boe na'amoko ma, boe nahine basa d'ala malole' ra. Lamatualain ma atahori o sue E boe.

< Lucas 2 >