< Lucas 2 >

1 André ocolas chibeses anacó, que chaló abrí yeque edicto de Cæsar Augusto, somia que sari a sueti sinara jinada.
Ăn vrijamaja caru alu Rimuluj, August, azapovjedit s fakă popisu d tuată lumje karje trijaštje ăn cara.
2 Ocola brotoboro jinamiento sinaba querdi por Cyrino, Chino-baro de Syria.
Ăsta afost prvi popis d lumje karje sa dogodit ăn vrijamje pănd Kvirinije afost upravitelju p regija Sirija.
3 Y chalaban os sares á libanarse os naos cata yeque á desquero foros.
Toc apljikat ăn trgu undje trija sămănca aluj s s skrije ăn popis.
4 Y ardiñó tambien Joseph del foros de Nazareth, á Judea, al foros de David, sos se heta Bethlehém: presas sinaba del quer y de la rati de David,
Aša š Josip, karje afost sămănca alu caru David, apljikat dăn sat Nazaret ăn regije Galileje ăn sat Betlehem ăn regije Judeje, undje d mult sa fukut David.
5 Somia libanarse o nao sat desqueri romi Maria, sos sinaba cambri.
Jel apljikat una ku zaručnica aluj, Marija, s s skrije ăn popis. Marija već afost grja,
6 Y sinando oté, anacó, que se pereláron os chibeses andré que terelaba de chindar.
š pănd afost ăn Betlehem, ja vinjit vrijamja s fakă.
7 Y minchabó a desquero Chaboro broto-chindado, y lo chibó andré diclés, y lo chitó andré yeque olibar: presas na sinaba lugar por junos andré a mesuna.
Ja afukut bijat, prvi kupil, la ănvilijat š la pus ăn aljbje daja če ăn sat undje irja sobje d gostjamje nu irja lok d jej.
8 Y sinaba yeques durotunes andré ocola comarca, sos sinaban velando, y nacando as ocanas e rachí opré desquerias brajias.
Ăn nuaptjaja p păjenj upruapje d Betlehem, njeki pastirurj păza vojilje alor.
9 Y he acoi se childó sunparal á junos yeque Manfariel e Erañoró, y a dut de Debél os cercó de yacque, y tereláron baro dal.
Dăturdată sa ukazăt anđelu alu Domnuluj š lja osvitljit slava alu Domnuluj š jej mult sa spirjat!
10 Y les penó o Manfariel: nacangueleis: presas he acoi anuncio á sangue gosuncho baro, sos sinará á sari a sueti.
Anđelu lja zăs: “Na vjec frikă! Jakă aduk vuavă Bună vorbă karje p tuată lumja s usričaskă!
11 Que sejonia sinela chindado a sangue o Salvador, sos sinela o Christo Erañó, andré o foros de David.
Astăz sa fukut vuavă Spasitelju ăn Betlehem, ăn trgu alu David. Jel je Kristu, Domnu!
12 Y ocona sinará á sangue o simache: Alachareis o Chaboro chibado andré dicles; y chitado andré yeque olibar.
Aša osă štijec k je istina aja če zăk: Osă găsăc kupilu karje je ănvilijat ăn plahtă kum zače ăn aljbje.”
13 Y yescotria se mecó dicar sat o Manfariel butrés manuces es jundunares e Tarpe, sos majarificaban a Debél, y penaban:
Dăturdată alu anđeluj avinjit marje vuastje d anđelurlje dăn čerj karje aslavit p Dimizov:
14 Chimusolano á Debél andré o Tárpe, y andré a phu paz á os sares de lachi suncái.
“Slava alu Dimizov karje vladjaštje p čerj, a p pămănt mir alu lumje karje ja ugodit.”
15 Y anacó, que yescotria que os Manfarieles chaláron de junos al Tarpe, os durotunés penaban os yeques a os averes: Chalemos disde Bethlehém, y diquelemos ma ha anacado, ma o Erañó, ha diado á amangue.
Š anđelurlje apljikat dăla jej š sa tors p čerj. Pastiri arubit unu ku alc: “Ajdac ăn Betlehem s vidjem ča fost če nuavă azăs Domnu!”
16 Y chaláron singó, y alacháron á Maria, y á Joseph, y al chaboro chitado andré o olibar.
Apripit ăn Betlehem š ănklo angăsăt p Marija š p Josip ku kupilu če sa fukut karje azukut ăn aljbje.
17 Y pur ocono dicáron, jabilláron ma se les habia penado acerca de ocola Chaboró.
Kănd la găsăt, alu toc arubit aja če anđelu azăs d kupil.
18 Y os sares sos lo juneláron, se zibáron: y tambien de ma os durotunés les habian penado.
Š tuată lumja karje apus urjajke la pastirurj sa mirat d aja če lja zăs.
19 Tami Maria aracateaba sarias ocolas buchias, estongerandolas andré desquero carló.
A Marija nimika na mujtat d asta ča uzăt š găndja d aja ăn inima alu je.
20 Y se limbidiáron os durotunés chimusolanificando y majarificando á Debél por sarias as buchias, ma habian junelado y dicado, andiar sasta les habia sinado penado.
Pastiri sa tors la vojilje p karje păza š slavja š zahvalja alu Dimizov. Tot ča uzăt š avizut afost kum lja zăs anđelu.
21 Y despues que sináron nacados os otor chibeses somia chinar o postin e quilen al Chaboro, araqueráron desquero nao Jesus, sasta le habia araquerado o Manfariel, gres que sinaba concebido andré o trupo.
D opt zălje maj ănklo kănd avinjit vrijamja s obrezaskă p kupilu, ja pus lumilje Isusu karje anđelu adat majdată njego če Marija arămas grja.
22 Y pur sináron nacados os chibeses e purificacion de Maria, segun la eschastra de Moyses, lo lligueráron á Jerusalém somia presentarlo al Erañoró,
Kănd avinjit vrijamja Marija s s očistjaskă kum skrije ăn zakonu alu Mojsije, Josip š Marija alat p Isusu š apljikat ăn Hram ăn Jeruzalem. La posvitit alu Domnuluj,
23 Sasta sinela randado andré la Eschastra e Erañoró: que o saro manu sos despandase beo, sinará majarificado al Erañó.
kum skrije ăn zakonu alu Domnuluj: “Tot bijatu karje prvi sa fukut pripadnjaštje alu Domnuluj.”
24 Y somia diñar a ofrenda sasta sinela penado andré a Eschastra e Erañoró, yeque par de gobareyes, o dui custañias.
Š aprinisăt žrtvă kum mama aputja jar s fije čistă, kum zakonu alu Mojsije ănvacă: “duavă grlic ili doj goluburj tănărj.”
25 Y sinaba al chiros andré Jerusalém gachó sos se hetó Simeón, y ocola manu lacho y daraño de Debél, ujarando a consolacion de Israel, y o Peniche sinaba andré ó.
Trija atunča unu om ăn Jeruzalem, s kjamă Šimun, karje irja pravedan š askulta zakonu alu Dimizov. Sufljetu alu Svăntuluj irja p jel š aštiptat p Dimizov s izbavjaskă p Izraelcurlje kum aobečit.
26 Y chanelaba del Peniche, que ó na dicaria meripen, bi dicar grés al Christo e Erañoró.
Sufljetu alu Svăntuluj ja zăs k nusă muarje pănă god nu vjadje p Kristu karje Domnu atrimjes s izbavjaskă p narodu aluj.
27 Y abilló por ochi á la cangri, y lanelando os batuces al Chaboro Jesus, somia querelar segun la beda e Eschastra sat ó:
P zuvă kănd Josip š Marija adus kupilu Isusu s fakă obredu kum je skris ăn zakonu alu Mojsije, Sufljetu alu Svăntuluj adus p Šimun s pljače ăn Hram.
28 Entonces lo ustiló andré sus murcias, y majarificó á Debél, y penó:
Šimun alat p Isusu ăn mănj š aslavit p Dimizov ku vorbiljaštja:
29 Acana, Erañó, mequeles á tun lacró chalar en paz, segun tiri varda:
“Domnulje, maj ispunit obečala karje maj dat š akuma jo, argatu alu tov, pot s mor ăn mir.
30 Presas han dicado minrias aquias tun golipen,
Akuma vojki alji mjej avizut spasjala,
31 Sos has aparejado antela chiché de sari la sueti;
p spasitelju karje tu atrimjes d tot narodu.
32 Dut somia sinar revelada á os Busnés, y somia chimusolano de Israel tiri sueti.
Jel je lumina s otkrijaskă istina ata alu tot narodu, ăla karje aduče slava alu Izrael, narodu alu tov.”
33 Y desquero batu y dai sinaban maravillados de ocolas buchías que se penelaban de ó.
Josip š Marija sa mirat la vorbje če s rubja d Isusu.
34 Y os majarificó Simeón, y penó á Maria desqueri dai: He acoi que ocona Chaboro sinela sinchitó somia querelar perar, y somia ardiñar á baribustres andré Israel; y somia simáche á os sares sos contrapenarán:
Šimun lja blagoslovit š azăs alu Marije, mama alu Isusuluj: “Jakă, Dimizov atrimjes p kupilusta k mulc Izraelcurj osă kadă š mulc osă adrikă. Dimizov la trimjes kašă znaku s pokazaskă drumu d spasjală, karje mulc inš osă l odbacaskă,
35 Y un estuche velará tiro bucos de tun mateja, somia que sinelen chanelados os pensamientos de sares carlochines
š aša osă arată rovu ăn inima alor. A kănd l odbacaštje, maču osă probijaskă inima ata.”
36 Y sinaba yeque chuan jañí, araquerada Ana, dugida de Phanuel, e tribu de Aser: ocona ya terelaba butrés chibeses, y habia socabado eñia berjis sat desquero rom desde su pachi.
Afost ăn Hram š proročică Ana, fata alu Fanuel dăn sămănca alu Ašer. Ja irja mult bătrnă. Afost šaptje aj ăn brak
37 Y siró sinaba piulí, sasta de otorenta y star berjis; y na chalaba abrí de la cangri, sirviendo chibes y rachí andré ayunos y ocanagimias.
š atunča atrijit kašă udovica pănla optzăč š patru aj. Na išăt dăn Hram, njego ăn post š ăn molitvă aslužăt alu Dimizovuluj zuva š nuaptja.
38 Y sasta siró bigorease andré a mateja ocana, majarificaba al Eraño: y penaba de ó á os sares sos ujaraban la mestepé de Israel.
Baš kănd Šimunu azavršăt, avinjit Ana š ančiput s slavjaskă p Dimizov š s rubjaskă d Isusu alu toc karje aštiptat p Dimizov s izbavjaskă p Jeruzalem dăla dušmanji alor.
39 Y pur tereláron querdi o saro, conforme a lá Eschastra e Erañoró, se limbidiáron a Galiléa á desquero foros de Nazareth.
Kănd Josip š Marija afukut kum zakonu alu Domnuluj azapovjedit, sa tors akas ăn Nazaret ăn regije Galileje.
40 Y o chaboro se queró baro y silno, sinando perelalo de chanelería, y a gracia de Debél sinaba andré ó.
Kupilu Isusu akriskut. Apostanit capăn š maj mult mudar š Dimizov nastavja s l blagoslovjaskă.
41 Y desqueres batuces chaláron sarias as berjis á Jerusalém andré o chibes de la Ciria.
Roditelji alu Isusuluj tot anu pljika ăn Jeruzalem kănd irja prazniku Pasha.
42 Y pur tereló duideque berjis, ardiñaron á Jerusalém, segun a beda e chibes baro.
Kănd Isusu avut duavăsprjače d aj, jej apljikat kašă uvjek s slavjaskă prazniku.
43 Y acabados os chibeses, pur se limbidiaban, se quedisaró o chaboro Jesus andré Jerusalém, bi que desqueres batuces lo chanelasen.
Dăpă praznik, roditelji alu Isusuluj ančiput akas, a fălkovu Isusu arămas ăn Jeruzalem, ali roditelji aluj na štijut aja.
44 Y penchabando que sinaba sat os averes de la plastañí, chaláron drun de yeque chibes, y le orotáron enré os parientes, y os monres.
Agăndit k Isusu je ăn grupa alor. Jej aumblat una zuvă a atunča ančiput s l katje ăntră familjije š ăntră ortač alor,
45 Y pur na le rachelasen, se limbidiáron á Jerusalém, orotándole.
ali nu la găsăt š aša sa tors ăn Jeruzalem š ănklo s l katje.
46 Y anacó que trin chibeses despues le alacháron andré á cangrí, bestelando en medio es Chandés, junandolos, y puchabandolos.
Dăpă trje zălje la găsăt ăn Hram ăntră učiteljurj kum punje urjajke š lji ăntrjabă.
47 Y os sares sos le junelaban, se pasmaban, de desqueri chaneleria y de las respuestas de ó.
Š toc karje apus urjajke la Isusu sa mirat kăt štije š kum binje odgovorjaštje p pitanje.
48 Y pur le dicáron, se zibáron, y le penó desqueri dai: chaboro presas has querdi andiar sat amangue? dicá sasta tun batu y menda emposunó te orotabamos,
Kănd jej angăsăt p Isusu na štijut če s găndjaskă. Azăs mumusa: “Bijatu alu mjov, dăče afukut tu asta nuavă? Jakă, tatutov š jo mult nja sikirit š noj pistot t kătam!”
49 Y les rudeló: ¿Para qué orotabais mangue? ¿Na chanelabais, que me jomte sinar andré as buchias que sinelan de minrio Dadá?
Isusu azăs alor: “Dăče mas kătat? Dali voj nu štijic k jo mora s fiuv ăn kasa alu Tatimjov?”
50 Tami junos na jabilláron a varda, que les penó.
Ali jej nu razumja če jel avrut s lji zăkă.
51 Y se guilló ostely sat junos, y abilló á Nasareth: y sinaba sugeto á junos. Y sun dai aracateaba sarias ocolas buchias andré su carló.
Isusu sa tors akas ku mumusa š ku tatusov ăn sat Nazaret š askulta p jej. A mumusa nimika na mujtat d asta če sa dogodit.
52 Y Jesus se queró baro andré chaneleria, y andré berjis, y andré furuné anglal de Debél y es manuces.
Isusu krištja š postanja još maj mult mudar š Dimizov l blagoslovja maj mult š maj mult, a lumja l poštuja maj mult š maj mult.

< Lucas 2 >