< Lucas 2 >

1 André ocolas chibeses anacó, que chaló abrí yeque edicto de Cæsar Augusto, somia que sari a sueti sinara jinada.
Ande godoja vrjama kana bijandilo o Jovano, inkljisti e zapoved katar o rimsko caro Avgusto te sa o them savo trailas ando Rimsko carstvo avel ramome ando popis stanovništva.
2 Ocola brotoboro jinamiento sinaba querdi por Cyrino, Chino-baro de Syria.
Akava sas o prvo popis kana o Kvirinije vladilas e Sirijava.
3 Y chalaban os sares á libanarse os naos cata yeque á desquero foros.
Savora teljardine te prijavinpe palo popis ande gava kaj sas bijande lenđe pra papurja.
4 Y ardiñó tambien Joseph del foros de Nazareth, á Judea, al foros de David, sos se heta Bethlehém: presas sinaba del quer y de la rati de David,
Gajda vi o Josif teljardas andar o gav Nazaret andar e galilejsko regija, ando Vitlejem e judejsko regija kaj sas o David bijando, kaj o Josif sas potomko e carosko Davidesko
5 Somia libanarse o nao sat desqueri romi Maria, sos sinaba cambri.
te prijavilpe palo popis zajedno pire verenicasa e Marijasa savi sas khamni.
6 Y sinando oté, anacó, que se pereláron os chibeses andré que terelaba de chindar.
Dok sas ando Vitlejem avili laći vrjama te bijanel.
7 Y minchabó a desquero Chaboro broto-chindado, y lo chibó andré diclés, y lo chitó andré yeque olibar: presas na sinaba lugar por junos andré a mesuna.
Bijandas pire prvo čhaves, paćardale thaj čhutale ande jasle kaj nas than ande gostijonica.
8 Y sinaba yeques durotunes andré ocola comarca, sos sinaban velando, y nacando as ocanas e rachí opré desquerias brajias.
Ande godoja isto regija savi sas paše pašo Vitlejem sas e pastirja save inćarenas e raćaći straža pe pašnjakurja ke pire bakhre.
9 Y he acoi se childó sunparal á junos yeque Manfariel e Erañoró, y a dut de Debél os cercó de yacque, y tereláron baro dal.
Andar jekhvar o anđeo e Gospodesko ačhilo maškar lende thaj obasjaisarda len e slava e Gospodešći, a von zurale darajle.
10 Y les penó o Manfariel: nacangueleis: presas he acoi anuncio á sangue gosuncho baro, sos sinará á sari a sueti.
A o anđeo phendas lenđe: “Na daran! Kaj ake, anav tumenđe e Bahtali nevimata pe bari bah sa e themešće.
11 Que sejonia sinela chindado a sangue o Salvador, sos sinela o Christo Erañó, andré o foros de David.
Kaj ađes bijandilo tumenđe o Spasitelj, savo si o Gospod Hrist ando gav kaj bijandilo o caro David!
12 Y ocona sinará á sangue o simache: Alachareis o Chaboro chibado andré dicles; y chitado andré yeque olibar.
Ake o znako pe savo pindžarena les: araćhena e čhavre paćarde sar pašljol ande jasle.”
13 Y yescotria se mecó dicar sat o Manfariel butrés manuces es jundunares e Tarpe, sos majarificaban a Debél, y penaban:
Ande data e anđelošće pridružisajli e bari vojska anđelurja thaj slavinas e Devle alavenca:
14 Chimusolano á Debél andré o Tárpe, y andré a phu paz á os sares de lachi suncái.
“Slava e Devlešće ande nebeske visine, thaj pe phuv miro e themešće save si pe lešći volja!”
15 Y anacó, que yescotria que os Manfarieles chaláron de junos al Tarpe, os durotunés penaban os yeques a os averes: Chalemos disde Bethlehém, y diquelemos ma ha anacado, ma o Erañó, ha diado á amangue.
Čim e anđelurja boldinepe ando nebo, e pastirja phenenas jek avrešće: “Hajde džas džiko Vitlejem, te dikhas so godova okote dogodisajlo, so phendas amenđe o Gospod.”
16 Y chaláron singó, y alacháron á Maria, y á Joseph, y al chaboro chitado andré o olibar.
Sigo aviline ando than o Vitlejem thaj arakhline e Marija, thaj e Josife thaj e čhavres savo pašljol ande jasle.
17 Y pur ocono dicáron, jabilláron ma se les habia penado acerca de ocola Chaboró.
A kana dikhline e čhavres, e pastirja phendine savorenđe sa so o anđeo phendas lenđe palo čhavro.
18 Y os sares sos lo juneláron, se zibáron: y tambien de ma os durotunés les habian penado.
A savora save ašunenas e pastiren divisajle okolešće so phenenas.
19 Tami Maria aracateaba sarias ocolas buchias, estongerandolas andré desquero carló.
A e Marija zapamtisardas sa akala alava thaj stalno gndilas pale lende
20 Y se limbidiáron os durotunés chimusolanificando y majarificando á Debél por sarias as buchias, ma habian junelado y dicado, andiar sasta les habia sinado penado.
Pale godova e pastirja boldinepe palpale, hvalinas thaj slavinas e Devle pale sa so dogodisajlo sago kaj vi phendas lenđe o anđeo.
21 Y despues que sináron nacados os otor chibeses somia chinar o postin e quilen al Chaboro, araqueráron desquero nao Jesus, sasta le habia araquerado o Manfariel, gres que sinaba concebido andré o trupo.
A kana avilo o ohtoto đes sar o čhavro bijandilo, trubuine te obrezin e čhavres, thaj dine les alav Isus, sago kaj phendas o anđeo dok još e Marija či ačhili khamni.
22 Y pur sináron nacados os chibeses e purificacion de Maria, segun la eschastra de Moyses, lo lligueráron á Jerusalém somia presentarlo al Erañoró,
Kana navršisajle e đesa katar lengo šilaipe prema e Mojsijesko zakon inđardine e čhavres ando Jerusalim te sikaven les e Gospodešće
23 Sasta sinela randado andré la Eschastra e Erañoró: que o saro manu sos despandase beo, sinará majarificado al Erañó.
(sago kaj si ramome ando zakono e Gospodesko: “Svako prvo bijando, a muško čhavo neka posvetilpe e Gospodešće”)
24 Y somia diñar a ofrenda sasta sinela penado andré a Eschastra e Erañoró, yeque par de gobareyes, o dui custañias.
thaj den e žrtva (sago kaj phenel e Gospodesko zakon: “duj grlice ili duj terne goluburja”).
25 Y sinaba al chiros andré Jerusalém gachó sos se hetó Simeón, y ocola manu lacho y daraño de Debél, ujarando a consolacion de Israel, y o Peniche sinaba andré ó.
Ande godoja vrjama trailas ando Jerusalim varesavo manuš alavesa Simeon. Vo sas zurale pravedno thaj pobožno manuš. O Sveto Duho sas pe leste thaj ažućarelas te avel o Mesija te izbavil o Izrael.
26 Y chanelaba del Peniche, que ó na dicaria meripen, bi dicar grés al Christo e Erañoró.
A o Sveto Duho već objavisardas lešće kaj či merela dok či dićhel e Gospodešće Mesija.
27 Y abilló por ochi á la cangri, y lanelando os batuces al Chaboro Jesus, somia querelar segun la beda e Eschastra sat ó:
Potaknime katar o Sveto Duho avilo ando Hramo baš kana o dad thaj e dej anenas e čhavre e Isuse te izvršin okova so rodelas o Mojsijesko zakon.
28 Entonces lo ustiló andré sus murcias, y majarificó á Debél, y penó:
O Simeon lija e čhavres ande pire vas thaj hvalisarda e Devle alavenca:
29 Acana, Erañó, mequeles á tun lacró chalar en paz, segun tiri varda:
“Akana, Gospode, šaj me ćiro sluga te merav ando miro sago kaj phendan.
30 Presas han dicado minrias aquias tun golipen,
Kaj e jakha mungre dikhline o spasenje ćiro,
31 Sos has aparejado antela chiché de sari la sueti;
savo pripremisardan angle sa o them,
32 Dut somia sinar revelada á os Busnés, y somia chimusolano de Israel tiri sueti.
o svetlo te prosvetlil aver themen pe slava ćire themešći e Izraelošći.”
33 Y desquero batu y dai sinaban maravillados de ocolas buchías que se penelaban de ó.
E Isusesko dad thaj lešći dej divisajle okolešće so o Simeon phenelas pale leste.
34 Y os majarificó Simeón, y penó á Maria desqueri dai: He acoi que ocona Chaboro sinela sinchitó somia querelar perar, y somia ardiñar á baribustres andré Israel; y somia simáche á os sares sos contrapenarán:
O Simeon askal blagoslovisarda len thaj phendas e Isusešće dejaće e Marijaće: “O Del odredisardas pale akava čhavro te e but e manušenđe ando Izrael avel palo propast thaj butenđe palo vaskrsenje. Vo si odredime te avel e Devlesko znako, ali o but o them odbacila les.
35 Y un estuche velará tiro bucos de tun mateja, somia que sinelen chanelados os pensamientos de sares carlochines
Akava avela sar te sikadon e gndimata save si garade ande but e ile. A vi tuće korkoraće o mačo hvarela ćiro ilo.”
36 Y sinaba yeque chuan jañí, araquerada Ana, dugida de Phanuel, e tribu de Aser: ocona ya terelaba butrés chibeses, y habia socabado eñia berjis sat desquero rom desde su pachi.
A okote sas vi e Devlešći proročica savi akhardolas Ana, e Fanuilovešći čhej, voj sas andar e Asiresko pleme thaj sas zurale purani. Trailas pire romesa samo efta brš,
37 Y siró sinaba piulí, sasta de otorenta y star berjis; y na chalaba abrí de la cangri, sirviendo chibes y rachí andré ayunos y ocanagimias.
a pale godova trailas korkoro sar udovica dži ke ohtovardeš thaj štar brš. Voj sas stalno ando Hramo, služilas e Devlešće đeseja thaj e raćava, postilas thaj molilaspe.
38 Y sasta siró bigorease andré a mateja ocana, majarificaba al Eraño: y penaba de ó á os sares sos ujaraban la mestepé de Israel.
Thaj samo so o Simeon završisardas vi voj avili thaj hvalilas e Devles thaj phenelas palo Isus savorenđe save ažućarenas te o Del otkupil o Jerusalim.
39 Y pur tereláron querdi o saro, conforme a lá Eschastra e Erañoró, se limbidiáron a Galiléa á desquero foros de Nazareth.
Kana e Isusešći dej thaj lesko dad dine gata so sas po zakono e Gospodesko, boldinepe ande Galileja ando piro gav Nazaret.
40 Y o chaboro se queró baro y silno, sinando perelalo de chanelería, y a gracia de Debél sinaba andré ó.
A o čhavro Jovano barjolas thaj zuravolas thaj pherdolas mudrost, a e milost e Devlešći sas pe leste.
41 Y desqueres batuces chaláron sarias as berjis á Jerusalém andré o chibes de la Ciria.
E Isusesko dad thaj lešći dej svako brš džanas ando Jerusalim ande đesa kana sas o prazniko Pasha.
42 Y pur tereló duideque berjis, ardiñaron á Jerusalém, segun a beda e chibes baro.
A kana sas e Isuse dešuduj brš, von aviline Lesa ando Jerusalim te slavin o prazniko.
43 Y acabados os chibeses, pur se limbidiaban, se quedisaró o chaboro Jesus andré Jerusalém, bi que desqueres batuces lo chanelasen.
Kana sas gata godola đesa, thaj kana boldenaspe ćhere, o čhavro Isus ačhilo ando Jerusalim, a o Josif thaj e čhavrešći dej e Marija či džangline kaj si vo.
44 Y penchabando que sinaba sat os averes de la plastañí, chaláron drun de yeque chibes, y le orotáron enré os parientes, y os monres.
Nego gndisardine kaj si e društvosa anglal. Kana nakhlo već jek đes phiripe počnisardine te roden les maškar e familija thaj maškar okola kasa džanenas.
45 Y pur na le rachelasen, se limbidiáron á Jerusalém, orotándole.
Sar či arakhline les boldinepe ando Jerusalim te roden les.
46 Y anacó que trin chibeses despues le alacháron andré á cangrí, bestelando en medio es Chandés, junandolos, y puchabandolos.
Thaj o trito đes arakhline les ando Hramo sar bešel maškar e sikavne thaj čholas kan lende thaj phučelas len.
47 Y os sares sos le junelaban, se pasmaban, de desqueri chaneleria y de las respuestas de ó.
A savora save ašunenas les divisajle lešće gođaće thaj lešće odgovorenđe.
48 Y pur le dicáron, se zibáron, y le penó desqueri dai: chaboro presas has querdi andiar sat amangue? dicá sasta tun batu y menda emposunó te orotabamos,
Kana dikhline les začudisajle, a lešći dej phendas lešće: “Čhaveja! Sostar ćerdan amenđe gadava? Ake me thaj ćiro dad e darasa rodam tut.”
49 Y les rudeló: ¿Para qué orotabais mangue? ¿Na chanelabais, que me jomte sinar andré as buchias que sinelan de minrio Dadá?
A o Isus phendas lenđe: “Sostar rodine man zar či džangline kaj me trubul te avav ando ćher mungre Dadesko?”
50 Tami junos na jabilláron a varda, que les penó.
Ali von či haćardine so o Isus kamlas te phenel lenđe.
51 Y se guilló ostely sat junos, y abilló á Nasareth: y sinaba sugeto á junos. Y sun dai aracateaba sarias ocolas buchias andré su carló.
Askal boldape lenca ando Nazaret thaj čholas kan lende. A e dej lešći lelas sama pe sa akala događajurja ande piro ilo.
52 Y Jesus se queró baro andré chaneleria, y andré berjis, y andré furuné anglal de Debél y es manuces.
A o Isus napreduilas ande mudrost thaj barjolas ande milost anglo Del thaj anglo them.

< Lucas 2 >