< Lucas 14 >

1 Y anacó que chalando Jesus yeque Canché andré o quer de yeque es Phariseyes bares á jamar manro, junos le sinaban dicando.
et factum est cum intraret in domum cuiusdam principis Pharisaeorum sabbato manducare panem et ipsi observabant eum
2 Y he acoi manu nasalo de la pani-salipen sinaba anglal de ó.
et ecce homo quidam hydropicus erat ante illum
3 Y Jesus chamuliando a os Chandés e Eschastra, y os Phariseyes, les penó: ¿Astis chibar lacho andré Canché?
et respondens Iesus dixit ad legis peritos et Pharisaeos dicens si licet sabbato curare
4 Tami junos sonsi beláron: O entonces le ustiló, le chibó lacho, y le bichabó.
at illi tacuerunt ipse vero adprehensum sanavit eum ac dimisit
5 Y les rudeló y penó: ¿Coin de sangue, sos dicando desquero gel, ó desquero buru perado andré fufu, na le sicobele yescotria andré chibes de Canché?
et respondens ad illos dixit cuius vestrum asinus aut bos in puteum cadet et non continuo extrahet illum die sabbati
6 Y na les astis rudelar á oconas buchias.
et non poterant ad haec respondere illi
7 Y dicando tambien sasta os araquerados á os jachipenes orotaban as brotoborias bestes á la mensalle, les chamulió yeque parabola, y penó:
dicebat autem et ad invitatos parabolam intendens quomodo primos accubitus eligerent dicens ad illos
8 Pur sináres araquerado á romandiñapenes, na besteles tucue andré la brotobori beste, que na sinele que oté haya yeque pachibelado butér que tucue.
cum invitatus fueris ad nuptias non discumbas in primo loco ne forte honoratior te sit invitatus ab eo
9 Y que abillele ó sos araqueró á tucue, y á ó, y penele: Din a beste á ocona, y que entonces tereles á ustilar a segritona beste sat verguenza.
et veniens is qui te et illum vocavit dicat tibi da huic locum et tunc incipias cum rubore novissimum locum tenere
10 Tami pur sinares araquerado, chal, y bestelatucue andré a beste segritona; somia que pur abillele ó sos tucue araqueró, penele: monro, costuna opré butér. Andiar sinarás pachibelado anglal de os sares sos sinaren sa’ tucue á la mensalle.
sed cum vocatus fueris vade recumbe in novissimo loco ut cum venerit qui te invitavit dicat tibi amice ascende superius tunc erit tibi gloria coram simul discumbentibus
11 Presas saro ó, sos se ardiñela, sinará bucharado ostely: y ó sos se chibela ostely, sinará ardiñado.
quia omnis qui se exaltat humiliabitur et qui se humiliat exaltabitur
12 Y penaba tambien á ó sos le habia araquerado: Pur díñelas jachipen, ó cena, na araqueles á tires monres, na á tires plalores, ni á tiri rati, ni á tires vecines balbales, que na sinele que junos araquelen á tucue, andré desqueri begai, y poquinelen á tucue.
dicebat autem et ei qui se invitaverat cum facis prandium aut cenam noli vocare amicos tuos neque fratres tuos neque cognatos neque vicinos divites ne forte et ipsi te reinvitent et fiat tibi retributio
13 Tami pur querelas jachipen, araquera á os chorores, lisiados, langues y perpentes.
sed cum facis convivium voca pauperes debiles claudos caecos
14 Y sinarás majarado, presas na terelan con que poquinar tucue: Tami tucue se poquinará pur se costunarán os laches de meripen.
et beatus eris quia non habent retribuere tibi retribuetur enim tibi in resurrectione iustorum
15 Pur yeque de junos sos jamelaban á la mensalle juneló ocono, le penó: Majarado ó sos jamará manro andré o chim de Debél.
haec cum audisset quidam de simul discumbentibus dixit illi beatus qui manducabit panem in regno Dei
16 Y ó peno: Elabel queró jachipen bari, y araqueró á baribustres.
at ipse dixit ei homo quidam fecit cenam magnam et vocavit multos
17 Y pur bigoreó a ocana e jachipen, bichabó yeque de desqueres lacrés á penar á os araquerados, que abillasen, presas saro sinaba aparejado.
et misit servum suum hora cenae dicere invitatis ut venirent quia iam parata sunt omnia
18 Y os sares, sasta yeque, se chibáron á excusarse; O brotobo le penó: He quinado sosi, y mangue jomte chalar dicarla: tucue manguelo, que mangue tereles excusado.
et coeperunt simul omnes excusare primus dixit ei villam emi et necesse habeo exire et videre illam rogo te habe me excusatum
19 Y penó aver: He quinado pansch yuntas de gorués, y camelo chalar a probarlas: tucue manguelo que mangue tereles excusado.
et alter dixit iuga boum emi quinque et eo probare illa rogo te habe me excusatum
20 Y penó aver: He romandiñado romi, y andiar menda n’astis chalar aotar.
et alius dixit uxorem duxi et ideo non possum venire
21 Y limbidiando o lacró, diñó floja á desquero Erañó de ocono saro. Entonces ululé o batico e quer, penó al lacró: Sicobelatucue yescotria á os masquerés, y a las ulichas e foros, y lanelamangue acoi os sares chororés, y lisiados, y chindes, y langues alachares.
et reversus servus nuntiavit haec domino suo tunc iratus pater familias dixit servo suo exi cito in plateas et vicos civitatis et pauperes ac debiles et caecos et claudos introduc huc
22 Y penó o lacró: Erañó, sinela querdi, sasta lo penaste, y aun lugar sinela.
et ait servus domine factum est ut imperasti et adhuc locus est
23 Y penó o Erañó al lacró: Chal á os drunes, y á os cercanes, y querelalos con sila abillar, somia que se perele minrio quer.
et ait dominus servo exi in vias et sepes et conpelle intrare ut impleatur domus mea
24 Penelo á tucue, que cayque de ocolas manuces, sos sináron araquerados, jamará minrio jachipen.
dico autem vobis quod nemo virorum illorum qui vocati sunt gustabit cenam meam
25 Y baribustri sueti chalaba con ó, y limbidiandose, les penó:
ibant autem turbae multae cum eo et conversus dixit ad illos
26 Si yeque abillela á mangue, y camela desquero batu, y dai, y romi, y chabores, y plalores, y péndchias, y aun tambien desqueri chipen, n’astis que sinele discipulo de mangue.
si quis venit ad me et non odit patrem suum et matrem et uxorem et filios et fratres et sorores adhuc autem et animam suam non potest esse meus discipulus
27 Y ó sos na lliguerela desqueri trijul opré as varandias, y abillela palal de mangue, n’astis que sinele discipulo minrio.
et qui non baiulat crucem suam et venit post me non potest esse meus discipulus
28 ¿Presas coin de sangue camelando querelar yeque quer baro, brotoboro bestelandose, na jinela a jayere necesaria, chanelando que jomte acabarla?
quis enim ex vobis volens turrem aedificare non prius sedens conputat sumptus qui necessarii sunt si habet ad perficiendum
29 Que na sinele que despues de chitar a bar brotobori, y na asilando acabar, os sares sos lo diquelen, se chibelen á girelarse de ó,
ne posteaquam posuerit fundamentum et non potuerit perficere omnes qui vident incipiant inludere ei
30 Penando: Ocona manu se chibó á querelar, y na le astis acabar.
dicentes quia hic homo coepit aedificare et non potuit consummare
31 ¿O que Crallis camelando chalar á chingarar contra Crallis aver, gres, bestelandose na penchabela, si le astis sat deque mil manuces querelar jero contra ó sos abillela sat bisch mil?
aut qui rex iturus committere bellum adversus alium regem non sedens prius cogitat si possit cum decem milibus occurrere ei qui cum viginti milibus venit ad se
32 De aver beda, pur o aver aun sinela dur, bichabela desqueri embajada, manguelandole lias de paz.
alioquin adhuc illo longe agente legationem mittens rogat ea quae pacis sunt
33 Pues andiar saro yeque de sangue, sos na bucharela de ó sari buchi que terela, n’astis le sinelar minrio discipulo.
sic ergo omnis ex vobis qui non renuntiat omnibus quae possidet non potest meus esse discipulus
34 Lachi sinela la lon. Tami si á la lon nicobelan desquero sabor, ¿con qué sinará alonada?
bonum est sal si autem sal quoque evanuerit in quo condietur
35 Na sinela lachi, ni somia a jolili, ni somia a groñi: Tami la chibáron abrí. Coin terela canes de junelar, que junele.
neque in terram neque in sterquilinium utile est sed foras mittetur qui habet aures audiendi audiat

< Lucas 14 >