< Matthieu 22 >

1 Jezuz o komz, a lavaras a-nevez dezho dre barabolennoù:
Jesus spoke to them again in parables, saying,
2 Rouantelezh an neñvoù a zo heñvel ouzh ur roue hag a reas ur goan-eured evit e vab.
“The kingdom of heaven is like a certain king who prepared a marriage feast for his son.
3 Kas a reas e vevelien da c'hervel ar re a oa bet pedet d'an eured; met ne felle ket dezho dont.
He sent out his servants to call those who had been invited to come to the marriage feast, but they would not come.
4 Kas a reas adarre mevelien all, en ur lavarout: Lavarit d'ar re a zo bet pedet: Setu, va lein am eus fichet, lazhet em eus va ejened ha va loened lard, pep tra a zo prest, deuit d'an eured.
Again the king sent other servants, saying, 'Tell them who are invited, “See, I have prepared my dinner. My oxen and fattened calves have been killed, and all things are ready. Come to the marriage feast.”'
5 Met ne rejont van ebet ouzh kement-se, hag ez ejont, unan d'e bark, unan all d'e genwerzh,
But they paid no attention and went away, one to his farm, another to his business.
6 ha re all a grogas en e vevelien, o gwallgasas hag o lazhas.
The others seized the king's servants, treated them shamefully, and killed them.
7 Ar roue a yeas droug ennañ, hag o vezañ kaset e soudarded, e lakaas da vervel al lazherien-se, hag e tevas o c'hêr.
The king was angry, and he sent his soldiers and they killed those murderers and burned their city.
8 Neuze e lavaras d'e vevelien: An eured a zo prest, met ar re a oa bet pedet dezhi ne oant ket din anezhi.
Then he said to his servants, 'The wedding is ready, but those who were invited were not worthy.
9 It eta er c'hroazhentoù, ha galvit d'an eured an holl re a gavot.
Therefore go to the highway crossings and invite as many people to the marriage feast as you can find.'
10 E vevelien, o vezañ aet dre an hentoù, a zastumas kement a gavjont, mat ha fall, ha sal an eured a voe leuniet gant tud ouzh taol.
The servants went out to the highways and gathered together all the people they found, both bad and good. So the wedding hall was filled with guests.
11 Ar roue, o vezañ deuet evit gwelout ar re a oa ouzh taol, a welas eno un den n'en devoa ket gwisket un dilhad eured.
But when the king came in to look at the guests, he saw a man there who was not wearing wedding clothes.
12 Lavarout a reas dezhañ: Va mignon, penaos out deuet amañ hep kaout un dilhad eured? Eñ a chomas mut.
The king said to him, 'Friend, how did you come in here without wedding clothes?' But the man was speechless.
13 Neuze ar roue a lavaras d'ar vevelien: Ereit e zaouarn hag e dreid, ha taolit eñ en deñvalijenn a-ziavaez, e-lec'h ma vo goueladegoù ha grigoñsadegoù-dent.
Then the king said to the servants, 'Bind this man hand and foot, and throw him into the outer darkness, where there will be weeping and the grinding of teeth.'
14 Rak kalz a zo galvet, met nebeut a zo dibabet.
For many people are called, but few are chosen.”
15 Neuze ar farizianed a yeas d'en em guzuliañ war an doare d'e dapout en e gomzoù.
Then the Pharisees went and planned how they might entrap Jesus in his own talk.
16 Kas a rejont d'e gavout o diskibien gant an herodianed, da lavarout dezhañ: Mestr, gouzout a reomp penaos out gwirion ha penaos e kelennez hent Doue hervez ar wirionez, hep ober van eus den ebet, rak ne sellez ket ouzh diavaez an dud.
Then they sent to him their disciples, together with the Herodians. They said to Jesus, “Teacher, we know that you are truthful, and that you teach God's way in truth. You care for no one's opinion, and you do not show partiality between people.
17 Lavar deomp eta petra a soñjez: Ha dleet eo paeañ ar gwir da Gezar, pe n'eo ket?
So tell us, what do you think? Is it lawful to pay taxes to Caesar or not?”
18 Met Jezuz, oc'h anavezout o fallentez, a lavaras dezho: Perak e temptit ac'hanon, pilpouzed?
But Jesus understood their wickedness and said, “Why are you testing me, you hypocrites?
19 Diskouezit din ar moneiz ma vez paeet ar gwir gantañ. Hag e rojont dezhañ un diner.
Show me the coin for the tax.” Then they brought a denarius to him.
20 Goulenn a reas outo: Eus piv eo ar skeud hag ar skrid-mañ?
Jesus said to them, “Whose image and name are these?”
21 Int a lavaras dezhañ: Eus Kezar. Neuze e lavaras dezho: Roit eta da Gezar ar pezh a zo da Gezar, ha da Zoue ar pezh a zo da Zoue.
They said to him, “Caesar's.” Then Jesus said to them, “Then give to Caesar the things that are Caesar's, and to God the things that are God's.”
22 Souezhet eus ar pezh a glevjont, e lezjont anezhañ hag ez ejont kuit.
When they heard it, they marveled. Then they left him and went away.
23 An hevelep devezh, ar sadukeiz, hag a lavar n'eus ket a adsavidigezh a varv, a zeuas da gavout Jezuz, hag a reas outañ ar goulenn-mañ:
On that day some Sadducees, who say there is no resurrection, came to him. They asked him,
24 Mestr, Moizez en deus lavaret: Mar marv unan bennak hep bugale, e vreur a zimezo d'e intañvez, evit sevel lignez d'e vreur.
saying, “Teacher, Moses said, 'If a man dies, having no children, his brother must marry his wife and have children for his brother.'
25 Bez' e oa en hon touez seizh breur. An hini kentañ a zimezas hag a varvas; hag evel n'en devoa ket a vugale, e lezas e wreg d'e vreur.
There were seven brothers. The first married and then died. Having left no children, he left his wife to his brother.
26 En hevelep doare e c'hoarvezas gant an eil, an trede, betek ar seizhvet.
Then the second brother did the same thing, then the third, all the way to the seventh brother.
27 Ha d'an diwezhañ-holl, ar wreg a varvas ivez.
After them all, the woman died.
28 Da behini ar seizh-se e vo gwreg, en adsavidigezh a varv? Rak eo bet dezho holl.
Now in the resurrection, whose wife will she be of the seven brothers? For they all had married her.”
29 Jezuz, a respontas dezho: En dallentez oc'h, dre n'anavezit ket ar Skriturioù, na galloud Doue.
But Jesus answered and said to them, “You are mistaken, because you do not know the scriptures or the power of God.
30 Rak en adsavidigezh a varv, ar wazed n'o devo ket a wragez, nag ar gwragez a ezhec'h, met bez' e vint evel aeled Doue en neñv.
For in the resurrection they neither marry nor are given in marriage. Instead, they are like angels in heaven.
31 Met diwar-benn an adsavidigezh a varv, ha n'hoc'h eus ket lennet ar pezh en deus Doue lavaret deoc'h:
But concerning the resurrection of the dead, have you not read what was spoken to you by God, saying,
32 Me eo Doue Abraham, Doue Izaak, ha Doue Jakob? Doue n'eo ket Doue ar re varv, met Doue ar re vev.
'I am the God of Abraham, the God of Isaac, and the God of Jacob'? God is not the God of the dead, but of the living.”
33 Ar bobl a selaoue, hag a voe souezhet gant kelennadurezh Jezuz.
When the crowds heard this, they were astonished at his teaching.
34 Ar farizianed, o vezañ klevet penaos en devoa lakaet da devel ar sadukeiz, en em zastumas,
But when the Pharisees heard that Jesus had silenced the Sadducees, they gathered themselves together.
35 hag unan anezho, doktor eus al lezenn, a reas ar goulenn-mañ outañ, evit e demptañ:
One of them, a lawyer, asked him a question, testing him—
36 Mestr, pehini eo ar brasañ gourc'hemenn eus al lezenn?
“Teacher, which is the greatest commandment in the law?”
37 Jezuz a respontas dezhañ: Karout a ri an Aotrou da Zoue, eus da holl galon, eus da holl ene, hag eus da holl soñj.
Jesus said to him, “'Love the Lord your God with all your heart, with all your soul, and with all your mind.'
38 Hennezh eo ar c'hentañ hag ar brasañ eus ar gourc'hemennoù.
This is the great and first commandment.
39 Ha setu an eil a zo heñvel outañ: Karout a ri da nesañ eveldout da-unan.
And a second commandment is like it—'Love your neighbor as yourself.'
40 Eus an daou c'hourc'hemenn-se, e talc'h an holl lezenn hag ar brofeded.
On these two commandments depend the whole law and the prophets.”
41 Evel ma oa ar farizianed en em zastumet, Jezuz a reas ur goulenn outo,
Now while the Pharisees were still gathered together, Jesus asked them a question.
42 o lavarout: Petra a soñjit eus ar C'hrist? Da biv eo mab? Int a lavaras dezhañ: Da Zavid.
He said, “What do you think about the Christ? Whose son is he?” They said to him, “The son of David.”
43 Jezuz a lavaras dezho: Penaos eta e c'halv David anezhañ, dre ar Spered, e Aotrou, pa lavar:
Jesus said to them, “How then does David in the Spirit call him Lord, saying,
44 An Aotrou en deus lavaret da'm Aotrou: Azez a-zehou din, betek ma em bo graet eus da enebourien ur skabell dindan da dreid.
'The Lord said to my Lord, “Sit at my right hand, until I make your enemies your footstool”'?
45 Mar galv eta David e-unan anezhañ Aotrou, penaos eo-eñ e vab?
If David then calls the Christ 'Lord,' how is he David's son?”
46 Ha den ne c'hellas respont ur ger dezhañ. Adalek an deiz-se, hini ne gredas mui ober goulenn ebet outañ.
No one was able to answer him a word, and no man dared ask him any more questions from that day on.

< Matthieu 22 >