ଲୁକ 13
1 ସଃଡେବଃଳ୍ ସେତି ରିଲା କଃତେକ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ଆସି, ପିଲାତ ଜୁୟ୍ ଗାଲିଲିୟମଃନାର୍ ବଃନି ସେମଃନାର୍ ହୁଜା ସଃଙ୍ଗ୍ ମିସାୟ୍ ରିଲା, ସେମଃନାର୍ କଃତା ଜିସୁକେ ଜାଣାୟ୍ଲାୟ୍ ।
| وَفِي ذلِكَ الْوَقْتِ عَيْنِهِ، حَضَرَ بَعْضُهُمْ وَأَخْبَرُوهُ عَنْ أَهْلِ الْجَليلِ الَّذِينَ قَتَلَهُمْ بِيلاَطُسُ فَخَلَطَ دِمَاءَهُمْ بِدِمَاءِ ذَبَائِحِهِمْ. | ١ |
2 ତଃବେ ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ଇସଃବୁ ଗଃଟ୍ଲାକ୍ ଇ ଗାଲିଲିୟ୍ମଃନ୍ ବିନ୍ ସଃବୁ ଗାଲିଲିୟମଃନାର୍ ତଃୟହୁଣି ଅଃଦିକ୍ ହାହି ବଃଲି କି ତୁମିମଃନ୍ ମଃନେ କଃରୁଲାସ୍?
| فَرَدَّ عَلَيْهِمْ قَائِلاً: «أَتَظُنُّونَ أَنَّ هَؤُلاَءِ الْجَلِيلِيِّينَ كَانُوا خَاطِئِينَ أَكْثَرَ مِنْ أَهْلِ الْجَلِيلِ الْبَاقِينَ حَتَّى لاَقَوْا هَذَا الْمَصِيرَ؟ | ٢ |
3 ମୁଁୟ୍ ତୁମିମଃନ୍କେ କଃଉଁଲେ, ନାୟ୍ ସେମଃନ୍ ସେନ୍କାର୍ ନଃରିଲାୟ୍, ମଃତର୍ ହାହେହୁଣି ମଃନ୍ ନଃବାଦ୍ଲାୟ୍ଲେକ୍ ତୁମିମଃନ୍ ସଃବୁଲକ୍ ସେରଃକମ୍ ନାସ୍ ଅଃଉଆସ୍ ।
| أَقُولُ لَكُمْ: لاَ، وَلكِنْ إِنْ لَمْ تَتُوبُوا أَنْتُمْ فَجَمِيعُكُمْ كَذَلِكَ تَهْلِكُونَ! | ٣ |
4 ସିଲହ ତଃୟ୍ ସେ ଜୁୟ୍ ଅଃଟ୍ର ଲକାର୍ ଉହ୍ରେ ଜାଗ୍ତା ଗଃର୍ ଚଃହ୍ଳାୟ୍ ସେମଃନାର୍ ଜିବନ୍ ନିଲି, ସେମଃନାର୍ ବିସୟେ ତୁମି କାୟ୍ରି ବାବୁଲାସ୍? ସେମଃନ୍ ସଃବୁ ଜିରୁସାଲମାର୍ ଲକ୍ମଃନାର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ଅଃଦିକ୍ ହାହି ବଃଲି ତୁମିମଃନ୍ ମଃନେ କଃରୁଲାସ୍?
| أَمْ تَظُنُّونَ أَنَّ الثَّمَانِيَةَ عَشَرَ الَّذِينَ سَقَطَ عَلَيْهِمِ الْبُرْجُ فِي سِلْوَامَ فَقَتَلَهُمْ، كَانُوا مُذْنِبِينَ أَكْثَرَ مِنْ جَمِيعِ السَّاكِنِينَ فِي أُورُشَلِيمَ؟ | ٤ |
5 ମୁଁୟ୍ ମଃତର୍ ତୁମିମଃନ୍କେ କଃଉଁଲେ, ହାହେହୁଣି ମଃନ୍ ନଃବାଦ୍ଲାୟ୍ଲେକ୍ ତୁମିମଃନ୍ ହେଁ ସେବାନ୍ୟା ନଃସ୍ଟ୍ ଅଃଉଆସ୍ ।”
| أَقُولُ لَكُمْ: لاَ، وَلكِنْ إِنْ لَمْ تَتُوبُوا أَنْتُمْ فَجَمِيعُكُمْ كَذلِكَ تَهْلِكُونَ!» | ٥ |
6 ଆରେକ୍ ଜିସୁ ଇ କଃତା ହେଁ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ଗଟ୍ ଲକାର୍ ଅଙ୍ଗୁର୍ ବାଳେ ଗଟ୍ ଡୁମ୍ବୁର୍ ଗଃଚ୍ ଲାଗାୟ୍ରିଲା । ସାଉକାର୍ ଆସିକଃରି ଡୁମ୍ବୁର୍ ଗଃଚେ ହଃଳ୍ ଲଳ୍ଲା, ମଃତର୍ ସେ ହାଉଁ ନଃହାର୍ଲା ।
| ثُمَّ ضَرَبَ هَذَا الْمَثَلَ: «كَانَ عِنْدَ أَحَدِهِمْ شَجَرَةُ تِينٍ مَغْرُوسَةٌ فِي كَرْمِهِ. فَجَاءَهَا طَلَباً لِلثَّمَرِ، فَمَا وَجَدَ شَيْئاً. | ٦ |
7 ସେତାର୍ଗିନେ ସେମାନାୟ୍ ତାର୍ ଅଙ୍ଗୁର୍ ବାଳେ କାମ୍ କଃର୍ତା ମାନାୟ୍କେ କୟ୍ଲା, ‘ଦଃକ୍ ତିନି ବଃର୍ସ୍ ଅୟ୍ଲିବେ ମୁୟ୍ଁ ଆସି ଇ ଡୁମ୍ବୁର୍ ଗଃଚେ ହଃଳ୍ ଲଳୁଲେ, ମଃତର୍ ହାଉଁ ନଃହାରୁଲେ; ଇ ଡୁମ୍ବୁର୍ ଗଃଚ୍କେ ମାରିହଃକାଉ, ଇରି କାୟ୍ତାକ୍ ବୁୟ୍ଁକ୍ ନଃସ୍ଟ୍ କଃରୁଲି?’
| فَقَالَ لِلْمُزَارِعِ: هذِهِ ثَلاَثُ سِنِينَ وَأَنَا أَقْصِدُ هذِهِ التِّيِنَةَ طَلَباً لِلثَّمَرِ فَلاَ أَجِدُ شَيْئاً: اقْطَعْهَا، لِمَاذَا نَتْرُكُهَا تُعَطِّلُ الأَرْضَ؟ | ٧ |
8 ମଃତର୍ ସେ ସାଉକାର୍କେ କୟ୍ଲା, ‘ସାଉକାର୍, ଆକ୍ ଇ ବଃର୍ସ୍ ହେଁ ଚାଡିଦେସ୍, ମୁଁୟ୍ ଇ ଗଃଚାର୍ ଚାରି ହାକ୍ କଃଣିକଃରି କାତ୍ ଦଃୟ୍ନ୍ଦ୍,
| وَلكِنَّ الْمُزَارِعَ أَجَابَهُ قَائِلاً: يَاسَيِّدُ اتْرُكْهَا هذِهِ السَّنَةَ أَيْضاً، حَتَّى أَنْقُبَ التُّرْبَةَ مِنْ حَوْلِهَا وَأَضَعَ سَمَاداً. | ٨ |
9 ଆର୍ ଜଦି ଇ ଗଃଚେ ହଃଳ୍ ହଃଳ୍ଲେକ୍ ବଃଲ୍ କଃତା, ମଃତର୍ ଜଦି ହଃଳ୍ ନଃହେଳେ ତଃବେ ତୁୟ୍ ଇ ଗଃଚ୍କେ ମାରିହଃକାଉ ।’”
| فَلَعَلَّهَا تُنْتِجُ ثَمَراً! وَإِلاَّ، فَبَعْدَ ذَلِكَ تَقْطَعُهَا!» | ٩ |
10 ଗଟ୍ତର୍ ଜିସୁ ବିସାଉଁଣିବାର୍ ଦିନ୍ ଗଟେକ୍ ପାର୍ତ୍ନା ଗଃରେ ସିକ୍ୟା ଦେତିରିଲା ।
| وَكَانَ يُعَلِّمُ فِي أَحَدِ الْمَجَامِعِ ذَاتَ سَبْتٍ. | ١٠ |
11 ଆର୍ ଦଃକା ସେତି ଗଟେକ୍ ଦୁସ୍ଟ୍ ଆତ୍ମା ଡଃସିରିଲା ମାୟ୍ଜି ରିଲି, ସେ ଅଃଟ୍ର ବଃର୍ସ୍ ହଃତେକ୍ କୁବ୍ଳି ଅୟ୍ରିଲି, ସେ ସଃଳ୍କେ ଅୟ୍ ଟିଆ ଅଃଉଁକେ ନଃହାର୍ତିରିଲି ।
| وَإِذَا هُنَاكَ امْرَأَةٌ كَانَ قَدْ سَكَنَهَا رُوحٌ فَأَمْرَضَهَا طِيلَةَ ثَمَانِي عَشْرَةَ سَنَةً. وَكَانَتْ حَدْبَاءَ لاَ تَقْدِرُ أَنْ تَنْتَصِبَ أَبَداً. | ١١ |
12 ଜିସୁ ତାକ୍ ଦଃକି ଲଃଗେ କୁଦି କୟ୍ଲା, “ଏ ଆୟା, ତୁୟ୍ ନିକ ଅୟ୍ଲିସ୍!”
| فَلَمَّا رَآهَا يَسُوعُ، دَعَاهَا، وَقَالَ لَهَا: «يَاامْرَأَةُ، أَنْتِ فِي حِلٍّ مِنْ دَائِكِ!» | ١٢ |
13 ଆର୍ ଜିସୁ ତାର୍ ଉହ୍ରେ ଆତ୍ ସଃଙ୍ଗାୟ୍ଲା, ଆର୍ ସେଦାହ୍ରେ ସେ ସଃଳ୍କ୍ ଅୟ୍ ଟିଆ ଅୟ୍ଲି, ଆର୍ ସେ ଇସ୍ୱରାର୍ ଗୁଣ୍ଗାଉଁକେ ଦଃର୍ଲି ।
| وَوَضَعَ يَدَيْهِ عَلَيْهَا، فَعَادَتْ مُسْتَقِيمَةً فِي الْحَالِ، وَمَجَّدَتِ اللهَ! | ١٣ |
14 ମଃତର୍ ଜିସୁ ବିସାଉଁଣିବାର୍ ଦିନ୍ ଉଜ୍ କଃଲାକ୍ ପାର୍ତ୍ନାଗଃରାର୍ ମୁଳିକା ରିସା ଅୟ୍କଃରି ଲକ୍ମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “କାମ୍ କଃରୁକେ ଚଅ ଦିନ୍ ଆଚେ, ତଃବେ ସେସଃବୁ ଦିନ୍ ଆସିକଃରି ନିକ ଅଃଉଆ, ମଃତର୍ ବିସାଉଣିବାରେ ନିକ ଅଃଉଁକେ ଆସା ନାୟ୍ ।”
| إِلاَّ أَنَّ رَئِيسَ الْمَجْمَعِ، وَقَدْ ثَارَ غَضَبُهُ لأَنَّ يَسُوعَ شَفَى فِي السَّبْتِ، قَالَ لِلْجَمْعِ: «فِي الأُسْبُوعِ سِتَّةُ أَيَّامٍ يُسْمَحُ فِيهَا بِالْعَمَلِ. فَفِي هذِهِ الأَيَّامِ تَعَالَوْا وَاسْتَشْفُوا، لاَ فِي يَوْمِ السَّبْتِ!» | ١٤ |
15 ମଃତର୍ ମାପ୍ରୁ ତାକେ କୟ୍ଲା, “ରେ ହେଟ୍କପଟ୍ୟା, ତୁମିମଃନ୍ ସଃବୁଲକ୍ କାୟ୍ରି ବିସାଉଁଣି ଦିନ୍ ତୁମାର୍ ବଃଇଲ୍ କି ଗଃଦ ସାଳେହୁଣି ମେଲି ନଃୟ୍ କାୟ୍ ହାଣି ନଃକାଳାଉଆସ୍?
| فَرَدَّ عَلَيْهِ الرَّبُّ قَائِلاً: «يَامُنَافِقُونَ! أَلاَّ يَحُلُّ كُلُّ وَاحِدٍ مِنْكُمْ يَوْمَ السَّبْتِ رِبَاطَ ثَوْرِهِ أَوْ حِمَارِهِ مِنَ الْمِذْوَدِ وَيَذْهَبُ بِهِ فَيَسْقِيهِ! | ١٥ |
16 ତଃବେ ଦଃକା ଅଃଟ୍ର ବଃର୍ସ୍ ହଃତେକ୍ ସୟ୍ତାନ୍ ତଃୟ୍ହୁଣି କୁବ୍ଳି ଅୟ୍ରିଲି ଅବ୍ରାହାମାର୍ ବଃଉଁସାର୍ ଇ ମାୟ୍ଜିଟକି କାୟ୍ ବିସାଉଁଣିବାରେ ନିଜାର୍ ବାନ୍ଦୁଣ୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ମୁକୁଳ୍ତାର୍ ଦଃର୍କାର୍ ନଃରିଲି?”
| وَأَمَّا هذِهِ الْمَرْأَةُ، وَهِيَ ابْنَةٌ لإِبْرَاهِيمَ قَدْ رَبَطَهَا الشَّيْطَانُ طِيلَةَ ثَمَانِي عَشْرَةَ سَنَةً، أَفَمَا كَانَ يَجِبُ أَنْ تُحَلَّ مِنْ هَذَا الرِّبَاطِ فِي يَوْمِ السَّبْتِ؟» | ١٦ |
17 ଆର୍ ଜିସୁ ଇ କଃତାସଃବୁ କୟ୍ଲାକ୍, ତାର୍ ବିରଦିସଃବୁ ଲାଜ୍ ହାୟ୍ଲାୟ୍, ମଃତର୍ ଲକ୍ମଃନ୍ଦା ସେ କଃରିରିଲା ସଃବୁ କାବା କାମ୍ ଗିନେ ସଃର୍ଦା କଃରୁକେ ଦଃର୍ଲାୟ୍ ।
| وَإِذْ قَالَ هَذَا، خَجِلَ جَمِيعُ مُعَارِضِيهِ، وَفَرِحَ الْجَمْعُ كُلُّهُ بِجَمِيعِ الأَعْمَالِ الْمَجِيدَةِ الَّتِي كَانَ يُجْرِيهَا. | ١٧ |
18 ସେତାକ୍ ଜିସୁ କୟ୍ଲା, “ମାପ୍ରୁର୍ ରାଇଜ୍ କାର୍ ହର୍? ଆରେକ୍ କାର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ମୁଁୟ୍ ତାର୍ ତୁଳ୍ନା କଃରିନ୍ଦ୍?
| وَقَالَ الرَّبُّ: «مَاذَا يُشْبِهُ مَلَكُوتُ اللهِ؟ وَبِمَاذَا أُشَبِّهُهُ؟ | ١٨ |
19 ସେରି ଇବାନ୍ୟା ଗଟେକ୍ ସଃର୍ସୁ ମୁଞ୍ଜି ହର୍, ଜୁୟ୍ରି ନଃୟ୍ ଗଟ୍ଲକ୍ ତାର୍ ବାଳେ ବୁଣ୍ଲା, ଆର୍ ସେରି ବାଡି କଃରି ଗଃଚ୍ ଅୟ୍ଲି, ଆର୍ ଅଃଗାସ୍ ଉହ୍ରାର୍ ଚେଳେମଃନ୍ ଆସି ତାର୍ ଡାଳ୍ବିତ୍ରେ ଗୁଡା ଗାଲ୍ଲାୟ୍ ।”
| إِنَّهُ يُشْبِهُ بِزْرَةَ خَرْدَلٍ أَخَذَهَا إِنْسَانٌ وَأَلْقَاهَا فِي بُسْتَانِهِ، فَنَبَتَتْ وَصَارَتْ شَجَرَةً عَظِيمَةً، وَتَآوَتْ طُيُورُ السَّمَاءِ فِي أَغْصَانِهَا». | ١٩ |
20 ଜିସୁ ଆରେକ୍ କୟ୍ଲା, “ଇସ୍ୱରାର୍ ରାଇଜ୍କେ ମୁଁୟ୍ କାର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ତୁଳ୍ନା କଃରିନ୍ଦ୍?
| وَقَالَ أَيْضاً: «بِمَاذَا أُشَبِّهُ مَلَكُوتَ اللهِ؟ | ٢٠ |
21 ସେରି ଗଟେକ୍ କମିର୍ ହର୍, ଗଟେକ୍ ମାୟ୍ଜି ସେରି ନଃୟ୍କଃରି ମାଣେକ୍ ଗମ୍ଗୁଣ୍ଡ୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ମିସାୟ୍ କଃରି ଚଃଟ୍କ୍ଲି, ଆର୍ ତାର୍ହଃଚେ ସେ ସଃବୁ କମିର୍ ହର୍ ଅୟ୍ଲି ।”
| إِنَّهُ يُشْبِهُ خَمِيرَةً أَخَذَتْهَا امْرَأَةٌ وَأَخْفَتْهَا فِي ثَلاَثَةِ مَقَادِيرَ مِنَ الدَّقِيقِ حَتَّى اخْتَمَرَ الْعَجِينُ كُلُّهُ!» | ٢١ |
22 ଜିସୁ ଜିରୁସାଲମେ ଜାତିରିଲା ବଃଳ୍ ସେ ଗଃଳେ ଗଃଳେ ଆର୍ ଗାଉଁଏ ଗାଉଁଏ ବୁଲି କଃରି ଲକ୍ମଃନ୍କେ ସିକ୍ୟା ଦେତି ରିଲା ।
| وَاجْتَازَ فِي الْمُدُنِ وَالْقُرَى وَاحِدَةً بَعْدَ الأُخْرَى، يُعَلِّمُ فِيهَا وَهُوَ مُسَافِرٌ إِلَى أُورُشَلِيمَ. | ٢٢ |
23 ଗଟ୍ ଲକ୍ ତାକ୍ କୟ୍ଲା, “ମାପ୍ରୁ, ହାହେହୁଣି ମୁକ୍ତି ହାଉତା ଲକ୍ମଃନ୍ କାୟ୍ ଅଃଳକ୍?” ତଃବେ ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା,
| وَسَأَلَهُ أَحَدُهُمْ: «يَاسَيِّدُ، أَقَلِيلٌ عَدَدُ الَّذِينَ سَيَخْلُصُونَ؟» وَلكِنَّهُ قَالَ لِلْجَمِيعِ: | ٢٣ |
24 “ସାକୁଳ୍ ଦୁଆର୍ ଦଃୟ୍ ଜଃଉଁକେ ହାରୁ ସଃକାତ୍ ଉପାୟ୍ କଃରା, ବଃଲେକ୍ ମୁଁୟ୍ ତୁମିମଃନ୍କେ କଃଉଁଲେ, ଗାଦେକ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ମାପ୍ରୁର୍ ରାଇଜେ ଜଃଉଁକେ ହାରୁ ସଃକାତ୍ ଉପାୟ୍ କଃର୍ତି, ମଃତର୍ ଜଃଉଁକେ ନାହାର୍ତି ।
| «ابْذِلُوا الْجَهْدَ لِلدُّخُولِ مِنَ الْبَابِ الضَّيِّقِ، فَإِنِّي أَقُولُ لَكُمْ إِنَّ كَثِيرِينَ سَيَسْعَوْنَ إِلَى الدُّخُولِ، وَلا يَقْدِرُونَ. | ٢٤ |
25 ଗଃରାର୍ ମୁଳିକା ଉଟି ଦୁଆର୍ ଡାହ୍ଲା ହଃଚେ, ଜଃଡେବଃଳ୍ ତୁମିମଃନ୍ ହଃଦାୟ୍ ଟିଆ ଅୟ୍ରିଆସ୍ ଆର୍ ଏ ମାପ୍ରୁ ଅଃମାର୍ ଗିନେ କାହାଟ୍ ଉଗାଳ୍, ଇରି କୟ୍ କଃହାଟେ ମାରୁକେ ଦଃରାସ୍, ସଃଡେବଃଳ୍ ସେ ତୁମିକେ କୟ୍ଦ୍, ତୁମିମଃନ୍ କୁୟ୍ତିର୍ ଲକ୍, ସେରି ମୁୟ୍ଁ ନଃଜାଣି ।
| فَمِنْ بَعْدِ مَا يَكُونُ رَبُّ الْبَيْتِ قَدْ قَامَ وَأَغْلَقَ الْبَابَ، وَتَبْدَأُونَ بِالْوُقُوفِ خَارِجاً تَقْرَعُونَ الْبَابَ قَائِلِينَ: يَارَبُّ افْتَحْ لَنَا! فَيُجِيبُكُمْ قَائِلاً: لاَ أَعْرِفُ مِنْ أَيْنَ أَنْتُمْ! | ٢٥ |
26 ସଃଡେବଃଳ୍ ତୁମିମଃନ୍ କଃଉଁକେ ଦଃରାସ୍ ଅଃମିମଃନ୍ ତର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ଗଟେ ଟାଣେ କାୟ୍ଲୁ ଆଚୁ, ଆର୍ ତୁୟ୍ ଅଃମାର୍ ଡଃଣ୍ଡେ ବାଟେ ସିକ୍ୟା ଦଃୟ୍ରିଲିସ୍ ।
| عِنْدَئِذٍ تَبْدَأُونَ تَقُولُونَ: أَكَلْنَا وَشَرِبْنَا بِحُضُورِكَ، وَعَلَّمْتَ فِي شَوَارِعِنَا! | ٢٦ |
27 ମଃତର୍ ସେ ତୁମିକେ କୟ୍ଦ୍, ତୁମିମଃନ୍ କୁୟ୍ତିର୍ ଲକ୍ ସେରି ମୁଁୟ୍ ନଃଜାଣି, ରେ ଅଃଦଃର୍ମିମଃନ୍ ସଃବୁ ମର୍ ମୁଏଁହୁଣି ଦୁର୍ ଅଃଉଆ ।
| وَسَوْفَ يَقُولُ: أَقُولُ لَكُمْ، لاَ أَعْرِفُ مِنْ أَيْنَ أَنْتُمْ؛ اغْرُبُوا مِنْ أَمَامِي يَاجَمِيعَ فَاعِلِي الإِثْمِ! | ٢٧ |
28 ଜଃଡେବଃଳ୍ ତୁମିମଃନ୍ ଅବ୍ରାହାମ୍, ଇସାକ୍, ଜାକୁବକ୍ ଆର୍ ବିନ୍ ସଃବୁ ବାବ୍ବାଦିମଃନ୍କେ ଇସ୍ୱରାର୍ ରାଇଜେ ରିଲାର୍ ଦଃକାସ୍ ଆର୍ ନିଜ୍ ନିଜ୍କେ ହଃଦାୟ୍ ହଃକାଉତାର୍ ଦଃକାସ୍, ସଃଡେବଃଳ୍ ସେତି ତୁମିମଃନ୍ କାନ୍ଦାସ୍ ଆର୍ ଦାତ୍ ଚାବି ଅଃଉଆସ୍ ।
| هُنَاكَ سَيَكُونُ الْبُكَاءُ وَصَرِيرُ الأَسْنَانِ، عِنْدَمَا تَرَوْنَ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ وَجَمِيعَ الأَنْبِيَاءِ فِي مَلَكُوتِ اللهِ وَأَنْتُمْ مَطْرُوحُونَ خَارِجاً. | ٢٨ |
29 ଆରେକ୍ ଉଦ୍ତି ଆର୍ ବୁଡ୍ତି, ଉତୁର୍ ଆର୍ ଦଃକିଣ୍ବାଟ୍ୟାର୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ଆସି ମାପ୍ରୁର୍ ରାଇଜେ କାଉଁକେ ବଃସ୍ତି ।
| وَسَيَأْتِي أُنَاسٌ مِنَ الشَّرْقِ وَالْغَرْبِ، وَمِنَ الشِّمَالِ وَالْجَنُوبِ، وَيَتَّكِئُونَ فِي مَلَكُوتِ اللهِ. | ٢٩ |
30 ଆର୍ ଦଃକା, ଜୁୟ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ଅଃବେ ହଃଚେ ଆଚ୍ତି ସେମଃନ୍ ଆଗାଳି ଅଃଉତି ଆର୍ ଆଗାଳି ରିଲା ଲକ୍ମଃନ୍ ହଃଚେ ଅଃଉତି ।”
| فَإِذاً آخِرُونَ يَصِيرُونَ أَوَّلِينَ، وَأَوَّلُونَ يَصِيرُونَ آخِرِينَ». | ٣٠ |
31 ସଃଡେବଃଳ୍ କଃତେକ୍ ପାରୁସିମଃନ୍ ଆସି ଜିସୁକେ କୟ୍ଲାୟ୍, “ତୁୟ୍ ଇ ଟାଣ୍ ଚାଡିକଃରି ବାରାୟ୍ଜାଆ, କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ହେରଦ୍ ତକେ ମଃର୍ଣ୍ଣେ ମାରୁକ୍ ମଃନ୍ କଃରୁଲା ।”
| فِي تِلْكَ السَّاعَةِ نَفْسِهَا، تَقَدَّمَ إِلَيْهِ بَعْضُ الْفَرِّيسِيِّينَ، قَائِلِينَ لَهُ: «انْجُ بِنَفْسِكَ! اهْرُبْ مِنْ هُنَا، فَإِنَّ هِيرُودُسَ عَازِمٌ عَلَى قَتْلِكَ». | ٣١ |
32 ତଃବେ ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ତୁମିମଃନ୍ ଜାୟ୍ ସେ କଲ୍ୟାକ୍ କଃଉଆ, ଦଃକା ମୁଁୟ୍ ଆଜି ଆର୍ କାଲି ବୁତ୍ ଚାଡାଉଁଲେ ଆର୍ ରଗିମଃନ୍କେ ନିକା କଃରୁଲେ, ଆର୍ ତିନି ଦିନ୍କେ ମର୍ କାମ୍ ହୁରା ଅୟ୍ଦ୍ ।
| فَقَالَ لَهُمْ: «اذْهَبُوا، قُولُوا لِهَذَا الثَّعْلَبِ: هَا أَنَا أَطْرُدُ الشَّيَاطِينَ وَأَشْفِي الْمَرْضَى الْيَوْمَ وَغَداً. وَفِي الْيَوْمِ الثَّالِثِ يَتِمُّ بِي كُلُّ شَيْءٍ. | ٣٢ |
33 ଜଃନ୍ଅଃଅ, ଆଜି, କାଲି ଆର୍ ହଃରିଦିନ୍ ମକ୍ ଜଃଉଁକେ ହଃଳେଦ୍, ବଃଲେକ୍ ଜିରୁସାଲମ୍ ଗଃଳାର୍ ହଃଦାୟ୍ ବାବ୍ବାଦି ମଃର୍ତା କଃତା ନାୟ୍ ।”
| وَلكِنْ لاَبُدَّ أَنْ أُكَمِّلَ مَسِيرَتِي الْيَوْمَ وَغَداً وَمَا بَعْدَهُمَا، لأَنَّهُ لاَ يُمْكِنُ أَنْ يَهْلِكَ نَبِيٌّ إِلاَّ فِي أُورُشَلِيمَ! | ٣٣ |
34 “ଏ ଜିରୁସାଲମ୍, ଏ ଜିରୁସାଲମ୍, ବାବ୍ବାଦିମଃନ୍କେ ମଃର୍ଣ୍ଣେ ମାରି ରିଲା ଜିରୁସାଲମ୍ ଆର୍ ମାପ୍ରୁ ହଃଟାୟ୍ ରିଲା ଲକ୍ମଃନ୍କେ ଟେଳା ଚେଚି ମଃର୍ଣ୍ଣେ ମାରି ରିଲା ଜିରୁସାଲମ୍, ମାୟ୍କୁକ୍ଡ଼ା ଜଃନ୍କଃରି ଡେଣା ତଃଳେ ତାର୍ ହିଲାମଃନ୍କେ ରୁଣ୍ଡାୟ୍ଦ୍, ସେବାନ୍ୟା ମୁଁୟ୍ କଃତେକ୍ ତର୍, ତର୍ ହିଲାମଃନ୍କେ ଗଟେ ଟାଣେ କଃରୁକେ ମଃନ୍ କଃଲେ, ମଃତର୍ ତୁମିମଃନ୍ ମଃନ୍ ନଃକେଲାସ୍ ।
| يَاأُورُشَلِيمُ، يَاأُورُشَلِيمُ، يَاقَاتِلَةَ الأَنْبِيَاءِ وَرَاجِمَةَ الْمُرْسَلِينَ إِلَيْهَا؛ كَمْ مَرَّةٍ أَرَدْتُ أَنْ أَجْمَعَ أَوْلاَدَكِ مَعاً كَمَا تَجْمَعُ الدَّجَاجَةُ فِرَاخَهَا تَحْتَ جَنَاحَيْهَا، وَلكِنَّكُمْ لَمْ تُرِيدُوا! | ٣٤ |
35 ଦଃକା, ତୁମାର୍ ଗଃର୍ ତୁମିମଃନାର୍ ଆତେ ଚାଡିଦିଆ ଅଃଉଁଲି; ଆର୍ ମୁଁୟ୍ ତୁମିମଃନ୍କେ କଃଉଁଲେ, ‘ମାପ୍ରୁର୍ ନାଉଁଏ ଜେ ଆସୁଲା, ସେ ବାୟ୍ଗ୍, ତୁମିମଃନ୍ ଜୁୟ୍ ଦିନ୍ ଇ କଃତା କଃଉଆସ୍, ସେଦିନ୍ ନାଆସ୍ତା ହଃତେକ୍ ମକ୍ ତୁମିମଃନ୍ ଆରେକ୍ ନଃଦେକାସ୍ ।’”
| هَا إِنَّ بَيْتَكُمْ يُتْرَكُ لَكُمْ خَرَاباً! وَأَقُولُ لَكُمْ: إِنَّكُمْ لَنْ تَرَوْنِي أَبَداً، حَتَّى يَأْتِيَ وَقْتٌ تَقُولُونَ فِيهِ: مُبَارَكٌ الآتِي بِاسْمِ الرَّبِّ!» | ٣٥ |
