मत्ती 20

1 “स्वर्गेरू राज़ तैस ज़िमदारेरू ज़ेरूए ज़ै झ़ेझ़ां उट्ठतां ते अपने दाछ़री बागी मां मज़दूर कम्मे लाए।

১“স্বৰ্গৰাজ্য এজন গৰাকীৰ নিচিনা৷ তেওঁ এদিন নিজৰ দ্ৰাক্ষাবাৰীৰ কামৰ বাবে অতি ৰাতিপুৱাতে বনুৱা সকলক বিচাৰি ওলাই গ’ল।

2 तैनी अक दीनार रोज़ मुजुरी देनेरे लेइ तैना बागी मां भेज़े।

২তেওঁ এক একদীনাৰ দিবলৈ বনুৱা সকলৰ সৈতে বন্দবস্ত কৰি সিহঁতক দ্ৰাক্ষাবাৰীলৈ পঠাই দিলে।

3 फिरी नौ बज़ेइं बेइर गेइतां तैनी बज़ारे मां काई लोक बेकार खड़े लाए।

৩প্রায় নটা বজাত তেওঁ আকৌ ওলাই গ’ল আৰু আন কিছুমান বনুৱাক বজাৰত তেতিয়াও থিয় হৈ থকা দেখি তেওঁ সিহঁতক ক’লে,

4 तैनी तैन सेइं ज़ोवं, ‘तुस भी मेरी बागी मां गाथ, ते ज़ैन किछ जेइज़ भोलू अवं तुसन देलो।’ तैना कम्मे पुड़ जो जे।

৪‘তোমালোকেও মোৰ দ্ৰাক্ষাবাৰীলৈ কাম কৰিবলৈ যোৱা। তোমালোককো মই উচিত মজুৰী দিম।’ তেতিয়া সিহঁতেও কাম কৰিবলৈ গ’ল।

5 फिरी तैनी दुपहरेईं ते ट्लेइ बज़न तगर एन्ने कियूं।

৫আকৌ প্রায় বাৰটা আৰু তাৰ পাছত তিনিটা বজাত তেওঁ ওলাই গৈ, সেই একেদৰেই কৰিলে।

6 पंच़े बज़ेइं तैनी बेइर निस्तां किछ होरे लोक भी खड़खड़े लेइतां तैन पुच़्छ़ू, ‘तुस झ़ेझ़ेरे देंते किजो खेड़ोरेथ?’ तैनेईं जुवाब दित्तो, ‘अस केन्चे कम्मे नईं लोरे।’

৬পুণৰ প্রায় পাঁচ মান বজাত তেওঁ ওলাই গৈ আন কেইজনমান বনুৱাক থিয় হৈ থকা দেখি সিহঁতক সুধিলে, ‘তোমালোকে একো কাম নকৰাকৈ গোটেই দিনতো ইয়াত কিয় থিয় হৈ আছা?

7 तैनी तैन सेइं ज़ोवं, ‘तुस भी मेरे बागी मां गाथ ते कम केरा।’”

৭সিহঁতে তেওঁক ক’লে, ‘কোনেও আমাক কামত লগোৱা নাই।’ তেতিয়া তেওঁ সিহঁতক ক’লে, ‘তোমালোকো মোৰ দ্ৰাক্ষাবাৰীৰ কামলৈ যোৱা।’

8 “ड्लोझ़ी तैनी बागरे मालिके अपने मुन्शी सेइं ज़ोवं कि, ‘पेइले लग्गोरे मज़दूर ते पत्ती कम्मे लग्गोरे मज़दूर सेब्भन अक-अक दीनार दिहाड़ी दे।’

৮পাছত গধূলি সময়ত, সেই দ্ৰাক্ষাবাৰীৰ গৰাকীয়ে নিজৰ কর্মচাৰীক ক’লে, ‘বনুৱা সকলক মাতি শেষৰ জনৰ পৰা আৰম্ভ কৰি, প্ৰথম জনলৈকে প্রত্যেককে মজুৰী দিয়া।’

9 ज़ैना पंच़े बज़ेइं ओरे थिये, तैन भी अक दीनार पूरी दिहाड़ी मैल्ली।

৯পাঁচ মান বজাত যি সকলক বনুৱাক কামত লগোৱা হৈছিল, সিহঁতে আহি এক দীনাৰকৈপালে।

10 ज़ैना मज़दूर झ़ेझ़ां कम्मे लग्गोरे थिये तैन केरि बारी आई त तैनेईं सोचू कि असन जादे मैलनेन, पन तैन भी अक-अक दीनार मैल्लो।

১০তাতে যি সকল বনুৱাক প্ৰথমে কামত লগোৱা হৈছিল, সিহঁতে বেচিকৈ মজুৰী পাব বুলি মনে মনে ভাবিলে; কিন্তু সিহঁতেও এক একদীনাৰহে পালে।

11 ज़ैखन दिहाड़ी मैल्ली, त तैस मालिकेरे बारे मां तैना एप्पू मांमेइं बुराई केरने लग्गे।

১১সিহঁতে নিজৰ মজুৰী পোৱাৰ পাছত গৰাকীৰ বিৰুদ্ধে অভিযোগ কৰি ক’লে,

12 ‘पत्ती लोरे मज़दूरेईं सिर्फ अक घैन्टो कम कियोरूए, ते तीं तैन भी असन बराबर ज़ैनेईं सैरी दिहैड़ी कम कियां मुजुरी दित्ती।’

১২“আমি গোটেই দিনটো ৰ’দৰ তাপত কাম কৰিলোঁ; কিন্তু এই শেষত অহা বনুৱা সকলে মাত্ৰ এঘন্টা কাম কৰিছে, তথাপি আপুনি সিহঁতক আমাৰ সমানেই দিলে।”

13 तैनी तैन मरां एक्की जुवाब दित्तो, ‘दोस्त मीं तीं सेइं कोई बेइन्साफी नईं कियोरी, कुन मीं तीं सेइं अक दीनार दिहैड़री गल न थी कियोरी?

১৩তেতিয়া গৰাকীয়ে সিহঁতৰ মাজৰ এজনক উত্তৰ দিলে, “বন্ধু, মই তোমালোকৰ ওপৰত একো অন্যায় কৰা নাই; তোমালোকে জানো মোৰ লগত এক দীনাৰত কাম কৰিবলৈ বন্দবস্ত কৰা নাছিলা?

14 एल्हेरेलेइ ज़ै तेरी मज़दूरीए तै ट्ला ते च़लो गा, ए मेरी मर्ज़ीए कि बादे मां लग्गोरे मज़दूर भी एत्रे देईं।

১৪তোমালোকক যিমান দিছোঁ, এই শেষৰ কেইজনকো সিমান দিবলৈ মোৰ ইচ্ছা; নিজৰ পাবলগীয়াখিনি লৈ তোমালোক গুচি যোৱা৷

15 कुन मीं ए अधिकार नईं कि अपने माले मरां ज़ैन चैईं तैन केरि? तू मीं पुड़ एल्हेरेलेइ ज़लतस कि अवं खुल्ले दिले सेइं देने बालोईं?’

১৫যিবোৰ মোৰ নিজৰ বস্তু, সেইবোৰ মই নিজৰ ইচ্ছামতে ব্যৱহাৰ কৰাৰ অধিকাৰ জানো মোৰ নাই? নে মই উত্তম কৰ্ম কৰা বাবে তোমালোকৰ চকু পুৰিছে?

16 एल्हेरेलेइ बड़े मैन्हु ज़ैना हुन्ना पेइले आन, तैना बादे मां पत्रोवं भोनेन, ते ज़ैना हुन्ना पत्रोवं आन, तैना बादे मां पेइले भोनेन।”

১৬এইদৰে পাছ হোৱা সকল আগ হ’ব আৰু আগ হোৱা সকল পাছ হ’ব।”

17 यरूशलेम नगरे जो गांते बार यीशुए अपने 12 चेलन अलग नेइतां तैन सेइं ज़ोवं, कि तैस सेइं कुन भोने बालूए।

১৭তাৰ পাছত যীচু যিৰূচালেমলৈ যোৱাৰ পথত, বাৰ জন শিষ্যক একাষৰীয়া কৰি মাতি নি ক’লে,

18 “हेरा, अस यरूशलेम नगरे जो च़लोरेम, मैनेरू मट्ठू प्रधान याजकां ते शास्त्री लोकां केरे हवाले कियूं गालू, ते तैना तैस मारनेरे काबल ठैरेले।

১৮“চোৱা, আমি যিৰূচালেমলৈ গৈ আছোঁ; তাত মানুহৰ পুত্ৰক প্ৰধান পুৰোহিত আৰু বিধানৰ অধ্যাপক সকলৰ হাতত শোধাই দিয়া হ’ব; তাতে তেওঁলোকে তেওঁক দোষী কৰি প্ৰাণদণ্ডৰ আজ্ঞা দিব;

19 तैस गैर कौमां केरे हवाले केरेले, तैना मैनेरे मट्ठेरी यानी मेरी हासी बनाले, ते तैस कोड़े बाहेले, ते फिरी तैस क्रूसे पुड़ च़ाढ़ेले, ते अवं ट्लेइयोवं दिहाड़े फिरी ज़ींतो भोलो।”

১৯তেওঁলোকে তেওঁক বিদ্রূপ কৰিবৰ কাৰণে চাবুকেৰে কোবাবলৈ আৰু ক্রুচত দিবলৈ অনা-ইহুদী সকলৰ হাতত শোধাই দিব; কিন্তু তিন দিনৰ দিনা তেওঁক তোলা হ’ব।”

20 तैखन जब्दी नंव्वेरे मैनेरां मट्ठां केरि अम्मा अपने मट्ठन सेइं साथी यीशु कां आई, ते तैस कां मिनत केरने लाई ते तैस करां किछ मगने लग्गी।

২০তাৰ পাছত চিবদিয়ৰ পুতেক দুজনক সিহঁতৰ মাকে লগত লৈ যীচুৰ ওচৰলৈ আহিল আৰু প্ৰণিপাত কৰি তেওঁৰ ওচৰত যাচনা কৰিলে।

21 तैने तैस पुच़्छ़ू, “तीं कुन लोड़ते?” तैसां ज़ोवं, “वचन दे, कि मेरां इन्ना मट्ठां तेरे राज़्ज़े मरां अक तेरे देइने पासे त होरू तेरे बाएं पासे बिश्शन।”

২১তেতিয়া যীচুৱে তেওঁক সুধিলে “তুমি কি বিচাৰি আহিছা?” তেওঁ যীচুক ক’লে, “আপুনি এই আদেশ দিয়ক যেন আপোনাৰ ৰাজ্যত মোৰ এই দুটা পুত্ৰৰ এটাই আপোনাৰ সোঁ হাতে, আনটোৱে বাওঁহাতে বহিবলৈ পায়।”

22 पन यीशुए तैन सेइं ज़ोवं, “तुस न ज़ानथ कि कुन मगने लग्गोरेथ! ज़ेन्च़रे दुख अवं झ़लने बालोईं, कुन तुस झ़ेल्ली सकतथ? तैनेईं जुवाब दित्तो, हाँ झ़ेल्ली सकतम।”

২২যীচুৱে উত্তৰ দি ক’লে, “তোমালোকে কি খুজিছা, সেই বিষয়ে নাজানা। মই যি পাত্ৰত পান কৰিবলৈ গৈছোঁ, তোমোলোকে সেই পাত্ৰত পান কৰিব পাৰিবা নে?” তেওঁলোকে তেওঁক ক’লে ‘পাৰিম’।

23 तैनी तैन सेइं ज़ोवं, “तुस मेरे ज़ेरो दुःख झ़ल्लेले, पन एन मेरू कम नईं कि एक्की देइने पासे ते होरि बांए पासे बिशैली, ए ठार ज़ेसेरे लेइ मेरे बाजेरे तरफां रखोरीए तै तैसेरे लेइए।”

২৩তেওঁ তেওঁলোকক ক’লে, “তোমালোকে মোৰ পান-পাত্ৰত পান কৰিবা হয়, কিন্তু মোৰ সোঁ হাতে আৰু বাওঁহাতে বহিবলৈ দিবৰ বাবে মোৰ ক্ষমতা নাই৷ মোৰ পিতৃয়ে যি লোক সকলৰ কাৰণে ইয়াক যুগুত কৰি ৰাখিছে, তেওঁলোককহে দিয়া হ’ব।”

24 एन शुन्तां होरि दश चेलेईं तैन दूई ढ्लान पुड़ नराज़ भोइ जे।

২৪এই কথা শুনি আন দহ জন শিষ্যই এই দুজন ভাই-ককায়েকৰ প্ৰতি অসন্তুষ্ট হ’ল।

25 यीशुए अपने सारे चेले नेड़े कुजेइतां, तैन सेइं ज़ोवं, “होरि कौमां केरे प्रधान अपने लोकन पुड़ राज़ केरतन, ते तैन केरे मालिक तैन पुड़ अधिकार रखतन।

২৫তেতিয়া যীচুৱে শিষ্য সকলক মাতি ক’লে, “তোমালোকে এই কথা জানা যে, অনা-ইহুদী সকলৰ শাসনকৰ্তা সকলে তেওঁলোকৰ ওপৰত প্ৰভুত্ব কৰে, আৰু নেতা সকলে তেওঁলোকৰ ওপৰত ক্ষমতা চলায়।

26 पन तुसन मां एरू न लोड़े भोरू, बल्के तुसन मां ज़ै बड्डो बन्नो चाते, तै सेब्भी केरो सेवक बने।

২৬তোমালোকৰ মাজত তেনে হোৱা উচিত নহয়; তোমালোকৰ মাজত যি কোনোৱে মহান হবলৈ ইচ্ছা কৰে, তেওঁ তোমালোকৰ সেৱাকাৰী হওক৷

27 ज़ै कोई तुसन मां प्रधान बन्नू चाए, तै सेब्भी केरो गुलाम बने,

২৭যি কোনোৱে তোমালোকৰ মাজত প্ৰথম হবলৈ ইচ্ছা কৰে, তেওঁ তোমালোকৰ দাস হওক,

28 ज़ेन्च़रे कि मैनेरू मट्ठू एल्हेरेलेइ नईं ओरूए कि कोई तैसेरी सेवा केरे, बल्के एल्हेरेलेइ कि सेवा केरे, ते अपनि जान बड़े लोकां केरे छुटकारेरे लेइ दे।”

২৮মানুহৰ পুত্ৰই সেৱা-শুশ্রূষা পাবলৈ নহয়, কিন্তু সেৱা শুশ্ৰূষা কৰিবলৈ আৰু অনেকৰ মুক্তিৰ মূল্যৰ অৰ্থে নিজৰ প্ৰাণ দিবলৈহে আহিল৷”

29 ज़ैखन यीशु त तैसेरे चेले यरीहो नगरे मरां च़लोरे थिये, त बड़े लोक तैस पत्पती च़ले।

২৯পাছত যীচু আৰু তেওঁৰ শিষ্য সকল যিৰীহো নগৰৰ পৰা ওলাই যাওঁতে, অনেক লোক যীচুৰ পাছে পাছে গ’ল।

30 दूई काने बत्ती मां बिश्शोरे थिये, तैनेईं एन शुनू कि यीशु इस बत्तां च़लोरोए, त तैना चिन्डां मारने लग्गे, “हे प्रभु दाऊदेरा मट्ठां असन पुड़ दया केर।”

৩০তাতে বাটৰ কাষত দুজন অন্ধ বহি আছিল; যীচু সেই বাটেদি যোৱা শুনি সিহঁতে চিঞৰি চিঞৰি কবলৈ ধৰিলে, “হে দায়ুদৰ বংশৰ সন্তান আমাক দয়া কৰক”।

31 लोक तैन झ़िड़कने ते ज़ोने लग्गे कि च़ुप राथ, पन तैना मना चिन्डां मारने लग्गे, “हे प्रभु, दाऊदेरा मट्ठां असन पुड़ दया केर।”

৩১কিন্তু সিহঁতক মনে মনে থাকিবলৈ লোক সকলে ডবিয়ালে; কিন্তু সিহঁতে তেতিয়া পুনৰ বৰকৈ চিঞৰিহে ক’লে, “হে প্ৰভু, দায়ুদৰ বংশৰ সন্তান, আমাক দয়া কৰক”।

32 तैखन यीशु खेड़ोव ते तैन कुजेइतां पुच्छ़ने लगो, “तुस कुन चातस अवं तुश्शे लेइ केरि?”

৩২তেতিয়া যীচু থমকি ৰ’ল আৰু সিহঁতক মাতি সুধিলে, “তোমালোকে কি বিচাৰা? মই তোমালোকৰ কাৰণে কি কৰিম?”

33 तैन कानेईं जुवाब दित्तो, “हे प्रभु अस चातम कि इश्शी एछ़्छ़न लौ एज्जे।”

৩৩সিহঁতে যীচুক ক’লে, “হে প্ৰভু, আমাৰ চকু মুকলি কৰক।”

34 यीशुए तैन पुड़ बड़ो तरस अव, ते तैनी तैन केरे एछ़्छ़न पुड़ हथ रख्खो ते तैना लहने लग्गे, ते दुइये काने यीशु पत्ती च़ले जे।

৩৪তেতিয়া সিহঁতলৈ মৰম লাগি যীচুৱে সিহঁতৰ চকু চুলে; তেতিয়াই সিহঁতে দেখা পালে আৰু তেওঁৰ পাছে পাছে গ’ল।