मरकुस 12
1 तैल्ला पत्ती, यीशु यहूदी लोकां केरे लीडरन सेइं मिसालन मां गल्लां केरने लगो, “एक्सां, एक्की मैने दाछ़री बाग लाई, ते बागारे च़ेव्रे पासन बाड़ दित्तो, त दाछ़ारो रस कढनेरे लेइ कुण्ड बनावं, ते तैनी तैस बागारी रखवाली केरनेरे लेइ अक उच्ची कूड़ी बनाई। तैल्ला पत्ती, तै मैन्हु तैस बागारो ठेको किछ ज़मीनदारन देइतां होरि मुल्खे जो च़लो जेव।
Wtedy zaczął do nich mówić w przypowieściach: [Pewien] człowiek założył winnicę, ogrodził ją płotem, wykopał prasę, zbudował wieżę i wydzierżawił ją rolnikom, i wyjechał.
2 ज़ैखन फल्लेरो मौसम अव, त तैनी ज़मीनदारन कां अक नौकर भेज़ो कि ज़मीनदारन केरां दाछ़ारे बागारे फल्लां केरो अपनो हिस्सो आने।
A gdy nadszedł czas, posłał do rolników sługę, aby odebrał od nich plony winnicy.
3 पन ज़ैखन तै नौकर बागी मां पुज़्ज़ो, त तैन किसानेईं तै ट्लेइतां मड्डो त खाली हथ्थेइं वापस भेज़ो।
Lecz oni schwytali go, pobili i odesłali z niczym.
4 ज़ैखन बागारे मालिके शुनू कि तैनेईं एन कुन कियूं, त तैनी होरो अक नौकर फिरी भेज़ो। पन तैनेईं तैसेरो भी दोग बन्नो ते तैसेरी बेज़ती केरतां भेज़ी दित्तो।
I znowu posłał do nich innego sługę, którego ukamienowali, zranili w głowę i odesłali znieważonego.
5 फिरी तैनी मालिके होरो अक नौकर तैन कां भेज़ो। तैनेईं तै भी मैरी छ़ड्डो। तैखन तैनी होरे जादे नौकर भेज़े। तैन मरां तैनेईं किछ मड्डे, ते किछ मारे।
Ponownie posłał innego [sługę], lecz i tego zabili. I wielu innych, z których jednych pobili, a innych pozabijali.
6 तैस मालिके कां अक्के रेवरो थियो, ज़ैन तैसेरू ट्लारू मट्ठू थियूं। आखरी मां, तैनी तै भी तैन कां एन सोचतां भेज़ू कि तैना मेरे मट्ठेरी इज़्ज़त केरले।
A mając jeszcze jednego, swego umiłowanego syna, posłał do nich na koniec i jego, mówiąc: Uszanują mego syna.
7 पन ज़ैखन मालिकेरू मट्ठू तैन कां अव, त तैन किसानेईं एप्पू मांमेइं ज़ोवं, ‘ए त एस बागारो वारिस आए। एज्जा, अस एस भी मैरी छ़ड्डम, तैखन एसेरी जेइदात इश्शी भोनी।’
Ale rolnicy mówili między sobą: To jest dziedzic. Chodźmy, zabijmy go, a dziedzictwo będzie nasze.
8 एल्हेरेलेइ, तैनेईं तै ट्लेइतां मैरी छ़ड्डो, ते बागारे बेइर शेरी छ़ड्डो।”
I schwytawszy go, zabili i wyrzucili z winnicy.
9 तैखन यीशुए तैन मैनन् पुच़्छ़ू, “हुनी बागारो मालिक तैन ज़मीनदारन सेइं कुन केरेलो? अवं ज़ोतईं कि तैनी कुन केरनू, तै एइतां तैन किसानां केरो नाश केरेलो, ते बागारो ठेको होरि केन्ची ज़मीनदारन देलो!”
Cóż więc zrobi pan winnicy? Przyjdzie i wytraci tych rolników, a winnicę odda innym.
10 “कुन तुसेईं पवित्रशास्त्रे मां मसीहेरे बारे मां ई गल नईं पढ़ोरी? तैस मां लिखोरूए कि, ‘ज़ै घोड़ राज़-मिस्त्रेईं निकम्मो ठहरेवरो थियो, तै मकानेरो खास घोड़ बेनि जेव।
Czy nie czytaliście tych [słów] Pisma: Kamień, który odrzucili budujący, stał się kamieniem węgielnym;
11 एन प्रभु परमेशरेरी तरफां एन्च़रां भोव, ते कने इश्शी नज़री मां ए हैरान भोनेरी गल आए!’”
Pan to sprawił i jest to cudowne w naszych oczach?
12 ज़ैखन यहूदी लोकां केरे लीडरेईं एन शुनू, त तैनेईं सेमझ़ी छ़ड्डू कि यीशुए ई मिसाल इश्शे खलाफ ज़ोरीए। एल्हेरेलेइ, तैना सेरकोए। त तैनेईं यीशु कैद केरनू चाव। पन तैना लोकन केरां डरे, एल्हेरेलेइ तैस छ़ेडतां च़ेलि जे।
Starali się więc go schwytać, ale bali się ludu. Wiedzieli bowiem, że przeciwko nim powiedział tę przypowieść. Zostawili go więc i odeszli.
13 तैल्ला पत्ती, यहूदी लोकां केरे लीडरेईं यीशु कां किछ फरीसी लोक त कने हेरोदेस राज़ेरे लोक भेज़े, ताके तैना यीशुए अपनि गल्लन मां फसान।
Potem posłali do niego niektórych z faryzeuszy i herodianów, aby go pochwycili w mowie.
14 तैनेईं यीशु कां एइतां तैस सेइं ज़ोवं, “हे गुरू, अस ज़ानतम कि तू सच़्च़ो आस, त केन्चेरी परवाह न केरस, किजोकि तू सारे मैनन् बराबर समझ़तस, त तू परमेशरेरी गल्लां लोकन सच़्च़ाई सेइं शुनातस। एल्हेरेलेइ असन ज़ो, कुन रोम-मुल्खेरे महाराज़े जो चुंगी देनी जेइज़ आए कि नईं?
Gdy przyszli, powiedzieli mu: Nauczycielu, wiemy, że jesteś prawdziwy i nie zważasz na nikogo. Nie oglądasz się bowiem na osobę ludzką, ale drogi Bożej w prawdzie uczysz. Czy wolno płacić podatek cesarzowi, czy nie? Mamy go płacić czy nie płacić?
15 अस देम या न देम?” यीशुए तैन केरू पाखंड ज़ेनतां तैन सेइं ज़ोवं, “मीं किजो अज़मातथ? अक सिक्को (दीनार) मीं कां आनां कि अवं तैस हेरी।”
A on poznał ich obłudę i powiedział do nich: Czemu wystawiacie mnie na próbę? Przynieście mi grosz, żebym [mógł] go zobaczyć.
16 तैनेईं आनो, तैखन यीशुए तैन पुच़्छ़ू, “इस सिक्के पुड़ केसेरी शकल त केसेरू नवं आए?” तैनेईं जुवाब दित्तो, “महाराज़ेरू आए।”
I przynieśli [mu]. A on ich zapytał: Czyj to wizerunek i napis? Odpowiedzieli mu: Cesarza.
17 यीशुए तैन सेइं ज़ोवं, “ज़ैन महाराज़ेरू आए तैन बड्डे राज़े देथ, ते ज़ैन परमेशरेरू आए तैन परमेशरे देथ।” ज़ैखन फरीसी लोकेईं ते कने हेरोदेस राज़ेरे लोकेईं एन शुनू, त तैखन तैना बड़े हैरान भोए।
Wtedy Jezus im powiedział: Oddawajcie więc cesarzowi to, co [należy do] cesarza, a co [należy do] Boga – Bogu. I podziwiali go.
18 तैल्ला पत्ती, सदूकी लोक यीशु कां आए। तैना ज़ोतन मुड़दे ज़ींते न भोन। त तैनेईं यीशु पुच़्छ़ू,
Potem przyszli do niego saduceusze, którzy mówią, że nie ma zmartwychwstania, i pytali go:
19 “हे गुरू, बड़े पेइले मूसे असन जो कानूने मां लिखोरू थियूं कि अगर कोई मैन्हु बेऔलाद मेरि गाए त तैसेरी कुआन्श रेइ गाए, त तैसेरो ढ्ला तैसेरी लैड़ी सेइं ड्ला बनाए, त अपने ढ्लाएरे लेइ औलाद पैदा केरे, ताके तैसेरी खानदानी राए।
Nauczycielu, Mojżesz nam napisał, że jeśli czyjś brat umrze i pozostawi żonę, a nie pozostawi dzieci, to jego brat ma ożenić się z jego żoną i wzbudzić potomstwo swemu bratu.
20 सत ढ्ला थिये। पेइलो ढ्ला ड्ला बनेइतां बेऔलाद मेरि जेव।
Otóż było siedmiu braci. Pierwszy ożenił się i umarł, nie zostawiwszy potomstwa.
21 तैखन दुइयोवं ढ्लाए तैस कुआन्शी सेइं ड्ला बनाव। तै भी बेऔलाद मेरि जेव। तेन्च़रां ट्लेइयोवं ढ्लाए भी कियूं।
Potem ożenił się z nią drugi i umarł, lecz i ten nie zostawił potomstwa, tak samo trzeci.
22 त सते ढ्लाएईं तैस कुआन्शी सेइं एक्केरे पत्ती एक्के ड्ला कियो, पन औलाद न भोइ। सैरेन पत्ती तै कुआन्श भी मेरि जेई।
I tak pojęło ją siedmiu braci, ale nie zostawili potomstwa. Na koniec, po wszystkich umarła i ta kobieta.
23 एल्हेरेलेइ, परमेशर लोक मुड़दन मरां ज़ींते केरनेरे पत्ती, यानी ज़ैखन लोक ज़ींते भोले, त तैखन तै कुआन्श तैन सत्तन मरां केसेरी लाड़ी भोली? किजोकि तै इड़ी धेरती पुड़ सत्तां केरि लाड़ी भोरी थी।”
Przy zmartwychwstaniu więc, gdy powstaną, którego z nich będzie żoną? Bo siedmiu miało ją za żonę.
24 यीशुए तैन सेइं ज़ोवं, “तुश्शी सोच केत्री गलत आए! कुन तुसन पतो किजो? किजोकि तुस पवित्रशास्त्रे मां लिखोरी गल्लन त कने परमेशरेरी शक्ति न ज़ानथ!
Na to Jezus im odpowiedział: Czyż nie dlatego błądzicie, że nie znacie Pisma ani mocy Boga?
25 तुसेईं ज़ै कहानी ज़ोई, तैस मां तै कुआन्श तैन सत्तन मरां केन्चेरी लाड़ी नईं भोनी, किजोकि ज़ैखन लोक मुड़दन मरां ज़ींते भोले, त तैखन कोई केन्ची सेइं ड्ला न बनालो, पन तैना स्वर्गे मां परमेशरेरे स्वर्गदूतां केरे ज़ेरे भोले, ज़ैना ड्ला न बनान।
Gdy bowiem zmartwychwstaną, ani się żenić nie będą, ani za mąż wychodzić, ale będą jak aniołowie w niebie.
26 मुड़दां केरे ज़ींतो भोनेरे बारे मां, कुन तुसेईं मूसेरी किताबी मां एन नईं पढ़ोरू ज़ैखन मूसे बलतू झ़ैल्ल लाव, तैखन (यानी अब्राहम, इसहाक त याकूब मरनेरे बड़े सालना पत्ती) परमेशरे मूसा सेइं ज़ोवं, ‘अवं अब्राहमेरो परमेशर, ते इसहाकेरो परमेशर, ते याकूबेरो परमेशर आईं?’
A o umarłych, że będą wskrzeszeni, nie czytaliście w księdze Mojżesza, jak Bóg do niego z krzaka przemówił: Ja jestem Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka i Bogiem Jakuba?
27 परमेशर मुड़दां केरो परमेशर नईं, पन ज़ींतां केरो परमेशर आए, एल्हेरेलेइ तुश्शी सोच बिलकुल गलत आए।”
Bóg nie jest Bogiem umarłych, ale Bogiem żywych. Wy więc bardzo błądzicie.
28 तैखन शास्त्री लोकन मरां एक्की मैने एजतां यीशु ते सदूकी लोकां केरि गलबात शुनी। तैस पतो च़लो कि यीशुए तैनन् ठीक जुवाब दित्तो, ते तैनी यीशु कां एइतां तैस पुच़्छ़ू, “परमेशरेरे सारे हुक्मन मरां बड़ो खास हुक्म को आए?”
Podszedł jeden z uczonych w Piśmie i słysząc, że ze sobą rozmawiali [oraz] widząc, że im dobrze odpowiedział, zapytał go: Które przykazanie jest pierwsze ze wszystkich?
29 यीशुए तैस जुवाब दित्तो, “सारे हुक्मन मरां बड़ो खास हुक्म ई आए, ज़ेन्च़रां परमेशरेरी किताबी मां लिखोरूए कि, ‘हे इस्राएलेरे लोकव शुना, प्रभु इश्शो परमेशर, अक्के प्रभु आए,
A Jezus mu odpowiedział: Pierwsze przykazanie ze wszystkich [jest to]: Słuchaj, Izraelu! Pan, nasz Bóg, Pan jest jeden.
30 एल्हेरेलेइ प्रभु अपने परमेशरे सेइं तुस अपने सारे दिले सेइं, त अपनि सैरी जानी सेइं, त अपनि सैरी अक्ली सेइं, त अपनि सैरी ताकती सेइं प्यार केरा।’ ए बड़ो खास हुक्म आए।
Będziesz więc miłował Pana, swego Boga, całym swym sercem, całą swą duszą, całym swym umysłem i z całej swojej siły. [To jest] pierwsze przykazanie.
31 तैसेरो ज़ेरो दुइयोवं बड़ो खास हुक्म ई भी आए कि, ‘तू अपने पेड़ोसन सेइं अपने बराबर प्यार केर।’ एन दूई हुक्मन केरां होरो कोई भी बड्डो हुक्म नईं।”
A drugie [jest do niego] podobne: Będziesz miłował swego bliźniego jak samego siebie. Nie ma innego przykazania większego od tych.
32 तैखन शास्त्री मैन्हु यीशु सेइं ज़ोवं, “हे गुरू, तीं बड़ू ठीक ज़ोवं! त तीं सच़ ज़ोवं कि परमेशर अक्के आए, ते तैसेरे अलावा होरो कोई नईं।
Wtedy powiedział mu uczony w Piśmie: Nauczycielu, zaprawdę dobrze powiedziałeś, że jeden jest Bóg i nie ma innego oprócz niego.
33 त असेईं परमेशरे सेइं अपने सारे दिले सेइं, ते अपनि सैरी जानी सेइं, ते अपनि सैरी अक्ली सेइं, त अपनि सैरी ताकती सेइं प्यार कियोरो लोड़े। ते कने असेईं अपने पेड़ोसन सेइं अपने बराबर प्यार कियोरो लोड़े। जानवरां केरू बलिदान केरनू या होरि चीज़ां केरि च़ढ़तल च़ाढ़ने करां भी बेधतां, एना दुइये हुक्मन मन्ने परमेशरेरे लेइ बड़े खास आन!”
Miłować go całym sercem, całym umysłem, całą duszą i z całej siły i miłować bliźniego jak samego siebie znaczy więcej niż wszystkie całopalenia i ofiary.
34 ज़ैखन यीशुए हेरू कि तैनी अक्ली सेइं जुवाब दित्तो, त तैनी तैस सेइं ज़ोवं, “तू परमेशरेरे राज़्ज़े मां दाखल भोने करां दूर नईं।” ते तैल्ला पत्ती, केन्ची यीशु किछ पुछ़नेरी हिम्मत न भोइ।
A Jezus, widząc, że mądrze odpowiedział, rzekł do niego: Niedaleko jesteś od królestwa Bożego. I nikt nie śmiał go więcej pytać.
35 मन्दरे मां शिक्षा देते बार यीशुए लोकन अक सवाल पुच़्छ़ो, “शास्त्री किजो ज़ोतन कि ज़ै मसीह आए, तै दाऊद-राज़ेरी औलादी मरां भोलो?
Nauczając w świątyni, Jezus zapytał: Jak [to jest], że uczeni w Piśmie mówią, że Chrystus jest Synem Dawida?
36 बड़े पेइले दाऊद राज़े एप्पू पवित्र आत्मारे शक्ति सेइं एन्च़रां ज़ोरू थियूं कि, प्रभु परमेशरे मेरे प्रभु मसीहे सेइं ज़ोवं, ‘तू मेरे देइने पासे बिश, ज़ांतगर कि अवं तेरे दुश्मन बिलकुल न हारेईं।’
Sam Dawid bowiem powiedział przez Ducha Świętego: Rzekł Pan memu Panu: Siądź po mojej prawicy, aż położę twoich nieprzyjaciół jako podnóżek pod twoje stopy.
37 दाऊद राज़े त एप्पू मसीहेरे बारे मां एन ज़ोवं कि ‘तै मेरो प्रभु आए,’ फिरी मसीह तैसेरू मट्ठू केन्च़रां भोइ सकते?” त मैन्हु केरि भीड़ यीशुएरी गल्लां खुशी सेइं शुन्ती थी।
[Skoro] sam Dawid nazywa go Panem, [to] jak [może] być jego synem? A wielki tłum chętnie go słuchał.
38 यीशुए शिक्षा देते बार लोकन सेइं ज़ोवं, “शास्त्री लोकन करां खबरदार राथ, ज़ैना लम्मे-लम्मे चोले लेइतां हन्ठनू चातन, ताके लोक समझ़न कि तैना बड़े धर्मी आन, त तैना चातन कि बज़ारन मां लोक असन बड़ी इज़्ज़ती सेइं नमस्कार केरन।
I mówił do nich w swoim nauczaniu: Strzeżcie się uczonych w Piśmie, którzy lubią chodzić w długich szatach i lubią pozdrowienia na rynkach;
39 त कने प्रार्थना घरन मां बड़े खास मैन्हु केरे लेइ रख्खोरी कुर्सी पुड़ बिशनू चातन, त धामन मां भी गेइतां बड़े खास मैन्हु केरे लेइ रख्खोरी कुर्सी पुड़ बिशनू चातन।
I pierwsze krzesła w synagogach, i pierwsze miejsca na ucztach.
40 तैना विधवां केरे घरन लुटतन त कने होरि मैनन् हिरानेरे लेइ लेम्मी-लेम्मी प्रार्थना केरतन, ताके लोक समझ़न कि तैना बड़े धर्मी आन। परमेशर तैनन् बड़ी जादे सज़ा देलो!”
Pożerają oni domy wdów i dla pozoru odprawiają długie modlitwy. Ci otrzymają surowszy wyrok.
41 लोकन शिक्षा देनेरे पत्ती, यीशु मन्दरेरे दान-पेट्टेरे सामने बिश्तां एन तकने लग्गोरो थियो कि, लोक दान-पेट्टी मां केन्च़रां पेंइसे छ़ड्तन। बड़े मैनेईं, ज़ैना अमीर थिये, तैड़ी एइतां तैस मां बड़े पेंइसे छ़डने लग्गोरे थिये।
A siedząc naprzeciw skarbony, Jezus przypatrywał się, jak ludzie wrzucali do niej pieniądze. Wielu bogaczy wrzucało wiele.
42 तैखन अक गरीब विधवां एइतां दूई सिक्के छ़ड्डे, ज़ैन केरि कीमत बड़ी घट थी।
Przyszła też pewna uboga wdowa i wrzuciła dwie drobne monety, czyli kwartnik.
43 ज़ैखन यीशुए तैन हेरू, तैनी अपने चेले एप्पू कां कुजेइतां तैन सेइं ज़ोवं, “अवं तुसन सेइं सच़ ज़ोतईं कि मन्दरेरे दान-पेट्टी मां पेंइसे छ़डनेबालन मरां, एस गरीब विधवां तैन सारे मैनन् करां जादे छ़ड्डोरेन।
Wtedy zawołał swoich uczniów i powiedział im: Zaprawdę powiadam wam, że ta uboga wdowa wrzuciła więcej niż wszyscy, którzy wrzucali do skarbony.
44 किजोकि तैन सैरेईं अपने जादे पेंइसन मरां थोड़े ज़ेरे छ़ड्डे, पन ए विधवा त बड़ी गरीबी आए, फिरी भी तैसां सब किछ ज़ैन तैस कां थियूं छ़ेड्डी दित्तू, यानी अपनि ज़रूरतरे लेइ रख्खोरे पेंइसे भी छ़ेड्डी दित्ते!”
Wszyscy bowiem wrzucali z tego, co im zbywało, ale ona ze swego ubóstwa wrzuciła wszystko, co miała, całe swoje utrzymanie.
