लूका 4
1 फिरी यीशु पवित्र आत्मा सेइं भरपूर भोइतां यरदन दरियाए मरां वापस अव त 40 दिहाड़े पवित्र आत्मारे च़लाने सेइं सुनसान ठैरी जो च़लो जेव।
ตต: ปรํ ยีศุ: ปวิเตฺรณาตฺมนา ปูรฺณ: สนฺ ยรฺทฺทนนทฺยา: ปราวฺฤตฺยาตฺมนา ปฺรานฺตรํ นีต: สนฺ จตฺวารึศทฺทินานิ ยาวตฺ ไศตานา ปรีกฺษิโต'ภูตฺ,
2 तैन 40 दिहाड़न मां शैतान तैस अज़मातो राव, तैन दिहैड़न मां तैनी किछ न खाव पीवं ते ज़ैखन तैना दिहाड़े पूरे भोए त तैस ढ्लुख लग्गी।
กิญฺจ ตานิ สรฺวฺวทินานิ โภชนํ วินา สฺถิตตฺวาตฺ กาเล ปูรฺเณ ส กฺษุธิตวานฺฯ
3 शैताने तैस जो ज़ोवं, “अगर तू परमेशरेरू मट्ठू आस त इन घोड़न जो ज़ो कि एना रोट्टी बन्न।”
ตต: ไศตานาคตฺย ตมวทตฺ ตฺวํ เจทีศฺวรสฺย ปุตฺรสฺตรฺหิ ปฺรสฺตราเนตานฺ อาชฺญยา ปูปานฺ กุรุฯ
4 यीशु तैस जुवाब दित्तो, “पवित्रशास्त्रे मां लिखोरूए, ‘मैन्हु सिर्फ रोट्टेइं सेइं ज़ींतो न राए।’”
ตทา ยีศุรุวาจ, ลิปิรีทฺฤศี วิทฺยเต มนุช: เกวเลน ปูเปน น ชีวติ กินฺตฺวีศฺวรสฺย สรฺวฺวาภิราชฺญาภิ รฺชีวติฯ
5 फिरी शैताने यीशु एक्की उच्चे पहाड़े पुड़ घिन्तां जेव ते तैट्ठां एक्की पले मां तैस तैड़ी दुनियारां सारां राज़्ज़ां हिरां।
ตทา ไศตานฺ ตมุจฺจํ ปรฺวฺวตํ นีตฺวา นิมิไษกมเธฺย ชคต: สรฺวฺวราชฺยานิ ทรฺศิตวานฺฯ
6 ते तैनी यीशु सेइं ज़ोवं, “एन सब किछ मेरे अधिकारे मां आए, ते एसेरी सारी धन दौलत अवं तीं देलो एन मेरे स्पुर्दे। अवं ज़ैस चाताईं तैस देइ सकताईं।
ปศฺจาตฺ ตมวาทีตฺ สรฺวฺวมฺ เอตทฺ วิภวํ ปฺรตาปญฺจ ตุภฺยํ ทาสฺยามิ ตนฺ มยิ สมรฺปิตมาเสฺต ยํ ปฺรติ มเมจฺฉา ชายเต ตไสฺม ทาตุํ ศกฺโนมิ,
7 बस अगर तू मीं कां मथ्थो टेकस त एन सब किछ तेरू भोलू।”
ตฺวํ เจนฺมำ ภชเส ตรฺหิ สรฺวฺวเมตตฺ ตไวว ภวิษฺยติฯ
8 यीशुए तैस जुवाब दित्तो, “पवित्रशास्त्र मां लिखोरूए, ‘तू सिर्फ अपने प्रभु परमेशरे कां मथ्थो टेकतां ते सिर्फ तैसेरी भक्ति केरां।’”
ตทา ยีศุสฺตํ ปฺรตฺยุกฺตวานฺ ทูรี ภว ไศตานฺ ลิปิราเสฺต, นิชํ ปฺรภุํ ปรเมศฺวรํ ภชสฺว เกวลํ ตเมว เสวสฺว จฯ
9 ते तैनी यीशु यरूशलेम नगरेरे मन्दरेरी उच्ची छ़म्पी पुड़ नेइतां खड़ो कियो ते तैस सेइं ज़ोवं, “अगर तू परमेशरेरू मट्ठू आस त अपनो आप इट्ठां उन्ढो बछ़ोड़।
อถ ไศตานฺ ตํ ยิรูศาลมํ นีตฺวา มนฺทิรสฺย จูฑายา อุปริ สมุปเวศฺย ชคาท ตฺวํ เจทีศฺวรสฺย ปุตฺรสฺตรฺหิ สฺถานาทิโต ลมฺผิตฺวาธ:
10 किजोकि पवित्रशास्त्रे मां लिखोरूए, ‘तै तेरे लेइ अपने स्वर्गदूतन ज़ोलो ते तैना तेरी हफाज़त केरेले।’
ปต ยโต ลิปิราเสฺต, อาชฺญาปยิษฺยติ สฺวียานฺ ทูตานฺ ส ปรเมศฺวร: ฯ
11 ते ‘तैना तीं अपने हथ्थन पुड़ छ़ूले ताके एरू न भोए कि तेरे पावन घोड़न सेइं ठोकर लग्गे।’”
รกฺษิตุํ สรฺวฺวมารฺเค ตฺวำ เตน ตฺวจฺจรเณ ยถาฯ น ลเคตฺ ปฺรสฺตราฆาตสฺตฺวำ ธริษฺยนฺติ เต ตถาฯ
12 यीशु तैस जुवाब दित्तो, “पवित्रशास्त्रे मां इन भी लिखोरूए तू अपने प्रभु परमेशरेरी अज़मैइश न केरां।”
ตทา ยีศุนา ปฺรตฺยุกฺตมฺ อิทมปฺยุกฺตมสฺติ ตฺวํ สฺวปฺรภุํ ปเรศํ มา ปรีกฺษสฺวฯ
13 ज़ैखन शैताने तैसेरी बड़े तरीकेईं अज़मैइश की, त किछ च़िरेरां बाद तैस करां च़लो जेव।
ปศฺจาตฺ ไศตานฺ สรฺวฺวปรีกฺษำ สมาปฺย กฺษณาตฺตํ ตฺยกฺตฺวา ยเยาฯ
14 फिरी यीशु पवित्र आत्मारी शेक्ति सेइं भरपूर भोइतां गलील इलाके मां वापस अव, ते सारे इलाके मां तैसेरी मुशूरी भोइजेइ।
ตทา ยีศุราตฺมปฺรภาวาตฺ ปุนรฺคาลีลฺปฺรเทศํ คตสฺตทา ตตฺสุขฺยาติศฺจตุรฺทิศํ วฺยานเศฯ
15 यीशु तैन केरे प्रार्थना घरन मां शिक्षा देतो राव, ते सब लोक तैसेरी तारीफ़ केरते थिये।
ส เตษำ ภชนคฺฤเหษุ อุปทิศฺย สรฺไวฺว: ปฺรศํสิโต พภูวฯ
16 फिरी तै नासरत नगर मां वापस अव ज़ैड़ी तै पलोरो थियो। अपने रीतरे मुताबिक आरामेरे दिहाड़े तै प्रार्थना घरे मां जेव ते वचन पढ़नेरे लेइ खड़ो भोव।
อถ ส สฺวปาลนสฺถานํ นาสรตฺปุรเมตฺย วิศฺรามวาเร สฺวาจาราทฺ ภชนเคหํ ปฺรวิศฺย ปฐิตุมุตฺตเสฺถาฯ
17 ते तैस यशायाह नेबेरी किताब दित्ती ते तैनी खोलतां तैन वचन कढू ज़ैड़ी लिखेरू थियूं, कि,
ตโต ยิศยิยภวิษฺยทฺวาทิน: ปุสฺตเก ตสฺย กรทตฺเต สติ ส ตตฺ ปุสฺตกํ วิสฺตารฺยฺย ยตฺร วกฺษฺยมาณานิ วจนานิ สนฺติ ตตฺ สฺถานํ ปฺราปฺย ปปาฐฯ
18 “प्रभुएरी आत्मा मीं पुड़े, एल्हेरेलेइ कि तैनी गरीबन खुशखबरी शुनानेरे लेइ मेरू अभिषेक कियोरूए, तैनी अवं भेज़ोरोईं कि कैदन हथरां छ़ेड्डी (ज़ैना शैतानेरे कब्ज़े मां आन) ते कांना केरि एछ़्छ़न ठीक भोनेरी खबर शुनेई, ते ज़ैन पुड़ ज़ुलम भोते तैन लोकन आज़ाद केरि।
อาตฺมา ตุ ปรเมศสฺย มทีโยปริ วิทฺยเตฯ ทริเทฺรษุ สุสํวาทํ วกฺตุํ มำ โสภิษิกฺตวานฺฯ ภคฺนานฺต: กรณาโลฺลกานฺ สุสฺวสฺถานฺ กรฺตฺตุเมว จฯ พนฺทีกฺฤเตษุ โลเกษุ มุกฺเต โรฺฆษยิตุํ วจ: ฯ เนตฺราณิ ทาตุมนฺเธภฺยสฺตฺราตุํ พทฺธชนานปิฯ
19 ते तैस वक्तेरू एलान केरि ज़ेइस परमेशर लोकन पुड़ दया केरेलो।”
ปเรศานุคฺรเห กาลํ ปฺรจารยิตุเมว จฯ สรฺไวฺวตตฺกรณารฺถาย มาเมว ปฺรหิโณติ ส: ๚
20 फिरी तैनी तै किताब बंद केरतां सेवके कां वापस देइतां बिश्शी जेव। ज़ेत्रे प्रार्थना घरे मां थिये सब तैसेरां तकते थिये।
ตต: ปุสฺตกํ พทฺวฺวา ปริจารกสฺย หเสฺต สมรฺปฺย จาสเน สมุปวิษฺฏ: , ตโต ภชนคฺฤเห ยาวนฺโต โลกา อาสนฺ เต สรฺเวฺว'นนฺยทฺฤษฺฏฺยา ตํ วิลุโลกิเรฯ
21 ते तै तैन सेइं ज़ोने लगो, “अज़ पवित्रशास्त्रेरू तैन वचन तुश्शे सामने पूरू भोवं।”
อนนฺตรมฺ อไทฺยตานิ สรฺวฺวาณิ ลิขิตวจนานิ ยุษฺมากํ มเธฺย สิทฺธานิ ส อิมำ กถำ เตภฺย: กถยิตุมาเรเภฯ
22 ते सब तैसेरी तारीफ़ केरने लगे, ते तैसेरी गल्लन पुड़ बड़ो अनुग्रह थियो, ज़ैना गल्लां तैसेरे ऐशेरां निसती थी, ते लोक हैरान भोइतां ज़ोने लगे, “कुन एन यूसुफेरू मट्ठू नईं?”
ตต: สรฺเวฺว ตสฺมินฺ อนฺวรชฺยนฺต, กิญฺจ ตสฺย มุขานฺนิรฺคตาภิรนุคฺรหสฺย กถาภิศฺจมตฺกฺฤตฺย กถยามาสุ: กิมยํ ยูษผ: ปุโตฺร น?
23 यीशु तैन सेइं ज़ोने लगो, “ए कहावत तुस मीं पुड़ ज़ुरुर ज़ोले, ‘कि हे बेईद जी अपनो आप त ठीक केर, ज़ैन किछ असेईं कफरनहूम नगर मां केरतू शुनेरूए, तैन इड़ी अपने नगरे मां भी केर।’”
ตทา โส'วาทีทฺ เห จิกิตฺสก สฺวเมว สฺวสฺถํ กุรุ กผรฺนาหูมิ ยทฺยตฺ กฺฤตวานฺ ตทเศฺราษฺม ตา: สรฺวา: กฺริยา อตฺร สฺวเทเศ กุรุ กถาเมตำ ยูยเมวาวศฺยํ มำ วทิษฺยถฯ
24 ते तैनी इन भी ज़ोवं, “अवं तुसन सेइं सच़ ज़ोताईं, कि कोई नबी अपने मुलखे मां कबूल न कियो गाए।
ปุน: โสวาทีทฺ ยุษฺมานหํ ยถารฺถํ วทามิ, โกปิ ภวิษฺยทฺวาที สฺวเทเศ สตฺการํ น ปฺราปฺโนติฯ
25 अवं तुसन सेइं सच़ ज़ोताईं कि एलिय्याह नेबेरे वक्ते मां ज़ैखन साड़े ट्लाई साल अम्बर बंद भोवं (यानी झ़ड़ी न भोइ) ते इड़ी तगर कि सैरी मुलखे मां बड़ो काल पेई जेव ते तैस वक्ते बेड़ि विधवा कुआन्शां इस्राएले मुलखे मां थी।
อปรญฺจ ยถารฺถํ วจฺมิ, เอลิยสฺย ชีวนกาเล ยทา สารฺทฺธตฺริตยวรฺษาณิ ยาวตฺ ชลทปฺรติพนฺธาตฺ สรฺวฺวสฺมินฺ เทเศ มหาทุรฺภิกฺษมฺ อชนิษฺฏ ตทานีมฺ อิสฺราเยโล เทศสฺย มเธฺย พหฺโวฺย วิธวา อาสนฺ,
26 पन एलिय्याह नबी, तैन मरां केन्ची कां नईं पन सैदा नगरेरे नेड़े सारफत नगर मां एक्की विधवा कां भेज़ो, ज़ै यहूदी न थी।
กินฺตุ สีโทนฺปฺรเทศียสาริผตฺปุรนิวาสินีมฺ เอกำ วิธวำ วินา กสฺยาศฺจิทปิ สมีเป เอลิย: เปฺรริโต นาภูตฺฯ
27 ते एलीशा नेबेरे ज़माने मां इस्राएलेरे मुलखे मां बड़े कोढ़ी थिये पन तैन मरां कोई भी कोढ़े करां साफ न थियो भोरो, पन सिर्फ अक सीरियारो रानेबालो नामान कोढ़े करां साफ भोरो थियो, ज़ै गैर कौमी मरां थियो।”
อปรญฺจ อิลีศายภวิษฺยทฺวาทิวิทฺยมานตากาเล อิสฺราเยลฺเทเศ พหว: กุษฺฐิน อาสนฺ กินฺตุ สุรียเทศียํ นามานฺกุษฺฐินํ วินา โกปฺยนฺย: ปริษฺกฺฤโต นาภูตฺฯ
28 ज़ेत्रे लोक प्रार्थना घरे मां थिये एना गल्लां शुन्तां सरकी सेइं लाल-लाल भोइ जे।
อิมำ กถำ ศฺรุตฺวา ภชนเคหสฺถิตา โลกา: สโกฺรธมฺ อุตฺถาย
29 ते खड़े उट्ठतां तैस नगर करां बेइर निस्से ते तै तैस पहाड़ेरी च़ौटी पुड़ घिन्तां जे ज़ैस पुड़ तैन केरू नगर आबाद थियूं, ताके तैस तैट्ठां उन्ढे बछ़ोड़तां मारन।
นคราตฺตํ พหิษฺกฺฤตฺย ยสฺย ศิขริณ อุปริ เตษำ นครํ สฺถาปิตมาเสฺต ตสฺมานฺนิกฺเษปฺตุํ ตสฺย ศิขรํ ตํ นินฺยุ:
30 पन यीशु तैन मरां निस्तां च़लो जेव।
กินฺตุ ส เตษำ มธฺยาทปสฺฤตฺย สฺถานานฺตรํ ชคามฯ
31 फिरी तै गलील इलाकेरे कफरनहूम नगरे मांजो जेव। ते आरामेरे दिहाड़े तैन शिक्षा देने लग्गोरो थियो।
ตต: ปรํ ยีศุรฺคาลีลฺปฺรเทศียกผรฺนาหูมฺนคร อุปสฺถาย วิศฺรามวาเร โลกานุปเทษฺฏุมฺ อารพฺธวานฺฯ
32 ते लोक तैसेरी शिक्षा शुन्तां हैरान रहते थिये किजोकि तैसेरी शिक्षा बड़े अधिकारे सेइं थी।
ตทุปเทศาตฺ สรฺเวฺว จมจฺจกฺรุ รฺยตสฺตสฺย กถา คุรุตรา อาสนฺฯ
33 प्रार्थना घरे मां अक मैन्हु थियो, ज़ैस पुड़ भूतेरो सायो थियो। तै बड़े ज़ोरे सेइं चिन्डां मारने लगो।
ตทานีํ ตทฺภชนเคหสฺถิโต'เมธฺยภูตคฺรสฺต เอโก ชน อุจฺไจ: กถยามาส,
34 “हे नासरत नगरेरे यीशु! असन तीं सेइं कुन कम? कुन तू असन नाश केरनेरे लेइ ओरोस? अवं ज़ानताईं कि तू कौन आस, तू परमेशरेरू पवित्र मट्ठू आस!”
เห นาสรตียยีโศ'สฺมานฺ ตฺยช, ตฺวยา สหาสฺมากํ ก: สมฺพนฺธ: ? กิมสฺมานฺ วินาศยิตุมายาสิ? ตฺวมีศฺวรสฺย ปวิโตฺร ชน เอตทหํ ชานามิฯ
35 यीशुए तैस झ़िड़क देइतां ज़ोवं, “च़ुप रा, एस मैन्हु मरां निस्सी गा!” तैखन भूते तै मैन्हु ज़मीनी पुड़ शैरी दित्तो, ते तैस मरां निस्सी जेव।
ตทา ยีศุสฺตํ ตรฺชยิตฺวาวทตฺ เมานี ภว อิโต พหิรฺภว; ตต: โสเมธฺยภูตสฺตํ มธฺยสฺถาเน ปาตยิตฺวา กิญฺจิทปฺยหึสิตฺวา ตสฺมาทฺ พหิรฺคตวานฺฯ
36 एन हेरतां सारे लोक बड़े हैरान भोए ते एप्पू मांमेइं ज़ोने लगे, “ए कुन गल आए! तै अधिकारे ते शेक्ति सेइं भूतन हुक्म देते ते तैना तैस मरां निस्सी गातन।”
ตต: สรฺเวฺว โลกาศฺจมตฺกฺฤตฺย ปรสฺปรํ วกฺตุมาเรภิเร โกยํ จมตฺการ: ฯ เอษ ปฺรภาเวณ ปรากฺรเมณ จาเมธฺยภูตานฺ อาชฺญาปยติ เตไนว เต พหิรฺคจฺฉนฺติฯ
37 ते सारे मुलखेरे मां च़ेव्रे पासन तैसेरी खबर फैली जेई।
อนนฺตรํ จตุรฺทิกฺสฺถเทศานฺ ตสฺย สุขฺยาติรฺวฺยาปฺโนตฺฯ
38 फिरी तै प्रार्थना घरे मरां उट्ठतां शमौनेरे घरे जेव ते शमौनेरी शिखी बड़ो भुखार थियो, ते लोकेईं तैसारे बारे मां यीशु सेइं ज़ोवं।
ตทนนฺตรํ ส ภชนเคหาทฺ พหิราคตฺย ศิโมโน นิเวศนํ ปฺรวิเวศ ตทา ตสฺย ศฺวศฺรูรฺชฺวเรณาตฺยนฺตํ ปีฑิตาสีตฺ ศิษฺยาสฺตทรฺถํ ตสฺมินฺ วินยํ จกฺรุ: ฯ
39 तै खड़ो भोइतां तैसारे पासे फिरो ते बिमारी झ़िड़की, ते तैसारो सारो भुखार उतरी जेव ते तै खड़ी भोइ, ते तैन केरि सेवा केरने लगी।
ตต: ส ตสฺยา: สมีเป สฺถิตฺวา ชฺวรํ ตรฺชยามาส เตไนว ตำ ชฺวโร'ตฺยากฺษีตฺ ตต: สา ตตฺกฺษณมฺ อุตฺถาย ตานฺ สิเษเวฯ
40 ज़ैखन दिहाड़ी लाई डुबने त लोकेईं तैना सब लोक ज़ैन मां किसमां-किसमां केरि बिमैरी थी तैस कां आने, ते यीशुए तैन पुड़ हथ रेखतां तैना सब बज़्झ़ाए।
อถ สูรฺยฺยาสฺตกาเล เสฺวษำ เย เย ชนา นานาโรไค: ปีฑิตา อาสนฺ โลกาสฺตานฺ ยีโศ: สมีปมฺ อานินฺยุ: , ตทา ส เอไกกสฺย คาเตฺร กรมรฺปยิตฺวา ตานโรคานฺ จการฯ
41 भूतां भी चिन्डां मारतां थियां, ते ज़ोतां थियां, “तू परमेशरेरू मट्ठूस!” ते बड़े लोकन मरां भूतां केरो सैयो निस्सी जेव, ते तै तैन झ़िड़कतो थियो, ते तैन गल भी न थियो देतो केरने, किजोकि तैना भूतां ज़ानतां थियां कि ए मसीह आए।
ตโต ภูตา พหุโภฺย นิรฺคตฺย จีตฺศพฺทํ กฺฤตฺวา จ พภาษิเร ตฺวมีศฺวรสฺย ปุโตฺร'ภิษิกฺตตฺราตา; กินฺตุ โสภิษิกฺตตฺราเตติ เต วิวิทุเรตสฺมาตฺ การณาตฺ ตานฺ ตรฺชยิตฺวา ตทฺวกฺตุํ นิษิเษธฯ
42 ज़ैखन झ़ेझ़ भोइ त यीशु उट्ठतां बेइर एक्की सुनसान ठैरी मां जेव, ते पतोरां सारे लोक तैस तोपते-तोपते तैस कां पुज़े ते रोकने लगे कि तू असन करां न गा।
อปรญฺจ ปฺรภาเต สติ ส วิชนสฺถานํ ปฺรตเสฺถ ปศฺจาตฺ ชนาสฺตมนฺวิจฺฉนฺตสฺตนฺนิกฏํ คตฺวา สฺถานานฺตรคมนารฺถํ ตมนฺวรุนฺธนฺฯ
43 पन यीशुए तैन सेइं ज़ोवं, “मीं होरि नगरन मां भी परमेशरेरे राज़्ज़ेरी खुशखबरी शुनानी ज़रूरीए किजोकि अवं एल्हेरेलेइ भेज़ोरोईं।”
กินฺตุ ส ตานฺ ชคาท, อีศฺวรียราชฺยสฺย สุสํวาทํ ปฺรจารยิตุมฺ อนฺยานิ ปุราณฺยปิ มยา ยาตวฺยานิ ยตสฺตทรฺถเมว เปฺรริโตหํฯ
44 ते तै यहूदिया इलाकेरे प्रार्थना घरन मां प्रचार केरतो राव।
อถ คาลีโล ภชนเคเหษุ ส อุปทิเทศฯ
