তীত 1
1 ১ পৌল, ঈশ্বরের দাস ও যীশু খ্রীষ্টের প্রেরিত, ঈশ্বরের মনোনীত করা লোকদের বিশ্বাস অনুসারে এবং ভক্তি অনুযায়ী, সত্যের জ্ঞান অনুসারে, প্রিয় পুত্র তীতকে লিখিত পত্র;
അനന്തജീവനസ്യാശാതോ ജാതായാ ഈശ്വരഭക്തേ ര്യോഗ്യസ്യ സത്യമതസ്യ യത് തത്വജ്ഞാനം യശ്ച വിശ്വാസ ഈശ്വരസ്യാഭിരുചിതലോകൈ ർലഭ്യതേ തദർഥം (aiōnios g166)
2 ২ যে জ্ঞান ও সত্য সেই অনন্ত জীবনের আশাযুক্ত, জগত সৃষ্টি হবার পূর্বকাল থেকেই ঈশ্বর, যিনি মিথ্যা বলেন না, তিনি এই জীবন দেওয়ার প্রতিজ্ঞা করেছিলেন, (aiōnios g166)
യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ പ്രേരിത ഈശ്വരസ്യ ദാസഃ പൗലോഽഹം സാധാരണവിശ്വാസാത് മമ പ്രകൃതം ധർമ്മപുത്രം തീതം പ്രതി ലിഖമി|
3 ৩ ঠিক দিনের ঈশ্বর তাঁর নিজের বাক্য প্রকাশ করেছেন; আমাদের মুক্তিদাতা ঈশ্বরের আদেশমত যা প্রচারের ভার আমাকে দিয়েছে।
നിഷ്കപട ഈശ്വര ആദികാലാത് പൂർവ്വം തത് ജീവനം പ്രതിജ്ഞാതവാൻ സ്വനിരൂപിതസമയേ ച ഘോഷണയാ തത് പ്രകാശിതവാൻ|
4 ৪ খ্রীষ্টের উপর বিশ্বাসে যে আমার সঙ্গে এক হয়ে গেছে, আমার সেই সত্যিকারের সন্তান তীতের প্রতি। পিতা ঈশ্বর এবং আমাদের মুক্তিদাতা খ্রীষ্ট যীশু থেকে অনুগ্রহ ও শান্তি আসুক।
മമ ത്രാതുരീശ്വരസ്യാജ്ഞയാ ച തസ്യ ഘോഷണം മയി സമർപിതമ് അഭൂത്| അസ്മാകം താത ഈശ്വരഃ പരിത്രാതാ പ്രഭു ര്യീശുഖ്രീഷ്ടശ്ച തുഭ്യമ് അനുഗ്രഹം ദയാം ശാന്തിഞ്ച വിതരതു|
5 ৫ আমি তোমাকে এই জন্যই ক্রীতীতে রেখে এসেছি, যেন যে যে কাজ অসম্পূর্ণ অবস্থায় রয়ে গেছে, তুমি সেটা ঠিক করে দাও এবং যেমন আমি তোমাকে আদেশ দিয়েছিলাম, প্রত্যেক নগরে প্রাচীনদের কাজে নিযুক্ত কর;
ത്വം യദ് അസമ്പൂർണകാര്യ്യാണി സമ്പൂരയേ ർമദീയാദേശാച്ച പ്രതിനഗരം പ്രാചീനഗണാൻ നിയോജയേസ്തദർഥമഹം ത്വാം ക്രീത്യുപദ്വീപേ സ്ഥാപയിത്വാ ഗതവാൻ|
6 ৬ একজন প্রাচীনব্যক্তিকে এমন হতে হবে যে মানুষ নিন্দনীয় নয় ও কেবলমাত্র একজন স্ত্রী থাকবে, যার সন্তানেরা খ্রীষ্টে বিশ্বাসী, নষ্টামি দোষে দোষী বা অবাধ্য নয় (তাকে নিযুক্ত কর)।
തസ്മാദ് യോ നരോ ഽനിന്ദിത ഏകസ്യാ യോഷിതഃ സ്വാമീ വിശ്വാസിനാമ് അപചയസ്യാവാധ്യത്വസ്യ വാ ദോഷേണാലിപ്താനാഞ്ച സന്താനാനാം ജനകോ ഭവതി സ ഏവ യോഗ്യഃ|
7 ৭ ঈশ্বরের তত্ত্বাবধায়ক লোক হিসাবে, সেই পালককে এমন হতে হবে, যাতে কেউ তাঁর নিন্দা করতে না পারে; অসংযত, বদমেজাজী, মাতাল, প্রহারক বা কুৎসিত অর্থ লোভী যেন না হয়।
യതോ ഹേതോരദ്യക്ഷേണേശ്വരസ്യ ഗൃഹാദ്യക്ഷേണേവാനിന്ദനീയേന ഭവിതവ്യം| തേന സ്വേച്ഛാചാരിണാ ക്രോധിനാ പാനാസക്തേന പ്രഹാരകേണ ലോഭിനാ വാ ന ഭവിതവ്യം
8 ৮ কিন্তু অতিথি সেবক, সৎপ্রেমিক, সংযত, ভালো বিচার বুদ্ধি সম্পন্ন, ধার্মিক ও নিজেকে দমন রাখে এমন হতে হবে।
കിന്ത്വതിഥിസേവകേന സല്ലോകാനുരാഗിണാ വിനീതേന ന്യായ്യേന ധാർമ്മികേണ ജിതേന്ദ്രിയേണ ച ഭവിതവ്യം,
9 ৯ এবং শিক্ষানুরূপ বিশ্বস্ত বাক্য তাঁকে ধরে রাখতে হবে, যেন তিনি নিরাময় শিক্ষাতে উপদেশ দিতে এবং যারা বিরুদ্ধে দাঁড়ায় তাদের দোষ ধরে দিতে পারেন।
ഉപദേശേ ച വിശ്വസ്തം വാക്യം തേന ധാരിതവ്യം യതഃ സ യദ് യഥാർഥേനോപദേശേന ലോകാൻ വിനേതും വിഘ്നകാരിണശ്ച നിരുത്തരാൻ കർത്തും ശക്നുയാത് തദ് ആവശ്യകം|
10 ১০ কারণ অনেক অবাধ্য লোক আছে, যারা, মূল্যহীন কথা বলে ও ছলনা করে থাকে, তারা ছিন্নত্বকের ওপর বেশি জোর দেয়;
യതസ്തേ ബഹവോ ഽവാധ്യാ അനർഥകവാക്യവാദിനഃ പ്രവഞ്ചകാശ്ച സന്തി വിശേഷതശ്ഛിന്നത്വചാം മധ്യേ കേചിത് താദൃശാ ലോകാഃ സന്തി|
11 ১১ এই লোকদের মুখ বন্ধ করে দেওয়ার দরকার কারণ তারা অন্যায় লাভের জন্য যে শিক্ষা প্রয়োজন নেই সেই শিক্ষা দিয়ে কখন কখন একেবারে পরিবার ধ্বংস করে ফেলে।
തേഷാഞ്ച വാഗ്രോധ ആവശ്യകോ യതസ്തേ കുത്സിതലാഭസ്യാശയാനുചിതാനി വാക്യാനി ശിക്ഷയന്തോ നിഖിലപരിവാരാണാം സുമതിം നാശയന്തി|
12 ১২ তাদের একজন নিজ দেশীয় ভাববাদী বলেছেন, ক্রীতীয়ের লোকেরা বরাবরই মিথ্যাবাদী, হিংস্র জন্তু, অলস পেটুক।
തേഷാം സ്വദേശീയ ഏകോ ഭവിഷ്യദ്വാദീ വചനമിദമുക്തവാൻ, യഥാ, ക്രീതീയമാനവാഃ സർവ്വേ സദാ കാപട്യവാദിനഃ| ഹിംസ്രജന്തുസമാനാസ്തേ ഽലസാശ്ചോദരഭാരതഃ||
സാക്ഷ്യമേതത് തഥ്യം, അതോ ഹേതോസ്ത്വം താൻ ഗാഢം ഭർത്സയ തേ ച യഥാ വിശ്വാസേ സ്വസ്ഥാ ഭവേയു
ര്യിഹൂദീയോപാഖ്യാനേഷു സത്യമതഭ്രഷ്ടാനാം മാനവാനാമ് ആജ്ഞാസു ച മനാംസി ന നിവേശയേയുസ്തഥാദിശ|
15 ১৫ শুদ্ধ মানুষের কাছে সবই শুদ্ধ; কিন্তু দুষিত ও অবিশ্বাসীদের পক্ষে কিছুই শুদ্ধ নয়, বরং তাদের মন ও বিবেক সকলই দূষিত হয়ে পড়েছে।
ശുചീനാം കൃതേ സർവ്വാണ്യേവ ശുചീനി ഭവന്തി കിന്തു കലങ്കിതാനാമ് അവിശ്വാസിനാഞ്ച കൃതേ ശുചി കിമപി ന ഭവതി യതസ്തേഷാം ബുദ്ധയഃ സംവേദാശ്ച കലങ്കിതാഃ സന്തി|
16 ১৬ তারা দাবি করে যে, তারা ঈশ্বরকে জানে, কিন্তু কাজে তাঁকে স্বীকার করে না; তারা ঘৃণার যোগ্য ও অবাধ্য এবং কোনো ভালো কাজের জন্য উপযুক্ত নয়।
ഈശ്വരസ്യ ജ്ഞാനം തേ പ്രതിജാനന്തി കിന്തു കർമ്മഭിസ്തദ് അനങ്ഗീകുർവ്വതേ യതസ്തേ ഗർഹിതാ അനാജ്ഞാഗ്രാഹിണഃ സർവ്വസത്കർമ്മണശ്ചായോഗ്യാഃ സന്തി|
