প্রকাশিত বাক্য 19
1 ১ এই সবের পরে আমি স্বর্গ থেকে অনেক লোকের ভিড়ের শব্দ শুনতে পেলাম, তাঁরা বলছিলেন “হাল্লেলূইয়া, পরিত্রান ও গৌরব, ও ক্ষমতা সবই আমাদের ঈশ্বরের;”
തതഃ പരം സ്വർഗസ്ഥാനാം മഹാജനതായാ മഹാശബ്ദോ ഽയം മയാ ശ്രൂതഃ, ബ്രൂത പരേശ്വരം ധന്യമ് അസ്മദീയോ യ ഈശ്വരഃ| തസ്യാഭവത് പരിത്രാണാം പ്രഭാവശ്ച പരാക്രമഃ|
2 ২ কারণ তার বিচারগুলি সত্য ও ন্যায়বান; কারণ যে মহাবেশ্যা নিজের ব্যভিচার দিয়ে পৃথিবীকে দুষিত করেছিল, ঈশ্বর তার নিজের হাতে বিচার করেছেন এবং তার নিজের দাসদের রক্তের প্রতিশোধ তার ওপর নিয়েছেন।
വിചാരാജ്ഞാശ്ച തസ്യൈവ സത്യാ ന്യായ്യാ ഭവന്തി ച| യാ സ്വവേശ്യാക്രിയാഭിശ്ച വ്യകരോത് കൃത്സ്നമേദിനീം| താം സ ദണ്ഡിതവാൻ വേശ്യാം തസ്യാശ്ച കരതസ്തഥാ| ശോണിതസ്യ സ്വദാസാനാം സംശോധം സ ഗൃഹീതവാൻ||
പുനരപി തൈരിദമുക്തം യഥാ, ബ്രൂത പരേശ്വരം ധന്യം യന്നിത്യം നിത്യമേവ ച| തസ്യാ ദാഹസ്യ ധൂമോ ഽസൗ ദിശമൂർദ്ധ്വമുദേഷ്യതി|| (aiōn g165)
4 ৪ ঈশ্বর, যিনি সিংহাসনে বসে আছেন তাঁকে পরে সেই চব্বিশ জন নেতা ও চারটি জীবন্ত প্রাণী মাথা নিচু করে প্রণাম করে বললেন, আমেন; হাল্লিলূয়া।
തതഃ പരം ചതുർവ്വിംശതിപ്രാചീനാശ്ചത്വാരഃ പ്രാണിനശ്ച പ്രണിപത്യ സിംഹാസനോപവിഷ്ടമ് ഈശ്വരം പ്രണമ്യാവദൻ, തഥാസ്തു പരമേശശ്ച സർവ്വൈരേവ പ്രശസ്യതാം||
5 ৫ তখন সেই সিংহাসন থেকে একজন বললেন, “আমাদের ঈশ্বরের প্রশংসা কর, হে ঈশ্বরের দাসেরা, তোমরা যারা তাঁকে ভয় কর, তোমরা ছোট কি বড় সকলে আমাদের ঈশ্বরের গৌরব গান কর।”
അനന്തരം സിംഹാസനമധ്യാദ് ഏഷ രവോ നിർഗതോ, യഥാ, ഹേ ഈശ്വരസ്യ ദാസേയാസ്തദ്ഭക്താഃ സകലാ നരാഃ| യൂയം ക്ഷുദ്രാ മഹാന്തശ്ച പ്രശംസത വ ഈശ്വരം||
6 ৬ আবার আমি অনেক মানুষের ভিড়ের শব্দ, জোরে বয়ে যাওয়া জলের স্রোতের শব্দ এবং খুব জোরে বাজ পড়ার শব্দের মত এই কথা শুনতে পেলাম, হাল্লেলূয়া! কারণ ঈশ্বর প্রভু যিনি সর্বশক্তিমান তিনি রাজত্ব শুরু করেছেন।
തതഃ പരം മഹാജനതായാഃ ശബ്ദ ഇവ ബഹുതോയാനാഞ്ച ശബ്ദ ഇവ ഗൃരുതരസ്തനിതാനാഞ്ച ശബ്ദ ഇവ ശബ്ദോ ഽയം മയാ ശ്രുതഃ, ബ്രൂത പരേശ്വരം ധന്യം രാജത്വം പ്രാപ്തവാൻ യതഃ| സ പരമേശ്വരോ ഽസ്മാകം യഃ സർവ്വശക്തിമാൻ പ്രഭുഃ|
7 ৭ “এসো আমরা মনের খুশিতে আনন্দ করি এবং তাঁকে গৌরব দিই, কারণ মেষশিশুর বিয়ের দিন এসে গেছে এবং তাঁর কন্যে নিজেকে প্রস্তুত করেছেন।”
കീർത്തയാമഃ സ്തവം തസ്യ ഹൃഷ്ടാശ്ചോല്ലാസിതാ വയം| യന്മേഷശാവകസ്യൈവ വിവാഹസമയോ ഽഭവത്| വാഗ്ദത്താ ചാഭവത് തസ്മൈ യാ കന്യാ സാ സുസജ്ജിതാ|
8 ৮ তাঁকে উজ্জ্বল, পরিষ্কার এবং মিহি মসীনা কাপড় পরার অনুমতি দেওয়া হয়েছে, কারণ মসীনা কাপড় হলো তার পবিত্র মানুষদের ধার্মিক আচরণ।
പരിധാനായ തസ്യൈ ച ദത്തഃ ശുഭ്രഃ സുചേലകഃ||
9 ৯ পরে সেই স্বর্গদূত আমাকে বললেন, তুমি এই কথা লেখ, ধন্য তারা যাদেরকে মেষশিশুর বিয়ের ভোজে নিমন্ত্রণ করা হয়েছে। তিনি আমাকে আরও বললেন, এ সব ঈশ্বরের কথা এবং সত্য কথা।
സ സുചേലകഃ പവിത്രലോകാനാം പുണ്യാനി| തതഃ സ മാമ് ഉക്തവാൻ ത്വമിദം ലിഖ മേഷശാവകസ്യ വിവാഹഭോജ്യായ യേ നിമന്ത്രിതാസ്തേ ധന്യാ ഇതി| പുനരപി മാമ് അവദത്, ഇമാനീശ്വരസ്യ സത്യാനി വാക്യാനി|
10 ১০ তখন আমি তাঁকে নমস্কার করার জন্য তাঁর পায়ের ওপর শুয়ে পড়লাম। কিন্তু তিনি আমাকে বললেন, এমন কাজ কর না; আমি তোমার সঙ্গে এবং তোমার যে ভাইয়েরা যারা যীশুর সাক্ষ্য ধরে রাখে তাদের মতই এক দাস; ঈশ্বরকেই প্রণাম কর; কারণ যীশুর সাক্ষ্য হলো ভাববাণীর আত্মা।
അനന്തരം അഹം തസ്യ ചരണയോരന്തികേ നിപത്യ തം പ്രണന്തുമുദ്യതഃ| തതഃ സ മാമ് ഉക്തവാൻ സാവധാനസ്തിഷ്ഠ മൈവം കുരു യീശോഃ സാക്ഷ്യവിശിഷ്ടൈസ്തവ ഭ്രാതൃഭിസ്ത്വയാ ച സഹദാസോ ഽഹം| ഈശ്വരമേവ പ്രണമ യസ്മാദ് യീശോഃ സാക്ഷ്യം ഭവിഷ്യദ്വാക്യസ്യ സാരം|
11 ১১ তখন আমি দেখলাম স্বর্গ খোলা আছে এবং আমি সাদা রঙের একটা ঘোড়া দেখতে পেলাম, আর যিনি সেই ঘোড়ার উপর বসে আছেন তিনি বিশ্বস্ত ও সত্য নামে পরিচিত। তিনি ন্যায়ভাবে বিচার ও যুদ্ধ করেন।
അനന്തരം മയാ മുക്തഃ സ്വർഗോ ദൃഷ്ടഃ, ഏകഃ ശ്വേതവർണോ ഽശ്വോ ഽപി ദൃഷ്ടസ്തദാരൂഢോ ജനോ വിശ്വാസ്യഃ സത്യമയശ്ചേതി നാമ്നാ ഖ്യാതഃ സ യാഥാർഥ്യേന വിചാരം യുദ്ധഞ്ച കരോതി|
12 ১২ তাঁর চক্ষু জ্বলন্ত আগুনের শিখার মত এবং তাঁর মাথায় অনেকগুলি মুকুট আছে; তাঁর গায়ে একটা নাম লেখা আছে যেটা তিনি ছাড়া আর অন্য কেউ জানে না।
തസ്യ നേത്രേ ഽഗ്നിശിഖാതുല്യേ ശിരസി ച ബഹുകിരീടാനി വിദ്യന്തേ തത്ര തസ്യ നാമ ലിഖിതമസ്തി തമേവ വിനാ നാപരഃ കോ ഽപി തന്നാമ ജാനാതി|
സ രുധിരമഗ്നേന പരിച്ഛദേനാച്ഛാദിത ഈശ്വരവാദ ഇതി നാമ്നാഭിധീയതേ ച|
14 ১৪ আর স্বর্গের সৈন্যদল সাদা পরিষ্কার এবং মসীনা কাপড় পরে সাদা রঙের ঘোড়ায় চড়ে তাঁর পিছনে পিছনে যাচ্ছিল।
അപരം സ്വർഗസ്ഥസൈന്യാനി ശ്വേതാശ്വാരൂഢാനി പരിഹിതനിർമ്മലശ്വേതസൂക്ഷ്മവസ്ത്രാണി ച ഭൂത്വാ തമനുഗച്ഛന്തി|
15 ১৫ আর তাঁর মুখ থেকে এক ধারালো তরবারি বের হচ্ছিল যেন সেটা দিয়ে তিনি জাতিকে আঘাত করতে পারেন; আর তিনি লোহার রড দিয়ে তাদেরকে শাসন করবেন; এবং তিনি সর্বশক্তিমান্ ঈশ্বরের ভয়ঙ্কর ক্রোধ স্বরূপ পায়ে আঙ্গুর মাড়াই করবেন।
തസ്യ വക്ത്രാദ് ഏകസ്തീക്ഷണഃ ഖങ്ഗോ നിർഗച്ഛതി തേന ഖങ്ഗേന സർവ്വജാതീയാസ്തേനാഘാതിതവ്യാഃ സ ച ലൗഹദണ്ഡേന താൻ ചാരയിഷ്യതി സർവ്വശക്തിമത ഈശ്വരസ്യ പ്രചണ്ഡകോപരസോത്പാദകദ്രാക്ഷാകുണ്ഡേ യദ്യത് തിഷ്ഠതി തത് സർവ്വം സ ഏവ പദാഭ്യാം പിനഷ്ടി|
അപരം തസ്യ പരിച്ഛദ ഉരസി ച രാജ്ഞാം രാജാ പ്രഭൂനാം പ്രഭുശ്ചേതി നാമ നിഖിതമസ്തി|
17 ১৭ আমি একজন দূতকে সূর্য্যের মধ্যে দাঁড়িয়ে থাকতে দেখলাম; আর তিনি খুব জোরে চীৎকার করে আকাশের মধ্য দিয়ে যে সব পাখী উড়ে যাচ্ছিল সে সব পাখিকে বললেন, এস ঈশ্বরের মহা ভোজ খাওয়ার জন্য একসঙ্গে জড়ো হও।
അനന്തരം സൂര്യ്യേ തിഷ്ഠൻ ഏകോ ദൂതോ മയാ ദൃഷ്ടഃ, ആകാശമധ്യ ഉഡ്ഡീയമാനാൻ സർവ്വാൻ പക്ഷിണഃ പ്രതി സ ഉച്ചൈഃസ്വരേണേദം ഘോഷയതി, അത്രാഗച്ഛത|
18 ১৮ এস রাজাদের মাংস, সেনাপতির মাংস, শক্তিমান্ লোকদের মাংস, ঘর এবং ঘোড়া ও আরোহীদের মাংস এবং স্বাধীন ও দাস, ছোটো ও বড় সব মানুষের মাংস খাও।
ഈശ്വരസ്യ മഹാഭോജ്യേ മിലത, രാജ്ഞാം ക്രവ്യാണി സേനാപതീനാം ക്രവ്യാണി വീരാണാം ക്രവ്യാണ്യശ്വാനാം തദാരൂഢാനാഞ്ച ക്രവ്യാണി ദാസമുക്താനാം ക്ഷുദ്രമഹതാം സർവ്വേഷാമേവ ക്രവ്യാണി ച യുഷ്മാഭി ർഭക്ഷിതവ്യാനി|
19 ১৯ পরে আমি দেখলাম, যিনি ঘোড়ার ওপর বসে ছিলেন তাঁর ও তাঁর সৈন্যদের সঙ্গে যুদ্ধ করার জন্য সেই জন্তুটি ও পৃথিবীর রাজারা ও তাদের সৈন্যরা একসঙ্গে জড়ো হল।
തതഃ പരം തേനാശ്വാരൂഢജനേന തദീയസൈന്യൈശ്ച സാർദ്ധം യുദ്ധം കർത്തും സ പശുഃ പൃഥിവ്യാ രാജാനസ്തേഷാം സൈന്യാനി ച സമാഗച്ഛന്തീതി മയാ ദൃഷ്ടം|
21 ২১ আর বাকি সবাইকে যিনি সেই সাদা ঘোড়ার ওপরে বসে ছিলেন তাঁর মুখ থেকে বের হওয়া তরবারি দিয়ে মেরে ফেলা হলো; আর সব পাখিরা তাদের মাংস খেয়ে নিল।
അവശിഷ്ടാശ്ച തസ്യാശ്വാരൂഢസ്യ വക്ത്രനിർഗതഖങ്ഗേന ഹതാഃ, തേഷാം ക്രവ്യൈശ്ച പക്ഷിണഃ സർവ്വേ തൃപ്തിം ഗതാഃ|
